hidroliz olunur. Sellülozanın anaerob qıcqırması zamanıyağ turşusu, sirkə turşusu
etil spirti, CO
2
, H
2
və metan alınır.
Prosesdə iştirak edən bakteriyalar rus alimi V.L.Omelyanski (1895) tərəfindən
öyrənilmiş və burada iki növ bakteriyaların iştirakı müəyyən edilmişdir.
1) Bac. cellulosal. hydro genicus – sporlu çöpşəkilli bakteriyadır, bu
sellülozanın qıcqırması zamanı son məhsul kimi hidrogen əmələ gətirir.
2) Bac. cellulosal. methanicus – xarici görünüşünə görə birinci növü
xatırladır, lakin kiçikdir. Bu bakteriyanın iştirakı ilə sellüloza qıcqırarkən çoxlu
metan əmələ gəlir.
b)
Pektin
maddələri.Pektin
maddələri
insanların
qidalanmasıüçün
əhəmiyyətli olan polişəkərlər aiddir.Pektinli maddələr bitki toxumalarının
quruluşunda, xüsusilə hüceyrələrarası lövhəəmələ gətirməklə hüceyrələri bir-birinə
yapışdırır və hüceyrə qılafının tərkibinə daxil olurlar. Onlara bitkinin bir çox
orqanlarında, meyvələrində (alma, armud, üzüm), kök yumrularında (çuğundur,
yerkökü), portağal qabığında rast gəlmək olur. Nisbətən möhkəm üzvi maddə olan
pektin pektinaza və propektinaza əmələ gətirən mikroorqanizmlərin köməyi iləüzvi
turşular, xüsusilə sirkə, yağ, qarışqa turşuları, metil spirti, CO
2
, H
2
kimi sadə
birləşmələrə
parçalanır.
Pektin
maddələrinin
qıcqırmasınıəmələ
gətirən
Clost.pectinovorum (pektin maddələrini əsasən yağ turşusuna qədər parçalayır)
vəCl. felsineum (əsasən bu maddələri parçalayarkən sirkə turşusu əmələ gətirir).
Bu bakteriyalar obliqat anaerobdurlar.Bunlar iri, hərəkətli çöplərdən ibarət olub,
çöpün sonunda dairəvi və dəyirmi formalı sporlar əmələ gətirirlər.Pektinli qıcqırma
böyük praktik əhəmiyyətə malikdir.Bundan kətan, kəndir və digər bitkilərin
isladılmasında istifadə edilir.
Azotsuz üzvi maddələrin aerob parçalanması. Sirkə vəlimon turşusu
qıcqırması.Oksidləşmə prosesinə (aerob) mikroorqanizmlərin havanın oksigeninin
iştirakı ilə törətdiyi biokimyəvi proseslər daxildir.
Əksər aerob mikroorqanizmlər tənəffüs prosesi zamanıüzvi maddələri karbon
qazı və suya qədər oksidləşdirirlər.Lakin bəziləri isə onları qismən oksidləşdirir,
nəticədə mühitdə tam oksidləşməmişüzvi birləşmələr toplanır.
Bu oksidləşmə məhsulu qıcqırma zamanıəmələ gələnlərə oxşar olduğuna
görə, bəzi tam oksidləşməmiş proseslər şərti olaraq oksidləşdirici qıcqırmalar
adlanır.
Sirkə turşusuna qıcqırma. Sirkə turşusu qıcqırması bakteriyaların etil
spirtini sirkə turşusuna oksidləşdirməsi prosesidirki, budaaşağıdakı reaksiya üzrə
reallaşır:
CH
3
CH
2
OH + O
2
= CH
3
COOH + H
2
O + X kkal enerji.
Belə qıcqırma qədim dövrlərdən məlumdur.Süfrəçaxırı və ya pivə ağzı açıq
qaldıqda bir-iki gündən sonra içkinin səthində bozumtul ərp əmələ gəlir.Bu
zaman çaxır (pivə) bulanır və turşuyur, yəni çaxır sirkəyəçevrilir.Bu sirkə turşusu
bakteriyaları iləəlaqədardır.
Sirkə turşusu qıcqırması zamanı etil spirtinin oksidləşməsi reaksiyası iki
mərhələdə gedir.Əvvəlcə sirkə aldehidi əmələ gəlir, sonra isə bu sirkə turşusuna
oksidləşir.
2CH
3
CH
2
OH + O
2
2CH
3
CHO + 2H
2
O – sirkə aldehidi.
