Mütləq ki, axtaran tapar
Yüklə 3,73 Mb. Pdf görüntüsü
|
12
Lenqdonun ürək döyüntülərinin artdığını eşidən kişi narahat halda içəri girdi. O, qollanna kolpan taxmışdı. Qarışıq saqqalı, sıx bığı və qalın qaşlan altından düşüncəli, sakit baxan gözləri var idi. “Nə... olub?” - Lenqdon çətinliklə soruşdu, - “Qəza - keçirmişəm?” Saqqalı
kişi barmağının birini dodaqlanna yaxınlaşdırdı, sonra tələsik çölə çıxdı. Dəhlizin o biri başından kimisə çağırdı. Lenqdon başını yana çevirdi. Başındakı ağrı bir az da artdı. Dərindən nəfəs alıb ağrının keçməsini gözlədi. Sonra diqqətlə ətrafındakı steril əşyalara baxmağa başladı. Palatada bir çarpayı var idi. Heç bir gül dəstəsi və ya açıqca yox idi. Lenqdon çarpayının yanındakı masanın üzərində, plastik torbada qatlanmış paltarlarını gördü. Hamısı qana bulaşmışdı. İlahi!. Yəqin ki, çox pis qəza keçirmişəm. Bu dəfə Lenqdon başını çarpayısının digər tərəfindəki pəncərəyə tərəf çevirdi. Bayır qaranlıq idi. Gecə. Lenqdon şüşədən yalnız öz əksini görə bilirdi - solğun, yorğun, borular və iynələr taxılmış, tibbi ləvazimatlarla əhatə olunmuş tanınmaz bədən. Dəhlizdən getdikcə yaxınlaşan səslər eşidilirdi. downloaded from KitabYurdu.org 13
Lenqdon başını qapıya sarı çevirdi. Həkim bu dəfə bir cavan qadınla içəri girdi. Qadın 30 yaşının ilk illərində görünürdü. O, mavi kolpan geyinmiş, sarı rəngli saçlarını arxadan at quyruğu kimi yığmışdı. Yeridikcə saçı o tərəf-bu tərəfə yellənirdi. “Mən Dr. Sienna Bruksam (Sienna Brooks)”, - o, yaxınlaşaraq gülümsəyib dedi. “Bu gecə Dr. Markoni (Marconi) ilə birgə növbədəyəm”. Lenqdon taqətsiz halda başını tərpətdi. Hündür və anq Dr. Bruks idmançı kimi inamla hərəkət edirdi. Kolpan geyinməsinə baxmayaraq, incə qamətini hiss etmək olurdu. Lenqdon onun üzündə gözəçarpacaq kosmetika görməsə də, dərisi çox hamar idi. Üst dodağının üstündə xırda bir xal var idi. Açıq qəhvəyi rəngli gözlərində qəribə bir ifadə oxunurdu. Onlar bu yaşda insana xas olmayacaq dərəcədə olduqca təcrübəli görünürdülər. “Dr. Markoni ingiliscə yaxşı bilmir”, - o, Lenqdonun yanında əyləşib dedi, - və məndən sizin xəstəxanaya qəbul formanızı doldurmağı xahiş etdi”. Yenə gülümsədi. “Çox sağ olun”, - Lenqdon xırıltılı səslə təşəkkür elədi. “Deməli belə”, - xanım həkim işgüzar səslə sorğuya başladı. “Adınız nədir?” downloaded from KitabYurdu.org 14
Lenqdon bir neçə saniyəyə özünü toparladı: “Robert... Lenqdon”. Həkim
