59
Lenqdon dərhal gözlərini açdı, dərindən nəfəs aldı. Hələ
də eyni vəziyyətdə, Siennanın iş masasının önündə, başı
əllərinin arasında oturmuşdu. Ürəyi inanılmaz sürətlə
döyünürdü.
Bu nə haldır mən düşmüşəm?
Gümüşü saçlı qadının və dimdik burunlu maskanın
surəti gözünün qabağından getmirdi. Mən həyatam. Mən
ölüməm. Başını silkələdi, surətləri qovmağa çalışsa da,
onlar sanki şüuruna hopmuşdu. Masanın üzərindəki teatr
proqramından ikonalar ona baxırdı.
“Beyninin yaddaşı tənzimləyən və sıralayan hissəsi
müvəqqəti silkələnib”, - Sienna ona belə demişdi.
Keçmiş, indi, gələcək və təxəyyül hamısı qarışıb.
Lenqdonun başı gicəlləndi.
Mənzilin hansısa bir küncündən telefon zəng çalırdı.
Köhnə
telefonların səsinə bənzəyirdi. Deyəsən,
mətbəxdən gəlirdi.
“Sienna?!” - Lenqdon ayağa qalxaraq çağırdı.
Cavab gəlmədi. O, hələ də qayıtmamışdı. Elə iki
zəngdən sonra avtocavab qoşuldu. “Ciao, sono io, -
Siennanın şən səsi eşidildi, - “lasciatemi un messaggio e
vi richiamero”.
Siqnaldan sonra təlaşlı və kobud Şərqi Avropa ləhcəli
qadın səsi danışmağa başladı. Onun səsi dəhliz boyu
downloaded from KitabYurdu.org
60
əks-səda verirdi.
“Sienna, eez Danikova! Sən hardasan?! Eez dəhşət!
Sənin dostun Dr. Markoni ölüb! Xəstəxanada hamı
bir-birinə dəyib! Bura polis gəlmişdi! Adamlar polisə
sənin qaçdığını və xəstəni xilas etməyə çalışdığını
deyirlər! Niyə?! Axı sən onu tanımırsan! İndi polis
səninlə danışmaq istəyir! Onlar işçilərin şəxsi işlərini
yoxlayırlar! Bilirəm ki, informasiya yanlışdır - düzgün
olmayan ünvan, heç bir əlaqə nömrəsi yoxdur, saxta iş
vizası - ola bilər onlar səni bu gün taparlar. Tapmasalar
da, çox tezliklə izinə düşəcəklər. Səni xəbərdar etmək
istədim. Çox üzgünəm,
Sienna”.
Zəng bitdi.
Lenqdonun canına vicdan əzabı dolurdu. İsmarıcdan
Dr. Markoninin Siennaya xəstəxanada işləmək izni
verdiyi
anlaşılırdı. Lenqdonun peyda olması isə Dr. Markoninin
həyatını itirməsi, Siennanın isə gələcəyini riskə atmasına
səbəb olmuşdu.
Mənzilin digər başında qapı zərblə örtüldü.
O, qayıtdı.
Bir dəqiqə sonra avtocavabın səsi eşidildi. “Sienna,
mənəm, Danikova. Sən hardasan?!”
downloaded from KitabYurdu.org
61
Lenqdon səksəndi. Siennanın nə eşidəcəyini bilirdi.
İsmanş səsləndikcə Lenqdon sürətlə teatr proqramını
yerinə qoydu və masanı səliqəyə saldı. Sonra o, xəlvətcə
dəhlizə çıxıb hamama keçdi. Siennanın keçmişi haqqında
gizli oxuduğu üçün özünü günahkar hiss edirdi.
On saniyə sonra hamamın qapısında asta bir taqqıltı
eşitdi.
“Paltarlarını qapının dəstəyindən asıram”, - səsində
emosiyalardan doğan bir titrəyiş hiss olunurdu.
“Hazır olduqdan sonra zəhmət olmasa, mətbəxə gəl”,
- o əlavə etdi.
