Milli Kitabxana
78
Şüşəsiz qapı dedi:
—Mən az qalıram deyəm ki, biz ağıl dünyasına açılan
qapılarıq. Adamlar bizi açır və ağıllı bir dünyaya daxil olurlar.
Şüşəsiz qapının bu kəşfındən sonra onların tərif demək
həvəsi bir az da artdı.
Sabahısı gün ev sahibi qapıları rəngləyib ağartdı.
—Görünür, biz ağıllı olduğumuz üçün bu qədər ağıq —
deyə şüşəsiz qapı da həmin gündən cırıldamağa başladı. Axı
belə bir vaxtda da mahnı oxumayıb daha nə zaman
oxuyacaqdılar ki?!
Ev sahibi isə qapıların oxumağından təngə gəlib onların
ikisini də dəyişmək qərarına gəldi.
Deyilənə görə indi qapılar bu evin zirzəmisində bir-
birinə söykənib, şirin xəyallara dalırlar.
— Səncə bizi nəyə görə yerimizdən çıxardılar? —
Şüşəsiz qapı soruşdu.
—Mənə elə gəlir ki, yaxşı oxuduğumuz üçün bizi daha
böyük qulluqlar gözləyir. Hətta az qalıram deyəm ki, bəlkə bizi
böyük bir elm ocağının qapısına asdılar.
Şüşəsiz qapı bu sözlərdən o qədər ləzzət aldı ki,
gözlərini yumub yenidən xəyala daldı.
Qış düşən kimi ev sahibi qapıları doğrayıb ocaqda
yandırdı. Şüşəsiz qapı ocaqda dili yana-yana dedi:
—Gör biz necə ağıllıyıq ki, ocağı alışdıra bildik.
—Mənə elə gəlir ki, bizim alovumuzun rəngi də
xüsusidir, — deyə şüşəli qapının qırıqları onun sözünü təsdiq
etdi.
Ocaq doğrudan da yaxşı yanırdı. Qapılar gələcək
haqqında şirin xəyallara dala-dala yanıb kül oldular.
Milli Kitabxana
79
AĞILLI FİKİRLƏ AXMAQ FİKİR
ğıllı fıkir göylə uçurdu. Onun kefı kök idi. Çunki
indicə üç şagirdin başına girdiyi üçün onlar
dərslərini vaxtında qurtarıb istirahət edirdilər.
Birdən qabağına axmaq fıkir çıxdı.
—Ehey, Ağıllı fikir, hara belə?
—Gedirəm bax o kəndlinin başına girəm bəlkə əkini tez
qurtarsın. Bir azdan istilər düşəcək sonra gec olacaq.
Axmaq fıkrin üz-gözündən zəhər tökülürdü. Çünki
kimin başına girmək istəyirdisə mümkün olmurdu. Həmin
adam birtəhər başını işlədir və onu qovurdu. Bir dəfə Axmaq
fıkir bir Eşşəkarısını yoldan çıxardı. Sonra bir uşağı aldada
bildi. İş belə oldu ki, Axmaq fıkir uşağa anlatdı ki, çöldə
ayaqyalın da gəzmək olar.
Uşaq da o saat inandı və ayaqyalın çölə çıxan kimi
xəstələndi. Onda bir görəydiniz Axmaq fıkir necə qəhqəhə
çəkib gülürdü.
Amma gör nə vaxtdı ki, heç kəs onun sözlərinə inanmaq
belə istəmirdi. İndi Ağıllı fıkrin göstərdiyi kəndliyə baxan kimi
Axmaq fıkrin gözlərində qığılcım oynadı:
—Ay can, ay can, bu saat həmin kəndlini yoldan
çıxaracam! Qoy hələ yatsın. Bir də ayılıb görəcək ki, yay gəlib,
amma o əkini hələ qurtarmayıb. Onda bu dünyada yaşamağına
dəyər!
Axmaq fıkir çox olduğuna görə adamlar ona qulaq
asmaq istəmirdilər. Amma adamların da axmağı olur, axı.
Onlar belə axmaqların sözünü o saat eşidirlər. Axmaq fıkir
Milli Kitabxana
80
özünü kəndliyə yetirəndə qoca artıq sahəyə çıxmışdı. Səhər
günəşi onun kürəyini yandırmağa başlamışdı.
—Heç belə bir havada işləyərlər? — deyə Axmaq fıkir
onun beynində öz yerini tutdu. — Bu havanınkı odur ki,
oturasan evdə, yeyib-içib yatasan.
Yazıq kəndli bu axmağın sözünə o saat inandı. Evə
qayıdıb dedi:
—Arvad bir yaxşı göyərti qutabı bişir yeyək. İş qaçmır
ki, sonra da görərik. Arvad çaşqın-çaşqın ərinin üzünə baxdı.
Əvvəl elə bildi kişi xəstələnib. Axı onun ağlına da gəlməzdi ki,
bu avara Axmaq fıkir gəlib kişini aldadıb. Arvad tez göyərti
təmizləyib işə başladı.
İndi sənə deyim Ağıllı fıkirdən. Ağıllı fıkir bir də baxıb
gördü ki, Axmaq fıkrin izi-tozu da qalmayıb. Bir də gördü ki,
kəndli evində bardaş qurub oturub və arvadının qutab
bişirməyini gözləyir. Ağıllı fikir o saat başa düşdü ki, Axmaq
fikir onu qabaqlayıb, kişini yoldan çıxarıb.
Ağıllı fikir özünü kəndliyə yetirəndə kişinin gözləri
yumulurdu. Ağıllı fıkir gördü ki, Axmaq fıkir onun qulağına
deyir:
—Yat bir az dincini al! Hara tələsirsən? Ağıllı fıkir
necə nərə çəkdisə Axmaq fikrin qulağı tutuldu. Amma buna da
axmaq fikir deyərəm. Axmaq olduğuna görə daha güclü idi. О,
Ağıllı fikri necə itələdisə yazıq ağıllı fikir gedib qapıdan çıxdı.
Bu zaman kəndlinin artıq gözləri yumulmuşdu. Onu şirin yaz
yuxusu aparmışdı.
Ağıllı fikir əlacsız qalıb, kəndlinin arvadının beyninə
girdi. Qadın o saat ağıllandı və işə başladı. О, tarlaya çıхıb,
ərinin işlərini gördü. Sonra geri qayıdıb baxdı ki, kişi hələ də
yatır. Tez göyərti qutabını da bişirib ərini durğuzdu. Bu zaman
Axmaq fikir bir adamı yoldan çıxarırdı. Bundan istifadə edən
Ağıllı fikir kəndlinin beyninə girdi və onu dik ayağa durğuzdu.
—Lənət şeytana, — kişi dilləndi. Bu Axmaq fikir
hardan mənim beynimə girdi. Bu saat şum vaxtıdı, mənsə hələ
Milli Kitabxana
81
yatıram. Kişi tarlaya çıxanda arvadının gördüyü işlərdən çox
utandı. О, tez işə başladı. Axmaq fikir nə qədər çalışdısa daha
onun beyninə yol tapa bilmədi. Kəndli bütün işlərini görəndən
sonra evə gəlib dedi:
—İndi gətir qutabımızı yeyək. Onlar qutabı yeyəndə
özlərini necə də xoşbəxt hiss edirdilər. Axı kişi çox ağıllı iş
görmüşdü.
Dostları ilə paylaş: |