155
Müdafi ə Sektorunda Dürüstlüyün Təmin Edilməsi və Korrupsiyanın Azaldılması: Ən Yaxşı Təcrübələrin Toplusu
11-ci Fəsil
Silahlı Qüvvələrin Şəxsi
Heyətinin və Aktivlərinin İqtisadi
Fəaliyyətlərə Cəlb Olunması
Giriş
Keçid dövrünü yaşayan ölkələrdə, ordu, ölkənin siyasi və iqtisadi
həyatında nüfuzlu yer tutur. Demokratiyaya keçid dövrünü yaşayan ölkələrdə
ordunun önəmli yer tutması, keçmişdə həmin ölkələrin yaşadığı ağır zaman-
larda ordunun və təhlükəsizlik qüvvələrinin oynadığı rol ilə izah olunur. Ordu
ölkədə zorakılığı hüquqi yolla, təsirli surətdə nəzarətdə saxlamaq vasitəsilə
özünün yaratdığı sosial və siyasi əsaslara söykənərək mülki nəzarətdən yuxarı-
da durmuşdur. Ona görə də cəmiyyət daxilində ordunun güclü hakimiyyətinin
olması heç də təəccüblü deyil. Paradoksal haldır ki, bəzən siyasi liderlər
bu vəziyyətdən özləri də yararlanırlar. Onlar “zorakılıq siyasəti” vasitəsilə
hakimiyyətlərini saxlamaq və demokratik proseslərdə qeyri-müəyyənlik ya-
ratmaq üçün ordu ilə ikitərəfl i münasibətlər qururlar.
İqtisadi və siyasi sistemlərə hərbi müdaxilənin əsas təsirlərindən biri,
ordunun bir iqtisadi qüvvə kimi transformasiya olmasıdır. Bu baxımdan
ordu özünün resurslarından istifadə edib (şəxsı heyət və aktivlər) iqtisadi
fəaliyyətlərə qoşulur. Bu qısa izahatdan anlamaq olur ki, ordunun iqtisadi
fəaliyyətləri hərbi qüvvələrin həm şəxsi, həm də təşkilati cəhətlərini əhatə
edir. Nəticədə, bu iqtisadi fəaliyyətlər dövlət sistemi baxımından ordunun oy-
nadığı mühüm rola zərər vurur və həmçinin, insan hüquqlarını da təhlükədə
qoyur.
Bu fəsil müdafi ə (hərbi)sektoru heyətinin və aktivlərinin, ordunun iq-
tisadi amil olması prizmasından yanaşılaraq, iqtisadi fəaliyyətə cəlb olun-
masını və İndoneziya Ordusunun(TNİ: Tentara Nasional İndonesia) biznes
fəaliyyətinin nümunəsində hərbi iqtisadi fəaliyyətin əks təsirlərini analiz edir.
Ordunun İqtisadi Subyekt kimi Transformasiyası
Müdafi ə sektoru dövlət fəaliyyətinin ən xərcli və mürəkkəb sahəsidir. Ha-
mıya məlumdur ki, ölkənin ideal müdafi ə qabiliyyətini yaratmaq üçün, dövlət
büdcəsindən orduya geniş məbləğdə maliyyə ayrılmalıdır. Digər tərəfdən,
156
Silahlı Qüvvələrin Şəxsi Heyətinin və Aktivlərinin İqtisadi Fəaliyyətlərə Cəlb Olunması
dövlət başqa sahələrə də, məsələn, təhsil, səhiyyə və sosial təminat sahələri
kimi xərcli sahələrin ehtiyaclarına da birinci dərəcəli diqqət yetirməlidir. Bu
dilemma avtomatik olaraq ordunun transformasiya olub iqtisadi subyektlərə
keçməsinə və nəticədə ordunun büdcəsi üçün davamlı maliyyə bazasının
yaradılmasına əsas yaratmır. Qısa olaraq, ordu gəlir gətirməsi üçün yaradıl-
mır. Əksinə, o minimum büdcə ilə ölkənin hərbi və təhlükəsizlik maraqlarını
təmin etmək üçün yaradılır. Lakin, hərbi iqtisadi fəaliyyət tendensiyası hələ
də azalmamışdır. Faktiki olaraq Banqladeş, Filippin, Pakistan, Çin və Rusiya-
da ordu hələ də qanuni və ya qanunsuz olmasından asılı olmayaraq fəal gəlir-
meylli fəaliyyətlərə qoşulmuşdur. Bu cür tendensiya göstərir ki, ordunun iq-
tisadi subyekt kimi transformasiyası ilə bağlı gedən danışıqların arxasinda
artan məntiqi yanaşma vardır.
Brommelhorster və Paes-ə görə, ordunun iqtisadi fəaliyyətlə məşğul ol-
masının bir neçə səbəbləri var. Birincisi, ordunun əlində olan insan və mad-
di resurslar mülki sektorla müqayisədə çoxdur və bu imkan orduya özünün
əsas funksiyasından əlavə başqa məsələləri də yerinə yetirməyə imkan verir.
İkincisi,ordu çox vaxt büdcə kəsirlərini doldurmaq üçün özəl müəsisə funksi-
yalarını da yerinə yetirir. Üçüncüsü,zəif dövlətlərdə ordu üzərindəki yetərsiz
mülki nəzarət, ordu elitasi üçün kommersiya fəaliyyəti ilə məşğul olmaq
üçün əlavə stimullar yaradır. Dördüncüsü, hərbi iqtisadi fəaliyyətin köklərini
axtarsaq,görərik ki, bir zamanlar üsyançı qüvvələri yaratmaq və sonra onların
fəaliyyətlərini müstəqil surətdə dəstəkləmək üçün bir cox iqtisadi addımla-
rın atıldığı görünür. Nəhayət, hətta dövlətin təhlükəsizliyinə qarşı təhlükələr
zəifl ədikdə belə, silahlı qüvvələrin həcmini azaltmaq çətin olur və bu baxım-
dan da ordunun iqtisadi funksiyasından da istifadə olunur
79
. Bu izahatların
əsasında hərbi qüvvələrin iqtisadi fəaliyyəti ilə bağlı daha çox konkret halları
ümumiləşdirə bilərik.
