Milli Kitabxana
22
HİDİNİN İTİ
gər yolunuz Hidigilin həyətinə düşsə, itlərindən
qətiyyən qorxmayın. Hürməklə arası yoxdu. Yad
adam görsə ağzını mümkün qədər geniş açıb
qırmızı dilini çölə uzadıb cani-dildən gərnəşəcək.
Vəssalam! Sonra göz qapaqları tənbəl-tənbəl yumulacaq və it
dərin bir yuxuya gedəcək.
Hidinin bu tənbəl itinin qəribə bir xasiyyəti də var.
Gedənə yoldaşdı, gələnə qardaş. Tutaq ki, meşəyə gəzməyə
gedirsən. Hidinin tənbəl iti düşəcək yanına, arabir hürəcək də.
Yəni mən də özümə görə bir itəm. Bax, bu xasiyyətinin
ucundan onun başına bəzən qəribə macəralar gəlir.
Bir dəfə bu it köçə qoşulub dağa getdi. Köç yaylaqda
yerbəyer olandan sonra Hidinin iti qaldı ortalıqda. Axı onu
köçə qoşulmağa dəvət edən olmamışdı. İt qulaqlarını sallayıb
çənəsini qollarına dirəyib dərin fikrə getdi ki, neyləsin. "Bu
uzunluqda yolu tək-tənha necə geri qayıdım? Mənə deyən
gərək ay ağılsız, hər gördüyün köçə niyə qoşulursan?!" Xeyli
fıkirləşəndən sonra belə qərara gəldi ki, bir də köçə-zada
qoşulmasın.
Milli Kitabxana
23
PAPAQ
u papaq əhvalatı evdə əməlli-başlı qanıqaralığa
çevrildi.
—Belə də iş olar? — deyə Gülnurun anası əllərini
ölçürdü. —Yarımca saat qabaq papaq başında idi.
Axı necə оldu?
Gülnur susub dururdu. Elə bil anasını eşitmirdi.
—Bilirsən o papağın qiyməti neçəyədir? Əlli manat!
Başa düşdün? Hardan başa düşəsən. Axı pulu sən qazanmırsan.
Bir papağı da başında saxlaya bilmirsən!
Bir azdan səs-küy yatdı. Ana evə girdi. Gülnur da
həyətə getdi. Ananın qulağına səs gəldi. Baxıb gördü ki,
Gülnurdu, kiminləsə danışır. Yavaşca pəncərəni açıb qulaq
asdı. Gülnur deyirdi:
—Heç bilirsiniz bu papağm qiyməti neçəyədir? Əlli
manat! Başa düşdünüz?! Hardan başa düşəsiniz?
Ana onu yamsıladığna görə Gülnuru danlamaq üçün
həyətə düşdü. Nə görsə yaxşıdı?! Gülnurun papağının içində
iki bapbalaca pişik büzüşüb. Onlar balaca pəncələrini soyuqdan
gizlətmək üçün çənələrinin altına soxub, isti papağın içində
sakitcə durub baxırdılar. Hər şey aydın idi. Gülnur pişik
balalarını papağının içində yatırtmışdı ki, onlara soyuq
olmasını. Gülnur anasını görəndə çaşdı. Qorxdu ki, anası
danlayacaq. Ancaq belə olmadı. Bilmirəm papaq tapıldığına
görəmi, ya nəyə görəsə ana onu danlamadı. Təkcə
gülümsündü…
Milli Kitabxana
24
PEÇENYEDƏN YARANMIŞ QIZ
ir dəfə Gəncənin biskvit fabrikində peçenyedən bir
qız düzəltdilər. Burnu xalis marmeladdan, gözləri
moruq mürəbbəsindən, qulaqları və ağzı qaymaqdan
idi.
Qız küçəyə çıxanda bir görəydiniz uşaqlar ona necə
baxır. Elə həmin gün ayrı bir əhvalat da oldu. Buludlar göyün
üzünü tutdu, dünyagörmüş adamlar dedi ki, bu adi bulud deyil.
Bir azdan doğrudan da qeyri-adi bir yağış yağmağa
başladı. Göydən çiyələk şirəsi tökülürdü. Uşaqlar əvvəl yağışın
dadına baxdılar. Əsil çiyələk şirəsi idi. Sonra gördülər ki,
çiyələk yağışı peçenye qızı qıpqırmızı rəngə boyayıb. Hər
tərəfdən tökülüb gəldilər. Qızı yalamağa başladılar. Axı paltarı
islandığı üçün o ağlaya bilərdi. Peçenye ilə çiyələyin bir
ləzzətli dadı olurmuş, gəl görəsən. Qoca bir kişi isə hey
qışqırdı:
—Mən nəvəmin gözlərini dünyada hər şeyden çox
sevirəm. İcazə verin bu qızın gözlərini yeyim.
Qoca onun gözlərini yeyəndən sonra daha dayanmaq
olardımı? Uşaqlar qızı necə yaladılarsa bir də gördülər ki, daha
heç nə qalmayıb. Yağış da bir azdan kəsdi.
İndi yaşı doxsana çatmış qocalardan bu əhvalatı
soruşsanız yəqin ki, yadlarında bir şey qalmış olar. Heç belə
hadisəni unutmaq mümkündürmü?!
Milli Kitabxana
25
TƏRS ADAM
gər sən pencəyini, ya da elə köynəyini tərsinə
geyinsən hamı sənə baxıb güləcək.
İsgəndər isə pencək və ya papağını tərsinə
geyinsəydi dərd yarı idi. Bu uşaq elə bil tərsinə
yaranmışdı. Kim neyləsəydi İsgəndər tez onun tərsini edərdi.
Məsələn, qışda dənizdə çimmək istəməzsiniz. İsgəndər bunu
görsəydi bilirsiniz neynərdi? Sizin gözünüzün qabağında
soyunub özünü atardı dənizə. Sonra da anası onu
sətəlcəmdən xilas etmək üçün yüz dava-dərmandan istifadə
edərdi.
Tutaq ki, bir körpüdən keçmək lazımdır. Körpü ensiz
olduğu üçün ayağınızın altına baxırsınız ki, yıxılmayasınız. Eh,
İsgəndər bunu görsəydi heç bilirsiniz nə olardı? Əvvəla o
körpüdən aydındır ki, daldalı keçərdi. İkincisi, heç ayağının
altına baxmazdı da. Bir də gördün gurum düşdü çaya. Di gəl
onu çək çıxar. Yox, sizi yaxın qoymazdı. Dal-dalı yeriyib çayı
eləcə də keçərdi. Sonra da heç nə olmayıbmış kimi fıt çala-çala
gedərdi işinin dalınca. Bir dəfə anası dedi:
—İsgəndər, çıx çardaqdan odun düşür.
İsgəndər zirzəmiyə girdi, oradan sərin ayran çıxardı.
Dedilər, canım, bunu həkimə göstərmək lazımdır.
Həkimlər onu soyundurdular. Aydındır ki, o əvvəl
şalvarını soyundu, sonra ayaqqabılarını çıxardı. Həkimlər
gördülər ki, nə, sən demə bu İsgəndər səhərlər üzünün əvəzinə
dabanlarını yuyurmuş. Deməli heç zaman üzünə su dəyməyib.
Buna görə də tərs olub. Deyirəm dünyada gör nələr olur ey!
Eşidəndə adam az qalır ki, inanmasın.
Dostları ilə paylaş: |