“Kiməsə zəng vurmazdan əvvəl, sənə çox vacib bir
şey göstərməliyəm”.
Sienna yorğun addımlarla dəhlizdən keçib bu binada
bəlkə də ən az mebeli olan yataq otağına girdi. Dolabdan
mavi cins şalvar və sviter götürüb öz hamamına keçdi.
Gözlərini güzgüdəki əksinə zilləyərək qalın at
quyruğuna bənzər saçından yapışdı. Saçını aşağı dartıb
pariki keçəl başından çıxardı.
Otuz iki yaşlı keçəl qadın güzgüdən ona baxırdı.
Sienna həyatı boyu çox əziyyətə səbirlə dözmüşdü.
İndiyədək intellektinə arxalanaraq, çətinliklərdən
keçməyi özündə tərbiyə etsə də, sonuncu durumu onu
hisslərini dərindən sarsıtmışdı.
downloaded from KitabYurdu.org
62
O, pariki bir kənara qoyub üzünü və qollarını yudu.
Qurulandıqdan sonra paltarlarını dəyişdi və pariki başına
qoyub diqqətlə düzəltdi. Heç zaman özünə acımaq fikri
ilə barışmayan Sienna bu dəfə gözlərindən axan yaşlara
məhəl qoymadı. Onların səssizcə axmasının labüdlüyünü
qəbul edirdi sanki.
Və o ağlayırdı.
İdarə edə bilmədiyi həyatı üçün ağlayırdı.
Gözü qarşısında can verən məsləhətçisi üçün ağlayırdı.
İllərin ürəyində yığdığı yalnızlıq üçün ağlayırdı.
Amma ən başlıcası, gələcəyi üçün ağlayırdı... anidən
qeyri- müəyyənliyə yuvarlanan gələcəyi üçün.
9
fəsil
Dəbdəbəli gəmi “Mendasium”un göyərtəsinin aşağı
mərtəbəsindəki ofisində koordinat or Laurens Noulton iş
masasının qırağında oturmuşdu, çaşqın halda kompüterin
ekranına baxırdı. Müştərilərindən qalan bu videoyazı onu
əməlli-başlı karıxdırmışdı.
Mən
bu
videonumu
sabah
mətbuatda
yaymlayacağam?
Konsorsiumda çalışdığı on il ərzində Noulton
cürbəcür qəribə tapşırıqların öhdəsindən gəlmişdi.
Kökündə haram və qanunsuzluğun durduğuna əmin
olduğu tapşırıqlar.
downloaded from KitabYurdu.org
63
Konsorsium yeganə qurum idi ki, nəyin bahasına
olursa olsun, müştəriyə verilən sözü yerinə yetirilməli
idi. İnsani hisslərdən söhbət gedə bilməzdi.
Biz deyilənlərə əməl edirik. Sorğu-sualsız. Nə olursa
olsun.
Bu videoyazının vəd etdiyi nəticə isə Noultonu
narahat etməyə başlayırdı. Keçmişdə verilən əmrlərin
qəribəliyindən
asılı olmayaraq, o, işinə bir məntiqlə yanaşırdı... eyni
həvəslə... arzu olunan nəticəni qavrayaraq.
Amma bu video onu əməlli-başlı çaşdırmışdı.
Fərqli nəsə hiss edirdi.
Tamam fərqli.
O, kompüterinə yaxınlaşıb yenidən yazıya diqqət
kəsildi. Ümid edirdi ki, ikinci dəfə baxarsa, video ona
daha da aydın olacaq. Səsi artıraraq bütün fikrini doqquz
dəqiqəlik filmdə cəmlədi.
Eynilə əwəlkitək yumşaq damcı səsi eşidildi.
Fövqəltəbii qırmızı rəngli su ilə dolu əsrarəngiz mağara.
Yenidən kamera şaquli formada asta-asta aşağı enərək
işığın əks olunduğu səthə keçdi və mağaranın lillə
örtülmüş dibi göründü.
Yerə basdırılmış parlaq dördbucaq lövhədə Noulton
yenə həmin yazını oxudu:
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |