Milli Kitabxana
62
—Mənimki də... mənimki də...
Aytən deməyə söz tapmadı. Bilmədi nə boyda desin ki,
Anarınkından böyük olsun.
Onlar küsüşdülər. Hərə öz tısbağasını götürüb getdi.
Axşamüstü Anar dostundan küsdüyü üçün peşman oldu.
Ürəyində fıkirləşdi ki, qoy Aytənin tısbağası qəşəng оlsun.
Anar Aytənə zəng etdi:
—Aytən, mənəm, Anardı.
Aytən dostunun zəngindən çox sevindi. Anar dedi:
—Aytən, sənin tısbağan lap gözəldi! Dünya boyda. Lap
ondan da çox!
Aytən dedi:
—Yox, sənin tısbağan gözəldi, dünya boyda, lap ondan
da çox. Anar dedi:
—Qoy sənin tısbağan gözəl olsun, Aytən! Aytən dedi:
—Yox, qoy sənin tısbağan gözəl olsun!
Hə, sözləri yenə də düz gəlmədi. Anarın mürəbbə
damlasına oxşayan gözlərinin işığı bir az azalan kimi oldu.
Aytənin qara böyürtkən gözlərinin qaralığı bir az azalan kimi
oldu. Hə, işlər çətinləşdi. İndi biz neyləyək?
Milli Kitabxana
63
ÜÇ GORMƏMIŞ
iri var idi, biri yox idi, dünyada üç görməmiş var idi.
İşin tərsliyindən bu görməmişlərin üçü də bacı idi.
Böyük bacının adı Böyük Görməmiş, ortancıl
bacının adı Ortancıl Görməmiş, balaca bacının isə adı
Balaca Görməmiş idi. Sizi inandırıram ki, heç vaxt belə
görməmiş qarşımıza çıxmayıb. Tutaq ki, ata qarpız alıb
gətirir. Böyük Görməmiş yanğınsöndürən maşın kimi əvvəl
uzun bir fıt verir. Sonra qışqırır:
—Qarpızın dadına əvvəl mən baxmalıyam.
Ortancıl Görməmiş paroxod kimi uğuldayır:
—Yox, yox, qətiyyən elə şey ola bilməz. Mən dura-
dura kimin haqqı var ki, qarpızm dadına baxsın.
Balaca görməmiş nazik səslə amma hündürdən qışqırır:
Məgər mən ölmüşəm ki, qarpızın dadına birinci siz baxırsınız.
Beləcə görməmişlər arasında dava başlayır. Bir də
ayılıb görürlər ki, qarpız çoxdan yeyilib qurtarıb. Onlar iş-işdən
keçdiyini görüb özlərini sındırmırlar. Böyük Görməmiş
yanğından sonra suyu süzülə-süzülə gedən yanğınsöndürən
kimi astadan deyir:
—Çox dadlı qarpız idi. Mən ömrümdə belə ləzzətli
qarpız görməmişəm.
Ortancıl Görməmiş sahilə lövbər salan paroxod kimi
fısıldayır:
—Rəngi də ki, qıpqırmızıydı. Yəqin ki, dünyada ikinci
belə qarpız yoxdur.
Balaca Görməmiş dayanacağa yaxınlaşıan elektrik
qatarı kimi uğuldayır:
—Belə yumru qarpızları ancaq muzeylərdə tapmaq olar.
Milli Kitabxana
64
Elə güman etməyin ki, bu görməmişlər həqiqətən
görməmiş idi və ömürlərində heç nə görməmişdilər. Yox, yox
siz nə danışırsınız? Onlarm ataları ağıllı bir kişi idi.
Günlərin bir günü ata düz bir maşın qarpız alıb gətirdi.
Qoy ürəkləri istəyən qədər yesinlər. Bəlkə gözləri doya.
Aydın məsələdir ki, bacılar maşına hücum çəkdilər. Hər
biri bütün maşına sahib olmaq istədi. Amma bu işin mümkün
olmadığmı görəndə Böyük Görməmiş ən iri qarpızı götürüb
dedi:
—Bu mənim!
Ortancıl Görməmiş özünü həmin qarpızın üstünə atıb
dedi:
—O özümündür! Balaca görməmiş qıyya çəkdi:
—Mənimdi!
İşi belə görən ata həmin qarpızı alıb dərəyə tulladı.
Qarpız diyirləndi, görməmişlər də onun dalınca. Qarpız axırda
yekə bir daşa dəyib parça-parça oldu. Bacılar qarpız
qırıqlarının yanında oturub onun ləzzətli qarpız olması barədə
uzun-uzun mübahisə etdilər.
Milli Kitabxana
65
İKİ PARILTI
ünyada iki parıltı var idi. Bunlar elə parıltılar idi
ki, hansı əşyanı istəsələr parıldada bilirdilər. Hətta
adamları da parıldatmaq olurdu. Parıltılar bir gün
dalaşdılar.
Dalaşmalarının da səbəbi lap adi bir şey oldu. Böyük
Parıltı dedi:
—Məncə dünyanın bütün əşyaları ancaq xoşbəxtlikdən
parıldayır. Bir bax, dənizlər, pəncərələrin şüşələri, şeh
damlaları, otlar, çiçəklər necə alışıb yanır!
Kiçik parıltı bacısının dediklərinə etiraz etdi:
—Səhvin var. Bütün parıldayanlar xoşbəxt deyil.
Onların içində eləsi var ki, öz bədbəxtliyini gizlətmək üçün
parıldayır.
Bax, burada saçyoldusu başladı. Böyük bacı balacanın
saçından necə tutdusa yazıq az qaldı ki, parıltısını itirsin. Onlar
həmin gündən tək gəzirlər. Böyük bacı xoşbəxtləri
parıldatmaqdan ötrü hər tərəfı gəzir və belə adamları tapan
kimi onlara yapışır və parıldayır. Balaca bacı dünyanın ən
bədbəxt adamlarını tapır. Bu adamlar özlərini başqalarının
yanında sındırmamaq üçün daha yaxşı geyinib-gecinir ki,
camaat onun bədbəxt olduğunu bilməsin.
Balaca bacı bir dəfə dünyanın ən bədbəxt adamı ilə
tanış oldu. Onun əri padşah idi. Ərinin də qırx arvadı vardı.
Doğrudur, padşah arvadlarının hamısını parıldada bilirdi.
Onların hamısının boynunda qızıl boyunbağılar, barmaqlarında
dünyanın ən qiymətli brilyantları, qulaqlarında sırğalar vardı.
Dostları ilə paylaş: |