Microsoft Word yazi III son doc
Yüklə 5,95 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Ðöáëöê ÿäÿáèééàò äÿðýèñè 103 FEYZİYYƏ HACIYEVA
- Ðöáëöê ÿäÿáèééàò äÿðýèñè 105
Ðöáëöê ÿäÿáèééàò äÿðýèñè 103 FEYZİYYƏ HACIYEVA * * * vətənmi anadan əzizdi, ya anamı vətəndən? - əcəb gülməli sualdı, ağladım gülməkdən. vətən anamdan əziz olsaydı, anamı yox, vətəni dalıma alıb, qaçardım Qarabağdan. * * * Qarabağa nəsihət gözəl qızım, qismətləri sən olmayan igidlərin gözləri hələ də səndədir. nə olsun ki, «qaçırılmış qızı geri qaytarmazlar» - deyib səni qaytarmağı özlərinə ar bilirlər. amma düşmənə yar olmağını ar bilmirlər. yüz qızdan birini seçdilər, yolunda candan keçdilər, “bala, bala, gəl” - dedilər, “qaçma, gözəl” - dedilər, “hardan olsan səni taparam, alıb qaçaram” - dedilər. gözlərin arxada qalmasın, qızım, arxanca gələn olmayacaq. dilini şirin elə, yerini rahat. barı çalış özün xoşbəxt ol, balalarından muğayat. * * * sən qürbətdə doğulmusan, sən qərib övladısan sən vətəndə doğulmusan, sən vətən övladısan. bu torpaqlar - atan üçün yurd yeridi, anan üçün qürbətdi, o torpaqlar anan üçün yurd yeridi, atan üçün qürbətdi, bu torpağın insanları atanın doğmaları, ananın yadlarıdı. o torpağın adamları ananın doğmaları, atanın yadlarıdı. o torpaqda da, bu yurdda da qürbətdəsən, qəribsən. o torpaqda da, bu yurdda da vətəndəsən, vətənsən. qürbətlərin, vətənlərin arasında qalan balam, nə qürbəti, nə vətəni olan balam. qalmısan yolayrıcında, arzu ayrıcında. kimin doğma, kimin yaddı, seçəmmirsən, nə doğmandan, nə yadından keçəmmirsən. haça yollar qollarında uyuyanım, ovunanım, qalmısan, ağlaya-ağlaya önündə doğma yadların, arxada yad doğmaların. göz yaşının damlasına qurban olsun bu vətən də, o vətən də, o qürbət də, bu qürbət də. sənin yurdun, sənin evin o üzdə də, bu üzdə də doğma yadlarının, yad doğmalarının sevgisidi, qayğısıdı. gör nə qədər sevənin var, başına dönənin var, körpə balam, bu diyardan, o diyara körpü balam. ¹2(3) èéóí 2012 104 ŞƏHRİYAR DEL GERANİ Müharibədən qayıdandan 3 il sonra yazacağım şeir bağışla əzizim, qollarım yoxdu səni qucaqlayam... düşüb əcəb qarışdı Kəlbəcər çöllərinə... bağışla... görüşünə yubandım Bakıda kasaddı əlil arabasına uyuşan yollar... sağ ayağımı Zəngilana verdim, yeriyə bilmirdi yazıq Zəngilan... gördünmü aldıq torpaqları işğal olmuş bədənlərimizlə?! gördünmü hasarladı nazirlər Cıdır Düzünü... bəzədilər küçələrin çapılmış üz-gözünü yaraşmadıq vətənə bürüdülər hər tərəfi Röyanın şəkillərinə, həvədiş idmançıların çılpaq bədənlərinə... ancaq, bilirsənmi, qollarımın tutmadığı hava boşluqlarında həmişə yağış yağar, külək əsər ayağımın düşmədiyi iz yerindən, deyirəm, son dəfə 3 il öncə olmuşam o yerlərdə, görəsən qollarımın üstündə tikilən binaları görə biləcəmmi heç... görəsən, özündən qovulmuş vətəndaşlarımızı, qaçqın düşmüş bədəndaşlarımızı hara köçürdəcəklər heç...??? SƏRDAR TAĞIYEV “ZORLAMAYIN” ŞAİRLƏRİ Sol yumruğu başından yekə şair dostlarıma Bəlkə də ən böyük arzuları bal arısını öpməkdi Bir şıltaq qız dilindən şeirlərini eşitmək onlarçın xoşbəxtlikdi Nəyi var bu yetimlərin? Qürurludurlar? Yalandı. Ðöáëöê ÿäÿáèééàò äÿðýèñè 105 Qürurları bir cüt ala göz qarşısında aciz qalandı. Düşüncələri anormal olsa da, normal qucağa ehtiyacları var. Nəyi olmasa da ehtiyacları var. Şair olan gündən ailələrinə xəyanət ediblər. İndi toxunduqları yerdən “hamilə” qalırlar. Sonra şeirlərini sakitlikdə “doğurlar”. Eynən bioloji doğuş kimi Ahlarını pıçıltılarla boğurlar Bu zaman heç də analardan az əziyyət çəkmirlər Ana bətnində gəzdirdiyi tək onlar da qəlbində gəzdirir böyüdür şeirlərini Mamaçaları qaranlıq gecələr. Bəzilərinin şikəst doğulacağından qorxub çarəni “obort”da görürlər Onları Feysbuk qəbirstanlığında status qəbirlərində gömürlər. Birini sağlam doğurlar, birini xəstə Biri bir əsr yaşayır, biri bir həftə Hə, övladlarının atası da var: Cəmiyyət Odur ki, “zorlamayın” şairləri ki, övladlarının adı olmasın Əziyyət, Xəyanət, Nifrət! Olsun Duyğu, Sevgi, Əmanət. P.S Təvəllüdü: 06.12.11 TOĞRUL İBRAHİMLİ GİZLİ ŞƏHƏR .. Mövsüm payız Üzümdə sarımtıl bir hüzn Yeriyirəm səkilərində Bu möhtəşəm şəhərin Nələr gizli bu gecə qoynunda? Hansı yalana aldandı uşaqlar? Kim kimi öldürdü? Titrəyən əllərini bu gün kim öpdü? Baxıram axıb gedənlərə. Çaşqınam içimə dolan sözlərə Bir başqa doğacaq gün yenə. Körpənin balaca əlləri ilə möhkəm-möhkəm tutduğu Bir barmaq qədər köməksiz ruhum. Daxilimi yandıran qoxunla Xatirələrimi buraxıram hər addımda Ardımda bir qadının ayaq izi. Bu yorğun gecəni qarşılayıb qonaq edən Bütün yalnızlıqların içindəkiləri süzüb, Sənə eşq, sənə şeir yazan Yoxsul bir adamam. Bir daha bil Bu şəhəri və səni sevirəm... Yüklə 5,95 Mb. Dostları ilə paylaş:
|