Microsoft Word Yasar ?hm?dov-dissertasiya docx



Yüklə 0,83 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə9/31
tarix31.08.2018
ölçüsü0,83 Mb.
#65845
1   ...   5   6   7   8   9   10   11   12   ...   31

26 

 

Postsosializm  mühitinin  sosial-iqtisadi  və  etik  gerçəkliklərini  nəzərə  alsaq, 



vergitutmanın  metodoloji  əsaslarında  bir  sütunun  da  möhkəmlənməsi  –  vergidən 

yayınmaya  qarşı  effektiv  metodların  tətbiqi  zərurəti  şübhə  doğurmaz.  Vergitutma  ilə 

bağlı bir sıra göstəricilər də bu zərurəti təsdiq edir. Belə ki, 2009-cu ildə vergi orqanları 

21563  vergi  ödəyicisində  səyyar  yoxlama  aparılmış  və  247,4  mln.manat  əlavə  vəsait 

hesablanmışdır.(AR NK hes.) Bu yoxlamaların nəticəsi effektiv sayıla bilər.Çünki 2005-

ci ildə 4693 səyyar yoxlama aparılmış və 165,7mln.manat əlavə vergi hesablanıb. 2000-

ci ildə aparılan 8053 səyyar yoxlama nəticəsində isə cəmi 117,9 mlrd. manat və ya 23,5 

mln.  yeni  Azərbaycan  manatı  əlavə  vergi  tutulmuşdu,Beləliklə,2009-cuildə  səyyar 

yoxlamalar nəticəsində 2005-ci ilə nisbətən 81,7 mln.manat, 2005-ci ildə isə 2000-ci ilə 

nisbətən  47,8  mln.manat  çox  vəsait  əldə  olunub.2009-cu  ildə  vergi  ödəyicilərinə  73,7 

mln. manat və ya 2004-cü ildən3,4 dəfə çox maliyyə sanksiyaları tətbiq olunub.

27

Ə



lbəttə 

ki,  əlavə  hesablanan  vergilərdə,  tətbiq  olunan  sanksiyalar  da  cüzi  əhəmiyyətə  malik 

deyil  və  üstəlik  qeyd  olunmalıdır  ki,  ödəyicilərin  vergidən  yayınmaq  istəyini  artıq 

yüksək  dərəcələrlə  izah  etmək  mümkün  deyil.Son  illər  ərzində  ən  müxtəlif  vergi 

dərəcələrinin  yetərincə  azaldıldığı  bəllidir  və  Avropa  Birliyi  ölkələri ilə  dərəcələr üzrə 

müqayisələr də təsdiq edir ki, yüksək dərəcələr barəə iddialar yanlışdır. Belə ki, Avropa 

Birliyi  ölkələri  üzrə  ƏDV-nin  orta  dərəcəsi  18,7%-ə,  gəlir  vergisinin  dərəcəsi  20,4-

46,2%-ə, mənfəət vergisi dərəcəsi 33,7%-ə bərabərdir. Yəni bu əsas vergi növləri üzrə 

dərəcələr  Azərbaycanda  tətbiq  olunan  dərəcələrdən  kifayət  qədər  yüksəkdir.  Deməli, 

ə

sas problem vergi dərəcələrində deyil, vergi etikasındadır. Əlbəttə ki, məsələnin həlli - 



vergidən yayınma hallarının minimallaşdırılması təkcə ölkə vergi orqanlarının prinsipial 

fəaliyyəti  ilə,  yaxud  effektiv  təbliğatla  mümkün  deyil.  «Vətənə  sevgi,  dövlətə  vergi» 

ş

üarı  -  bu  lakonik  və  təsirli  şüar  bəlkə  də  postsovet  vergi  «pozucularında»  xəfif 



təbəssüm  doğurur.  Ancaq  cərimələr  zamanı  təbəssüm  təəssüflə  əvəzlənir  və  bu 

                                                                                                                                                                            

 

27

Azərbaycan Respublikası Vergilər Nazirliyi. 6 illik fəaliyyətə dair hesabat. Bakı: 2006, 100 s 



 


27 

 

baxımdan  vergidən  yayınmanın  qarşısının  alınması  üçün  metodoloji  əsasların 



hazırlanması gərəkli olur. 

Yəqin  ki,  vergitutmanın  təşəkkülü  ilə  vergidən  yayınmanın  təşəkkülü  tarixi 

fərqlənmir, ancaq vergidən yayınma probleminin nəzəri-metodoloji əsaslandırılması XX 

ə

srdən başlayıb. «Biletsiz sərnişin» probleminin tədqiqi müasir dövrə təsadüf edir və bu 



baxımdan  fərqlənən  tədqiqat  vergi  ödəyicisinin  rasional  seçim  modelidir.  M.Allinqam 

və  A.Sandmo  tərəfindən  hazırlanan  bu  modeldə  göstərilir  ki,  vergi  ödəyicisi  vergi 

ödəmək  və  ya  vergidən  yayınmaq  qərarını  vergi  dərəcəsi,  vergidən  yayınma  faktının 

aşkar  edilməsi  ehtimalı  və  cərimə  sanksiyalarının  həcmi  faktorları  ilə  qəbul 

edir.

