Ələsgər Mirzəzadə
66
məlum olmayan Muğanın sonrakı tarixi hadisələri ilə
bağlı məlumat verməyə çalışacağıq.
***
Zaman öz işini görür; günlər aylara, aylar isə illərə
çevrilir. Azərbaycanın parçalanmış tarixi coğrafi ərazisi
cənubdan İran şah istibdadının, şimaldan rus çarizminin
pəncələri altına düşür ( XİX əsr).
Çarizmin 10 aprel 1840-cı il islahatı nəticəsində əvvəlki
inzibati ərazi bölgüsü yeniləşdirildi. Bu zaman Kaspi vilayəti
tərkibində Lənkəran qəzası yaradıldı. Qəza Sebidaj (Səfi-
dəşt), Lənkəran, Ərkivan və Muğan pristavlığına bölündü.
1846-cı il dekabrın 14-də Zaqafqaziyada inzibati-əra-
ziyə yeni dəyişiklik edildi. Lənkəran qəzası yeni yaradılan
Şamaxı quberniyasının tərkibinə qatıldı. Zəlzələ ilə bağlı,
1859-cu ildə quberniyanın mərkəzi Bakıya köçdü. Belə-
liklə, Lənkəran qəzası Bakı quberniyasına daxil edildi.
XIX əsrin 30-40-cı illərindən başlayaraq Rusiyanın
daxili ərazilərindən Azərbaycana təriqətçi və bidətçilərdən
ibarət 7 min rus vətəndaşı köçürüldü. Onların çox hissəsi
Muğan bölgəsində məskunlaşdırıldı. 1920-ci ilin inzibati
ərazi bölgüsündə göstərilir ki, Muğanda 57 rus kəndi
olmuşdur. İşğalçı Göytəpə sərhəd qoruma idarəsinin
kameral xidmətinin məlumatında qeyd olunur ki,
“1914-cü il yanvar və fevral aylarında Muğanda ən böyük
yaşayış məntəqələri sayılan Privolnoye, Pokrovka,
Novoqolovka, Nikolayevka, Qriqoryevka, Arxangelovka,
Angreyevka və Konstantinovka kəndlərinin əhalisi Muğa-
Tarix və zaman Muğan tarixinə dair elmi araşdırma
67
nın cənubunda olan yararlı torpaq sahələrini tamamilə öz
əllərinə keçirmişlər” (Bax: İQAMO, fond 413, d. 52. p. 13).
Çarizmin bu hərbi-siyasi “köçürmə planı” XIX əsrin
30-40-cı illərindən başlayaraq Lənkəran , Ərkivan, Muğan
pristavlığında “rusların” yerləşdirilməsi adı altında
həyata keçirilməyə başlandı. 1839-cu ildə Privolnoye,
1840- cı ildə Prişibinskoe, 1844-cü ildə Novoqolovka,
1845-ci ildə Astraxanka, 1847-ci ildə Andreyevka kəndləri
indiki Cəlilabad rayonunun əkin və otlaq üçün ən yararlı
ərazilərində salındı. İndiki Beləsuvar və Salyan nahiyələ-
rində salınan rus kəndləri də mərkəzin eyni siyasəti nəti-
cəsində həyata keçirildi. Muğanın yerli əhalisi sıxışdırıl-
mağa, dədə-baba torpaqlarından məcburi əl çəkməyə va-
dar edildi.
Azərbaycanın cənub-şərq (Lənkəran xanlığı), o cümlə-
dən Muğan torpaqlarının çarizm tərəfindən işğal və ilhaqı-
ndan sonrakı ilk dövrlərdə əhalinin tərkibində alarlar və
deleqardinlər (dilağarda, yaxud xalq dilində “drağaldalılar”)
mühüm yer tuturdu. İşğalçılara qarşı alarların üsyan və
çıxışları, deleqardinlərin (dilağardalıların) nifrət və qəzəbləri
onları daha da yaxınlaşdırır və bir bölgədə qaynayıb-qarış-
masına səbəb olurdu. Talış xanı Mir Mustafa xanın mülkləri
bölüşdürülərkən alar və deleqardin torpaqlarını Mir
Məhəmməd bəy (Mir Mustafa xanın əmisi oğlu) saxlasa da,
sonrakı bölgüdə deleqardin torpaqlarının bir hissəsi geri
alınmışdı.
Azərbaycanın Cənub bölgəsinin, əsasən, Talış xanlı-
ğının icmalını hazırlamış rus siyasətçisi V.Leqkobıtov ya-
zır ki, Karqar, Nəmin bütünlükdə Zuvand və Ucarud
Ələsgər Mirzəzadə
68
Talışa məxsus olduğu zaman oranın əhalisi xeyli çox idi
(6500 həyət və yaxud 22.700 nəfər).
