36
zamanda yüksək gəlirlər yüksək risklərlə müşayiət olunur.
Vişnevski modelinə görə, əhali depozitə
y
i
i
d
i
k
y
y
=
həcmdə vəsait yönəldir və burada
d
i
y
-
i
ildə depozitə yönələn vəsait,
i
y
- fərdin malik olduğu vəsait,
y
i
k
- isə yığımın hansı
hissəsinin depozitə yönəldiyini göstərən əmsaldır.
36
Deməli, bu əmsal faiz dərəcəsi və
risk səviyyəsindən asılıdır. Maliyyə nəzəriyyəsindən bəllidir ki, investisiya qərarlarının
qəbulunda
(
)
i
B
i
A
fd
d
d
f
d
β
σ
β
⋅
⋅
+
⋅
−
+
⋅
=
2
13
ˆ
ˆ
düsturuna da əsaslanılır.
37
Yeni hər hansı
qiymətli kağızın alqısı barədə qərar bazardakı orta gəlirliliyi –
13
ˆ
d
, risksiz gəlirliliyi -
d
f
⋅
,
β
risklə, həmin qiymətli kağızın
β
riskini -
i
β
, bazar üzrə dispersiyanı nəzərə
almaqla qəbul olunur. Yəni bazarda risksiz faiz dərəcəsi 5%-dirsə və
iB
i
iB
i
r
σ
σ
β
/
⋅
=
düsturu ilə müəyyənləşən
β
əmsalı sıfra bərabərdirsə, gözlənilən gəlirlilik 5% təşkil edə
bilər. Dəqiqi, illik 5%-lə depozitə əmanət yönəldən şəxs depozit faizini əldə edəcəyinə
ə
min ola bilər.
38
Ancaq bəllidir ki, faizlərin yüksəlməsi standart kənarlaşmanı - σ-nı və
ardıcıl olaraq
β
əmsalını da yüksəldir və şübhəsiz ki, risk – gəlirlilik münasibətlərinin
yeni mənzərəsi yaranır. Bu, məsələnin bir tərəfidir. kinci tərəfdən, risk – gəlirlilik
münasibətlərini yeni müstəviyə çıxaran ikinci faktor – faizlərə vergi ödənişləri aşkara
çıxır.
Biz vergi nəzəriyyələrini təhlil edərkən göstərdik ki, fərdlər vergini nəzərə almaqla
gəlirlərini diskontlaşdırırlar. Maliyyə nəzəriyyəsindən bəllidir ki, vergitutma nəzərə
alınanda diskont dərəcəsi – d·(d-vergi)/(1+vergi) düsturundan çıxarılan göstərici ilə
ə
vəzlənir. Yəni əmanətə yönələn vəsaitin cari dəyəri
+
−
+
⋅
=
верэи
верэи
1
1
1
d
Gd
cd
x
36
Налогообложение
. Теории, проблемы, решения / Под реакцией В.П.Вишневского. Донецк, 2006, 406 с.
37
Sadıqov M., Hüseynov A., Zeynalov V. Korporativ maliyyə. Bakı: 2007, 504s.
38
Sadıqov M., Hüseynov A., Zeynalov V. Korporativ maliyyə. Bakı: 2007, 193 s.
37
düsturu ilə müəyyən olunur. Aydındır ki, vergitutma depozitə qoyuluşuna stimulu
müəyyən qədər azaldır və bütün bu aspektləri nəzərə alan V.Vişnevski bank xidmətinə
tələbat əmsalını müəyyənləşdirmək üçün riyazi aparatdan istifadə edərək aşağıdakı
düsturu təklif edir:
(
)
(
)
2
2
1
B
B
r
C
r
e
A
K
d
t
d
y
i
−
⋅
−
−
⋅
=
µ
Burada
d
r
- depozitlər üzrə bank faizi;
d
t
r
- faiz gəlirlərinə vergi dərəcələri;
µ
,
A
,
B
,
C
– əmsallardır.
Faiz dərəcələri, risk və vergitutma ilə bank xidmətlərinə tələbat əmsalı arasındakı
ə
laqələrin təxmini qrafik təsviri isə aşağıdakı kimi olur:
Qrafik 1.1. Faiz də
rə
cə
lə
ri (risklə
r nə
zə
rə
alınmaqla) və
depozitlə
rə
tə
lə
bat ə
msalı
Qeyd olunanlara və qrafik təsvirə əsaslanıb, iddia edə bilərik ki, vergitutma
nəticəsində eyni depozit faizi dərəcəsində depozitə tələbat əmsalı azalır. Vişnevski
modelindən və başqa nəzəri baxışlardan bəlli olan budur. Amma Vişnevski modeli vergi
dərəcələrinin dəyişməsi ehtimalına diqqətsiz yanaşır. Model yalnız vergitutmadan
öncəki və sonrakı situasiyanı aydınlaşdırır. Depozitə tələbat əmsalı düsturundan aydındır
ki, bütün başqa göstəricilər sabit qalanda,
d
t
r
-nin - vergi dərəcəsinin yüksəlməsi depozitə
Верэитутмайа
гядяр
Верэитутмадан
сонра
К
Й
р
д