______________ Azərbaycan Milli
Kitabxanası_________________
220
Böyük məhəbbətlə süd verir ona,
Körpəmsiz olmasın qucağım, - deyir.
Bir ana dillənir: "Mənim ülkərim,
Gözümün işığı, canım, ciyərim.
Səninlə dağılır dərdim, kədərim.
Sənsiz işıqlanmaz ocağım, deyir.
Gəncliyim ötsə də, xoşbəxtəm yenə,
Mahnılar qoşuram xalqa, vətənə.
Hər yerdə ağsaqqal deyirlər mənə,
Anamsa "gül balam, uşağım" - deyir.
ATAMA
Ata! Sən bu həyatdan nakam getmədin əsla,
Gəlir övladlarının ocağından işıqlar.
Onlar yolçu olublar al günəşli bir yola,
Sənin bu doğru yolda xoşbəxt övladların var.
Gözümüzün önündən getməyib, getməyəcək,
Bizə çörək qazanan büküilməz biləklərin.
Çəkdiyin o əməklər itməyib, itməyəcək,
Dünyada hasil oldu tükənməz diləklərin.
Sindanının önündə çəkic vuran zamanlar
Üzümə çox sıçrayıb dəmir qığılcımları.
Ata! Kim bilir, bəlkə, bəlkə elə o anlar
Ürəyimdə yaranıb şeir qığılcımları!
Mən hər məzarıstanda olduğum zaman, ata,
Sənin şair oğlunun yaşla dolur gözləri.
Sanki lap əvvəlkitək gəlir qulaqlarıma,
Qara torpaqlar altdan çəkicinin səsləri.
______________ Azərbaycan Milli
Kitabxanası_________________
221
AXTARARSINIZ
Bir gün yadınıza düşərsəm, məni,
Bu doğma ellərdə axtararsınız.
Beş, altı nəğmənin müəllifini
Sevən könüllərdə axtararsınız.
İlk bahar çağında,
İsa bulağında,
Araz qırağında,
Sonalı göllərdə axtararsınız.
Gözəllər gözəlim, vətəndir, vətən,
Nə duman görəcək, amalım, nə çən.
Məni, karvan-karvan mənalı keçən,
Aylarda, illərdə axtararsınız.
Görən gözümü,
Ürək sözümü,
Mənim özümü
Nəğməli dillərdə axtararsınız.
ÖTƏN İLLƏRİM
Gəldi yaş üstünə yenə də bir yaş,
Sanmayın, yel kimi keçdi illərim.
Uğurlu, günəşli, uzun yollarda
Dostu düşmənindən seçdi illərim.
İllərim bu vətən torpağındadır,
Şeir bağındadır, söz bağındadır.
Ellərin gözünün qabağındadır,
Kim deyə bilər ki, heçdi illərim.
Açdı hər qapını öz qapım kimi,
Dindi könüllərdə rübabım kimi.
Gəzdi dost ellərdə kitabım kimi,
Sevən ürəklərə köçdü illərim.
______________Azərbaycan Milli
Kitabxanası_________________
222
______________ Azərbaycan Milli
Kitabxanası_________________
223
MƏNƏ QALIBDIR
Ulu babalardan, mərd atalardan
Haqq yolu izləmək qalıbdır mənə.
Azadlıq vurğunu bəşəriyyəti
Ağ günə səsləmək qalıbdır mənə.
Ey dost, sənə layiq, həm mənə layiq,
Zavalsız, xəzansız gülşənə layiq,
Qurbanı olduğum vətənə layiq
Mahnılar bəsləmək qalıbdır mənə.
Araz sahilində gəzən dilbərin,
İllərlə min dərdə dözən dilbərin
Hicranı qəlbimi üzən dilbərin,
Yolunu gözləmək qalıbdır mənə!
VAR OLUN!
Dağı dağ üstə qoyan qəhrəman ellər, var olun,
Üzü ağ, alnı açıq şanlı nəsillər, var olun.
