59
yaĢamamıĢdı. Salihə əvvəl evdə ağanın kiçik uĢaqlarının dayəsi kimi xidmət
göstərirdi, daha sonra təsərrüfatı idarə etməyi də ona həvalə etmiĢdilər.
Gələcək Ģair doğulanda oğlunu öz adına yazdıra bilməyən Bunin onun
gələcəyindən ötrü əndiĢə keçirir; belə ki, gələcəkdə onun əsilsiz, kəndli oğlunu
müddətsiz əsgərlik və təhkimçilik boyunduruğu gözləyirdi. Odur ki, uĢağa zadəgan
"ata" tapmaq lazım idi. Dostu olan kasıb, lakin qəlbi bol mərhəmətli zadəgan
Andrey Jukovskini öz oğluna rəsmən ata yazdırmağa razı sala bilir. UĢağa ata kimi
hər hansı bir təhkimli kəndlisini də yazdıra bilərdi, lakin belə olduqda bütün qapılar
bu talesiz uĢağın üzünə bağlanmayacaqdımı?!
Hələ gələcək Ģair anadan olmamıĢ Buninlər ailəsinə fəlakət üz verir.
Onların on bir uĢağından altısı bir-birinin ardınca vəfat edir. Onların arasında
Leypsiq universitetinin tələbəsi olan yeganə oğulları da var idi. Ġndisə oğlu olması
münasibətilə Bunin kənddə yeni kilsə tikdirir. Yarımçıq bir sevinc içindədir o.
UĢaq doğulan kimi altı uĢağı dalbadal əlindən gedən dərdli ana bu
qanunsuz uĢağı dərhal götürüb saxlayır. Amma onun kimliyi barədə bircə kəlmə də
demədən.
Dərddən ölüm yatağına düĢən ata son vəsiyyətində üzünü arvadına tutub
yalvardı: "Xanım, mən gedirəm, anına bu iki bədbəxti sənə tapĢırıram. Onların bu
dünyada heç kimləri yoxdur, rəhm eylə".
Jukovskinin uĢaqlıq illəri atası evində keçsə də bu evdə onun güzəranı
anasının kənizliyi üzündən kədərli keçirdi. Həqiqi atasını heç tanımamıĢdı, onun
kimliyi müəmma idi onun üçün. Heç kimlə də bu barədə - çəkindiyi mövzuda
danıĢmazmıĢ. "Mən həmiĢə tək idim, tək-tənha; yenə özümü hamıdan kənarda
tuturam, çünki heç vaxt, heç yerdə mənə mərhəmət göstərməmiĢlər. Odur ki, adi
qeydkeĢliyi belə mən böyük lütf və inayət kimi qəbul edirəm", - deyə gündəliyində
sonralar yazacaqdı.
Sonra ərli bacılarının evində ayrı-ayrı müəllim və tərbiyəçilərin
himayəsində təlim-tərbiyə almıĢdı. Ata evində də, sonra Tulada gimnaziyada
oxuyanda da, ərli bacılarının evində qalarkən daim qızların əhatəsində olurdu. Bu da
onun onsuz da yumĢaq olan mehriban təbiətinə öz təsirini göstərirdi.
Jukovskinin atası oğluna saxta dvoryan familiyası verməklə qapıları onun
üzünə açmıĢdı. Lakin onun doğulması ilə bağlı əhvalat, qeyri-qanuni oğul damğası
hər zaman özünü hiss etdirirdi. Ġstər cəmiyyətdə örtülü münasibət, istər anasının
qarabaĢ həyatı ona dağ çəkir, anasının Buninlərin evində nökərlərlə bir yaĢaması
onun bərkiməmiĢ gənc qəlbinə sağalmaz yara vururdu. Anasını bu evdə - onun
doğulduğu evdə qulluqçu görməsi, sahiblərinin qabağında ayaq üstə durması,
xanınların hüzurunda otura bilməməsi onun ürəyinə kədəri köklü-köməçli əkib
göyərdirdi.
14 yaĢı olanda Moskva Universitetinin nəzdində Nücəba pansionuna daxil
olub, dörd il orada təhsil alır. Ġlk Ģeirlərini yazmağa baĢlayır. Pansionda Derjavin və
60
Lomonosov ruhunda təntənəli və fəlsəfi mədhiyyələrini yazır. Əslində bu ruhu gözəl
anasının ağlaya-ağlaya gizlində pıçıltıyla oxuduğu qəmli türkülərdən almıĢdı.
