Microsoft Word Zahid ikinci kitab
Yüklə 2,17 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana
Milli Kitabxana
45
MAŞQA ysel itə də, pişiyə də maşqa deyir. Özü də maşqa- ların hamısını çox istəyir. Amma maşqalar onu qətiyyən istəmirlər. Harada gəldi balaca əlini ya dişləyir, ya da cırmaqlayırlar. Bir də görürsən ki, Ayselin gözlərindən yaş axır. Nənəsi həyəcanla soruşur: —Noolub? —Maşqa dişlədi. —Ay balam, bu evin içində maşqa hardadı axı?
çəkilmiş pişik şəkillərini görür. Tez nəvəsinin ağlayan barmağını öpür. Yara elə o saat sağalır. Bir dəfə nənə gördü ki, Aysel bir vərəqi didişdirir. —Neynirsən? Dəftəri niyə cırırsan? —Axı Günel onun üstünə maşqa şəkli çəkmək istəyirdi. Onun çəkmək istədiyi o maşqa mənim barmağını dişləyəcək. Vərəqi cırıram ki, maşqanı çəkə bilməsin. Günel isə vərəq cırıldığı üçün qumun üstündə qəşəng bir it şəkli çəkdi. İt quyruğunu dik tutub dilini çölə çıxartmışdı. Lap canlı it kimi dayanmışdı. Aysel yavaş-yavaş yaxın gəlib sağ ayağı ilə onun quyruğunu tapdaladı və qışqırıb nənəsinin üstünə qaçdı. —Yеnə nə oldu? — deyə nənəsi uşağın tir-tir əsən əllərindən yapışdı. —Maşqa dişlədi. Quyruğu ilə dişlədi. Tez ol öp. Hə, bax burda işlər çətinləşdi. Axı nənəsi onun palçıqlı dabanından necə öpəydi?! Öpməsəydi də Aysel göz yaşını kəsən deyildi. —Axı sənin dabanın palçıqdı. Necə öpüm? Gəl belə edək. Mən əlimi öpüm və yapışdırım sənin yaranın üstünə. Nənəsi əlini öpüb nəvəsinin yarasına yapışdıran kimi Ayselin yarası sağaldı və qız durub getdi yenə də maşqa ilə oynamağa.
Milli Kitabxana
46
QUYRUQ
iri var idi, biri yox idi, bir quyruq var idi. Bu quyruq fıkirləşdi ki, görəsən nə quyruğu olsun. Axırda belə qərara gəldi ki, ayı quyruğu olsa yaxşıdı. Quyruq gedib ayının bədəninə yapışdı və başladı bu dünyada ömür sürməyə. O meşədəki heyvanların quyruğuna baxıb gülürdü: —Bir bunlara baxın, siz allah! Bunlar da özlərini quyruq yerinə qoyur. Siz bir o tülkü quyruğuna fıkir verin, elə bil ot topasıdı. Hələ gör tülkünün ayaqlarını necə tumarlayır. Elə bil o yöndəmsiz ayaqları tumarlamasa, daha nə bilim, nə olar. Hələ o qoyun quyruğuna fıkir verin. Necə də yayxanır. Bir nazlanır ki, gəl görəsən. Atın quyruğuna isə zəhmət çəkib baxmağınıza dəyməz. Onun əvəzinə elə süpürgə də bağlamaq olardı. Birdən bu quyruq gördü ki, yolla bir insan gedir. Baxdı quyruğu-zadı yoxdu. —Mən bu insanlara lap məəttəl qalmışam — dedi, — heç quyruqsuz da yaşamaq olar? Quyruq gördü ki, insanın dalınca bir it qaçır. Aydındı ki, onu tutmaq istəyir. İt insana çathaçatda o tullanıb ağaca çıxdı. İtin ağzı insanın şalvarından ancaq bir parça qopara bildi. —Quyruğu olsaydı yəqin ki, tutmuşdu — deyə quyruq fıkirləşdi. Və belə qərara gəldi ki, insana quyruq qətiyyən lazım deyil. Bir azdan quyruğun başına bir iş gəldi. Axı ayı çömbəltmə oturmağı sevirdi. Elə oturan kimi, quyruq da onun bədənindən düşüb qaçdı. Çoxdandır ki, həmin quyruqdan bir xəbər yoxdur. Milli Kitabxana
47
GÜNƏŞİN DƏNİZDƏ QALAN SAÇLARI
u əhvalat olanda dünya hələ başdan-başa su idi. Buna görə də günlərin bir günü üfüqdən boylananda dənizi gördü. Günəş uzun və qızılı saçlarını dənizə sallayıb yudu. Qızılı saçları elə parıldadı ki, dənizdəki balıqların hərəsi bu tellərin birindən yapışdı. Bir azdan günəş üfüqdə yox olanda saçları qırılıb sularda qaldı. Səhər Günəş üfüqdə görünəndə dəniz az qaldı çaşsın. Dünənki sarışın qız qıpqırmızı olmuşdu. Hirsindən qızarmışdı. Saçlarının yarısı dənizdə qaldığı üçün qız beləcə alışıb-yanırdı. —Sənə nə olub? — ləpələr pıçıltı ilə soruşdu. —Daha bundan artıq nə olacaq? Saçının yarısını balıqlar dənizdə saxlayıblar. — Elə bunun üçün belə qızarmısan? Sənin saçların o qədər uzun və o qədər çoxdur ki, yer üzündə hamıya çatar. —Əlbəttə, hamıya çatar, — deyə balıqlar başlarını qaldırdılar və gözləri ilə Günəşin dənizdə üzən saçlarından yapışdılar. Sən demə, balıqlar Günəşin saçından mirvari düzəldib, al yosunların arasında gizlənmişdilər. Mirvarilər ona görə belə parlaq olurmuş. O, vaxtdan balıqlar hər gün Günəşin saçlarından yapışıb ondan bir az qopardır, Günəş isə hər səhər beləcə hirsli çıxır, sonra yosunların arasındakı mirvariləri əvvəlkindən daha parlaq və gözəl görünür.
Milli Kitabxana
48
DƏNİZİN TAPŞIRIĞI
ənizə gedən bütün yollar eniş olur. Ona görə ki, dəniz qonaqsevərdir. Amma elə ki, geri qayıdır- san, yol yoxuşa çevrilir. Çünki dəniz sənin belə tez qayıdıb getməyini istəmir. Dalğaların qucağında atılıb-düşən o tək qayığa bax! Onu dəniz beləcə qucağında atıb-tutur. Çünki dənizi sevənlərin hamısı onun xoşuna gəlir. Belə təsəvvür elə ki, Xəzərin sahilinə gəlmisən. Əvvəl belə bir səs eşidəcəksən: —Xuşşt, xuşşt! Bu dəniz dilində "xoş gəlmisən" deməkdir. Əlbəttə o saat soyunub suya tullanacaqsan. Qulağına başqa bir səs gələcək. —Xuşşt, xuşşt! Yəni necədi, suyum çox soyuq deyil ki?! Amma sən yəqin bu sözlərə qətiyyən əhəmiyyət verməyib lap uzaqlara üzmək qərarına gələcəksən. Axı doğrudan da dənizin yenə də səsi eşidiləcək: —Xaşş, xuşş, uuuşşş! Bu o deməkdir ki, ehtiyatlı ol! Dalğalar dəcəl olur. Onlarla zarafat eləməyi sənə məsləhət görmürəm. Axı hələ balacasan. Elə ki, böyüdün, hiss elədin ki, sən suya atılanda dalğalar geri çəkilir, onda dəniz başqa bir mahnı oxuyacaq: Bu isə o deməkdir ki, dəniz cəsurları sevir. Hara istəyirsən üz. Buna görə də məsləhət budur ki, uzaqlara üzməmişdən qabaq dənizi dinlə. Əgər o sənə desə ki: —Xşşş, xuşşş, uuuşşş! — Onda məsləhətim budur ki, geri qayıdıb lap dayaz yerdə üzəsən. Dənizin bu tapşırığını yadından çıxartma! Yüklə 2,17 Mb. Dostları ilə paylaş:
|