_______________Milli Kitabxana___________________
56
BIR AZ DANIŞ QOCA KƏPƏZ
Qoca Kəpəz,
Uca Kəpəz,
Bulaqların ləhcəsiylə
Bir az danış.
Göy gölünün ləpəsiylə
Bir az danış.
Bir az danış,
Mənim müdrik babam kimi
Gör necə də
Şah vüqarlı
Görünürsən sən axşamlar.
Külək əsir,
Söhbət edir, yaşıl şamlar.
Yada düşür,
Qucağında ötən günüm.
Dərələrdə,
Təpələrdə itən günüm.
Çıxarardım
Cığırları dağ başına.
Qayaları
Dərələrə göndərərdim.
Səssiz – küysüz meşələri,
Toy – büsatlı
Bir aləmə döndərərdim.
O günlərdən bir az danış,
Qoca Kəpəz.
_______________Milli Kitabxana___________________
57
Dinləyərəm
Məlikməmməd nağılıtək,
Uca Kəpəz,
Bir az danış...
DOSTLUQ AĞACI
Görkəmli Moldav yazıçısı Doyniçin həyə-
tində Litva yazıçısı Eduardas Selelonis qoz ağacı
əkib. Yolu düşəndə ona qulluq edir. 1986 – cı ildə
mən də həmin ağaca qulluq etdim.
Uzaq Moldav elində Doyniçin həyətində
Eduard Selelonis qoz ağacı əkibdi.
Gizli bir qürur yatır, ağacın xilqətində,
Düz beş ildi nazını neçə adam çəkibdi.
Cavan bağban bu qozu başqasından seçməyib,
Onun budaqlarında qışla yaz görüşübdü.
Şair var ki, baxtına bir ağac da düşməyib,
Ağaca bax, baxtına iki şair düşübdü.
O da şair kimidi, yarpaq – yarpaq alışır,
Arabir də rəqs edir, çimir günün selində.
Meh əsəndə titrəyən yarpaqları danışır,
Gah Moldavan dilində, gah da Litva dilində.
_______________Milli Kitabxana___________________
58
Baharın öpüşündən yaranıb yarpaqları,
Körpə barmaqlarını açıb günəşə sarı.
Rəqqasın qolları tək gərilib budaqları
Yel əsəndə baş əyib salamlayır otları.
Qoy oynasın, demə ki, oynamağı nahaqdı,
Oynadı, yarpağından neçə muncuq ələndi.
Yarpaqları yamyaşıl, yazılmamış varaqdı,
Budaqları yazmağa can atan bir qələmdi.
Bu ağacı görməyə Titus gəldi, bir də mən
Bir də ki, Selelonis, aşıb daşdı bu ağac.
Gah oynadı, gah da ki, şeir qopdu dilindən,
Şairdi, rəqqasədi, vətəndaşdı bu ağac.
1982.
_______________Milli Kitabxana___________________
59
BIZIM ƏBDÜL MÜƏLLIM
Görkəmli alim Əbdül Əlizadəyə
Ona günəşmi deyim?
O günəşin nurudur.
Bəlkə su deyim ona
O sudan da durudur.
Həyatın şirnisindən
Çoxları aldı zədə.
Amma təmiz yaşadı,
Bu Əbdül Əlizadə.
Bir qarnı tox yaşadı,
Yaşadı bir qarnı ac.
Amma əyə bilmədi,
Onu hər an ehtiyac.
Neçə kitabxanaya,
Cığır düşdü izindən.
Neçə cavan müəllim,
Od götürdü gözündən.
Onun kitablarında
“Qırxıncı qapı”lar var.
Hər adama açılmaz,
O sehrli qapılar.
Sehrdi, müəmmadı,
Hər sözü, hər varağı
Odu ondan alıbdı,
Ələddinin çırağı
O qapıdan keçibdi,
_______________Milli Kitabxana___________________
60
Yolu Məlikməmmədin.
Çevrilib polad olub,
Qolu Məlikməmmədin.
O qapılardan keçib,
Nağıl qəhramanları.
Qılınc qəhrəmanları,
Ağıl qəhrəmanları.
Gözlərində hələ də
Sehrli od yaşadır.
Bu Əbdül Əlizadə
Təmiz bir ad yaşadır.
1995.
_______________Milli Kitabxana___________________
61
QAR ALTINDA IZIMIZ
Qar üstə alışan gül idik o gün,
Körpə ceyran kimi qısıldın mənə.
O cüt ləpirləri qorumaq üçün,
Küknar meşəsinə qar düşüb yenə.
Qoy yağsın qar altda qalaq ikimiz,
Qar deyil, uçuşan ağ kəpənəkdi,
Bizim qar altında qalan izimiz,
Yazda bənövşəyə çevriləcəkdi.
_______________Milli Kitabxana___________________
62
BIZIM GIZLI SEVGIMIZ
Musiqisi N.Məlikməmmədovundur
Biz ki, öz sevgimizi,
Təkcə aya danışdıq,
Susan gölə danışdıq,
Axan çaya danışdıq.
Səhər pəncərəmizdən
Sizin evə gün düşdü.
Elə bil ki, bir anda
Hər tərəfə ün düşdü.
Ceyranlar qaçışıyla,
Kəpənək uçuşuyla,
Meşə zümzüməsiylə,
Quşlar şaqraq əsiylə
Ötdülər bu sevgini.
Elə bil ki, yatanlar,
Yuxusundan ayıldı.
Bizim gizli sevgimiz
Bu dünyaya yayıldı.
Axı biz sevgimizi,
Təkcə aya danışdıq,
Susan gölə danışdıq,
Axan çaya danışdıq,