soyuq hava ilə qarışmağa məcbur edir. Bu zaman termodinamik
xüsusiyyətlərinə görə iki növ okklyuziya cəbhəsi yaranır:
1) isti tipli okklyuziya cəbhələri,
2) soyuq tipli okklyuziya cəbhələri.
İsti tipli okklyuziya cəbhəsi siklonun arxasında, nisbətən az
soyuq hava kütləsi olduqda, önündə isə daha soyuq hava kütləsi
yerləşdikdə yaranır. İsti okklyuziya cəbhəsinin şaquli kəsiyində
qeyd edilənləri şəkil 82-dən daha aydın görə bilərik.
Şək. 82. İsti tipli okklyuziya cəbhələrinin şaquli kəsiyinin
sxemi
Belə okklyuziya cəbhələrinə ilin soyuq dövrlərində, siklonların
arxasında kontinental soyuq hava kütlələri yerləşdikdə rast gəlmək
olar. İlin soyuq dövrlərində okklyuziya cəbhələrinin bulud
sistemləri isti atmosfer cəbhələrinin layvari bulud sistemlərinə
oxşayırlar. Bu zaman uçuşlar üçün ən böyük təhlükə buludların
aşağı sərhəddinin kəskin olaraq aşağı düşməsi, üfüqi görünüş
məsafəsinin pisləşməsi və güclü buz bağlamaların olması hesab
olunur.
600 500 400 300 200 100 0
H,
km
10
9
8
7
6
5
4
S
S
Soyuq tipli okklyuziya cəbhələri, əsasən, soyuq atmosfer
cəbhələrinin arxasında yerləşən hava kütləsinin isti cəbhənin
qarşısında yerləşən hava kütləsindən daha çox soyuq olduğu
hallarda yaranırlar. Soyuq okklyuziya cəbhələrinin şaquli kəsiyi isə
şəkil 83-də təsvir edilmişdir:
Belə okklyuziya cəbhələri ən çox ilin isti dövrlərində,
okeanlardan materiklərə daxil olan hava kütlələrinin quruda olan
hava kütləsindən soyuq olduğu hallarda yaranır. Bəzən soyuq
okklyuziya cəbhələri adi soyuq cəbhə xüsusiyyətlərinə malik olur
və nəticədə, yaxşı inkişaf etmiş cəbhə yağıntıları zonası, şimşəklər,
güclü küləklər (qasırğa) yaranır.
Şək. 83. Soyuq tipli okklyuziya cəbhələrinin şaquli
kəsiyinin sxemi
Oroqrafiyanın atmosfer cəbhələrinə təsiri
Dağlar atmosfer cəbhələrinə, onların hərəkət sürətinin
dəyişməsinə və cəbhələrin evolyusiyasına əhəmiyyətli təsir
göstərir.
Əgər soyuq cəbhə dağ istiqamətində iti bucaq altında hərəkət
edirsə, onda cəbhə qarşısında dağ ilə frontal səth arasına sıxılmış
isti hava kütləsində cərəyan xətlərinin sıxlaşması baş verir və
bunun nəticəsində, cəbhə qarşısında güclü küləklər müşahidə
olunur. Analoji hal nisbətən yüksək dəniz sahillərində də müşahidə
olunur, məsələn, Skandinaviya sahillərində sahil ilə iti bucaq əmələ
gətirən soyuq cəbhədən qabaq güclü küləklər müşahidə olunur.
Sahil effektinin mahiyyəti ondan ibarətdir ki, külək dənizdən
quruya əsdikdə sahil boyunca cərəyan xətlərinin sıxlaşması və
küləyin güclənməsi müşahidə olunur, külək qurudan dənizə doğru
əsdikdə isə, əksinə, cərəyan xətləri seyrəkləşir və külək zəifləyir.
Külək dənizdən quruya əsən zaman cərəyan xətlərinin sıxlaşması
və qurudan dənizə əsən zaman seyrəkləşməsinin əsas səbəbi quru
və su səthlərinin fərqli turbulent sürtünməyə malik olmalarıdır.
Sahil effektini ilk dəfə Norveç alimi Berjeron təhlil etmişdir.
