190
Məsafələrə görə, həddindən artıq uzaq bir, məsafə alınır!
Səslə çağırsaq əgər, heç səsimiz də, Oraya yetişib, çatmır!
Amma istəklərimiz, düşüncə tezliyinə çevrilərək O, Kainat Sahibinə
anilikdə çatır!
Deməli, düşüncə və istəklərimizlə çox diqqətli olmaq
məcburiyyətindəyik!
İstəklərimiz, arzuladıqlarımız, Dualarımız Anda Oraya çatar!
Düşüncənin sür`ət gücü, vaxta - zamana sığmadığından, Anda Oraya
çatır!
Belə olmasa idi əgər, ha çağır, milyon ildən sonra Orada
eşidilən - olacaqsa əgər, onda Onun, nə köməyi dəyəcək?
Onda özümüzü yormağımızın da, nə mə'nası var?
Necə dəqiq Düşünüb, Qurub "O" - ki, heç bir varlıq
Nəzərdən uzaqda Qalmasın!
Toplanar
Necə yaxşı, çox yaxşıdır bu yer həyatının Anları!
Hər an, bir yenilik, hər yenilik isə bir andadır!
Toplana - toplana, toplanar!
Hamısı ancaq sənin toplun, sənin topladığın, səninlə
toplanmalı olan!
Niyə axı, toplamalıyıq o hər anı?
Biz toplamarıq o anları, Anlar toplandırar, O anları!
Çünki hər gördüyümüz Müddətində, biz bir andayıq!
Hər an yaddaşımızda, hər yaddaş, bir yeni an yaradar, o da, elə
yaddaşlaşar!
Durğu işarələri
Sual çıxıb ortaya, "müəllim, cümlədə söz, düzgün
yazılmayıb".
-hansı söz?
-burada yazılıb "bəzən".
-yox, orada yazılmayıb "bəzən"- apastrofla oxunmalıdır, Bə'zən.
191
-yazanda, apastrof da yazın, bilək.
-yox dostum, apastrof yazılmır, o işarə olunur.
-onda işarə edin.
-nə edək, Şe'r əvəzinə - şeir, şeyir oxunur, Mə'na əvəzinə - məna
oxunur, Fe'l əvəzinə - feyil, feil oxunur, E'lan əvəzinə - elan oxunur və
s. və i.
-nə edək, apastrofu işlətməyin deyiblər, öz dilimiz, dilçiliyimiz belə -
belə, tədricən hara gedəcək?
Hər dəfə qrafikamızı (alfaviti, əlifbamızı, hərfləri) dəyişib,
başqa qrafikalara keçə-keçə çox böyük elmi külliyyatlarımız bizim
əlimizdən gedib.
Amma heç uzağa da, getməyib, o qrafikasını dəyişməyib,
saxlayanın adına gedib, onlar bizim külliyyatlarımızdan "öz" – adlarına
çıxıb onlardan bəhrələniblər.
Öz qrafikamızı (Gəmiqaya) "kiminsə qrafikasıdır"- deyə-deyə,
nələrimizdən, kitablarımızdan, elmi külliyyatlarımızdan kənarda
qaldıq, kimlərisə bəhrələndirdik...
Uşaqlar
Uşaqdan öz "boyumuza" - görə tələb etməyək.
Uşağa, öz "boyuna" - görə, anladaq, başa salaq, öyrədək!
Düşüncə
Torpağa baxa-baxa, addımlayıb düşünürük, Səmaya baxa -
baxa, düşünürük, Üfüqə baxa - baxa düşünürük, Arxaya baxa - baxa,
keçmiş anları düşünürük.
Bu aləm düşüncə, Qayıdacağımız O, aləm düşüncə!
Kainatın dörd bölümü arasında, elə bir istinad nöqtəsi varmı
ki, o nöqtədə dayanıb, heç bir hal haqda, düşünməyəsən?
Yəqin ki, Kainatın özündə də, "düşünməmək" - üçün, bir istinad
nöqtəsi, yoxdur belə!
192
Gəldi-gedər
Yer aləminə gələn, getmək istəmir.
Yer aləmindən gedən, qayıtmaq istəmir!
Yenə gələcək, yenə gedəcəklər!
Bu gəliş, qayıdışlar - bir hal ərəfələridir, onlar yəqin ki,
dəyişilməyəcəklər!
