Microsoft Word Vaqif Memmedov xatirelerde doc
Yüklə 21,11 Mb. Pdf görüntüsü
|
Vaqif Məmmədov xatirələrdə 109 Həbibə Allahverdiyeva Naxçıvan MR Ali Məclisinin deputatı Naxçıvan Muxtar Respublikasının Əməkdar rəssamı HƏYAT RƏNGLƏRİNİ DUYAN ŞAİR Həyatda elə insanlar var ki, nə qədər ömür yaşamağına bax- mayaraq öz xarakteri və əməlləri ilə ürəklərdə, yaddaşlarda elə gözəl, dərin izlər salır ki, insan həyatı boyu yaddan çıxara bil- mir. Vaqif müəllim də elə insanlardan idi. Hələ tələbə olarkən tanıyırdım Vaqif müəllimi. 2002-ci ildə Naxçıvan Dövlət Universitetində keçirilən ilk fərdi sərgimdə. Çox səmimi, sadə, qayğıkeş insan idi. Sonralar onu NDU-da pe- daqoji fəaliyyətimdə daha çox tanıdım. Ondan “Şəxsiyyətinizə çox böyük hörmətim var” ifadəsini dəfələrlə eşitmişdim. Yara- dıcılğıma yaxından maraq göstərirdi. Artıq “Rənglərin sehri” albom-katoloqum işıq üzü görəndə, ona da hədiyyə etdiyimdə çox sevinmişdi. Mənə dedilər ki, Vaqif müəllim kataloqdakı əsərlərimi iş yoldaşları ilə saatlarla baxıb, öz fikirlərini onlarla bölüşüb, müzakirə edib. Sonra mənim və yaradıcılığım haqqım- da geniş, maraqlı məqalə yazıb “Palitra” və “İki sahil” qəzetlə- rində çap etdirmişdi. Bu Naxçıvan MR B. Kəngərli adına sərgi salonunda keçirilən fərdi sərgim ərəfəsində, 2011-ci ilin noyab- rında idi. Sərgimdə drektoru olduğu “Qeyrət” nəşriyyatının kol- lektivini də özü ilə gətirmişdi. Ad günündə onun kompazisiyalı portretini işləyib, hədiyyə etdim. Ona görə kompazisiyalı portret janrına müraciət etdim ki, burada onun xarekterindəki sadəlik, qayğıkeşlik, hümanistlik, vətənpərvərlik, zəhmətkeşlik kimi xüsusiyyətlərlə yanaşı, onun həyat və yaradıcılığından da bəzi lövhələri göstərə bilim. Onun yaradıcılığı ilə yaxından tanış idim. Şeirlərində dərin məzmunlu, fəlsəfi fikirlər vardır. Məhz bunun üçün də, onun əsərlərini çox bəyənirəm. Növbəti şerlər kitabını nəşr etdirmyə hazırlaşırdı. Kitabın adı “Dənizə qar yağırdı” olacaqdı. Kitabın Vaqif Məmmədov xatirələrdə 110 rəssamı olmağımı iştəmişdi: “Sizin yaradıcılıq xüsusiyyətinizi, dəsti-xəttinizi o qədər bəyənirəm ki, istəyirəm bu kitabın üz qabığında, məhz, sizin yaradıcılığınızdan parçalar olsun” Məm- nuniyyətlə qəbul etdim və bir neçə günə “Dənizə qar yağırdı” şerinə uyğun eskizləri hazırladım, müzakirə etdikdən sonra yekun variantı işləməyə başladım. Kitabın cildi üçün, bundan əlavə, bəzi şeirlərə çəkilmiş illüstrasiyalar şairin ürəyincə olmuş- du, çap olunduğu nəşriyyat tərəfindən də çox bəyənildiyini həvəslə danışırdı. Neçə vaxt idi görünmürdü. Sonra xəstə olduğunu öyrəndim. Çox narahat oldum... Zəng etdim. Vaqif müəllimin oğlu cavab verdi, onun Bakıda əməliyyat keçirdiyini, vəziyyətinin yaxşı olduğunu dedi. Onu tezliklə universitetdə görəcəyimizə şübhə etmirdik. Naxçıvan Dövlət Universitetində, nəşriyyatda, keçiri- lən tədbirlərdə görməyə öyrəşmişdik...yenidən hal-əhval tutma- ğa, söhbət etməyə, ondan məsləhət almağa, bəzən hətta dərdləş- məyə... O qədər döğma, insan idi ki, aramızdan cismən ayrılığı böyük itki oldu. Artıq indi şeirləri təsəllidi... Vaqif Məmmədov xatirələrdə 111 Qafar Qərib “Tusi” nəşriyyatının direktoru, “Nuh yurdu” qəzetinin redaktoru, şair-publisist MƏRHUM QƏLƏM DOSTUMUZ VAQİF MƏMMƏDOVA... Yaşasaydın bu gün 69 yaşını qeyd edəcəkdik... Daha doğru- su, qeyd edirik... Amma Sənsiz... Tanrı növbəti dəfə dost itkisi ilə bizi sınağa çəkdi. Əhliman