Hərbi qüvvələri iqtisadi fəaliyyətə stimullaşdıran iki cür hal mövcuddur:
yəni siyasi-iqtisadi əlaqə və dövlət büdcəsində maliyyə yetərsizliyi. Siyasət
və iqtisadiyyat medalyonun iki tərəfi kimidir. Ona görə də,əgər hərbi söz
sahiblərinnin siyasi hakimiyyəti olarsa, onların dövlətin iqtisadi həyatında
önəmli rol oynayacaqları (və əksinə) haqda fi kir geniş qəbul olunur. İqtisadi
baxımdan güclü hərbçilər həm mövcud hakimiyyətə, həm də dövlətin içində
uyğun nüfuz etmə imkanlarına sahib olacaklar. Bu halda ordunun iqtisa-
di fəaliyyəti onların mülki müttəfi qinin və ya özlərinin hərbi rəhbərliyinin
siyasi hakimiyyətinə əhəmiyyətli dərəcədə təsir edəcək. Ordu və siyasi-iq-
79
Jörn Brömmelhörster and Wolf-Christian Paes, eds., The Military as an Economic Actor:
Sol diers in Business (New York: Palgrave Macmillan, 2003).
157
Müdafi ə Sektorunda Dürüstlüyün Təmin Edilməsi və Korrupsiyanın Azaldılması: Ən Yaxşı Təcrübələrin Toplusu
disadi həkimiyyət arasındakı bu cür əlaqələr tez-tez repressiv hökümətlərin
hakimiyyətində baş verir, məsələn, General Suxarto dönəmində İndoneziyada
olduğu kimi.
Lakin, hərbi iqtisadi fəaliyyətlər həmişə istisna olaraq özlərinin siya-
si hakimiyyətinə xidmət etmir. Qeyri-avtoritar və ya demokratiyaya keçid
ölkələrində ordunu siyasətdən ayırandan sonra, peşəkar ordu qurulması ide-
yası irəli çəkilir. Təəssüf ki, ordunun peşəkar əsaslarda qurulması addımları,
hökümət tərəfi ndən uyğun maliyyə dəstəyi ilə qarşılanmır. Nəticədə, ordu-
nun büdcəsi hökümət tərəfi ndən tamamilə təmin edilmədiyindən, ordu iqti-
sadi fəaliyyətə girmək üçün bəraət qazanır. Hətta günümüzdə bu cür iqtisa-
di fəaliyyət yüksək səviyyəli hərbi rəhbərlik üçün gəlir gətirməyə yönəlmiş
iqtisadi fəaliyyət sayılsa da, bu cür büdcədən kənar maliyyələrdən hərbi
büdcənin kəsirini doldurmaq üçün istifadə olunduğu iddia edilir. Ball və
Hendrikson büdcədən kənar hərbi xərcləmələri dəstəkləyən bir neçə amilin
olduğunu hesab edir: güclü icraedici qərar qəbul etmə mədəniyyəti, sosial və
iqtisadi sahələrdə ordunun oynadığı rol,təhlükəsizlik problemləri, dövlət qu-
rumlarının gövrəkliyi və təbii sərvətlərin qorunmasında və satışında ordunun
iştirakı
80
.
İqtisadi fəaliyyətlə məşğul olan ordunun iştirakının hər iki növü də
müstəqil deyildir. Faktiki olaraq, İndoneziya hərbi iqtisadi fəaliyyətində gör-
düyümüz kimi, bu fəaliyyət təbiəti etibarı ilə ölkə büdcəsinə dəstək xarakteri
daşıyır.
İndoneziya Hərbi İqtisadi Fəaliyyətlərinin Strukturu
Tarixən, İndoneziya ordusunun iqtisadi fəaliyyəti General Suxartonun
1967 – 1998-ci illər ərzində idarə etdiyi repressiv rejimin dövrünə təsadüf
edir. Suxartonun rəhbərliyi dönəmində,TNİ-ya heç bir ciddi parlament
və ya vətəndaş cəmiyyətləri təşkilatlarının nəzarəti olmadan, öz büdcə və
əməliyyatlarını sərbəst idarə etmək üçün imkanlar verilmişdir. ABRİ-nın
(TNİ –ın keçmiş adı) dwifungsi doktrinası vasitəsilə, TNİ-ya geniş sosi-
al və siyasi rollar verilmişdir. Bu doktrinaya görə, İndoneziya Ordusu həm
ölkənin müdafi əçisi, həm də ölkənin inkişafı üçün sosial-siyasi qüvvə sayı-
lırdı
81
. Nəticədə, bu doktrina TNİ-a, xüsusilə də iqtisadi inkişafl a əlaqədar
80
Dylan Hendrickson and Nicole Ball, “Off-budget Military Expenditure and Revenue:
Issues and Policy Perspectives for Donors,” Confl ict Security and Development Group
Occasional Papers (2002).
81
Leonard C Sebastian, Realpolitik Ideology: Indonesia’s use of Military Force (Singapore:
ISEAS, 2006), 323–325. See also: GlobalSecurity.org, “ABRI-Armed Forces of the Republic
Dostları ilə paylaş: |