Pambıq uğrunda təbiətlə çıxarkən döyüşə,
Qaçdı sizdən qara yellər, dəli sellər, var olun.
Ağ qızıldan yaranıb dağ, boyu yerdən göyəcən
Bu vətən torpağına can verən əllər, var olun.
Çevrilir təntənəyə, himnə, zəfər nəğməsinə
Qəlbinizdə yuva qurmuş xoş əməllər, var olun!
Gəlirəm vəcdə, görüb əzminizin bəhrəsini,
Səslənir şövq ilə qəlbimdəki tellər, var olun!
XƏZƏRİM OLSUN
Deyirəm Xəzərin sahillərində
Mənim milyon-milyon səhərim olsun.
Ürək dostlarımın ürəklərindən
Keçən arzulardan xəbərim olsun.
______________ Azərbaycan Milli
Kitabxanası_________________
224
Eşqi var, qanı var mənim canımda,
Dalğası dillənir həyəcanımda,
Xəzərsiz keçməyib bircə anım da,
Ölsəm qoy məzarım Xəzərim olsun.
ÖZGƏLƏNMƏSİN
Şair yad elli bağda gərək kölgələnməsin,
Yad gözlə baxmasın vətənə, özgələnməsin.
Gəzsin vüqarla, vəcdə gəlib bəxtəvər kimi,
Millət, vətən məhəbbəti qəlbində sönməsin.
Məftun olub öz aləminə, öz cəlalına,
"Mən, mən" deyib həyatda müqəvvaya dönməsin.
Şair çəkinməsin, sözünü düz desin gərək,
Nadanların yığıncağına düşsə dinməsin.
Yaz, yaz dəmirçi oğlu sayaq yaz, Süleymanım,
Şerin də qoy özün kimi təxtindən enməsin.
GÜLŞƏNİM
Etsə cövlan min xəzan - qarşımda, solmaz gülşənim,
Sevgi dəryasında tufan qopsa, batmaz yelkənim.
Kim ki, vicdan alverindən doymayıb bilsin ki, o
Düşmənimdir, düşmənimdir, düşmənimdir, düşmənim.
Görməyib, görməz məhəbbətsiz bu dost ellər məni,
Qəlbimin saf, al qanıyla yoğrulub eşqim mənim.
Xalqıma böhtan atan qansızlara, satqınlara
Ta uşaqlıq illərimdən mən kesildim bir qənim.
Mən Süleyman Rüstəməm, məşəl təkindir hər sözüm
Çünki odlar yurdudur ilk məskənim, son məskənim!
______________ Azərbaycan Milli
Kitabxanası_________________
225
NƏ DƏRDİM!
Canan üzümə bir kərə gülsəydi, nə dərdim,
Mən tək o da bir qədrimi bilsəydi, nə dərdim
Tutsaydı baharın gül əlindən, ətəyindən,
Sevda bağımın seyrinə gəlsəydi, nə dərdim.
Aydın seçə bilsin deyə hər yaxşını pisdən
Qəlbində olan güzgünü silsəydi, nə dərdim.
Birlikdə bu gülşəndə bizim əllərimizlə
İlhamla qızılgüllər əkilsəydi, nə dərdim.
Olsaydı Süleyman kimi öz eşqinə sadiq,
Hər gün adımız birgə çəkilsəydi, nə dərdim!
GƏLİN GƏLSİN
Gün batdı, külək yatdı,
Tox bir quzu tək yatdı.
Tərpənmədi yarpaqlar
Gül yatdı, çiçək yatdı.
Yatmaqdan uzaqdım mən,
Ulduzlara baxdım mən.
Bir ulduz alıb göydən
Öz köksümə taxdım mən.
Yer elçisi adlandım,
Eşqimlə qanadlandım,
Ulduzlara çatmaqçın
Min zəhmətə qatlandım.
Qoy arzumu el bilsin!
Göylərdə həyat gülsün,
Aydan əziz oğlumçun
Bir nazlı gəlin gəlsin!
Dostları ilə paylaş: |