28

Allinqam  və  Sandmonun  modeli  əsasında  öz  modelini  təklif  edən  Vişnevski 



vergidən  yayınmanın  minimallaşdırılmasına  vergi  dərəcəsinin  təsirini  əsas  götürür  və 

ə

lbəttə ki, qismən yanlışlığa yol verir. Çünki vergi dərəcələrinin yüksəkliyi ilə birgə ver-



gi sankiyalarının sərtliyi təkcə vergidən yayınmanı deyil, həm də iqtisadi fəallığa marağı 

azaldır və əslində başqa bir problem - dərəcələrin aşağı salınması problemi yaranır.  

 

 

 

Bütün  dünyada  bankların  rolu  iqtisadiyyatın  inkişafında  çox  böyük  rol  oynayır. 

Banklar  həmçinin iqtisadi  fəaliyyətdə  də  stimullaşdırıcı  təsirə  malikdir.  Digər  tərəfdən 

bank fəaliyyətinin vergiyə cəlb olunması amili vergi daxilolmalarında böyük əhəmiyyət 

kəsb etdiyindən, büdcənin formalaşmasında bankların rolu danılmazdır. Banklar ölkənin 

iqtisadi  inkişafında  təkanverici  rol  oynayır.  Son  illərdə  ölkəmizdə  büdcə 

daxilolmalarında bankların rolu artmaqdadır. Qeyd edək ki, vergi orqanları ilə qarşılıqlı 

münasibətdə banklar üç  mövqedən  çıxış  edirlər: birinci,  müstəqil vergi ödəyicisi kimi; 

ikinci,  dövlət  və  vergi  ödəyicisi  arasında  vasitəçi  kimi.  Burada  vergi  ödəyiciləri 

tərəfindən  vergilərin  dövlət  büdcəsinə  banklar  vasitəsilə  ödənilməsi  və  ya  banklar 

                                                  

28

Allinqam M. and A. Sandmo.  ncame tax evasion:  A theoretical Analisis // Journal  of Public  Economics, 1972,  №1, p. 



323-338. 


28 

 

tərəfindən  vergi  ödəyicisi  haqda  vergi  orqanının  tələb  etdiyi  məlumatların  verilməsi 



prosesi  nəzərdə  tutulur.  Və  nəhayət,  sonuncu  vergi  agenti  kimi  (ödəmə  mənbəyində 

vergilərin hesablanıb dövlət büdcəsinə köçürülməsi və s.).  

Göründüyü  kimi,  Banklarla  vergi  orqanları  arasında  qarşılıqlı  əlaqələr  vergi 

sistemində  özünə  məxsus  yer  tutur.  Bu  münasibətlərin  özünə  məxsusluğu  həm  də 

ondadır ki, qarşılıqlı münasibətlər nəinki bankların, həm də onların müştərilərinin-vergi 

ödəyicilərinin maraqlarına toxunur.  

Banklar və digər kredit təşkilatları büdcəyə ödənilən vergiləin böyük bir hissəsini 

verir.  Vergi  ödəyicilərinin  ümumi  sayında  onların  xüsusi  çəkisinin  çox  da  böyük 

olmamasına baxmayaraq onlar iri vergi ödəyiciləri hesab olunurlar. Banklar üçün vergi 

şə

rtləri  digər  vergi  ödəyiciləri  ilə  müqayisədə  nə  üstün,  nə  də  əlverişsiz  olmamalıdır. 



Onlar  üçün  vergi  qanunvericiliyindən  prinsipial  əhəmiyyət  kəsb  edən  məsələ  bank 

xidmətlərinin  maya  dəyərinə  və  vergitutma  bazasına  aid  olan  gəlir  və  mənfəətin  və 

xərclərin müəyyən olunmasındakı adekvatlıqdır.  

Doğrudur, müasir mərhələdə vergi yükünün bankların üzərinə köçürülməsini tam 

təsdiq  etmək  olmaz.  Belə  ki,  Azərbaycan  bank  sistemində  depozit  faizləri  də,  kredit 

faizləri də kifayət qədər yüksəkdir. Aydındır ki, 2004-cü ildə Fransada depozitlər üçün 

faizin 2,3%, kreditlər üçün 6,6% təşkil etməsi müvafiq göstəricilərin Almaniyada 2,7% 

və  9,7%-ə  bərabər  olması  və  s.  bu  kimi  göstəricilərlə  müqayisədə  Azərbaycanın  bank 

ə

məliyyatları  bazarında  kifayət  qədər  bahalıqdır.  Hətta  Mərkəzi  Bankın  son  dövrdə 



yürütdüyü siyasət –uçot dərəcələrinin 2%-ə qədər,məcburi ehtiyat normalarının 0,5%-ə 

qədər  azaltması  da  ciddi  dəyişmələrə  səbəb  olmayıb.  Kreditlər  üzrə  orta  faiz  dərəcəsi 

13,97%-ə   bərabərləşib.Yəqin ki, bu bahalığı yaradan əsaslı məsələlər həllini tapsaydı, 

vergi effekti də öz təsirini göstərə bilərdi.  

01  yanvar  2013-cü  il  tarixinə  respublikada  43  bank  fəaliyyət  göstərir.  Onlardan 

biri dövlət, 35-i kollektiv, 4-ü xarici və 4-ü isə birgə mülkiyyətdə olan banklardır. 2012-

ci ildə bank sektorunun aktivlərinin gəlirliliyi (vergi ödənilənədək xalis  mənfəətin orta 



Yüklə 0,83 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   5   6   7   8   9   10   11   12   ...   31




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə