Az
ərbaycan dili məsələləri
283
şünün aydınlaşdırılmasına və nəhayət, yazıçının fərdi
yaradıcılıq üslubuna xidmət məqsədinə edilmişdir.
4. Atalar sözl
əri və məsəllər ixtisar edilmişdir.
Ə.Əbülhəsən dildə yığcamlıq, az sözlə dərin məna
ifad
ə etməyi sevən və qələmində bu prinsipə sadiq qalan
s
ənətkarlardandır. Yazıçının atalar sözləri və məsəllər
üz
ərində apardığı ixtisarlar bu cəhətdən nəinki onların
ifad
ə etdikləri mənaya xələl gətirməmiş, əksinə, fikrin
oxucuya tez v
ə yığcam çatmasında həlledici bədii vasitəyə
çevrilmişdir. Məsələn, xalq arasında işlənən “Qonşudan
g
ələn doyumluq olmaz, o da vaxtında gəlməz”
116
atalar
sözü romanda “Qonşudan gələndə öynəli olmaq olmaz”
(IV, 93) şəklindədir. Yaxud “Qohum qohumun ətini yesə
d
ə, sümüyünü çölə tullamaz”
117
m
əsəlini yazıçı “Ətin
yey
ər, sümüyünü atmaz” (I, 269) şəklində daha da yığ-
camlaşdırmışdır. Müqayisələrdən görünür ki, yazıçı bir
qayda olaraq, ümumi m
əzmunu saxlamaqla, lakin fikri
yığcam şəkildə, az sözlə, mənaya xələl gəlmədən verməyə
s
əy edir. Fikrin az sözlə bu şəkildə dəqiq ifadəsi bədii
əsərin ən yaxşı məziyyətlərindəndir. Xalq arasında
mü
əyyən mənada bir-birinə sinonim olan “Dünya üç
gündür: bir anadan olan günü, bir oturan günü, bir d
ə ölən
günü”, Dünyada üç şey gördüm: oldum, evləndim, öldüm”,
“Dünya n
ərdivandır, biri çıxar, biri düşər”, “Bu dünya
d
əyirmandır, üyüdər bir gün bizi”, “Dünya ölüm-itim dün-
yasıdır” kimi eyni məna-məzmuna malik müxtəlif şəkilli
atalar sözünd
ən müəllif üslubi məqamca məqsədə daha
çox müvafiq olanını − “Dünya ölüm-itim dünyasıdır”
116
Atalar sözü. Bakı, 1949, səh.70.
117
Yen
ə orada, səh.71.
Misir S
əfərov
284
atalar sözünü seçib, “Ölüm-
itim dünyasıdır” (II, 72)
şəklində ixtisar edərək işlətmişdir.
Göründüyü kimi, burada h
əm “dünya” sözünün
t
əkrarına yol verilməmiş, həm də fikir yığcam və yerinə
gör
ə təsirli ifadə edilmişdir. Bu atalar sözünə Azərbaycan
dilinin q
ədim abidəsi hesab olunan “Kitabi-Dədə Qorqud”
dastanlarında “Gəlimli-gedimli dünya, son ucu ölümlü
dünya” şəklində də rast gəlirik
118
.
Bel
ə nümunələrin sayını artırmaq da olar.
B
ədii əsərin dilində işlənən atalar sözləri və məsəllər
o zaman daha geniş mahiyyət kəsb edir ki, onlar təsvir
olunan hadis
ə ilə səsləşə bilsin. Müşahidələr göstərir ki,
Ə.Əbülhəsən bu mühüm cəhəti həmişə diqqət mərkəzində
saxlamış, istifadə etdiyi atalar sözləri və məsəlləri təsvir
olunan hadis
ələrlə elə müvəffəqiyyətlə əlaqələndirmişdir
ki, bu hikm
ətli ifadələrin bədii estetik mahiyyəti bir daha
parlaq şəkildə ifadə olunmuşdur.
Ə.Əbülhəsənin “Dostluq qalası” əsərinin dil baxımın-
dan t
ədqiqi yazıçının özünəməxsus yaradıcılıq üslubu
olduğunu bir daha təsdiq edir.
