104
I Şah Səfi dövründə (1629-1642) də bu vəzifəyə əsasən
Qızılbaş-Türk əyanları təyin olunurdu. Şah Səfinin hakimiyyətinin
əvvəllərində eşikağasıbaşı Zeynal xan Şamlının olduğunu görürük.
Görünür o, I Şah Abbas tərəfindən 1628-ci ildə yenidən bu vəzifəyə
təyin olunmuşdu. Zeynal xan 1630-cu ildə Osmanlı ordusu ilə
Həmədan savaşında səhvə yol verdiyinə görə ölüm cəzasına məh-
kum edilmiş, eşikağası vəzifəsi Mehdiqulu xan Şamlının oğlu
Uğurlu xana tapşırılmışdı. Şah Səfinin hakimiyyətinin dördüncü
ilində qulam soyundan olan Fars əmir əl-ümərası İmamqulu xan
qətl edildikdən sonra Kuhgiluyə hakimliyi də eşikağasıbaşına əlavə
edilərək ona verilmişdir(81, 199, 266, 268). 1632-ci ildə Uğurrlu
xan Şamlı eşikağasıbaşı idi (108, 247). 1634-cü ildə Uğurlu xan
Şamlı saray dəftərxanasına nəzarətçi təyin edilir və eşikağasıbaşı
vəzifəsi isə Şamlı elinin İnallı obasından İmamqulu xana verilir
(108, 250; 130, 89). 1635-ci ildə Canı bəy Şamlı eşikağası idi (130,
91). 1637-ci ildə isə eşikağasıbaşı vəzifəsinə Şamlı elinin Biçərli
obasından Murtəzaqulu bəy təyin edilir (108, 257). Molla Kamal da
1637-ci il hadisələrindən bəhs edərkən onun eşikağasıbaşı olduğunu
yazır (130, 34). Molla Kamal 1643-cü ildə eşikağasıbaşı Heydər
bəyin etimadəddövlə Sarı Tağı ilə çəkişdiyini və vəzifədən istefa
verib Qum şəhərinə getdiyini qeyd etmişdi (130, 99). Heydər bəy
1629-cu ildə Şah Səfinin tacqoyma mərasimində iştirak etmişdi və
Qaradağ sufilərindən Qızılbaş Əbulqasım bəy Evoğlunun oğlu idi
(80, 1078; 130, 81, 99). Heydər bəydən sonra bu vəzifəyə Mirzəəli
sultan Çələbi Evoğlunun oğlu Əliqulu bəy təyin edilir (130, 99; 108,
255).
Səfəvi dövlətinin saray təşkilatında təşfirat rəisi-eşikağasıbaşı
da ənənəvi olaraq Qızılbaş-Türk əsilzadələrindən təyin edilirdi.
"Abbasnamə"nın verdiyi məlumatlardan göründüyü kimi bu
ənənəyə II Şah Abbas dövründə də əməl edilmişdi. Sarı Tağı
ayaması ilə məşhur olan baş vəzir Mirzə Məhəmməd Tağıya qarşı
qəsdin təşkilatçısı qorçubaşı Cani xan cəzalandırıldıqda
Murtuzaqulu bəy (xan) Biçərlinin eşikağasıbaşı olduğunu görürük.
O, h. 1055-ci (m.1645) ildə qorçubaşı vəzifəsinə təyin edildikdə,
eşikağasıbaşı vəzifəsi Mehdiqulu xan Şamlıya verilir. Uzun illər
105
onun eşikağasıbaşı olduğunu görürük. Ancaq h. 1071 (m.1661)-ci
ildə isə qısa müddətdə eşikağasıbaşı onun qardaşı Nəcəfqulu bəy
olmuşdur (125a, 35,92,111). "Abbasnamə" də h.1074(m. 1664)-cü
ildə eşikağasıbaşı Mehdiqulu xan Şamlının vəfat etməsi və bu
vəzifəyə onun oğlu Uğurlu xanın təyin edilməsi faktına da təsadüf
edilir (125a, 118)
Tüfəngçibaşı da dövlət şurasının üzvü olub tüfəngçi hərbi
hissəsinin minbaşılarının, yüzbaşılarının, saray carçıları və qulluq-
çularının ağsaqqalı, yəni Tavernyenin qeyd etdiyi kimi rəisi və
başçısı olub (104, 584), rütbəsinə görə, əsgəri təşkilatda qorçubaşı
və qullarağasından sonra üçüncü yerdə dayanırdı (96, 89). Ona tabe
olanların hamısının tiyul, həmesale,məvacib, barat və mükafatları
barədə onun imzası ilə təsdiq edilən təqdimatı əsasında baş vəzirin
yazılı hökmü verilirdi. Və bu hökm əsasında onların məvacibi ödə-
nilirdi. Tüfəngçilərin və carçıların, minbaşıların, yüzbaşıların, carçı-
başıların qulluğa götürülməsi, onların tiyul, həmesale və məvacib-
ləri alicah tüfəngçiağasının təqdimatı, baş vəzirin yazılı hökmü
əsasında icra olunurdu. Tüfəngçilərə aid bütün problemləri də
tüfəngçiağası həll edirdi. Tüfəngçilərin rütbə cədvəlini, həmin
idarənin vəziri və mustoufiləri tüfəngçiağasının iştirakı ilə Şaha
çatdırırdılar (132, 8-9).
"Abbasnamə"də göstərilir ki, Ağa Tahir adı ilə tanınan Mir
Fəttah Şah Səfi dövründə adi tüfəngçidən Bağdadda tüfəngçi-
ağasıbaşı vəzifəsinə yüksəlmişdi. Ondan şaha çoxlu şikayətlər daxil
olmuş və II Şah Abbas etimadəddövlə və bir neçə dövlət məmuruna
onun işi və fəaliyyətini yoxlamaq barədə fərman verir. Yoxlama
əsasında Mir Fəttahın tüfəngçilərin əməkhaqlarından qeyri-qanuni
mənimsəmə və oğurluq barədə faktlar aşkarlandı. Bu hadisədən
sonra Mir Fəttahın qardaşı oğlu minbaşı Məhəmməd Səid və bir çox
tərəfdarlarının onu müdafiə məqsədi ilə dövlətxana ilə üzbəüz
toplaşması Şahı bərk qəzəbləndirir. Şah qullarağası Siyavuş xana
onların hər ikisinin tutulub edam olunması barədə fərman verdi.
Fərman dərhal yerinə yetirildi. Tüfəngçiağası vəzifəsi Qələndər
sultan Cığataya tapşırıldı. (125a, 28, 29)
106
Nazir-i büyutat da dövlət şurasının üzvü olub, saray təşkilat-
larında statusuna görə xüsusi yer tuturdu. Tavernyeyə görə nazir
«görən» mənasını ifadə edir və saray təşkilatında ən böyük vəzifə
olub, sarayın bütün büyutatına (beyt ərəb dilində ev, bina və təsər-
rüfat mənasındadır), şahın xassə əmlakına, ilxılarına nəzarət və
başçılıq edirdi. Bu vəzifə Fransadakı saray rəisinin eynidir (104,
572, 573). Adam Oleariyə görə, Səfəvi ölkəsində gərəkyaraq-
tədarükçü adlandırılan nazir sarayın təchizatı ilə məşğul olur və
təminat məsələləri üzrə məsuliyyət daşıyırdı (139, 585). O, sarayın
33 karxanasına (müxtəlif anbarlarda ev təsərrüfatı obyektləri və
karxanalar) başçılıq edirdi (20, 235). Naziri saray məmurlarının
başçısı adlandıran Engelbert Kempfer onun saray emalatxanalarına
rəhbərlik etdiyini və saray üçün ərzaq, geyim tədarükü məsələlərinə
də baxdığını qeyd etmişdir. O eyni zamanda saray emalatxanalarına
ustabaşı təyin edir və emalatxana işçilərinin məvaciblə təmin edil-
məsi ilə bağlı məsələlərə də birbaşa nəzarət edirdi. Ancaq saray
emalatxanalarında çalışanların məvaciblərinin azaldılıb-artırılması
məsələlərində nazir Şahın bu barədə göstərişlərinə əməl edirdi (96,
97).
«Təzkirət əl-müluk»da dövlətin idarə quruluşundakı səlahiy-
yət bölgüsünə uyğun bir səpkidə nazir-i büyutatın hüquq və səlahiy-
yətlərinin dəqiq şərhi əks olunmuşdur. Qaynaqda göstərilir ki, hər
ilin əvvəlində onun təliqəsi (rəsmi məktub) əsasında xassə idarə-
sinin büyutat müdiri sarayın 6 aylıq xərcini, nəqd və cins olaraq
fərman üzrə nəzərdə tutulan vilayətlərdən qərara alınmış həmesale-
lər çıxıldıqdan sonra bir nəfər təhsildar və sahibcəmlərin məlumat-
ları üzrə, təxminən müəyyən edirdi.Büyutat vəziri də, bu təxmini
hesab layihəsini nazirə ərz edərək onun nəzərinə çatdırırdı. Büyutat
vəziri nazirin möhürləyib təsdiq etiyi bu haqq-hesab layihəsini baş
vəzirə də təqdim edirdi. Burada müşriflərin sarayın altı aylıq xərci
ilə bağlı nəzərdə tutduqları məbləğ haqqında baş vəzir qərar verirdi
ki, onun əsasında sahibcəmlər mədaxil qəbzi yazıb dövlət xəzinə-
sinin sahibcəminə verib nəzərdə tutulan vəsaiti alırdılar. Bu vəsaitlə
sahibicəmlər sarayın ehtiyacına görə daxili bazarlardan ərzaq və
sairə tələbat malları alırdılar. Onların satın aldıqları ərzaq mal-
Dostları ilə paylaş: |