2CH
3
CHO + O
2
2CH
3
COOH – sirkə turşusu.
Sirkə turşusuna qıcqırmanın törədiciləri.Sirkə turşusu bakteriyaları, qram-
müsbət, çöpşəkilli, sporəmələgətirməyən, mütləq aerob orqanizmlərdir.Onların
arasında hərəkətli və hərəkətsiz bakteriyalar vardır. Onlar turşuya davamlıdır və
bəziləri mühitin turşuluğu 3,0 olduqdabelə inkişaf edə bilir. Bunlar üçün pH-
ınoptimalgöstəricisi 5,4-6,3-dür.
Sirkə turşusu bakteriyaları iki cinsə daxil edilir: Gluconobacterium – polyar
qamçılıçöpdür, sirkə turşusunu oksidləşdirə bilmir vəAcetobacter – peritrix
qamçılıdır, sirkə turşusunu karbon qazı və suya oksidləşdirir.
Bu bakteriyalar hüceyrələrinin ölçüsünə, spirtə davamlılığına, mühitdəçox və
ya az miqdarda sirkə turşusu əmələgətirmə qabiliyyətinə və digər əlamətlərə görə
fərqlənirlər.
Məsələn,
Acetobacter
aceti
mühitdə
6%
sirkə
turşusu,
A.aceti.orleanensis - 9,5% sirkə turşusu əmələ gətirir.
Bu bakteriyalar 30°C temperaturada, mühitdə 10-12% etil spirti olduqda
prosesi daha fəal aparırlar.
Limon turşusuna qıcqırma. Kif göbələkləri də tənəffüs prosesində çox
zaman karbohidratları karbon qazı və suya qədər oksidləşdirir, ona görə də
mühitdə tam oksidləşməmiş məhsullar – üzvi turşular (kəhraba,alma, limon və s.)
əmələ gəlir.
Limon turşusuna qıcqırma kif göbələkləri tərəfindən qlükozanın limon
turşusuna oksidləşməsinə deyilir. Belə qabiliyyət bu və ya digər dərəcədə müxtəlif
göbələklərdə müşahidə edilir. Lakin bunlar arasında ən məhsuldarıAspergillus
niger göbələyidir.
Əvvəllər limon turşusunu tərkibində 7-9% həmin turşu olan limon bitkisinin
meyvəsindən alırdılar. Sonralar S.P.Kostıçev və V.S.Butkeviçin tədqiqatları ilə
məlum oldu ki, limon turşusunu geniş zavod miqyasında Asp.niger göbələklərinin
iştirakı iləşəkərdən almaq olur. Reaksiya aşağıdakı tənlik üzrə gedir:
2C
6
H
12
O
6
+ 3O
2
2C
6
H
8
O
7
+ 4H
2
O + X kkal.
Bunun üçün Asp.niger göbələyi böyük alüminium çənlərdə 30-32°C
temperatura, 20% şəkər və 0,3% ammonium nitrat olan mühitdə (608 sm
hündürlükdə) becərilir. Mühitin üzərində möhkəm göbələk pərdəsi əmələ gələndən
sonra, onun altında olan kultural maye süzülüb götürülür, pərdə su ilə tutulur və
oraya yenidən 20% şəkər məhlulu (mineral duzsuz) əlavə edilir.Becərmə prosesi 3-
4 gün davam edir. Bu zaman götürülən şəkərin 60-65%-i limon turşusuna çevrilir.
Şəkər məhlulunun dəyişdirilməsi 2-5 dəfəyə qədər təkrarlana bilər.Əgər alınan
turşu vaxtında göbələk pərdəsindən ayrılmazsa, o zaman bu daha sadə məhsullara
– oksalat, sirkə turşuları, CO
2
və suya parçalanır.
Limon turşusu istehsalında əsas xammal kimi melassdan istifadə edilir.Onun
məhlulunun tərkibində 15%-ə qədər şəkər olur.
Limon
turşusu
qənnadı
sənayesində,
alkoqolsuz
içkilərin,
müxtəlifsiroplarınhazırlanmasında, kulinariyada və tibbdə geniş istifadə edilir.
6. Mikroorqanizmlərin azotlu üzvi maddələri çevirməsi və onların əhəmiyyəti
Azot – zülal molekulunun vacib tərkib hissəsidir.Təbiətdə onun əhəmiyyəti
kifayət qədər çoxdur.Bitki və heyvan qalıqları formasında torpağa daxil olan
Dostları ilə paylaş: |