Magistrantların XXI Respublika Elmi konfransı, 17-18 may 2021-ci il
359
geosiyasi mövqeyə sahibdir və bu xüsusiyyəti Sovet İttifaqının dağılmasından sonra yeni siyasi,
təhlükəsizlik
və iqtisadi motivlər ilə zənginləşmişdir. Bölgə təbii coğrafi quruluşuna görə tarixən xalqların və
mədəniyyətlərin cənubdan şimala, şərqdən qərbə köç yolu olmuşdur. Bu köçlərin Cənubi Qafqaz xalqlarının
siyasi tarixinin formalaşmasında ciddi nəticələri olmuş və dərin izlər buraxmışdır.
1980-ci illərin sonlarından başlayaraq bu günə qədər davam edən siyasi, hərbi və etnik zəmində lokal
silahlı mübarizələr bölgənin təhlükəsizliyini və gələcək perspektivini ciddi şəkildə təhdid etmişdir. Bu
problemlərin həll edilməsi üçün hazırlanan layihələr, böyük dövlətlərin bölgəyə
yönəlik həyata keçirmək
istədikləri iqtisadi, siyasi və hərbi siyasətləri Cənubi Qafqazda regional və beynəlxalq təhlükəsizliyin
əhəmiyyətini artırmışdır. Bu haqda müxtəlif layihələr hazırlansa da, son 20 ildə ortaya çıxan problemlərin
heç biri həll edilməmişdir.
1991-ci ildən sonra bölgədə iki təhlükəsizlik təşkilatı hegemon güc olmaq
uğrunda mübarizəyə başlamışdır.
Birincisi, Rusiyanın liderliyində Müstəqil Dövlətlər Birliyi (MDB)
Kollektiv Təhlükəsizlik Müqaviləsi Təşkilatı (KTMT), ikincisi isə ABŞ liderliyində NATO. Regionun
təhlükəsizliyinin təmin edilməsi üçün planlanan təhlükəsizlik mexanizmləri bu və yaxud digər şəkildə
Azərbaycan, Ermənistan və Gürcüstanı əhatə etməkdədir.
Gürcüstan açıq bir şəkildə NATO təhlükəsizlik
sistemi
ilə inteqrasiyaya, Azərbaycan NATO ilə münasibətlərini möhkəmləndirməyə və genişləndirməyə
çalışsa da, Rusiyaya olan münasibətdə daha tarazlı siyasət həyata keçirməyə cəhd edir, Ermənistan isə
birmənalı şəkildə Rusiyanın liderliyində Kollektiv Təhlükəsizlik Müqaviləsi Təşkilatının təhlükəsizlik
sisteminə daxil olmuşdur. Ermənistan bununla belə, NATO ilə də münasibətlərini inkişaf etdirmək
istəməkdədir.
NATO―nun Cənubi Qafqaz regionunda uğurlu iştrakında iki əsas amil mane olur: Birinci problem
birinci problem təşkilata üzv dövlətlərin daxilində mövcud olan fərqli baxışlar; İkincisi
isə üzv dövlətlərin
Rusiya ila olan mövcud əlaqlələridir.
Rusiya NATO-nun Cənubi Qafqazda get-gedə artan fəaliyyıtinə çox həssas reaksiya göstərir və NATO
nun yaxın xaric adlandırdığı bu regiondakı mövcudluğunu hasili sıfıra bərabər olan oyun hesab edir.
Rusiyanın əksər rəsmisi hesab edir ki, NATO-nun regiona istənilən formada gəlişi Rusiyanin maraqlarına
ziddir. Rusiyanın əvvəlki Müdafiə Naziri İvanov Gürcüstanın NATO ya üzvlüyü barədə belə acıqlama
vermişdi: ”NATO-ya üzv olmaq üçün Gürcüstan tam səlahiyyətə malik olmasına baxmayaraq,
Rusiya
sərhədlərdəki və yaxın xaricdəki nüfuzunu qorumaq üçün hər bir vasitəyə əl atacaqdır. Bizim hal-hazırda
inkşaf etməkdə olan iki qabaqcıl texniki təhcizatlı briqadaya malikik. Bu iki briqada Gürcüstan sərhədinə
yerləşdiriləcək. Bu səbəbdən də Gürcüstanın NATO-ya üzv olacağı təqdirdə Rusiya təhlükəsizliyinə heç bir
ziyan dəymiyəcək”.
1990-cı illərin əvvəllərindən etibarən, NATO-nun strukturlarında siyasi və hərbi dəyişikliklər prosesi
başlandı. 1990-cı ilin iyulunda yeni təhlükəsizlik mühitinə uyğunlaşmaq üçün London sammitində
Dəyişilmiş Şimali Atlantika Alyansına dair London Bəyannaməsi, bir il sonra
isə Roma sammitində yeni
Strateji konsepsiya və Sülh və əməkdaşlığa dair bəyannamə qəbul edildi. Nəzərdə tutulmuş əməkdaşlığın
gələcək inkişafını istiqamətləndirən Şimali Atlantika Əməkdaşlıq Şurası (ŞAƏŞ) təsis edildi. NATO-nun
Cənubi Qafqaz regionunda yaranmış vəziyyətlə bağlı narahatlığı 1994-cü ilin yanvarında Şimali Atlantika
Şurası tərəfindən qəbul edilmiş Bəyannamədə öz əksini tapmışdır. Bəyannamədə ərazi ələ keçirmək
məqsədilə gücdən istifadə edilməsi pislənir və Cənubi Qafqaz dövlətlərinin ərazi bütövlüyünə,
müstəqilliyinə
və suverenliyinə hörmət regionda sülhün, sabitliyin və əməkdaşlığın bərqərar olmasının vacib elementi kimi
səciyyələndirilir.
Dostları ilə paylaş: