Vaqif Məmmədov xatirələrdə
113
üçün bu gün, bu doğum günündə sənə minnətdarlığımı bil-
dirirəm, Vaqif müəllim!!! İndi həm həyatda, həm sənətdə, həm
də işdə sənin yerin görünür. İndi dərdlər şahə qalxıb məni bo-
ğanda dərdləşmək üçün qeyri-ixtiyari sənin nömrəni yığıram...
Ancaq nömrə cavab vermir... İndi şeirlərimi oxumaq üçün “ilk
oxucu” problemi ilə tez-tez qarşllaşıram. Hələ mətbəədə yaranan
problemlərin həllində çəkdiyim çətinlikləri demirəm... Bir sözlə,
yerin yaman görünür, mənim ağsaqqal dostum! Yerin yaman
görünür...
Vaqif Məmmədov xatirələrdə
114
İbrahim Yusifoğlu
“Şərur” Ədəbi Birliyinin rəhbəri,
şair-publisist
BİR ÖMÜR YAŞADIN
Qələm dostumuz Vaqif Məmmədov haqqında
kövrək xatirələr
O vaxt ömrümüzün bahar çağıydı. O vaxt günəşin doğma-
sını, yağışın yağmasını, bülbülün baxışından, qızılgülün pardax-
lanmasını qəribəliklə süzər, qəlbimizin hərarətilə şeirə çevirər-
dik. Şagird dəftərinin vərəqlərinə köçürdüyümüz bu şeir parça-
larını Şərur rayonunda dərc olunan “İşıqlı yol” (“Şərurun səsi”)
qəzetinin nəzdində fəaliyyət göstərən “Şərur qönçələri” (indiki
“Şərur Ədəbi Birliyi”) Ədəbi Birliyinin məşğələlərində ürək
çırpıntısı ilə oxuyardıq. Sonra gözlərimiz məşğələlərdə iştirak
edən istedadlı şairlərə, tənqidcilərə dikilərdi, onların xoş sözləri
ilə yanaşı, iradlarını da eşidərdik. Ədəbi Birliyin məşğələlərində
Vaqifin oxuduğu şeirlər dinlənilər, birlik üzvlərinin yazıları
haqqında söylədiyi fikirlər razılıqla qarşılanardı. O, həmişə gənc
yazarlardan öz qayğısını əsirgəməzdi. Elə ona görə də həyatı
gördüyü kimi qələmə alar, hər bir şeirinin tablosunu yaradardı.
“Şərur” Ədəbi Birliyində oxunub bəyənilən və “İşıqlı yol” qəze-
tində çap olunan yazıların içərisindən Vaqif Məmmədovun
“Gün buralara, kölgə dağlara”, ”Kəndə gəlmişəm”, ”Belə yerdə
nə var şair olmağa”, “Ürəyimə təkcə Vətən yerləşir” kimi şerlə-
rini seçər və əzbərləyərdik. Yaradcılığı ilə heç vaxt öyünməzdi.
Çox istəyərdi ki, birlik üzvlərinin hamısı onun oxuduğu şerlər
haqqında fikirlərini söyləsinlər. Deyilənləri dinləyər, yerli-yersiz
etiraz etməzdi.
Vaqif Məmmədov ömrünün 67-ci baharını yaşadı. Bu baha-
rın 52-nin şahidiyəm. Onun poeziya baxçasında çiçəkləyən hər
bir ağacın, hər bir gülün ətrini iyləmişəm. İlk şeiri dərc olunan
“İşıqlı yol” qəzetindən tutmuş, müxtəlif toplu və almanaxlardakı
yazılarını, ilk kitabı olan “Yaşadacaq bu yol məni” dən, “Seçil-
Vaqif Məmmədov xatirələrdə
115
miş əsərləri”nə və 65-yaşına həsr etdiyi “Bir ömür yaşadım”
kitabına qədər hamısını oxumuşam. Elimizin-obamızın gözəllik-
lərini, adət-ənənələrini şeir və poemalarında tərənnüm edən
V.Məmmədovun poeziyası səma kimi açıq, bulaq suyu kimi saf
və durudur. O, doğma yurdu Odlar diyarı Azərbaycanla, onun
ayrılmaz bir parçası olan Naxçıvanla həmişə fəxr etmişdir.
1970-ci ilin sonlarında Şərur rayonunun ən gözəl kəndlərindən
olan Axurada müəllim işləyirdim. İlin bahar çağında “Şərur
qönçələri” Ədəbi Birliyinin üzvlərini bulaqları çağlayan, dörd
bir yanı yaşıl ormana bənzəyən kəndimizə qonaq dəvət etdim.
