39
Bir damla göz yaşımız
Bir gün başına yağır
Sənin güllər, çiçəklər
Qocalığın gəncliyi
Yetmiş yaşa deyirlər
Səni istəməyənlər
Başın daşa döyürlər.
Dostlar sənə əl çalır.
Yaşa! Yaşa – deyirlər
Hələ qılınc kimisən,
Maşallah, hələ cağsan.
Allah qoysa, sən hələ
Yüz il yaşayacaqsan!
Sən yaşa, biz də görək!
Hələlik, dostum Elçin,
Yetmiş yaşın mübarək!
I Aparıcı:
Bizim ölkədə 20-80 yaş arasında elə bir insan
təsəvvüretmək olmaz ki, Elçin Əfəndiyev yaradıcılığının çox
qismini doyulmaz zövq ala-ala, ruhi bir qüdrət qazana-qazana
oxumasın, onun lirik-psixoloji üslubu, poeziya ovqatlı, duzlu-
məzəli dram əsərlərinə tamaşa etməsin. Ustad sənətkarın istedad
və zəhmətlə nail olduğu yazı mədəniyyəti, özünü sözə çevirmə
tərzi insanın hiss və həyəcanlarını, duyğu və düşüncələrini ifadə
etmək baxımından doğma Azərbaycan dilini həsəd aparılacaq bir
ucalığa yüksəltmişdir. Belə bir bacarıq hər yazıçıya qismət olmur.
Elçin Əfəndiyevdə dil ürək kimi çırpınır, beyin kimi düşünür, su
kimi axır, gün kimi işıq saçır, axşam kimi düşür, dərd kimi ağrıdır,
ruh kimi susur... Elçin Əfəndiyevin bu xüsusiyyətləri qələm
yoldaşları tərəfindən həmişə yüksək qiymətləndirilmişdir.
40
II Aparıcı:Bəlkə buna görə də Elçin nəsrinin, Elçin
yaradıcılığının qüdrətini canlandırmaq çox çətindir. Çünki bu
yaradıcılıq baxılmağa, araşdırılmağa layiqdir. Elçin Əfəndiyevdə
bədii idrak duyğusu güclü və cəlbedicidir. Yazıçı Azərbaycan
ədəbiyyatına bir-birindən gözəl hekayələr bəxş edib. Eyni
zamanda “Bir görüşün tarixçəsi”, “Toyuğun diri qalması”, “Poçt
şöbəsində xəyal”, “Dolça” və başqa məşhur povestlər də yazıçıya
uğur gətirib. Bununla bərabər hər biri milli nəsrimizin inkişafında
önəmli yer tutan, Azərbaycan bədii təfəkkürünü irəliyə aparan
“Ağ Dəvə”, “Mahmud və Məryəm”, “Ölüm hökmü” əsərləri
hekayə, povest ustası Elçin Əfəndiyevi romançı olaraq təqdim
edir. Bəli, Elçin Əfəndiyev romançıdır. Onun ən yığcam
hekayəsində, ən kiçik povestində də roman tutumu, roman
dərinliyi, roman siqləti var. Elçin Əfəndiyev şöhrət üçün yox,
ürəyinin hökmü ilə yaradan sənətkardır. Milli nəsrin ən qiymətli
inciləri olan bu əsərlər həm də çağdaş dünya nəsrinin hadisələri
olaraq qiymətləndirilə bilər.
I Aparıcı: Elçin Əfəndiyev ilk hekayələrindən həyata
cəsarətlə müdaxilə edir. İşdə və fəaliyyətdə, düşüncə və
münasibətdə, ailə və məişətdə baş verən nöqsanlarla barışmır.
Yazıçı gənclərin narahat və yaradıcı axtarışlarından, onların
romantik xəyal, arzu və düşüncələrindən, məişətdən, ailə
həyatından yazanda şirin söyləmə üsulu seçir, mənalı yumor
lirizmə
qarışır, surətin mündəricəsini sətiraltı qənaətlər
tamamlayır. Əgər belə olmasaydı, nə “Baladadaşın ilk
məhəbbəti”, “Toyuğun diri qalması”, “Baladadaşın toy hamamı”,
nə də “Bir görüşün tarixçəsi”ndə haqqın, işığın, gözəlliyin
mövcudluğu, hətta bir çox hallarda təntənəsi barədə ürəkdən tikan
çıxaran epizodlar və xallar olmazdı. Belə olmasaydı, Baladadaş,
əli pulla, “brilyant medalyon”la oynayan Murada, on altı-on yeddi
41
yaşlı məsum Məsməxanım harınlamış “Qızıl Ağadadaş”a, həssas
məktəbli Əbili “çəhrayı qızlara”, “Çəhrayı oğlanlara”, “Sürücü
Ağababa” “Gümüş Malik”ə qarşı qoyulmazdı.
