74
tanıyanların hər biri tərəfindən qəbul olunurdu. «Şah
İsmayılın vaxtında… Azərbaycan dili dövlət dili kimi
rəsmiləşir. Azərbaycan dili nəinki saray danışıq – ünsiyyət
vasitəsi kimi işlənir, eyni zamanda dövlətlərarası yazışmalar
bu dildə aparılır». (22)
Amma təəssüflər olsun ki, Azərbaycan ədəbi dilinin
taxta çıxdığı Şah İsmayıl Xətai dövrü onun varisləri
zamanında istənilən səviyyədə qoruna bilmədi. Getdikcə fars
dilinin sarayda və idarəçilikdə üstünlüyü müşahidə olundu.
Azərbaycan dilinin tarixi haqqını qazanması 500 il ağrılar,
əziyyətlərdən sonra – ümummilli liderimiz Heydər Əliyevin
hakimiyyətə qayıdışından sonra baş tutdu. Bu dahi öndər hər
şeydən əvvəl dil ətrafında yaradılmış süni siyasi
konyunkturaları aradan götürdü. Azərbaycan xalqının tarixən
formalaşmış dili ətrafındakı mübahisələrini optimal məcraya
yönəltdi. Ana dilində gözəl danışmağın, yazmağın, siyasi,
diplomatik görüşlər keçirməyin, qısa, məzmunlu müsahibələr
verməyin, şirin, incə yumorlar söyləməyin, fikrin, düşüncənin
qısa, konkret, birbaşa ifadə formalarını çatdırmağın
nümunəsini nümayiş etdirərək hər bir vətəndaşda müstəqil
dövlətimizin dilinə sevgi hissi yaratdı. Mətbuatın, elektron-
informasiya vasitələrinin geniş şəbəkəsini yaratmaqla ana
dilinin inkişafına təkan verdi. Şah İsmayıl Xətainin bir vaxtlar
çiçəklənib tez solan Azərbaycan dili arzuları məhz Heydər
Əliyevin müdrikliyi və uzaqgörənliyi hesabına gerçəkləşdi.
Bu dil – Ana dili – Azərbaycan dili millət durduqca
yaşayacaq, dünyəvi dillər sırasında özünə möhkəm yer
tutacaq, xalqın milli varlığı, mənəvi mövcudluğu kimi əsrlər
boyu inkişaf yolunu uğurla davam etdirəcəkdir.
75
ƏDƏBİYYAT
1.
Şeyx Səfiəddin Ərdəbili. «Qara məcmuə». Tərtib edən:
doktor Hüseyn Sədiq, Tehran, 2001, səh. 20
2.
Yenə orada, səh. 32
3.
Yenə orada, səh. 102
4.
Yenə orada, səh. 81
5.
Həmid Araslı. Azərbaycan ədəbiyyatı: tarixi və
problemləri. 1998, səh. 298
6.
Salman Mumtaz. Azərbaycan ədəbiyyatının qaynaqları.
1986, səh. 301
7.
А
.
Крымский
.
История
Персии
,
ее
литературы
и
древнейший
философии
,
Москва
,
том
III, 1914-1917,
стр
. 139
8.
Əzizağa Məmmədov. «Şah İsmayıl Xətainin əsərləri».
Bakı, 1973, səh. 5
9.
Doktor Cavad Heyət. «Azərbaycan ədəbiyyat tarixinə bir
baxış». I cild, Tehran, 1980, səh. 32
10.
Əliyar Səfərli və Xəlil Yusifli. «Azərbaycan ədəbiyyatı
tarixi». Redaktor və köçürəni: Hüseyn Şərqi (Soytürk),
Tehran, 1997, səh. 226
11.
Doktor Cavad Heyət. «Azərbaycan ədəbiyyat tarixi». səh.
39
12.
«Cahanquşay Xaqan» (Şah İsmayıl) yazılma tarixi, 955-
948-hicri. Tərtib edən doktor Allah Deta Müzəffər,
Ravelpendi, 1986, səh. 9
13.
«Tribun» jurnalı. İsveç, 1999, № 4, səh. 78
14.
Yenə orada, səh. 79
15.
Ə. Dəmirçizadə. «Azərbaycan ədəbi dilinin tarixi», I
hissə, 1979, səh. 166-167
16.
«Varlıq» jurnalı. Tehran, 1992, № 82-3, səh. 16
17.
«Tribun» jurnalı. № 4, səh. 74
76
18.
Adam Oleari. Vermehrete neue Bescheibunq der
muscovitischen und persischen Reyse, (Schtesviq, 1656)
512
19.
Voyaqes du chevalier chardin en perse (Paris, 1911, səh.
238)
20.
«Varlıq» jurnalı. Tehran, № 109-2, 1377, səh. 20
21.
Yenə orada, səh. 19
22.
T. Hacıyev. Azərbaycan ədəbi dili tarixi. 1976, səh. 121
«Azərbaycan» qəzeti,
26 sentyabr 2004-cü il
77
«XUDAFƏRİN» MƏNƏVİ KÖRPÜYƏ ÇEVRİLİR
XXI əsrin əvvəlləri Cənubi Azərbaycanda yaşayan
soydaşlarımızın mənəvi həyatında böyük oyanışlarla yadda
qalır. Xalqın ictimai şüurunun oyanmasında, milli-mənəvi
dəyərlərə sahiblik haqqının dərk olunmasında, maarif və
mədəniyyətin kütləviləşməsində ən öncül xidmət vasitəsi olan
yeni jurnal – «Xudafərin» işıq üzü gördü. Gənc və istedadlı
qələm sahibi, tədqiqatçı Hüseyn Şərqinin «Varlıq»dan sonra
yaratdığı ikinci milli dərgimizin çap olunma xəbəri nədənsə
mənə Şərqdə ilk milli mətbuatın əsasını qoymuş (1875,
«Əkinçi»), bir vaxtlar xarici və daxili təzyiqlərə ürək ağrısı ilə
dözüb xalqı maarif işığı ilə, gələcəyə aparmaq amalı ilə
mübarizə aparan görkəmli maarifçi-demokrat Həsən bəy
Zərdabinin cəhalət aləmində qeyri-bərabər mübarizəsini yada
saldı.
«Əkinçi»nin nəşri əleyhinə çıxan qaragüruhçu Həsən
Qoca Hadinin həcvini oxuyub əsəbiləşən Həsən bəy Zərdabi
yazırdı: «Fikrim budur ki, bizim Zərdab kəndində Qarabağın
sərhəddində bir daş qoydurub onun üstə zikr olan həcvi
tamam qazdıram ki, gələcəkdə bizim övladlar o yadigara
baxıb bilsinlər mən bu zəhmət ilə milləti islamı-qəflətdən
ayıltmaq istəyən vaxtda necə nadanlara rast gəlmişəm»
(«Əkinçi» qəz. 1877, № 8).
Cəlil Məmmədquluzadə yazırdı ki, «Molla Nəsrəddin»i
zəmanə özü yaratdı. İranda bugünkü mətbuat bolluğu
şəraitində yenicə çapa başlayan «Xudafərin» jurnalı da
regiondakı müasir mülayim ictimai-siyasi şəraitdən,
Dostları ilə paylaş: |