Düşünən insan
Cəngəlliklərin dərinliyində yaşayan insan, qidalanmağa hər
nə əldə etmiş olsa, ona qane olur!
Özündən başqa, cəngəllikdən kənarda, başqa bir varlıq olduğundan da,
xəbəri yoxdur!
Axşam tonqal ətrafında rəqs edib sevinir o insan.
Onu əhatə edən o aləmdə, dərman yox, sü`ni heç bir bitki yox, təbiilik
arasında, sevinib, "məni əhatə edən bu, aləm içərisində, rahat bir
insanam!" - deyə, düşünüb, sevinib, şənlənir o insan?
Biz sivil insanlar isə, heç düşünmək istəmədik ki,
babalarımızdan, tonqaldan, istidən, atəşdən, sevincdən başlandı yerdə
həyat...
Düşünmə, bilmə, niyə düşünüm, düşünmək mə'nasızdır deyənlərə, bir
hal var!
Düşsə bir adaya, bilsə ki, kömək gəlməyəcək, kömək yox!
O halda adadan xilas olmaq üçün yox, sağ qalmaq üçün, nələr
düşünəcək, adi halda düşünə bilmədiklərini də, o andan düşünəcəkdir!
Budur insan, yaşamaq üçün, bilmək üçün, düşünən İnsan!
"Dünya- dünya", deyə - deyə gəlmədik!
Dünya- dünya, deyə - deyə, həsrəti ilə də, getmərik!
Gəldiyimiz Aləmə, dönər, qayıdarıq!
Bu gəliş, bu qayıdışları, heç cürə saxlayıb, dayandıra, yubada bilmərik!
193
İnsan və vücudu
İnsanın vücud üzvlərinin iş prinsipləri həm mə'lum, eyni vaxtda
həm də, namə`lumdur!
İnsanların özlərinə mə'lumdur ki, (isbat, sübut etməyə ehtiyac yoxdur)
onlar nəfəs alır, və onları ürək döyüntüləri müşayət edir.
Bu iki haldan biri, olmasa insan həyatla vidalaşa bilir.
İnsan, canlı nəfəs almasa, ölümə məhkum, ürək də, döyünməsə yenə də,
ölümə məhkum!
Ürəkmi qanı işlək hala gətirir, yoxsa qan ürəyi işlək hala gətirir?
Qan ürəyi işlək edir!
Bəs nəfəsi hansı səbəbdən, dayanmadan alırıq?
O nəfəsi işlək edən nədir?
İnsan ürəyi bir dəqiqə ərzində, 72-74 dəfə döyünür. İnsan bir
dəqiqə ərzində orta hesabla 16-18 dəfə nəfəs alır! (deməli nəfəs almaq,
ürək döyüntüsündən, təxminən üç dəfə azdır. Qan tərkibində, bu
nisbətdə, hava daşıyıcılığı, mütənasibdir).
Yə`qin, sür'ətlə qaçarkən nəfəs tez-tez alınır ki, qanda hava
nisbəti eyni vaxtda, temperatur həddi də, qalxmasın, artmasın. Qanda
plazmatik nisbətlər bərabərliyi pozulmasın deyə, nəfəsi tənzimləyən
qanın hərəkət sür`ətidir, onun nizamlamasıdır.
Ürəkdən keçən qan miqdarı, nəfəsi nizamlayandır.
Fauna və flora üçün nəfəs alma mexanizmi müxtəlifdir.
Oksigenlə, hava ilə (rəvan) nəfəs almanı, özümüz zorla yerinə
yetirmirik və "yadımdan çıxar, nəfəs almaram ha" - deyib də, heç
narahat da, olmuruq.
Nəfəs verici (məcburiyyətsiz) mexanizm necə işləyir?
Məsələ burasındadır ki, suyu, oksigeni Yer kürəsi Nüvəsinin işıq yayma
sür'ətinə mütənasib olaraq, nizamlayır.
Yerin dərin qatlarından yer səthinə qalxan su, sudan ayrılan
fasiləli oksigen tezliyinə uyğun olaraq, nəfəs alma nizamlanır, alov da,
o səbəbdən alovlanır!
Su - sudan ayrılan hava qatı olmasa idi, heç alov, atəşi də, əldə
edə bilməzdik. Alovu, ona səpilən su niyə söndürür? Çünki o anda su
miqdarı buxara çevrilir, alovdakı nəm qədəri, artır. Alovu yandıran
Dostları ilə paylaş: |