Bulağın saf suyundan içən, dağları, düzləri, bağları seyr edən
V.Məmmədov üzünü mənə tutub “Belə yerdə nə var şair olma-
ğa” dedi və bu misra dillər əzbəri olan şeirə çevrildi. Onun bu
səmimi misraları bu gün də hər birimizin sevdiyi şerlərdəndir:
Azərbaycan –yarı nəğmə, yarı söz.
Hər qarışı yarı torpaq , yarı söz,
Bir diyar ki, yarı halal, yarı düz,
İstəyi yox yaddan tikə almağa,
Belə yerdə nə var şair olmağa?
Vaqif Məmmədovun rəngarəng yaradcılığında Naxçıvan
Muxtar Respublikasının hər güşəsinə gözəl və poetik şerlər həsr
edilmişdir. “Gəmiqayada düşüncələr” silsiləsindən olan şeirləri
daha mənalı, daha oxunaqlıdır. Yaxşı yadımdadır, 2002-ci ildə
Vaqif Məmmədov Gəmiqayada aparılan tədqiqat işləri ilə tanış
olduqdan sonra, sanki, qəribə bir aləmə düşdüyünü heyranlıqla
danışırdı. Az bir müddətdə biz onun bu mövzudakı silsilə şeirlə-
rinin oxucusu olduq:
Dəli çeşmə dəli kimi çağladı,
Nəbi yurdu qəribsədi, ağladı,
Baldırğanlar Sirrançayı bağladı,
Bir zirvəyə həvəs duydum özümdə,
“Gəmiqaya” misralandı gözümdə.
Vaqif Məmmədov xatirələrdə
116
Vaqif Məmmədovun yaradıcılıq coğrafiyası təkcə doğma
respublikamızın hüdudları ilə bitmir. Azərbaycanımızın “Qeyrət
qalası” Sədərəkdən yüksələn bu səs Türkiyədə, İranda, İraqda,
Özbəkistanda, Ukraynada, Belarusiyada, Bolqarıstanda, Yunan-
standa, Almaniyada, ABŞ-da səslənmiş, müxtəlif mətbuat səhi-
fələrində çap olunmuşdur. Şairin adları qeyd olunan ölkələrə
səyahətlərinin poetik təəsüratları, həmin ölkələrin tarixi, mədə-
niyyəti, insanların duyğu-düşüncəsi, adət-ənənələri yazdığı şeir-
lərdə öz əksini tapmışdır. “Elləri gəzə -gəzə”, ”Salam, Oğuz
elləri”, “Ustad Şəhriyarın yüz illiyinə”, “Səmərqənddə”, “Kər-
bəlada düşüncələr”, “Salam, İstanbul” kimi şeirləri məhz səya-
hətlərinin məhsuludur.
Daşkənddə bir çiçək dərmək istədim,
“Əkə” söylədilər, gülüş, səs oldu.
Burda tarixləri görmək istədim,
Bircə Buxaranı gəzdim, bəs oldu.
Özbəkstan respublikasına, onun paytaxtı Daşkəndə həsr etdi-
yi şeirlər Vaqif Məmmədova böyük şöhrət gətirmişdir. “Şərur
qönçələri” Ədəbi Birliyinin üzvü olan qələm dostumuz 1983-ci
ildə Özbəkistanda keçirilən “Daşkənd təranəsi” Beynəlxalq poezi-
ya günlərinin qalibi olmuşdur. Belə yüksək müsabiqələrin laureatı
olmaq qələm sahibindən çox böyük istedad tələb etdiyindən Vaqif
müəllimlə birgə onun qələm yoldaşlarının da sevincinin həddi-
hüdudu yox idi. “Taşkent okşamı” qəzetinin baş redaktoru
Ş.Ubaydullayev qəzetin 09.09.1983-cü il tarixli sayında yazırdı: –
Daşkəndin 2000 illiyi münasibətilə keçirilən “Daşkənd təranəsi”
müsabiqəsinin poeziya üzrə qalibi Vaqif Məmmədovun şeirlərin-
də özbək xalqının milli ənənələri, milli koloriti yaşayır. Onun
“Daşkənd böyük eldi” silsilə şeirlərində həqiqi mənada Daşkən-
din böyüklüyü, ululuğu və müqəddəsliyi əks olunur. Bu şad
xəbəri mən “İşıqlı yol”, “Şərq qapısı” qəzetləri ilə birgə “Azər-
baycan müəllimi” qəzetində də geniş şəkildə oxuculara çatdırdım.
1994-cü ildə Vaqif Məmmədova daha böyük etimad göstərildi. O,
Dostları ilə paylaş: |