qələm-fənəri Lenqdonun gözlərinə tutdu.“Peşəniz?” Bu məlumat Lenqodunun beynində bir az da gec cəmlənə bildi. “Professor... incəsənət tarixi və simvologiya. Harvard universiteti”. Dr. Bruks fənəri aşağı salıb təəccüb içində baxmağa başladı. Qalın qaşlı həkim də eyni cür görünürdü. “Siz... amerikalısınız?” Lenqdon çaşbaş halda həkimə baxdı. “Sadəcə olaraq...”, - o, tərəddüdlə dedi, - siz bu gecə buraya gələrkən üstünüzdə şəxsiyyətinizi bildirən heç bir sənəd yox idi. Harris Tweed pencəyi və Somerset başmaqlan geyindiyiniz üçün britaniyalı olduğunuzu zənn etdik”. “Mən amerikalıyam”, - Lenqdon əminliklə dedi. Keyfiyyətli geyim seçməsi barədə danışmağa isə tənbəllik etdi. “Ağrınız var?” “Başım...”, - Lenqdon cavab verdi. Zoqquldayan başı fənərin işığından daha da ağrıyırdı. Nəhayət ki, həkim fənəri söndürdü və onun biləyindən tutub nəbzini downloaded from KitabYurdu.org
15
yoxlamağa başladı. “Siz yuxudan qışqıraraq ayıldınız”, - həkim dedi. “Səbəbi yadınızdadırım?” Can verən vücudlarla əhatə olunmuş çadralı qadının siması Lenqdonun gözü önündə canlandı. Axtar və tapacaqsan. “Mən kabus görürdüm”. “Necə yəni?” Lenqdon yuxusunu ona danışdı. Dr. Bruks əlindəki lövhədə qeydlər edirdi. Üzündəki ifadə dəyişmirdi. “Bu cür yuxu görməyinizin səbəbi nə ola bilər, sizcə?” Lenqdon xatırlamağa çalışsa da, alınmadı, başını yellədi. “Yaxşı, cənab Lenqdon”, - həkim yaza-yaza dedi, - ənənəvi olaraq sizə bir neçə sual verməliyəm. Bu gün həftənin hansı günüdür?” Lenqdon anilik düşündü. “Şənbə günüdür. Bu gün universitetin korpusundan keçməyim... günorta mühazirələrinə getməyim yadımdadır, sonra isə... doğrusu, yadımda qalan son şey budur. Mən yıxılmışam ki?”
“Bu barədə bir azdan. Harada olduğunuzu bilirsinizmi?” downloaded from KitabYurdu.org
16
“Massaçusets Mərkəzi Xəstəxanası?” Dr. Bruks növbəti qeydini etdi. “Yanınıza çağırmaq istədiyiniz kimsə varmı? Həyat yoldaşınız? Uşaqlarınız?” “Heç kim”, - Lenqdon instinktiv olaraq cavab verdi. O, həmişə subaylığın verdiyi təklik və azadlıqdan zövq alardı. Bu yaşam tərzini özü seçmişdi. Lakin buna baxmayaraq, indiki vəziyyətində yanında tanış bir simanın olmasını üstün tutardı. “Bir neçə yaxın iş yoldaşım var ki, çağıra bilərəm, amma mən yaxşıyam”. Dr. Bruks qeydini bitirdi. Yaşlı həkim ona yaxınlaşdı. Qalın qaşlarını hamarlayıb cibindən kiçik səsyazan aparat çıxartdı. Aparatı Dr. Bruksa göstərdi. O isə öz növbəsində anlayışla başını tərpədib xəstəsinə tərəf çevrildi. “Cənab Lenqdon, bu gecə siz buraya gələndə dayanmadan bir şey mızıldanırdınız”. O, Dr. Markoniyə baxdı. Dr. Markoni aparatın düyməsini basdı. Cihaz işləməyə başladı və Lenqdon eyni ifadəni aramsız mızıldayan özünün yorğun səsini eşitdi: “Ço... üzgünəm. Ço... üzgünəm”. “Mənə elə gəlir ki”, - xanım həkim dilləndi, - siz “Çox üzgünəm. Çox üzgünəm” demək istəyirmişsiniz”. Lenqdon razılaşsa da, heç nə anlamırdı. downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,73 Mb. Dostları ilə paylaş:
|