növ rəqibini təqlid etməyə başlayır. Bununla yanaşı,
müdafiə xarakterli stra-
tegiyaya firmanın rəqibinin fəaliyyətindən asılı olaraq (məs: rəqib bazara tam nəza-
rət edərsə) bazardan tamamilə çıxmaq və ya istehsalı yenidən qurmaq planları daxil
edilə bilər.
§2. Firma haqqında konsepsiyalar
İqtisadi ədəbiyyatda firmanın fəaliyyəti ilə əlaqədar olaraq müxtəlif
nəzəriyyələr vardır.
Firma haqqında ənənəvi nəzəriyyə -
mənfəətin maksimumlaşdırılması
nəzəriyyəsidir. Bu nəzəriyyədə firmanın fəaliyyətinin qarşısında duran əsas
məqsəd ön
plana çəkilir və göstərilir ki, firmanın fəaliyyətində, davranışında əsas
məqsəd mənfəəti maksimumlaşdırmaqdan ibarətdir.
Firmanın təsərrüfat fəaliyyətinin əsas daxili məqsədi (təbii məqsədi) mənfəət
əldə etmək və onu mümkün qədər çoxaltmaqdan ibarətdir. Hər bir firma xarici
formadan - satışın, iqtisadi artımın və ya faydalılığın səviyyəsindən asılı olmayaraq
maksimum mənfəət əldə edilməsini nəzərdə tutur. Bu, təsadüfi deyil, çünki rəqabət
şəraitində daha çox mənfəət
almaq firmaya imkan verir ki, təsərrüfat vəziyyətini
möhkəmləndirsin, əks halda o bazardan sıxışdırılıb çıxarıla bilər.
Ənənəvi nəzəriyyə firmanın fəaliyyətini, davranışını tam izah etməyə imkan
vermir. Məhz buna görə də digər iqtisadçılar alternativ nəzəriyyələr irəli sürmüşlər.
Firma haqqında menecer nəzəriyyəsi, yəni satışdan alınan gəlirin
maksimumlaşdırılması nəzəriyyəsi.
Müasir şəraitdə mülkiyyətin səhmdar forması həlledici rol oynayır. İdarəetmə
funksiyalarını peşəkarlara həvalə etməklə əsil mülkiyyətçilər
səhm sahibi olur və
formal mülkiyyətçiyə çevrilirlər. Doğrudur, az sayda mülkiyyətçi nəzarət səhm
paketinə sahib olmaqla firmanın strateji fəaliyyətinə nəzarət edir. Amma söhbət
korporasiyaların fəaliyyətindən bixəbər olan milyonlarla kiçik, orta və iri mül-
kiyyətçilərdən gedir.
Beləliklə, firmaların fəaliyyətində, idarə olunmasında
menecerlərin rolu getdikcə artır. İqtisadi həyatda baş verən belə dəyişikliklər firma
haqqında menecer nəzəriyyəsinin yaranmasına gətirib çıxartmışdır.
Firmanın miqyasının maksimumlaşdırılması nəzəriyyəsi. Bu nəzəriyyənin
yaradıcılarının fikirlərinə görə sahibkarların və menecerlərin ümumi bir məqsədi
vardır: firmanın miqyasını maksimumlaşdırmaq. Menecerlər şəxsi status və
qazanclarını artırmaq üçün buna çalışırlar. Müəssisə sahibləri
isə varlanmaq
məqsədilə onun aktivlərinin çoxalmasına can atırlar. Bu nəzəriyyəçilər arasında
xüsusi yer tutan Marris qeyd edir ki, menecer tərəqqi edən firmanın adi iri firmaya
çevrilməsinə çalışır.
Ümumiyyətlə, firma öz həcminin, miqyasının artırılmasına, mak-
simumlaşdırılmasına hansı yollarla, necə nail ola bilər? Firmanın miqyasının
maksimumlaşdırılması nəzəriyyəsinin tərəfdarları əsas iki yol göstərirlər.
Birinci yol, əsasən kapitalın və istehsalın təmərküzləşməsilə, firmanın daxili
artımı ilə xarakterizə olunur.