Faktlar göst
ərir ki, qələminə son dərəcə məsuliyyətlə
yanaşan sənətkar əsərin dili üzərində zərgər dəqiqliyilə
işləmişdir. Məlumdur ki, əsərin dili üzərində işləmək bədii
yaradıcılıq prosesinin ən mühüm və məsul mərhələ-
l
ərindəndir. Əsərin oxunaqlı olmasında, yazıçı fikrinin
oxucuya tez v
ə asan çatmasında, nəhayət əsərin təlqin və
t
əşviq gücünün müəyyənləşməsində dil müstəsna rola
118
Bax: “Kitabi-D
ədə Qorqud”. Bakı, 1962, səh.156; Prof. Ə.M.Də-
mirçizad
ə. “Kitabi-Dədə Qorqud” dastanlarının dili. V.İ.Lenin adına APİ-
nin n
əşriyyatı, Bakı, 1959.
Az
ərbaycan dili məsələləri
285
malikdir. Dig
ər tərəfdən əsərin dili üzərində işləmək
s
ənətkardan böyük yaradıcılıq səyi tələb edir.
Romanın əvvəlki çapları ilə sonrakı nəşrlərinin
t
əfərrüatlı müqayisəsi sübut edir ki, müəllif fikrin ifadəsinə
müvafiq olmayan,
əsərin dilini ağırlaşdıran sözləri daha
münasib söz v
ə ifadələrlə əvəz etmiş, ardıcıl olaraq
t
əshihlər aparmışdır. Aparılan bu düzəliş və əvəzetmələrin
n
əticəsində əsər, nəticə etibarilə, daha mükəmməl bir şəkil
almışdır.
Yazıçı əsərin dili üzərində işləyərkən romanın
m
ətnində ixtisarlara ehtiyac duyduğu kimi, yeni əlavələr
d
ə etmişdir. Edilmiş bu ixtisar və əlavələr əsərin bədii
m
əzmununu dərinləşdirmiş, epik fikri daha bitkin bir şəklə
salmışdır. Sonradan mətnə əlavə edilmiş sözlər məkan və
zamanın düzgün göstərilməsinə, xarakterlərin bir-birinə
münasib
ətlərinin aydınlaşmasına geniş imkanlar açmışdır.
Habel
ə aparılan ixtisarlar əsərin dilini yığcam və
r
əsvir edilən hadisəni konkret şəkildə oxucuya çatdırmaq
kimi bir m
əqsəddən irəli gəlmişdir. Digər tərəfdən, yazıçı
bu prosesd
ə əsərin dilini surətin xarakterinə uyğun gəlmə-
y
ən və oxucu üçün çətin başa düşülən sözlərdən də təmiz-
l
əmiş, beləliklə, əsərin bədii keyfiyyəti artmış, romanın
dilind
ə yığcamlıq, ahəngdarlıq və axıcılıq yaranmışdır.
Romanın lüğət tərkibinin zəngin və çoxcəhətliliyi
Ə.Əbülhəsənin xalq dilini mükəmməl bildiyini, ondan
maksimum faydalandığını və səmərəli surətdə istifadə
etdi
yini bütün parlaqlığı ilə nümayiş etdirir. Əsərin
müxt
əlif üslubi çalarlığa malik olan söz, birləşmə və
ifad
ələrlə zəngin olduğu da məhz buradan irəli gəlir.
Romanın dilini oxunaqlı edən, fikri sadə şəkildə
oxucuya çatdıran amillərdən biri yazıçının ümumişlək
sözl
ərdən geniş və yaradıcı faydalanmasıdır. Yazıçı təsvir
Misir S
əfərov
286
etdiyi hadis
əni, əhvalatı oxucuya daha aydın çatdırmaqdan
ötrü, sur
ətin hansı təbəqəyə mənsub olduğunu bildirmək
üçün, onun peşəsini, düşüncəsini, dünyagörüşünü müəy-
y
ənləşdirməkdən ötrü əsas mənbə kimi ümumişlək sözlərə
istinad edir.
