Microsoft Word Vaqif Memmedov xatirelerde doc
Yüklə 21,11 Mb. Pdf görüntüsü
|
Vaqif Məmmədov xatirələrdə 128 Lütviyyə Əsgərzadə Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunun aparıcı elmi işçisi Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent XATİRİMDƏ QALANLAR: VAQİF MƏMMƏDOV Vaqif Məmmədov adı Türk dünyasında yaxşı tanınsa da, Naxçıvan və naxçıvanlılar üçün bu ad daha əzizdir. Vaqif müəl- lim Naxçıvan mühitində və mənim xatirimdə yüksək elmi, ge- niş intellekti ilə yadda qalıb. Bizim tanışlığımız Naxçıvan şəhə- rindəki Heydər Əliyev muzeyində oldu. O zaman mən muzeydə drektor vəzifəsində işləyirdim və demək olar ki, ümummilli liderin adını daşıyan muzey naxçıvanlı ziyalıların ən çox ziyarət etdikləri yerlərdən idi. Bir gün Vaqif Məmmədov muzeyə gəldi. Dedi ki, “Lütviyyə xanım, mən sizi “Şərq qapısı” qəzetinə verdiyiniz; “Siz mənə ismətli qadınlar verin, mən sizə gələcəyi bəxş edim” başlıqlı müsahibənizdən tanıyıram.” Eyni zamanda, özünü də təqdim etdi: – Mən MR Ali Məclisinin deputatıyam, həmdə, Naxçıvan Dövlət universitetində dərs deyirəm. Bu tanışlığımızı rəhmətlik Vaqif müəllim ilk “Dünya baş- dan-başa nağılmış demə” adlı kitabıma yazdığı ön sözdə bu şəkildə ifadə edib: – “Muxtar Respublikada yaşayan yaradıcı şəxslərin əksəriyyətini tanısam da, Azərbaycan Jurnalistlər Birli- yinin üzvü olduğunu bilsəm də, onun bədii yaradıcılıqla məşğul olmasından, şeir yazmasından xəbərsiz idim. Məni təəccüb- ləndirən odur ki, Lütviyyə Əsgərzadənin müsahibəsindən (“Şərq qapısı”, 4 yanvar, 2003-cü il) onun ilk şeirlər kitabının çapa hazırlanması barədə jurnalistə məlumat verməsi oldu.” Beləcə, müsahibəmdən mənim də yaradıcılıqla məşğul olduğumdan xəbərdar olan Vaqif müəllim Heydər Əliyev mu- zeyində çəkiləcək “Çinar ömrü” adlı verilişə məni də dəvət etdi. Vaqif müəllimin muzeyə gəlməkdə məqsədi də verilişin çəkilişi üçün idi. Veriliş “Şeirimizdə Heydər Əliyev mövzusu”na həsr olunmuşdu. Çəkiliş başladı. Xatırlayıram ki, Vaqif müəllim Vaqif Məmmədov xatirələrdə 129 verilişdə mənə belə bir sual verdi: – Lütviyyə xanım, siz neçə ildir bu muzeydə çalışırsınız, necə oldu ki, ümummilli liderə- Heydər Əliyevə bir-birinin ardınca üç şeir yazdınız və bu şeirləri yazmaq üçün bu qədər gözlədiniz? Dedim, “Vaqif müəllim, demək ki, o şeirləri yazmaq üçün o müqəddəs hissləri yaşamaq lazım imiş. Ümummilli lideri yaxından görmək, o böyük şəxsiyyətin tövsiyələrini dinləmək, ondakı böyük səmimiyyətə heyran olmaqdan keçirmiş şeirin yaranma prosesi.” Çünki ümummilli liderin doğma vətənə –Naxçıvana hər gəlişindən qədim diyarda el məhəbbəti, el sevgisi dəniz kimi çoşurdu. Mənim də ümummilli liderə həsr etdiyim üç şeir bu sevginin, bu məhəbbətin tərənnümü idi.” Veriliş boyu biz Vaqif müəllimlə bu mövzu ətrafında danışdıq. Veriliş bitsə də Vaqif müəllim yenə də yaradıcılığımla əlaqəli suallar verməyə başladı. Dedi ki, “İstərdim ki, kitabınızın əlyazmasını oxuyum, hətta ön söz yazım.” Bu mənim üçün böyük diqqət və hörmət idi. Vaqif müəllimin işi başından aşırdı. O, Naxçıvan MR Ali Məclisinin deputatı, Naxçıvan Dövlət Universitetinin “Qeyrət” nəşriyya- tının direktoru, universitetin müəllimi idi. Yəni onun üçün vaxt qızıl