Ərəfsəli ilə başladı bu itkilər, Elman Həbiblə, Rafiq Babayevlə, səninlə davam edir, təəssüf ki... İtirə-itirə gedirik... Kim qaldı ki, Səndən sonra?! Dərdimi bölüşməli, ürəyimi açmalı, yazdığım şeirlərə rəy almalı elə bir yaxınım qalmadı səndən sonra... Bizim tanışlığımızın 20 illik tarixçəsi var idi. Universitetin birinci kursunda təhsil alanda, 1996-cı ildə şəxsən tanış olmuşdum səninlə-1990-cı ilin qanlı hadisələri fonunda adını tez-tez eşitdiyim şair döyüşçü ilə... O vaxta kimi qəzetlərdən tanıyırdım Səni... Düşünürdüm ki, əsl və- tənpərvərlik şeirlərini ancaq səngərdə yazmaq olar-Sənin kimi... Ancaq hələ 14 yaşım var idi onda... Sənin yazdığın səngər şeirlərindən ilhamlanıb bir şeir də yazmışdım o zaman: Səngərim masadır, silahım qələm, Bu gün çoxlarıyla yürüşməkdəyəm... Öz doğma qardaşım kalaşnikovla, Mənsə sözlərimlə döyüşməkdəyəm. Fabrik də, zavod da bu gün cəbhədir O da fəhlələrin öz cəbhəsidir. Bir kiçik vətəndə yüz-yüz cəbhə var Bizim də cəbhəmiz söz cəbhəsidir. Sən isə o zaman hər iki cəbhədə eyni anda, eyni fədakarlıqla döyüşürdün. Həm döyüş, həm də söz cəbhəsində... Döyüş dost- Vaqif Məmmədov xatirələrdə 112 larını öz şeirlərinlə o vaxt döyüşə necə ruhlandırdığını hamı yaxşı bilir. Evini döyüşçülərin qərargahına çevirməyin də hamı- ya yaxşı məlumdur... Ancaq vətəni canından əziz bilənlər bu cür edə bilər, bu cür ola bilər həyatda... Sən elə bu keyfiyyətlərinlə deyərdim ki, uşaqlıqdan mənim idelaıma çevrilmişdin... Mən sənə “Sən” deyirəm... Çünki, mən 20 yaşımda səninlə tanış olan- da, kəskin yaş fərqimizə baxmayaraq, mənə elə ilk günlərdən öz yaşıdın kimi münasibət bəslədin... Siz digər müəllimlərim kimi mənə tələbəniz kimi yox, həmyaşıdımız kimi, dost kimi, sənət yoldaşı kimi münasibət bəslədiniz. Daha sonra rəhbəri oldu- ğunuz ədəbi dərnəkdə mənə əsl sənət dərsi verdiniz. Universitet qəzetində ilk şeirimin çap olunması da, dərnək üzvlərinin şeirləri toplanan ilk almanaxda şeirimin yer alması da sənin adınla bağlıdır. Bunu heç vaxt unutmaram. Sən həm də mənim mənəvi baxımdan oxşamaq istədiyim bir insan, sənət adamı idin. O zaman Naxçıvan Muxtar Respublikası Yazıçılar Birliyinin sədri olan Xalq yazıçısı Hüseyn İbrahimov mənimlə söhbətlərinin birində demişdi ki, Vaqif Məmmədov şairlər içində ən abırlı insandır və bu cəhətdən mən səni ona çox oxşadıram. Mən də cavabında demişdim ki, o, həqiqətən də, mənim sənətdə və həyatda oxşamaq istədiyim insandır. Yəqin ki, bu istəyim və onunla olan dostluğum hardasa öz işini görüb... Sən həm də həyatda yol yoldaşı olduğum ən yaxşı yoldaşlarımdan biri idin. Həm Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin qurultaylarında, həm Dün- ya Azərbaycanlılarının qurultaylarında, həm də bir neçə ölkəyə olan səfərlərimizdə sənin necə bir yaxşı yoldaş olduğunu gör- müşdüm. Sənin qayğıkeşliyin, diqqətin, səmimiyyətin heç vaxt yadımdan çıxmayacaq. Yaxşı yadımdadır... Universitetin sonun- cu kursunda oxuyanda məni yenicə yaranan “Qeyrət” nəşriyya- tında işə dəvət etdin. Ancaq o vaxt mənim müəllimlik peşəsinə olan marağım məni üstələsə də, çox çəkmədi ki, sənin yolunu tutdum. Rəhbəri olduğum “Tusi” nəşriyyatında işlərin qaydaya salınmasında mənə öz köməyini əsirgəmədin. Demək olar ki, bu sahədə də mənə əsl müəllimlik etdin, yol göstərdin... Qəzetçilik fəaliyyətimdə də səndən az şey öyrənmədim... Bütün bunlar Yüklə 21,11 Mb. Dostları ilə paylaş:
|