30
zamanın inkişafını, dövrün axarını Səfər onlardan daha yaxşı
duyur, gözəlliyi daha dərindən yaşayır. Buna görə də Moskvaya
oxumağa gedəndən sonra da Əbili fikrən kəndlə yaşayır, kənd
düşüncələrindən, kənd xatirələrindən ayrıla bilmir; ürəyini bu
kənddə, “bu dağların arasında, bu yerlərin çiskinliyində-çənində
qoyub gedir”. İnanır ki, “bundan sonra bütün ömrü boyu nə
edəcəksə, bu yerlərin, bu balaca kəndin sayəsində edəcək”, başa
düşür ki,”bütün ömrü boyu bu yerlərə, bu balaca kəndə borclu
olacaq və heç vaxt həmin borcundan çıxa bilməyəcək”.
Kitabxanaçı: Uşaqlar fikirlərinizi çox bəyəndim. Yaxşı bəs
yazıçının “Baladadaşın ikl məhəbbəti” əsəri haqqında fikriniz
nədir?
I Oxucu: “Baladsadaşın ilk məhəbbəti” də Elçin Əfəndiyevin
sevilən əsərlərindəndir. “Baladadaşın ilk məhəbbəti” hekayəsində
başına “aerodrom” kepka qoyub süst bir həyat keçirən və
gözlənilmədən eşqə düşən Baladadaşın qəribə sevgisi verilir.
Səhərdən axşamacan çöldə oturub şumaqədər yonan və ətrafda
baş verən hadisələrə tam biganə olan Baladadaş Çexovun
qəhrəmanlarını xatırlatsa da orijinal tipdir. Çünki onun süst həyatı
,arabir özünə məlum olmayan cəsarəti ilə ürəyinin lap dərinliyində
qoruyub saxladığı poetik aləm arasında təzad var. Sevdiyi qızı
görmək üçün hıqqana-hıqqana su gətirməyi özünə rəva bilir,
amma qızın nişanlısı ona həmin suyun müqabilində dəmir
birmanatlığı uzadanda özünü təhqir olunmuş hesab edir. Həmin
oğlanın qırmızı “Moskviç”inə minib bir neçə kilometr getdiyi
üçün cibində olub qalan üç abbasını oturacağın üstünə atır və
oğlanın nə dediyinin fərqinə varmadan dənizə tərəf gedir.
Baladadaşın gülməli məhəbbəti, onun key təbiəti və təmiz,
ləyaqətli cavan qəlbi gözümüzün qarşısında canlanır. Baladadaş
bir tərəfdən uşaqdır, axşamacan uşaqlarla oturub-durur, bir
31
tərəfdən, böyükdür, əsgərlikdə olan dostu barədə düşünür.
Dostuna xəbər göndərir ki, hökmən o da Amur vilayətinə gəlib
orada kursa girəcək. Beləliklə, müəllif uşaqlıqla gəncliyin
sərhəddində olan Baladadaşın tam surətini yaradır. Həm Əbili,
həm də Baladadaş özlərində kəndin təmizlik və sadəliyini, təbiilik
və adiliyini cəmləşdirirlər. Ancaq Baladadaş sərtdir, xasiyyətində,
davranış və münasibətində bir qədər qeyri-adilik vardır. O, hekayə
boyu inamından dönmür, həyati vəziyyətdən çıxmır, “Öz bildiyini
atasına da vermir”. Elçin Əfəndiyev Baladadaşın psixologiyasını,
hiss və duyğusunu əsərdə məharətlə açır. Baladadaş vəzifə və
mövqeyi ilə öyünən , daş – qaşla nişanlısına xoş gəlmək istəyən
bir adama Murada ibrət – nəzakət dərsi verir, onu sarsıdır, ağır
düşüncəyə aparır.Uşaqlıqla gəncliyin sərhəddində uşaqların
qəlbində baş qaldıran hissləri ifadə etmək üçün müəllif yenə də
rənglərdən istifadə edir. Rənglər hisslərin obrazı kimi özünü
göstərir və əsərin daha canlı olmasını şərtləndirir.