Universitetdə "Sobranie" (ToplanıĢ) adlı ədəbi cəmiyyət fəaliyyət
göstərirdi. Universitet yoldaĢları - Bludov, DaĢkov, Uvarov, Turgenev qardaĢları idi.
Bunlar Rusiyanın gələcəkdə böyük dövlət adamları olacaq gəncləri idi. Bu əsnada
balladalarını yazmağa giriĢir: "Lüdmila" (1808), "Kassandro" (1809), "Svetlana"
(1808-1812) çap olunur. Rusiyada romantizmin nəfəsi duyulmağa baĢlayır.
Tərcüməçiliyə böyük maraq göstərir, ən çox alman ədəbiyyatına giriĢir. ġillerdən
baĢlayır... Belinski sonralar onun haqqında sərrast deyəcəydi: "Jukovskinin səbəbinə
alman poeziyası bizə doğmadır".
Ən mühüm o idi ki, anasını qul-qarabaĢlıq etdiyi evdən ayırıb, ayrıca evə
köçürür. Qərib ürək gülməyi-sevinməyi yadırğamıĢdı. Al-qana boyanan doğmaları,
yanan evlərinin müdhiĢ xatiratını bu yad ellərdə gördüyü təhqir və zülm əsir Salihəni
onu əzizlərinin doğrandığı kazak qılıncından da bərk kəsirdi.
Ġndi burada o türküləri oxumaq olardı, balasının qaraca saçlarını tumarlayıb
doyunca "yavrucuğum" deyə bilərdi. Lakin yaralı könül bülbül Ģikəstəsini
yadırğamıĢ, yenidən cəh-cəh vurmağa dili dönmürdü. Adını dəyiĢmiĢ, onu kilsədə
xaçlamıĢdılar. Ġndi onun Salihə adını - təmiz, nurlu qadın adını da dini-inancı kimi
qadağan etmiĢdilər. Yeni xristian adına alıĢıb uyğunlaĢmalı idi. Özünün doğduğu
xristian oğlunun xətrinə. Amma ahu ceyran ədalı alagözlü anasının Ģirin ninniləri nə
qulağından, nə qəlbindən çəkilib getmirdi. Anası "Bəndərdə yüz yerindən
qılınclanan anası o qədər gənc idi ki, onları uĢaq vaxtı yatıranda sanki gəlinciklərini
yatırdan yeniyetmə qız idi.
...ġair nəhayət doğma evi buraxıb Moskvaya yola düĢür. "Vestnik Yevropı"
jurnalının redaktor iĢini aparır. Ġlk mətbuu Ģeri olan "Kənd məzarlığı" adlı böyük
Ģeiri bu jurnalda çıxır. Lakin canını diĢinə tutub məcburən iki il qala bilir. Tələsik
kəndə dönür. Gizli həsrət daĢıyırdı. Moskvaya gələn kimi kənddə bacısı qızlarının
dərsi ilə məĢğul olarkən, öz Ģagirdi Mariya Protasovanı sevirdi... Məhəbbətini
gizlədirdi. QarĢılıqlı xoĢbəxt məhəbbət!.. Hardasan?! Özlüyündə öz məhəbbətinin
xülya, xam xəyal olduğunu bilir və susurdu. Ġndi tarixlə, ədəbiyyatla məĢğul olur,
oradan əsas və ciddi biliklər əldə edirdi. Bunlar gələcəkdə onun fəaliyyətinin əsas
damarlarını gücləndirəcək, onun ciddi, ağır çəkili yaradıcılığının ruhunun
ölməzliyini təmin edəcəkdi.
1812-ci il Vətən müharibəsi baĢlayır. Rusiyada hamı silaha sarılır,
Napoleon ordularının qalibiyyətli yürüĢləri və bunun müqabilində fəlakətə düĢən
Vətənin ağrıları hamının bir anda düçar olduğu və həmin andaca hamını birləĢdirən
faciə onu cəsarətləndirir, onun dilini açır... Jukovski elçi düĢür.
Qızın anası (Jukovskinin ata bir bacısı) nəhayət onların bacı-qardaĢ olduğu
səbəbindən bu izdivacın qeyri-mümkün olduğunu bildirib birdəfəlik etiraz edir.
Yetim türk oğluna sevgini də çox görürlər.
Dostları ilə paylaş: |