dəyərində idi. Bu qədər işin içərisində Vaqif müəllim vaxt tapıb kitabı da oxudu, kitaba “Ana ürəyinin şeiriyyəti” adlı ön söz də yazdı (ruhu şad olsun). Ön sözdə, yazdığım şeirlərə Vaqif müəllimin verdiyi dəyər mənim üçün çox qiymətlidir; “Ana ürəyi çox böyük olur, deyir- lər. Bu mənada şair qəlbli ana ürəyində dünyanın bütün dərdi- səri, ağrı-acıları, həsrəti, vüsalı, qəmi, kədəri, şadlığı yerləşir. Lütviyyə Əsgərzadənin “Yalan dünya”, “Yarım adam”, “Qızıl balıq”, “Ay ana”, “Bayatılar”, “Düzəlt tərəzini dünya” və s. onlarla digər şeiri insan və zaman problemlərinə, bəşəri narahat edən məqamlara həsr olunub. Həmin şeirlərdə müəllif təsvir etdiyi hadisə və epizodu adi bir həyat hadisəsi kimi, çox sadə bir dillə təsvir etsə də mövzuya dərin ictimai-siyasi məna verməyi bacarır, fəlsəfi ümumiləşdirmələrlə oxucuya çatdıra bilir ki, mənə, sənə, ona aid olan adi bir həyat hadisəsi ümumilikdə götürüləndə ictimai məna daşıyır və bəşəri problemə çevrilir.” Vaqif Məmmədov xatirələrdə 130 Vaqif müəllim bir tənqidçi kimi, kitabda toplanan şeirlərin uğurları ilə bərabər qüsurların da səmimi, özünəməxsus bir bö- yüklüklə dilə gətirmişdi; “Şübhəsiz ki, uzun illər yazdığı şeirləri oxucu müzakirəsinə verməyə bir növ tərəddüd edən və bu gün ilk kitabını oxuculara təqdim edən müəllifin əsərləri texniki cə- hətdən və bədiilik baxımından bir sıra qüsur və nöqsanlardan da xali deyildir. Ancaq bilməliyik ki, əsl şeir-sənət yoluna çıxmaq üçün çap olunmaq, oxucu rəyləri eşitmək, zaman-zaman cila- lanıb inkişaf etmək yaradıcılıq yolunun xüsusiyyətlərindəndir.” Hər şeyin ilki çox əziz və qiymətli, eyni zamanda, yaddaqa- landır. Vaqif müəllimin də ön sözü mənim üçün çox dəyərlidir. Sonralar Vaqif müəllim “Çinar ömrü” adlı kitab almanaxları nəşr edəndə də məni unutmadı, mənim şeirlərimdən, üçlüklə- rimdən kitabda yer verdi. Elə insanlar var ki, onlarla xatirələrində xoş anlar da olur, xoş olmayan anlar da. Mənim Vaqif müəllimlə tanışlığım, söhbətlərim hər zaman elm, yaradıcılıq üzərində qurulduğundan mən onu həmişə böyük hörmət və ehtiramla xatırlayıram. Vaqif müəllimlə bir görüşümüz də mənim Naxçıvan televi- ziyasında yaradıcı insanlarla apardığım verilişdə olub. Vaqif müəllim verilişə qonaq kimi dəvət olunmuşdu. Suallar ətrafında qurulan söhbətimiz o qədər yüksək səviyyədə keçdi ki.... Xüsu- sən də, mənim Vaqif müəllimə ünvanladığım;-“Vaqif müəllim, nağıllarda həqiqət varmı?-sualı ətrafında o qədər geniş söhbət etdik ki... Verilişdən sonra Vaqif müəllim dedi ki, “Lütviyyə xanım, bu son sualla əlaqəli fikirlərimiz nə qədər üst-üstə düşdü. Bəzən verilişə çağırırlar, sual verirlər, cavab verəndə tək qalır- san, qarşı tərəf sənin sözünə rəvac vermir. Mümkünsə, bir veri- lişdə bu mövzudan danışaq.” “Olar, dedim, Vaqif müəllim. Təəssüf ki, bu bizim bir verilişdə son görüşümüz oldu. Söhbəti- mizin davamını gətirə bilmədik. Ömür vəfa etmədi. Mən Vaqif müəllimin ölümünü 2-3 ay sonra bir naxçıvanlıdan, Vaqif müəl- limi sevən Fariz Yusiflidən eşitdiyimdə o qədər narahat oldum ki.... “Heyif”-dedim, dünyadan bir xeyirxah insan da azaldı. “Fariz müəllim də, “Həqiqətən də, “heyif” dedi, yaxşı insan idi.” Yüklə 21,11 Mb. Dostları ilə paylaş:
|