Romanda müasir
ədəbi dilimiz üçün arxaik hesab
edil
ən sözlərlə də rastlaşırıq. Yerli-yerində işlənən belə
arxaizml
ər, tarixizmlər əsərdə kəsərli üslubi vasitə kimi
çıxış edir. Köhnə üsul-idarə, vəzifə, kənd təsərrüfatı və
m
əişət, geyim adları, dini-mövhumat, nəqliyyat vasitələri
v
ə s. aid söz və ifadələr milli və tarixi koloriti qüvvət-
l
əndirməkdə mühüm üslubi funksiya daşıyırlar. Əsərdə
işlənmiş arxaizmlər təsvir olunan dövrün tarixi xüsusiy-
y
ətlərini real əks etdirmək, surətin nitqini fərdiləşdirmək,
nitqd
ə yumor, gülüş yaratmaq, surətin düşüncəsini, psixo-
logiyasını daha da ətraflı vermək üçün tutarlı ifadə vasi-
t
əsi kimi mühüm üslubi əhəmiyyətə malikdir. “Dostluq
qalası” romanının dili sübut edir ki, köhnə, dilin passiv
fonduna keçmiş sözlər – arxaizmlər bədii yaradıcılıqda
fikrin ifad
ə vasitəsi kimi həmişə çevik və fəal dil
vahidl
ərindəndir.
Əsərdə yeri gəldikcə loru xarakterli söz və ifadələr də
işlənmişdir. Yazıçının canlı danışıq dilindən alıb işlətdiyi
bu ifad
ələr nitqdə obrazlılığın, fərdiləşmənin yaranma-
sında mühüm rol oynayaraq, öz növbəsində danışığın təsir
qüvv
əsinin artırılmasında da mühüm üslubi vəzifə daşı-
mışdır.
Romanda m
ənfi surətlərin müraciət etdikləri söz
qruplarından biri də vulqarizmlərdir. Yazıçı mənfi surətin
dilind
ə vulqarizmləri işlətməklə onun mənəviyyatını açır,
sur
ətin daxili aləmi ilə oxucusunu tanış edir. Bədii əsərin
Az
ərbaycan dili məsələləri
287
estetik t
ərbiyəvi təsirindən çıxış edən yazıçı vulqar
sözl
ərdən minimum və ancaq üslubun zəruri tələbi kimi
yararlanmışdır. Təsadüfi deyil ki, bu qrupa aid olan sözlər
əsərin dilində azlıq təşkil edir.
Əsasən elmi üslubda işlənən terminlər və terminoloji
sözl
ər bədii üslubun ixtiyarına keçəndə qüvvətli üslubi
m
ənaya malik olur. Əsərin mövzusu ilə əlaqədar olaraq
yazıçı təbii ki, hərbi terminlərə tez-tez müraciət etməli
olmuşdur. Mənası çətin başa düşülən hərbi terminləri
yazıçı mətnə yaradıcı şəkildə daxil etdiyi üçün əsərin
dilind
ə heç bir ağırlıq yaranmamışdır. Səciyyəvidir ki,
romanda işlənən dialektizmlər də, əsasən, ümumişlək
xarakterlidir v
ə bu sözlərin çox hissəsi hazırda ədəbi
dilimizd
ə işlənməkdədir. Yazıçı bu qrup sözlərdən surətin
nitqini f
ərdiləşdirmək, tipin ərazicə haralı və ictimai mən-
şəcə hansı təbəqəyə aid olduğunu göstərmək üçün istifadə
etmişdir.
Romanın dilinin tədqiqi söz yaradıcılığı baxımından
da maraq doğurur. Belə ki, yazıçının canlı xalq dilindən
alıb işlətdiyi söz və ifadələr (“bağlaşma”, “işin bağrını
yarmaq” v
ə s.) əsərin dilinə canlılıq, xəlqilik ruhu gətir-
m
əklə yanaşı, müasir ədəbi dilimizin lüğət tərkibinin
z
ənginləşməsində də mühüm rol oynamışdır.
Yazıçı əsərdə söz və ya ifadələrin məna çalarlıq-
larına xüsusi fikir vermiş və onların çoxmənalılığından
maksimum istifad
ə etməyə çalışmışdır.
Z
əngin həyat təcrübəsinə və ustad nasir qələminə
malik olan Əbülhəsən epik üslubun inkişafında, bədii dilin
fikir v
ə məna tutumunun genişlənməsində, onun canlı xalq
danışıq dili ilə lüğəvi təmaslarının möhkəmlənməsində
özün
əməxsus böyük xidmətləri olan sənətkarlarımızdandır.
