165
dəyişiklikləri təkcə ədəbiyyatla, folklorla bağlı deyil, milli
düşüncə ilə yaşayan bir çox sənət adamlarının taleyində
«küləklər əsdirdi». Çoxillik ənənələri olan televiziyanın bir il
ərzində eksperimentlər meydanına çevrilməsi sonrakı 10 il
ərzində onun sabit məcraya yol tapa bilməməsi ilə nəticələndi.
«Məşhur» videokanallar dövründə AzTV-də xalq yaradıcılığı
yalnız «Karvan»la təmsil oluna bildi. 1992-ci ildə isə xalq
yaradıcılığı, folklor TV-də nisbi müstəqillik haqqı qazandı.
Ədəbi-bədii proqramlar birliyi kimi ədəbiyyat, teatr, musiqi,
xalq yaradıcılığı və publisistika birlikləri adı ilə fəaliyyətini
davam etdirdi. Xalq cəbhəsi hakimiyyətinin süqutu ilə TV-də
yeni reforma oldu, bu birliklərin baş redaksiyada birləşməsi
ilə nəticələndi. Xalq yaradıcılığı yenə də «Ədəbi-dram
verilişləri» redaksiyası tərkibində şöbə kimi təmsil olundu
(1992).
1996-cı ilin sonlarından xalq yaradıcılığı məsələləri
«Ədəbiyyat və publisistika» redaksiyası xətti ilə hazırlanan
verilişlərdə öz əksini tapdı. Bir-birinin ardınca «Oğuz»,
«Sözün səngəri», «Qala» və başqa proqramlar efirdə
vətəndaşlıq hüququ qazandı.
Sözün açığı, folklor irsinin belə sistemli, ardıcıl və geniş
təqdimatı onun müstəqil redaksiya şəklində fəaliyyətinə şərait
yaratdı. Nəhayət, 1999-cu ilin sentyabrından müstəqil «Xalq
yaradıcılığı» redaksiyası fəaliyyətə başladı. Folklor və
etnoqrafiya şöbələrindən təşkil olunmuş bu redaksiyaya
Ağalar Mirzə baş redaktor təyin edildi.
Xalq yaradıcılığı öz mahiyyətinə görə fikrin,
düşüncənin, etnik yaddaşın ifadəsi üçün zəngin material və
əlvan formalar diktə edən orijinal mənbədir. Ən müasir
mövzuların, düşüncə tipinin, fikir, duyğu izlərinin epos
yaddaşında yaşadığı, milli özünəməxsusluğun daha çox
folklor qaynaqlarında əks olunduğu bu gün heç kəsdə şübhə
166
doğurmur.
Folklor bir çox elm sahələrinə mənbə rolu oynadığı kimi
milli düşüncənin, əxlaqın və etik, estetik dəyərlərin toplusu
kimi ən fundamental tədqiqatların mövzu mənbəyinə
çevrilmişdi. Azərbaycan televiziyasında və radiosunda «Xalq
yaradıcılığı» müstəqil redaksiyasının fəaliyyəti bu sahədə
görülən işi elmi-praktik müstəviyə çıxarmış oldu. Bu gün istər
radioda, istərsə də televiziyada əsas iki istiqamət: a) folklorun
toplanması, təbliği; b) folklor nümunələrinin təhlili, elmi
araşdırılması, mühafizəsi, folklor atlasının TV variantının
yaradılması işi paralel olaraq davam etdirilir.
Folklorun toplanması, təbliği işində dinləyici, tamaşaçı
aktivliyi üstünlük təşkil edirsə, ikinci mərhələdə, yəni
folklorun elmi təşkilatı, qruplaşdırılması, sistemləşdirilməsi
işində elmi ictimaiyyətin qüvvəsindən, təcrübəsindən daha
çox istifadə olunur.
Televiziyada xalq yaradıcılığı strukturu haqda
danışarkən hazırlanan proqramların mövzu qaynaqlarından
söz açmaq yerinə düşər.
