179
Relyefi bilmək şəhərləri layihələndirmək və şəhərsalma işində də çox
vacibdir. Başqa təbii faktorlarla yanaşı, relyef haqqında məlumatlar
şəhərin müxtəlif təsərrüfat obyektlərinin yerini, torpaq işlərinin həcmini,
əsaslı binaların bünövrəsinin konstruksiyasını, sahənin möhkəmliyini
müəyyən etməyə kömək edir. Bu məqsədlə şəhərlər və onların ayrı-ayrı
sahələri tikilməzdən əvvəl relyefin ümumi xüsusiyyəti, relyef formaları,
səthin meylliyi, ərazinin parçalanması və s. öyrənilir, layihələndirmə
işlərində nəzərə alınır.
Relyef kənd təsərrüfatına, onun ərazi üzrə ixtisaslaşmasına və
yerləşdirilməsinə, məhsuldarlığa bilavasitə və dolayı yollarla təsir edir.
Sahələrin şumlanması, kənd təsərrüfatı maşınlarının istifadə edilməsi,
sahəyə su çıxarılması, irriqasiya və meliorasiya işləri relyefin
xüsusiyyətlərindən bilavasitə asılıdır. Bütün bu tədbirlərin həyata
keçirilməsi üçün relyefin meyllik xüsusiyyətləri, şaquli və üfüqi
parçalanma dərəcəsi, yamacların səmti və uzunluğu, mikrorelyef və onu
doğuran səbəblər mükəmməl öyrənilməlidir. Relyefin göstərilən
xüsusiyyətləri iqlim və hava ilə birlikdə bitki və heyvanların ekoloji
şəraitinin formalaşmasında fəal iştirak etdikləri kimi, kənd təsərrüfatı
bitkilərinin becərilməsinə və mal-qaranın saxlanılmasına bütün istehsalat
siklində də əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərir və qoyulan vəsait və
xərclərin kəmiyyətini müəyyən edir.
Relyefin kənd təsərrüfatına dolayı təsiri ondan ibarətdir ki, relyefə
münasib olaraq iqlim, radiasiya və istilik balansı, rütubətlənmə və
işıqlanma şəraiti formalaşır. Relyefin iqlim göstəricilərinə təsiri xüsusilə
səhralarda özünü daha qabarıq büruzə verir. Ümumiyyətlə, kənd
təsərrüfatı üçün azəlverişli olan bu sahələrdə relyefin ümumi
xüsusiyyətlərinə münasib olaraq ayrı-ayrı sahələrdə nisbətən əlverişli
şərait yarana bilər. Lakin relyefin bu cəhətdən kənd təsərrüfatındakı rolu
ayrı-ayrı coğrafi enliklərdə müxtəlif olur.
Torpaq fondunun qiymətləndirilməsini və kənd təsərrüfatının ayrı-
ayrı sahələrinin düzgün və daha səmərəli yerləşdirilməsini təmin etmək
üçün fiziki-coğrafi rayonlaşma sxemləri ilə yanaşı, geomorfoloji
rayonlaşma sxemi də zəruridir. Bu sxemlər müvafiq xəritələrlə təmin
edilir. Geomorfoloji xəritələrdə relyefin yüksəkliyə görə ərazi üzrə
diferensiasiyası, onun üfüqi və şaquli parçalanma dərəcəsi, meylliyi, çay
şəbəkəsinin planı, eroziyaya, deflyasiyaya, bataqlılaşmaya və
180
şoranlaşmaya uğramış sahələr, qayalıqlar, meşə sahələri və s. əks etdirilir.
Kənd təsərrüfatı məqsədləri üçün respublikamızda irimiqyaslı
geomorfoloji xəritələr, ayrı-ayrı relyefəmələgətirici proseslərin xüsusi
xəritələri tərtib edilir. Relyef və ayrı-ayrı proseslər həm keyfiyyət, həm də
kəmiyyət cəhətdən qiymətləndirilir. Bu məqsədlə relyef istilik və rütubəti
tənzimləyən, eroziyanın xarakter və intensivliyini müəyyən edən bir amil
kimi öyrənilir.
Növbəli əkin sisteminin daha səmərəli variantlarını seçmək üçün
relyefin quruluş xüsusiyyətlərini bilmək və onu nəzərə almaq lazım gəlir.
Ayrı-ayrı bitkilərin yerləşdirilməsi və onların məhsuldarlığını təmin
etmək üçün mikrorelyef formalarının öyrənilməsi və onların ekoloji
obyekt kimi qiymətləndirilməsi vacibdir.
Kənd təsərrüfatında zəruri məsələlərdən biri torpaqların təsər-
rüfatçılığa yararlığı baxımdan qiymətləndirilməsidir. Bu sahədə aparılan
işlərdə məqsəd kənd təsərrüfatı istehsalı üçün yararlılığına görə eyni tipli
torpaqların ayrılması və xəritələşdirilməsidir. Bu torpaq tiplərinin
yayıldığı areallarda relyeflə yanaşı hansı torpaqların yayıldığı, su ilə
təminat dərəcəsi, iqlim və hava xüsusiyyətləri, təbii bitki və heyvanat
aləmi öyrənilir. Ona görə də aparılan tədqiqat işləri kompleks xarakter
daşımalıdır.