Lakin, bəzən, digər faktorların əks təsiri nəticəsində sahil effektini
müşahidə etmək mümkün olmur. Məsələn, eyni barik qradiyentdə
Skandinaviya sahilləri boyunca şimal küləklərinin sürəti cənub
küləklərinin sürətindən az olmur. Şimaldan daxil olan nisbətən
dayanıqsız soyuq hava kütlələrində yerüstü su səthi ilə ondan
yuxarıda yerləşmiş qat arasında sürət mübadiləsi baş verir.
Bu effekti bəzən künc effekti də adlandırırlar. Onun yaranması
hava
kütləsinin
dayanıqlığından,
brizin
ümumi
axına
uyğunlaşmasından və s. asılıdır. Hətta sahillərin nisbətən hamar
çıxıntılarında
belə,
izobarların
müəyyən
quruluşda
istiqamətlənməsi zamanı küləyin güclənməsi müşahidə olunur.
Dənizdən quruya əsən külək zamanı sahilboyu cərəyan
xətlərinin sıxlaşması yerüstü təbəqədə frontogenez prosesinin
yaranmasına əlverişli şərait yaradır. Səthin qeyri-bircinsliyi
nəticəsində yaranmış frontogenez
topoqrafik frontogenez
adlanır.
Topoqrafik frontogenez mövcud cəbhələrin güclənməsinə şərait
yaratmaqla bərabər, yeni cəbhənin yaranmasına da səbəb ola bilər.
Lakin hər axının sahilboyu sıxlaşmasını həqiqi atmosfer cəbhəsi
hesab etmək olmaz, belə ki, atmosfer cəbhəsinin yaranması iki
müxtəlif xüsusiyyətli hava kütlələri sərhəddində irimiqyaslı
sirkulyasiya prosesləri ilə əlaqədardır.
Bəzən, oroqrafik yağıntıların düşməsi ilə müşayiət olunan
sahilboyu axınların sıxlaşması zamanı eyni hava kütləsi daxilində
hava şəraitinin yerli dəyişmələri müşahidə olunur. Cəbhədən fərqli
olaraq, oroqrafik yağıntılar və küləklərin sıxlaşma xətti verilmiş
ərazidən kənara yerlərini dəyişmirlər.
Lakin, bəzən, hava xəritələri üzərində cəbhələrin təhlili zamanı
səhvlərə yol verilir, belə ki, dənizlərin sahilində və Arktika
buzlaqlarının kənarlarında cəbhələrə xas
olan temperatur
sıçrayışları müşahidə olunur. Bu zaman aeroloji məlumatlar
mövcud olmadıqda xəyali cəbhəni həqiqi cəbhədən ayırmaq çətin
olur.
İsti və soyuq cəbhələrin dağları aşarkən ardıcıl olaraq keçdiyi
mərhələlər şəkil 73-də sxematik olaraq verilmişdir.
İsti cəbhələr dağları daha rahat aşırlar, soyuq cəbhələr isə bir
qayda olaraq, hündürlüyü 2 km-dən artıq olan dağlar tərəfindən
saxlanılırlar. Bu zaman soyuq hava isti havanı sıxışdıraraq dağın o
biri hissəsinə keçməyə məcbur edir. Cəbhə xətti dağın ətrafında
əyilərək özünəməxsus ilgək şəklini alır (şək. 74), daha sonra isə
dağın küləkdöyməyən tərəfinə keçərək oroqrafik okklyuziya əmələ
gətirir.
Bir çox hallarda, eyni zamanda, ikinci dərəcəli cəbhələr də
yaranır və yerli siklogenez baş verir.
Dağın küləkdöyən yamacında qalxan hava hərəkətlərinin
güclənməsi frontal yağıntıların düşməsinə və onların sahəsinin
genişlənməsinə səbəb olur. Dağın küləkdöyməyən yamacında
havanın enən hərəkətləri və fyon effekti cəbhənin dağılmasına
gətirib çıxarır. Çox vaxt frontal yağıntılar tam kəsilir və cəbhənin
bulud sistemi dağdan xeyli aralıda bərpa olunur, bəzən isə bərpa
olunmur (məsələn, yayda hava çox quru olduqda). Dağın arxa
tərəfində həddindən artıq soyumuş hava olduqda dağı aşmış cəbhə
bəzən heç yer səthinə çatmır və bu zaman yüksəklik cəbhəsi
yaranır. Bu cəbhələr troposfer cəbhələri adlanaraq, əksər hallarda,
güclü və davamiyyətli yağıntılarla müşahidə olunurlar.
а)
е)
Dostları ilə paylaş: |