İkinci yol isə udulma və qovuşma nəticəsində kapitalın və istehsalın
mərkəzləşməsilə əlaqədardır.
98
Qovuşma iki kampaniyanın rəhbərlərinin birləşmə haqqında bağladıqları
qarşılıqlı müqavilədə ifadə olunur.
Udulma bir firma tərəfindən başqasının alınması yolu ilə baş verir.
Qovuşmanın (udulmanın) müxtəlif növləri vardır. Əsas növləri bunlardır:
üfüqi
inteqrasiya, şaquli inteqrasiya və konqlomerasiya.
Son onilliklərdə mərkəzləşmənin və təmərküzləşmənin əksinə olan inkişaf
meyli güclənməkdədir.
Firmanın davranışı haqqında nəzəriyyələr. Bu nəzəriyyənin tərəfdarları,
əvvəlkilərdən fərqli olaraq göstərirlər ki, firmada çoxlu məqsədlər mövcuddur.
Belə ki, firmanın idarəetmə obyekt və subyektlərinin ierarxiyasına məqsəd və
mənafelər ierarxiyası uyğun gəlir. Bu məqsəd və mənafelərin məcmusuna
aşağıdakılar daxildir:
1. Yüksək əmək haqqı almağa, yaxşı əmək şəraitinə,
texniki təhlükəsizliyə can
atan fəhlələrin mənafeyi.
2. Hakimiyyətə, öz sosial statusunu, rütbəsini yüksəltməyə can atan menecerin
mənafeyi.
3. Yüksək divident almağı arzulayan səhmdarın mənafeyi.
4. Firmanın fəaliyyətinin iqtisadi göstəricilərini yaxşılaşdırmağa çalışan ali
rəhbərlərin mənafeyi və s.
Firmanın vahid orqanizm kimi fəaliyyət göstərməsi üçün ali rəhbərlik xüsusi
mənafeləri firmanın ümumi strateji mənafeyilə uzlaşdırmağı bacarmalıdır.
§3. Firmanın (müəssisənin) fəaliyyət mexanizmi və təşkilati-hüquqi
formaları
Məlumdur ki, istənilən iqtisadi sistemdə çoxlu sayda firmalar (müəssisələr)
fəaliyyət göstərir. İqtisadi ədəbiyyatda bunlar müxtəlif meyarlar baxımından
təsnifləşdirilir. Belə ki, firmalar (müəssisələr)
mülkiyyət mənsubiyyətinə,
fəaliyyətinin həcminə, sahəsinə, xarakterinə, əhatə etdiyi ərazi meyarına görə və s.
fərqləndirilir.
Mülkiyyət mənsubiyyətinə uyğun olaraq firmanın (müəssisənin) xüsusi,
kollektiv, dövlət və qarışıq formaları vardır.
Firmalar (müəssisələr) fərdi (ailə), şərikli (tam ortaqlı), payçı və şərikli
(ortaqlıqlar), məhdud məsuliyyətli müəssisələr, səhmdar cəmiyyəti və dövlət
müəssisəsi kimi təşkilati-hüquqi formalarda fəaliyyət göstərirlər.
Fərdi (xüsusi) firma - biznes fəaliyyətinin ən klassik formalarından biridir.
Belə firmalar adətən fərdin və ya onun ailə üzvlərinin ümumi mülkiyyəti əsasında
təşkil olunur. Bununla yanaşı firmalar başqa mülkiyyətçilərə məxsus olan
müəssisələrin satın alınması yolu ilə də yaradıla bilər.
Belə müəssisələrin idarə
olunması adətən, sahibkarın özü tərəfindən həyata keçirilir. Bir sıra hallarda
sahibkar müəssisənin idarə olunmasını menecerə həvalə edə bilər, lakin belə halda
da müəssisənin fəaliyyəti üzərində ümumi nəzarət sahibkarın ixtiyarında qalır.
Bazar iqtisadiyyatı ölkələrinin təcrübəsi göstərir ki, xüsusi mülkiyyət artıq
təkcə özünün klassik forması olan fərdi mülkiyyət formasında deyil, həm də
kollektiv, kooperativ, qrup və s. formalarda çıxış edir. Bu formalar əsasında
99