Microsoft Word Vaqif Memmedov xatirelerde doc
Yüklə 21,11 Mb. Pdf görüntüsü
|
Vaqif Məmmədov xatirələrdə 124 Bu gün əsərlərin neçə ciliddə, Hələ də ürəyin sözlə doludu. Qardaş, gözlərimdə ən uca zirvə, “Vaqif Məmmədovun ömür yolu”du. Çox istərdim ki, qəlb və qələm dostum Vaqif Məmmədovun 50 illik yubleyimdə oxuduğu şeiri də bu kövrək xatirələrdə dərc olunsun. Hər şeirin, hər misran Günəş nurludur, Şeirə çevirdin könül varını. Ürəyin o qədər, safdır durudur, Sulara danışdın yuxularını. Sənlə həmdəm oldu gülən, ağlayan, Ömrünə çilənən yağışlar oldu. Səni bu torpağa, elə bağlayan, Arxanca boylanan baxışlar oldu. Alın yazısıdı taleyin əmri, Söztək xəzinəni çəkdin, daşıdın. “Safdır, müqəddəsdir müəllim ömrü” Sən də bir müqəddəs ömür yaşadın. Qəlbinə doğmadı hər qaya, hər daş, Ellərin yanında üz ağartdın sən. Ürəyin hələ çox cavandı, qardaş, Saçları vaxtından tez ağartdın sən... Yolunda hər zaman çiçək bitmədi, Ümüdün başına kül ələdilər. “Bu həyat səninlə yola getmədi”, “Sənin inamını güllələdilər”... Hələ yüzə tərəf sənin yolun var, Bu yaşın qoy qalsın, hədər qalmayıb. Sənin ki, bu qədər elin-günün var, Səni kövrəldəcək kədər qalmayıb. Vaqif Məmmədov Vaqif Məmmədov xatirələrdə 125 Kəmaləddin Qədim Şair-publisist YAŞADACAQ BU YOL SƏNİ Səbuhi mənə atam haqqında xatirələr kitabını çapa hazırla- yıram deyib, mənim də öz xatirələrimi yazmamı istəyəndə, dərin fikrə getdim, birdən-birə, çox düşündüm... Çünki, artıq Vaqif Məmmədov haqqında keçmiş zamanda danışmaq, yazmaq lazım idi. Bu çox ağır gəldi mənə. Vaqif müəllimin bu dünyadan ayrılmasının ağırlığını bir daha yaşamalı oldum... Səbuhiyə öz təşəkkürümü bildirdim ki, Vaqif Məmmədovun sosial şəbəkədəki profilini, səhifəsini bu gün də işlək hala gətir- məkdə, yaşatmaqdadır. Hər gün o səhifədə Vaqif müəllimin şeirlərini oxuyuruq. Hərdən mənə elə gəlir ki, paylaşdığı şeiri haqqında rəyimi soruşacaq məndən... Bir gün facebook deyilən şəbəkədə dostlaşanda Vaqif müəl- lim: – Ay Kəmaləddin, biz uzun illərin yerlisi, qohumu, dostu, qardaşıydıq işə bax ki, bu gün burda yenidən dost olduq- deyə vurğulamışdı. Üzündəki təbəssümünü yazısından görmüşdüm Vaqif müəllimin... Vaqif Məmmədovla əbədi dostluğumuzun yaşı isə 70-ci illərdən başlamışdı. Onda mən hələ orta məktəbdə oxuyurdum. İlk qələm təcrübələrim Sədərəkdə fəaliyyət göstərən “Yüzrəng” ədəbi birliyində səslənirdi. Və ilk qələm təcrübələrimə ilk diqqət və qayğı da elə Vaqif müəllimdən gəlirdi. Təsadüfi deyil ki, 80-cı illərdə şeirlərim haqqında ilk xeyir- duanı da Vaqif müəllim verdi. Şeirlərim onun “Uğurlu yolu” ilə çap olundu. Belə demək mümkünsə, ədəbiyyata gəlişimdə bu “uğurlu yolun” böyük əhəmiyyəti oldu. Vaqif müəllim gözəl şair olduğu kimi, həm də çox böyük abır həyanın, əxlaqın, mədəniyyətin yiyəsiydi. Şeirləri özü, özü də şeirlərinə bənzəyirdi. Çox səmimi, yaddaqalan, unudulma- yan, sevilən, alqışlanan... Vaqif