Səfidəşt mahalı, ona aid edilən Perimbel və Deleqar-
din cəmiyyətləri, şahsevənlərin bəziləri, eyni zamanda
Alar və Drığ mahalının az bir hissəsi bir yerdən başqa
yerə köçmə həyatı keçirirdilər. İcmalda deleqardinlərin
600-200 ailə olduğu qeyd olunur. Onların 4 köçdən ibarət
olub, qış, yaz və payızda İncə, Qarayar və Hüsəni çayları
arasındakı torpaqlarda yerləşməsi göstərilir.
Leqkobıtov daha sonra göstərir ki, şahsevənlərin
bəziləri Cənubi Azərbaycandan Talışa köçmüş, bəziləri isə
Ərkivan mahalında daimi məskən salmışdılar. Onların
sayı 170 ev idi. Məlumatda göstərilir ki, Perimbellər 300,
Səfidəştlər 470, Alarlar 80 ev təşkil edirdi. Oratların və
Drığ mahalının sakinləri 130 evdən ibarət idi.
Bəzi tarixi sənədlər göstərirlər ki, Muğanda yerləşən
bu tayfalar maldarlıq təsərrüfatı ilə məşğul olduğu üçün,
onlar qışda Muğanda Həməşəra, Sırığ, Qarayar çayları
boyunda və Göytəpə, Çiplig, Yedditəpə, Uzuntəpə,
Daqalğan kimi sahələrdə yerləşir, martın sonlarında isə
dağlara qalxırdılar (T. Bünyadov, K.Şükürov, “Alarlar,
Gündoğandan başlayan yol", Bakı – 2005). Azərbaycan
Respublikası Dövlət Tarix arxivində saxlanılan bir sənəd-
də Muğanın sahəsinə daxil olan dörd mahalın - Səfidəşt,
Alar, Muranlı (Moranlı-Ə.M.) və Drığ mahallarının adları
çəkilir, hər birinə daxil olan kəndlərin siyahısı verilir və
bu kəndlərin kimə məxsus olduğu göstərilir.
XIX əsrin sonları, XX əsrin əvvəllərində rusların
Azərbaycana növbəti köçü zamanı çar hökuməti yerli
Tarix və zaman Muğan tarixinə dair elmi araşdırma
69
əhali ilə gəlmə ruslar arasında toqquşmalar törədir, ixtilaf-
lar yaradırdılar. Rus çarizminin bu siyasətinə qarşı 1902–ci
ildə alarlılar böyük üsyana qalxdılar, öz torpaqlarında
köçmə rusların yerləşməsinə mane oldular. Muğan əhlinin
(alarların) üsyanından qorxan hakimiyyət rusların alar
torpaqlarına köçməsini dayandırdı. Rusların bir hissəsi
hələ bir neçə yüz il əvvəl şəhər mühitini özündə əks
etdirmiş Hasıllı ətrafına köçürüldü. Muğanın ən gözəl
yaşayış məskənlərindən biri olan Hasıllı ruslarla azərbay-
canlıların ticarət əlaqələri nəticəsində daha da inkişaf
etməyə başladı. Həmin ərəfələrdə, eyni zamanda, Şamaxı
zəlzələsindən sonra şamaxılı Məşədi Məhəmməd Zeyna-
lov adlı şəxs öz yaxın adamları və bir dəstə tacirlə Ha-
sıllıya köçür.
Bəzi tarixi mənbələr və “gündəliklər” Hasıllıların
XIX əsrin sonlarında böyük bazara, bir neçə dayaq məntə-
qələrinə, karvansaralara, şəriət məhkəməsinə və divan-
xanaya malik olduğunu xəbər verir. İnfarmatorlar bazarın
şimal hissəsində Nemsov qardaşlarının su dəyirmanı
olduğunu qeyd edirlər. Müəllimə Yelena Konstantinovna
Çeburaşkinanın yazdığına görə, Hasıllı bazarında olduqca
ucuzluqdur. “Çörəyin batmanı bir abbasıdır... Meyvə,
tərəvəz həddindən artıq boldur. Yalnız qara kömür çox
bahadır...” ( S.Nəsiroğlu).
Çox keçmir ki, yerli tacirlərlə gəlmə tacirlər arasında
baş verən kəskin ziddiyyət Tiflis canişininin işə qarışma-
sına gətirib çıxarır. Göstərişə əsasən, Məşədi Məhəmməd
başda olmaqla tacirlər Hasıllıdan köçərək qədim Həm-
əşərə yurdunda məskən salırlar.
Dostları ilə paylaş: |