Qədim rəqslərimizin tarixi evolyusiyası, çağdaş durumu,
söz, fikir məntiqinin açıqlanması sahəsində efirimizdə olan
boşluğu «Yallı» proqramı aradan qaldırdı. Əsasən Şərur
bölgəsində mühafizə olunub saxlanmış onlarla «Yallı»nın
ifadə etdiyi fəlsəfi, mifoloji, etnoqrafik kodlara fikir verincə,
yallı sözünün məna tutumundakı ucalıq adamı valeh edir.
Təkcə bu yallıların adlarını saymaq bəs edər ki, proqramın
fəaliyyət göstərdiyi dövrdə necə zəngin yaradıcılıq axtarışları
apardığı aydın olsun: «Xala»eyi (Şahbuz), «Qapu» (Babək),
«Dırqoyu» (Culfa), «Qazı-qazı» (Şərur), «Qınimo»
(Ordubad), «Tənzərə» (Ağdam), «Qaladan-qalaya» (Bərdə),
«Subuq yallısı» (Tərtər), «Ürfanı» (Beyləqan), «Kürdün ağırı»
(Kəlbəcər), «Haynəri» (Gəncə), «Çobanı» (Dəvəçi), «Şəki
167
yallısı» (Şəki) və s.
Xalq yaradıcılığını öz geniş konturlarında əks etdirən
«Oğuz» proqramı yurdumuzun folklor irsinin daha geniş,
elmi, mifoloji sistem əsasında öyrənilməsinə böyük əhəmiyyət
verir. Oğuzların tarixi miqrasiyası, dövlətçilik ənənələri,
məmləkət, yurd sevgisinin bədii əksi bu proqramda sənət
inciləri ilə izlənilir.
«Xalq yaradıcılığı» redaksiyasının sənətkarlıq
baxımından parlaq proqramlarından biri də «Dəmirqapı
Dərbənd» adlanır. Bu mövzuya müraciət hansı ehtiyacdan
yaranır? Hər şeydən əvvəl ideyanın mərkəzində 100 mindən
artıq dərbəndli soydaşlarımızın taleyi dayanır. Bu gün Rusiya
ərazisi sayılsa da qədim Dərbənddə həmişə türk ruhu yaşayıb.
Dastanlarımızın, folklor irsimizin pozulmaz naxışları bu
qədim torpaqda yaranıb.
Dədə Qorqudun məzarı Dərbənddə qorunur. Bu proqram
həm də güclü milli təəssübkeşlik hissinin ifadəsi kimi maraq
doğurur. Aşıq yaradıcılığının təbliği, yeni saz havalarının,
dastanların, motiv və süjetlərin toplanması redaksiyanın
gündəlik fəaliyyətində geniş yer tutur. İki daimi proqram bu
sahədə kütləvi iş görür: «Aşıq Pəri məclisi» və «Sazın, sözün
sehrində». Hər iki proqramda aşıq sənətinin ən gözəl
nümunələri, itib-batmaqda olan, repertuardan çıxmış qənimət
havaların təqdimatı mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
«Aşıq Pəri məclisi»nin 20 illiyi münasibətilə (2004)
Azərbaycan qadın aşıq və el şairlərinin tarixi taleyindən bəhs
edən «Aşıq Pəri məclisi» adlı nəfis kitab da çapdan çıxdı.
Aşıq yaradıcılığının regional xüsusiyyətlər üzrə, aşıq
məktəbləri şərti bölgüsü üzrə öyrənilməsi və təbliği XVI
yüzillikdən bəri inprovizatorçu aşıqların, el şairlərinin necə
inkişaf yolu keçməsi və zəngin irs yaratmaları barədə dolğun
təəssürat yaradır. Xüsusən bu günə kimi az öyrənilmiş Şirvan
Dostları ilə paylaş: |