Məmmədov xatirələrdə 126 Vaqif Məmmədov hamımızın gördüyünü şeirə o şəkildə gətirdi ki, heyrət içində buraxırdı bizləri. Məsələn deyəndə ki: Bəşərə nurunu necə bölürsə, Bölgüdə heç kəsə fərq qoymur günəş. heyrətlənməmək mümkün deyildi... günəşi hamı görürdü. Amma bu iki sətirdəki fikir Günəş haqqında deyilmiş bir tapın- tıydı, poetik kəşf idi. Yaxud, müharibələr görmüş Belarusiya meşələri haqqında: Bu meşələr o qədər ki, od görüb, İnanmıram sərin ola kölgəsi. deyirdi Vaqif müəllim... Mən bu gün bu xatirə yazımda onun yaradıcılığından geniş bəhs etmək fikirindən uzağam. Çünki bu cür saysız-hesabsız poetik nümunələri bir xatirə yazısına sığışdırmaq imkan xaricin- dədir... Vaqif müəllim şeiri çox asanlıqla yazırdı, çətinlik çəkmə- dən. Bu onun anadan şair doğulduğuna bir daha əsaslı dəlil, sübut idi... 80-cı illər idi. Doğulduğumuz Sədərək kəndində Böyük Vətən müharibəsində həlak olan həmyerlilərimizin xatirəsinə bir abidə kompleksi tikilmişdi. Səhərisi gün bu abidənin açılışı olacaqdı. O vaxtı rayon rəhbərliyi biz şairləri bir yerə toplayıb abidənin açılışı ilə bağlı bir şeir yazmağımızı istədi. Mənimlə birlikdə bir neçə şair də var idi bu yığıncaqda. Səhərisi gün abidənin açılışında yalnız Vaqif Məmmədovun ürəkləri titrədən şeiri səsləndi. Vaqif müəllim Sədərək döyüşlərinin də fəal iştirakçıların- dan biri oldu. 1990-1992-ci illərdə, eləcə də sonrakı illərdə öz evini qərərgaha çevirdi. Döyüşçülərin hərbi qərərgahı kimi fəaliyyət göstərdi bu ev... Vaqif Məmmədova çox böyük minnətdarlıq borcum var. Ona görə ki, Sədərəkdə gedən döyüşlər haqqında gündəliyi də o yazdı. Sədərək döyüşləri, şəhidlər haqqında ilk kitabları da Vaqif müəllim çap elətdirdi. Bir qələm adamı kimi boynumdan böyük yük götürüldü sanki. Vaqif Məmmədov xatirələrdə 127 Vaqif müəllimi kənd camaatı çox sevirdi. Təsadüfi deyildi ki, o, uzun illər Sədərək kənd orta məktəbinin direktoru vəzifə- sində çalışdı. Ömrünün böyük bir hissəsini təhsilimizin inkşa- fına, uşaqlarımızın gələcəyinə həsr etdi. Və yenə də heç təsadüfi deyildi ki, Sədərəkdən Naxçıvan Ali Məclisinə deputat seçildi, doğulduğu eli, obanı layiqincə təmsil etdi bu məclisdə. Sonrakı işləri də həmçinin. Göründüyü kimi, Vaqif Məmmədov hərtərəfli, çox mənalı bir həyat yaşadı. Bir şair ömrü, üstəgəl əsl insan ömrü. Şairlərin yaşı olmur deyirlər. Ölümüsə heç olmur. Çünki, bu qədər gözəl şeirlərin müəllifi haqqında ölümdən bəhs eləmək günah sayılardı məncə. İlk şeirlər kitabının adı belə idi Vaqif müəllimin: “Yaşa- dacaq bu yol məni”. Mən də yazsam bir kitaba sığmayacaq qədər xatirələrimi qısaldaraq bu qısa xatirə yazımda Vaqif Məmmədova Ulu Tanrı- dan qəni-qəni rəhmət diləyərək demək istəyirəm ki, bu yolu özün seçmisən, Vaqif müəllim. Və nə yaxşı ki, seçmisən. Elə öz sözünlə də yazımı yekunlaşdırıb deyirəm, bəli, “Yaşadacaq bu yol səni...” Yüklə 21,11 Mb. Dostları ilə paylaş:
|