II Aparıcı: Elçin Əfəndiyev həyatı, bədii obrazı dərindən
düşünür. İnsanı özünəməxsusluğu, daxili ziddiyyətləri ilə təsvir
edir. Təkcə hekayələrində yox, povestlərində də geniş tərcümeyi-
hal vermir, portret yaradanda təfərrüata varmır. Rənglərlə,
mükalimələrlə, bədii mahiyyətdən doğan haşiyələrlə surətin
mühiti, ömür yolu haqqında dolğun təsəvvür oyadır. Çox zaman
Elçin Əfəndiyev həyata və insana müasirlik, yetkinlik və əxlaqi -
mənəvi zənginlik baxımından yanaşır. Psixoloji yekrənglik və
birtərəfliliyi tənqid edir, adi adamların həyatında müşahidə etdiyi
qeyri-adiliyin gözəlliyi, şeiriyyəti haqqında hekayələr söyləyir,
“gözəllik uzaqda deyil, həyatımızda, məişətimizdədir” – prinsipi
ilə hərəkət edərək adi adamların daxilində gizlədib, xəlvətdə
saxladığı mənəvi keyfiyyətləri hamımız üçün estetik sərvətə
çevirir. Hörmətli qonaqlar, bildiyimiz kimi şairlərimiz Elçin
Əfəndiyevin yaradıcılığından bəhs edən çoxlu şeirlər yazıblar.
Gəlin oxucumuzun ifasında M.Əzizin Elçin Əfəndiyevin “Əncir
ağacı” kitabına yazılmış şeiri oxucumuzun ifasında dinləyək.
Oxucu:
Bir zaman Elçinin duyğularından
Xəyal tək ötürdü “Əncir ağacı”
Boyu uzanırdı gündə bir qarış,
Ərsəyə yetirdi “Əncir ağacı”
Rişəsi qalxırdı yerin təkindən,
Ayırmaq olmazdı onu kökündən,
İşıqlı dünyaya çıxdığı gündən,
Min əldə gəzirdi “Əncir ağacı”
42
Qayatək durmuşdu tufan içində,
Dağa bənzəyirdi duman içində,
Kitab rəflərindən bir an içində
Əriyib itirdi “Əncir ağacı”
Önündə milyon diz çökürdü onun,
Rəssamlar rəsmini çəkirdi onun,
Hərə öz evində əkirdi onu,
Şimalda bitirdi “Əncir ağacı”.
Alın yazısı var yarpaqlarında,
Dadı yüz millətin damarlarında,
Əncirlə bərabər budaqlarında
Mükafat gətirdi “Əncir ağacı”
I Aparıcı:“Bədii-estetik gözlənilməzlik” – bu söz birləşməsi xalq
yazıçısı Elçin Əfəndiyevin zəngin bədii yaradıcılığını
səciyyələndirən ən dəqiq ifadələrdən biridir. 1960-cı illərin sonu,
70-ci illər, 80-cı illərin əvvəlləri... Elçin Əfəndiyevin artıq XX əsr
Azərbaycan ədəbiyyatının qızıl fonduna daxil olmuş “Qatar.
Pikasso. Latur. 1968.” “On ildən sonra”, “Baladadaşın ilk
məhəbbəti”, “Parisdə avtomobil qəzası” və s. kimi hekayələri,
“Bir görüşün tarixçəsi”, “Toyuğun diri qalması”, “Dolça” kimi
povestləri meydana çıxdı. Ədəbiyyatımıza yeni nəfəs gətirən bu
əsərlər Elçin Əfəndiyevi müxtəlif dilli geniş oxucu auditoriyasına
müasir mövzular yazıçısı kimi tanıtdı. Yaradıcılığı çoxcəhətli
bədii tapıntı, orijinal rəng və boyalar üzərindən keçən yazıçı, bir
qayda olaraq, əsərlərinin məzmununu müasir həyatdan, gəncliyi
Dostları ilə paylaş: |