Torpaqların relyef cəhətcə qiymətləndirilməsi işində ilk növbədə
yüksəkliyin və səthin parçalanmasının ərazi üzrə necə paylanmasını
öyrənmək lazımdır. Yüksəklik kənd təsərrüfatının ayrı-ayrı sahələrinin
yerləşdirilməsində əsas rol oynayır. Yüksəkliyə görə rütubət və istilik
paylanır, səth və qrunt sularının rejimi formalaşır, torpaq və bitki örtüyü
yaranır.
Səthin parçalanması (xüsusilə şaquli parçalanma) torpaqların
aqroistehsalat xüsusiyyətlərini müəyyən edir. Kənd təsərrüfatı və təbii
otlaq bitkilərinin sıxlığı və məhsuldarlığı da çox vaxt bununla müəyyən
edilir. Kənd təsərrüfatı bitkilərini yerləşdirərkən bunu nəzərə almaq
lazımdır ki, məsələn, Şamaxı rayonunun bütün ərazisi (900 m-ə qədər)
dəmyə üzümçülüyü üçün çox əlverişli olduğu halda, qışı soyuq keçən
illərdə dərə və çökəkliklərdə salınmış üzümlüklərin şaxta vurması halları
müşahidə edilir. Üfüqi parçalanma kənd təsərrüfatı bitkilərinin
yerləşdirilməsinə və maşınların istismarına əhəmiyyətli dərəcədə təsir
edir. Parçalanma nə qədər sıx olarsa sahələrin becərilməsi daha çox vəsait
181
tələb edir, məhsulun maya dəyərini artırır.
Yamacların quruluş xüsusiyyətləri bitkilərin vegetasiyasına,
inkişafına, məhsulun keyfiyyət və kəmiyyətinə təsir göstərir. Ona görə də
yamacların hərtərəfli öyrənilməsi lazım gəlir. Yamacların uzunluğu,
formaların səthə açılıb-açılmaması, aşınma materiallarının əmələ gətirdiyi
örtüyün olması, onun qalınlığı, xarakteri və tərkibi, qrunt və yeraltı suların
miqdarı, hansı dərinlikdə yerləşməsi və rejimi, meyllik, parçalanma
dərəcəsi və s. kimi məlumatları bilmək kənd təsərrüfatı istehsalatının
ərazicə təşkili üçün çox vacibdir.
Kənd təsərrüfatı maşınlarının istismarı və torpaqların rütubət rejimi
yamacların meyllik və parçalanma dərəcəsindən asılıdır. Meylliyin
öyrənilməsi və xəritələşdirilməsi torpaqların yuyulmadan mühafizəsi və
eroziya əleyhinə mübarizə tədbirlərinin görülməsi üçün də lazımdır.
Torpağın yuyulması meylliyin 2-3
0
olduğu yerdən başlayır. Meyllik
artdıqca torpağın yuyulması və ümumiyyətlə, yamaclarda eroziya prosesi
güclənir, torpağın və torpaqəmələgətirən süxurların rütubətliliyi azalır,
kənd təsərrüfatı bitkilərinin və otlaqların inkişafı zəifləyir, məhsuldarlıq
aşağı düşür. Meyllik 3-4
0
–yə çatanda torpaqların yuyulması daha da
sürətlə gedir. Yamacların meylliyi 8-10
0
və daha da çox olanda əkin
sahələrinin şumlanması məsləhət görülmür.
Yamacların uzunluğu da torpaqların yuyulmasında mühüm rol
oynayır. Yamaclar uzunlaşdıqca eroziya da artır, xüsusilə bitki örtüyü
seyrək olanda və yağışlar leysan xarakteri daşıyanda.
Morfoloji xüsusiyyətinə görə yamaclar özlərinin köndələn kəsimində
qabarıq, batıq, düz və mürəkkəb quruluşlu olur. Qabarıq yamaclarda
aşağıya doğru istiqamətdə meyllik artdığına görə torpaqların yuyulması və
eroziyası da artır. Bu cür yamacların aşağı hissəsində səthin yuyulma
sürəti suayırıcına yaxın sahələrə nisbətən 1,5 dəfə çoxdur.
Batıq kəsimli yamaclar tarazlaşma profilini xatırladır. Ona görə də bu
yamaclar çox zəif yuyulur. Meyllik bu yamaclarda suayırıcından
başlayaraq yamacın orta və aşağılarına doğru tədricən azalır. Ona görə də
burada ya zəif eroziya, ya da akkumulyasiya prosesləri gedir. Yamacın
yuxarısında eroziya prosesi (torpağın yuyulması) nisbətən güclüdür.
Düz yamaclarda suayırıcından başlayaraq aşağıya doğru səth axımı
tədricən artır. Buna müvafiq olaraq eroziya prosesinin intensivliyi və
torpağın yuyulma həcmi də bu istiqamətdə böyüyür. Belə yamacların ayrı-
Dostları ilə paylaş: |