Kitabxanaçı: Əziz oxucularımız. Bildiyimiz kimi “Gümüşü,
narıncı, məxməri” hekayəsi də yazıçının uşaqlara həsr etdiyi
əsərlərindəndir. Gəlin bu hekayə ətrafında diskusiya aparaq.
Hekayədəki rənglər nəyi ifadə edir? Əsərin qəhrəmanı haqqında
fikirləriniz. Bu əsərin “Bu dünyadan qatarlar gedər” hekayəsi ilə
bənzərliyi nədədir?
I Oxucu: “Gümüşü, narıncı, məxməri” hekayəsinin qəhrəmanı
Allahverdi uşaqlıqla gəncliyin sərhəddində özünə də məlum
olmayan hisslər keçirir. Çox sonralar ona məlum olur ki, bu
hisslər Sədəf adlı qızı sevməsi ilə bağlıdır. Lakin müəllif bu
hissləri mürgülü, yarıyuxulu uşaqlıq dünyasının qurtarması kimi
verir və onun rəng çalarlarını tapır. Allahverdi ilk eşqə düşən
gündən rəngli yuxular görür. Bu yuxular gümüşü, məxməri və
narıncı rənglərlə doludur. Rəng obrazları Elçin Əfəndiyevin
32
realist – romantik hekayələrində xüsusi bir xətt kimi nəzəri cəlb
edir. Yazıçı hər bir rəngin ifadə etdiyi hissi vermək üçün məlum
yolla getmir, özü yeni yollar axtarır və hər dəfə məqsədinə uyğun
şəkildə ondan istifadə edir. Məsələn ” Bu dünyadan qatarlar
keçər” hekayəsində sevinc hissilərini əks edən çəhrayı rənglə
mənfi obraz yaradanda biz görürük ki, yazıçı rənglərin ifadə etdiyi
təbii hissilərdən asılı qalmır, özü rənglərə təzə məna verir və bizi
həmin mənaya inandıra bilir. “Gümüşü, məxməri, narıncı”
hekayəsində də rənglərin ifadə etdiyi təbii hisslər yazıçı üçün əsas
olmur. Müəllif Allahverdinin qəlbində bir – birinə qarışan sevgi,
qürrə, xudbinlik kimi hisslərin hamısını rənglər şəklində görə
bilir. Elçin Əfəndiyevin hekayələrində ilk baxışda əhəmiyyətli
olmayan detallar həlledici rol oynaya bilir, qəhrəmanın özünə
məlum olmayan hisslərinin ifadəçisinə çevrilə bilir.
II Oxucu: “Gümüşü, narıncı, məxməri” hekayəsinin qəhrəmanı
Allahverdi uşaqlıq həyatının yuxulu günlərini keçirdir. Hətta
yoldaşı Sədəfin sevgi məktubu da Allahverdinin mürgülü
hissilərini oyada bilməyib. Müəllif burada belə bir fikir söyləyir
ki, gəncliyin ilk oyanış çağlarında onun mürgülü həyatını pozmaq
üçün bir təkan olmalıdır. Bəli, Allahverdi Sədəfin ona yazdığı
sevgi
məktubunu
qətiyyən
qiymətləndirə
bilmir.
Lakin
kinooperatorun Sədəfi kinoya çəkmək istəməsi, bu barədə kənddə
gedən söz-söhbətlər Allahverdini yuxulu uşaqlıq günlərindən
ayırır. Bu təkan onu uşaqlıqdan gəncliyə keçməsinə kömək edir.
Allahverdi Sədəfə yenidən baxa bilir və qızı sevdiyini yalnız bu
hadisədən sonra özü üçün aydınlaşdırır.
Sonda kitabxanaçı diskussiyanı yekunlaşdırarkən Elçin
Əfəndiyevin əsərlərinə konkret şəkildə fikrini bildirir:
Dostları ilə paylaş: |