“Dostluq qalası” romanı da daxil olmaqla, onun zəngin
Misir S
əfərov
288
b
ədii irsi, sözün bu mənasında, müasir ədəbi nəsillər üçün
bir timsal v
ə örnək olmaqla bərabər, ədəbi-filoloji fikir
üçün d
ə düşündürücü bir tədqiqat və axtarışlar mənbəyidir.
İnanırıq ki, bu bədii söz mənbəyinə öyrənmək və öyrətmək,
yaşamaq və yaşatmaq üçün hələ çox müraciət ediləcəkdir.
Az
ərbaycan dili məsələləri
289
M Ü N D Ə R İ C A T
M
ə q a l ə l ə r
Ədəbiyyat dərslərində vətənpərvərlik
t
ərbiyəsi ................................................................... 3
Qrammatik t
əhlil və yekun təkrar ....................... .6
Qrammatik t
ərif və qaydaları şagirdlərə
nec
ə mənimsədirəm (pedaqoji mövzuda) ..............9
T
əbliğatçının nitqi .................................................12
B
ədii əsərlərin leksik təhlili haqqında .................18
Şagirdlərin yazılı nitqinin inkişaf etdirilməsin-
d
ə ədəbi əsərlərin dilinin öyrədilməsinin rolu ....23
“Dostluq qalası” romanında sözün semantik
xüsusiyy
ətləri .........................................................32
B
ədii əsərlərdə metaforalar ..................................35
Ə.Əbülhəsənin “Dostluq qalası” romanında
terminl
ər .................................................................41
Ə.Əbülhəsənin “Dostluq qalasi” romanının
t
ərkibi haqqında ....................................................44
Ktematoniml
ər haqqında bəzi qeydlər ................46
B
ədii əsərlərdə antroponimlərin üslubi
i
mkanları ................................................................50
Müasir Az
ərbaycan ədəbi dili ..............................54
B
ədii əsərlərin dil və üslub cəhətdən təhlilinin
şagirdlərin nitq inkişafı üçün əhəmiyyətinə
dair..........................................................................57
B
ədii əsər və xalq hikməti ....................................59
Misir S
əfərov
290
L
əqəblər haqqında ...............................................66
B
ədii dildə hərbi terminlərin işlənməsinə dair.. 70
N
əsrimizin ağsaqqalı .........................................75
Ə.Əbülhəsənin bədii əsərlərinin adları................80
B
ədii əsər adları haqqında ...................................83
Ədəbi dildə sinonimlərin üslubi rolu .................88
Termin v
ə bədii dil ................................................91
Az
ərbaycan onomastikasının sistemli tədqiqi.... 94
N
əsr dilinin gözəl nümunələri ............................106
Ümumdilçilik f
ənləri və onomastika
probleml
əri ..........................................................111
Sif
ətin çoxaltma dərəcəsi haqında .....................117
Az
ərbaycan onomastika məktəbinin banisi ......122
R e s e n z i y a l a r
Lüğət tərkibinin tədqiqi .....................................126
Qiym
ətli tədqiqat əsəri .......................................131
Dilçiliy
ə dair dərslik …………………………...135
Dil v
ə üslub ..........................................................138
Az
ərbaycan onomastikasının fundamental
t
ədqiqi ..................................................................147
Türkoloji dilçiliy
ə dair biblioqrafiya ................154
Doktor Çobanzad
ə”türk-tatar lisaniyyatına
m
ədxəl” ................................................................157
Ə.Əbülhəsən nəsrinin dili ................................ .163
Az
ərbaycan dili məsələləri
291
Filologiya
ü
zrə
fəlsəfə
doktoru, dosent Misir Qaraoğlan
oğlu Səfərov 1950-ci il iyulun 1-də
Sabirabad rayonunun Kolanı kən-
dində anadan olub.
1967-
ci ildə Kolanı kənd orta
m
əktəbini bitirib.
1973-
cü ildə APİ-nin (indiki
ADPU) Filologiya fakültəsini əla
qiymətlərlə bitirib;
1984-
cü ildə namizədlik disser-
tasiyası müdafiə edərək 10.02.02. ixtisası üzrə filologiya
elmləri namizədi adını alıb.
1993-
cü ildən ADPU-nun Azərbaycan dili və onun
tədrisi metodikası kafedrasının dosentidir.
M.Səfərovun 2 kitabı, 200-dən artıq məqaləsi çap
olunub.
Misir S
əfərov
292
Dostları ilə paylaş: |