Microsoft Word Zahid ikinci kitab
Yüklə 2,17 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
Milli Kitabxana
86 —Nə olub? Bədəni islansa da Dovşanın kefi əvvəlki kimi kök idi. —Nə olacaq, özümə əla dostlar tapmışam. Kirpi tükləri ilə məni düşməndən qoruyacaq, mən qaçıb ətrafda baş verənləri ona deyəcəyəm, sağsağan göydəki işlərdən bizi xəbərdar edəcək. Səncə bundan sonra yaşamağına dəyər, ya yox!
Boz balıq uzun burnunu bir az da qabağa uzadıb suyu havaya fınxırdı: —Tamamilə yaxşı fikirdir. Gəlsənə məni də özünüzə dost edəsiniz. Mən də suyun altında nələr baş verdiyini sizə xəbər verərəm. — Bu lap qiyamət oldu, — deyib, Dovşan daha bərk qaçmağa başladı. Amma o nə qədər bərk qaçırdısa qulağının dibindən bir səs heç uzaqlaşmırdı ki, uzaqlaşmırdı. —Sən kimsən? — deyə Dovşan dayanıb həyəcanla soruşdu. —Dzzzz! Məgər məni tanımırsan. Dünyanın ən balaca ağcaqanadıyam. Dovşan bir qədər sakitləşib soruşdu: —Nə istəyirsən? —İstəyirəm ki, məni də dostluğa qəbul edəsiniz. Sizə dünyanın ən gözəl mahnılarını oxuyaram. —Sən məgər oxuya da bilirsən? —Əlbəttə, bir bax! Dzzzzzzzzzzzz! — Yaxşı, tutaq ki, səni də dostluğa qəbul etdik. Axı sənin bu səsini heç qarışqalar da eşitmir. —Gözəl mahnıları mən oxuya bilirəm, — deyə yaxınlıqdakı gölməçədən yaşıl bir qurbağa qışqırdı. — Ağcaqanadın səsindən isə hamının zəhləsi gedir. —Necə, mənim səsimdən hamının zəhləsi gedir? — ağcaqanad balaca iynəsini çıxarıb qurbağaya tərəf uçdu. Dovşan bundan istifadə edib qaçmağa başladı. O axırı ki, gəlib Kirpinin yanına çatdı.
Milli Kitabxana
87
—Kirpi, ay Kirpi mənlə dost olarsan? Sən məni tikanlarınla düşməndən qoruyarsan, mən də qaçıb ətrafda nələr baş verdiyini sənə deyərəm. Sağsağan göydə, boz balıq da sularda baş verənləri bizə danışar. —Əlbəttə dostluq yaxşı şeydir, — kirpi dilləndi. Bu sözdən Dovşan necə sevindisə nəfəsi kəsilənə qədər qaçdı. Amma bu dəfə o qədər bərk qaçırdı ki, nə sağsağanın, nə də boz balığın çağırdığını eşidə bilmədi. Onlar soruşmaq istəyir- dilər ki, nə oldu, dostluqları baş tutur, ya yox?! Dovşan onlara cavab vermək halında deyildi. Elə sürətlə qaçırdı ki, qulaqlarının dibində vıyıldayan küləkdən başqa heç nə eşitmirdi. Hətta ağcaqanad da bu dəfə nə qədər qanad çaldısa ona çata bilmədi. Qurbağa isə lap havayıca quruldayıb boğazını yırtdı. Dovşan sevindiyindən onlara cavab vermədi. O beləcə axşama kimi qaçdı. Axşam dostunun yanına gələndə kirpi daha ondan küsmüşdü. Kirpi bircə onu dedi ki, qardaş, səndə ki, bu qaçmaq var, bizim dostluğumuz baş tutmaz. Milli Kitabxana
88
BUYNUZU GİCİŞƏN ÇƏPİŞ
aşqa çəpişin bir cüt qələm kimi qalxan buynuzla- rının dibi bərk gicişirdi. О yan bu yana vurnuxurdu ki, buynuzlarını sürtməyə bir yer tapsın. Başladı yol ilə getməyə. Getdi, getdi bir quzuya rast gəldi. Quzunun da balaca, qəşəng buynuzları vardı. —Sənin də buynuzunun dibi gicişir? — deyə çəpiş soruşdu. —Elə gicişir! Heç bilmirəm hara sürtüm ki, canım dincəlsin, —deyə quzu dilləndi. —Gəl mənimlə gedək. Onlar getdilər, getdilər axırda bir danaya rast gəldilər. Gördülər ki, dananın da lap balaca buynuzları var. —Hara belə? — deyə dana onlardan soruşdu. —Heç, əşi, bir az buynuzlarımız gicişir, gedirik görək onu hara sürtsək yaxşıdı. —Qardaş, mənim də dərdim sizinkindəndir. Qoy mən də sizinlə gedim. Onlar bir-birinə qoşulub getdilər. Meşədən keçəndə canavar, tülkü və çaqqal onları gördü. Heyvanların dalınca düşdülər ki, bir xəlvət yerdə üçünü də yesinlər. Beləliklə, çəpiş qabaqda, quzu onun arxasında, dana isə lap axırda getməyə başladılar. Canavar, tülkü və çaqqal kolların arasında gizlənə-gizlənə gəlirdilər.
—Quzunu da mən yeyərəm! — deyə tülkü ağzının suyunu yaladı.
Milli Kitabxana
89
—Çəpiş də mənim! — deyə çaqqal yavaşca uladı. Çəpiş bu söhbətləri eşitdiyindən, yoldaşlarını da xəbərdar edib ucadan dedi: —Eh, bu buynuzlarını da gicişməyə vaxt tapdı da! İndi mən bir canavarı hardan tapım ki, qarnını vurub deşim. Bəlkə buynuzlarımın gicişməsi kəssin. Amma dostlar, siz heç narahat olmayın. Hər halda bu meşədə əlimizə çaqqaldan, tülküdən biri keçəcək. Harda əlinizə keçdi buynuzunuzu keçirdin qarnına, o saat gicişməsi kəsəcək. Amma üçü də birdən əlimizə düşsə gör nə olar ey! Canavar, tülkü və çaqqal çəpişin bu sözlərini eşidib qorxuya düşdülər. Əvvəl qaçmaq istədilər. Sonra fikirləşdilər ki, bir az da getsinlər görsünlər bu işin axırı nə olur. Çaqqal lap axırda ayaqlarını sürüyə-sürüyə gəlirdi. Tülkü hər ehtimala qarşı qalın kolların arxasında gizlənə- gizlənə irəliləyirdi. Canavar öz-özünə fıkirləşirdi. Gör dünya necə dəyişib ey! Çəpiş canavar axtarır ki qarnını deşsin. Əgər o qarnımı deşə bilsə qoy bu iti dişlərim mənə haram olsun. Canavar öz sözündən cəsarətlənib lap qabaqda gedirdi. Çəpiş, quzu və dana açıq bir talada pələngə rast gəldilər. Pələng arxası üstə uzanmışdı. Deyəsən özünü günə verirdi. Buynuzlarını bu pələngin qarnına sürtmək istəyirəm, — deyə çəpiş dilləndi. —Canım, dəli olmusan, nədi?! Buynuzunu sürtməyə yer tapmadın? Durub üçümüzü də parçalayar, — deyə quzu tir- tir əsdi. Amma çəpiş quzunun sözlərinə heç qulaq da asmadı. Cəsarətlə irəli tullandı və buynuzlarını pələngin qarnına vurmağa başladı. Dana ilə quzu qorxudan yerlərində donmuşdular. Canavar, tülkü və çaqqal kolların arasından baxırdılar.
Yüklə 2,17 Mb. Dostları ilə paylaş:
|