Ne Yapmalı?
partimizin önderliði altýnda, çok yönlü bir siya-
Yüklə 0,7 Mb. Pdf görüntüsü
|
partimizin önderliði altýnda, çok yönlü bir siya- sal mücadelenin örgütlendirilmesi görevini biz üzerimize almalý- yýz. Pratik içindeki sosyal-demokratlarýmýzý; bu çok yönlü 87 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? mücadelenin bütün belirtilerine kýlavuzluk edebilen, kaynaþma halindeki öðrencilere, hoþnutsuz zemstvo mensuplarýna, öfkeli din- sel mezhep mensuplarýna, gadre uðrayan ilkokul öðretmenlerine, vb., vb. gereken anda kesin bir eylem programý kabul ettirmesini bilen siyasal önderler olarak eðitmek, bizim iþimiz olmalýdýr. Onun için Martinovun bunlara iliþkin olarak, ancak olumsuz istismar teþhircileri rolünü oynayabiliriz ... yalnýzca çeþitli hükümet görevli- lerine baðladýklarý umutlarý daðýtabiliriz (italikler bizim) yolundaki iddiasý tamamýyla yanlýþtýr . Bunu söylemekle Martinov, devrimci öncünün gerçekten oynamasý gereken rolün ne olduðunu hiç bir biçimde anlamadýðýný göstermektedir. Ve eðer okur bunu gözö- nünde tutarsa, Martinovun vardýðý þu sonucun gerçek anlamýný anlayacaktýr: Ýskra ülkemizdeki gerçek [sayfa 108] durumu, özellikle siyasal durumu, halkýn en çeþitli katlarýný etkilemesi ölçüsünde teþhir eden devrimci muhalefetin organýdýr. Biz ise, proleter müca- deleyle sýký organik baðlar kurarak iþçi sýnýfý davasý için çalýþýyoruz ve çalýþmayý sürdüreceðiz. Etki alanýmýzý sýnýrlandýrmakla bu etkiyi derinleþtiriyoruz. (63) Bu sonucun gerçek anlamý þudur: Ýskra , iþçi sýnýfýnýn (yanlýþ anlama yüzünden, eðitim noksanlýðý yüzün- den, ya da kanýlarý yüzünden pratik içinde bulunanlarýmýzýn kendi- lerini sýk sýk onunla sýnýrlandýrdýklarý) trade - union cu siyasetini, sosyal-demokrat siyaset düzeyine yükseltmek istiyor. Oysa Raboçeye Dyelo , sosyal-demokrat siyaseti trade - union cu siyaset düzeyine düþürmek istiyor. Ve üstelik, iki tutumun ortak dava içinde tama- men baðdaþabileceði (63) yolunda bütün dünyaya güvence veri- yor. O sancta simplicitas! * Devam edelim. Bütün toplumsal sýnýflar arasý propaganda ve ajitasyonumuzu yürütebilmek için yeteri kadar gücümüz var mý? Elbette var. Sýk sýk bunu yadsýmaya eðilim gösteren bizim ekonomistlerimiz, hareketimizin (aþaðýyukarý) 1894ten 1901e ka- dar gösterdiði devasa ilerlemeyi gözden kaçýrýyorlar. Gerçek kuy- rukçular gibi, onlar da, hareketimizin çoktan tarihe karýþmýþ olan baþlangýçtaki aþamalarýnda yaþamayý sürdürüyorlar. Ýlk dönemde, gerçekten çok az gücümüz vardý, ve o sýra kendimizi yalnýz iþçiler arasýndaki eyleme adamamýz ve bu yoldan sapmalara karþý çýk- mamýz çok doðal ve yerindeydi. O sýra bütün görevimiz iþçi sýnýfý * Ne saygýdeðer basitlik! -ç. 88 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? içinde durumumuzu pekiþtirmekti. Ama þimdi harekete dev gibi güçler kazanýlmýþ bulunmaktadýr. Eðitim görmüþ sýnýflarýn genç kuþaðýnýn en iyi temsilcileri bize gelmektedir. Taþranýn her yerin- de, orada yaþamak zorunda olan, harekete geçmiþte [sayfa 109] katýlmýþ bulunan, ya da þimdi katýlmak isteyen ve sosyal-demokrasiye eði- lim gösteren kimseler var (oysa, 1894te, Rus sosyal-demokratlarýný parmakla saymak mümkündü). Hareketimizin temel siyasal ve ör- gütsel eksiklerinden biri, bütün bu güçlerden yararlanmayý ve on- lara uygun iþler vermeyi beceremememizdir (bu konuya bundan sonraki bölümde döneceðiz). Bu güçlerin büyük bir çoðunluðu iþçiler arasýna gitme olanaklarýndan tamamýyla yoksundur, öyle ki, güçleri esas iþimizden baþka tarafa çekme tehlikesi sözkonusu olamaz. Ve iþçilere gerçek, kapsamlý ve canlý siyasal bilgiler saðla- yabilmek için her yerde, toplumun bütün katlarýnda ve devlet me- kanizmamýzýn bütün iç çarklarý hakkýnda bilgi edinebileceðimiz bütün mevkilerde kendi adamlarýmýz, sosyal-demokratlar bulun- malýdýr. Böyleleri, sadece propaganda ve ajitasyon için deðil, ama daha çok örgütlendirme için gereklidir. Nüfusun bütün sýnýflarý arasýnda eylem zemini var mýdýr? Kim bundan kuþku duyuyorsa bilinç bakýmýndan yýðýnlarýn kendi- liðinden uyanýþýnýn gerisinde kalmaktadýr. Ýþçi sýnýfý hareketi kimi- lerinde hoþnutsuzluk, kimilerinde muhalefeti destekleme umutlarý, ve kimilerinde de otokrasinin dayanýlmaz bir hal aldýðý ve mutlaka devrilmesi gerektiði bilincini uyandýrdý ve uyandýrmaya devam edi- yor. Eðer biz, görevimizin, her hoþnutsuzluk belirtisinden yararlan- mak ve ne kadar küçük olursa olsun her protesto hareketini biraraya getirip bunlarý en iyi bir biçimde kullanmak olduðunu anlamazsak (ki çoðunlukla gerçek durum böyledir), ancak sözde siyasetçiler ve sosyal-demokratlar oluyoruz. Milyonlarca ve milyonlarca köy emekçisinin, zanaatçýnýn, küçük esnafýn vb. biraz yeteneði olan bir sosyal-demokratýn konuþmasýný büyük bir istekle dinlemeye her zaman hazýr olmasý durumu bunun dýþýndadýr. Gerçekten de, için- de hak yoksunluðu [sayfa 110] ve zulümden yakýnmayan ve bu yüz- den de en ivedi genel demokratik gereksinmelerin sözcüsü olarak sosyal-demokratlarýn propagandasýna açýk olan bireylerin, grupla- rýn ya da çevrelerin bulunmadýðý tek bir toplumsal sýnýf var mýdýr? Nüfusun bütün sýnýflarý ve katlarý arasýnda bir sosyal-demokratýn siyasal ajitasyonunun ne olabileceði konusunda açýk bir fikre sahip 89 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? olmak isteyenlere, bu ajitasyonun baþlýca biçimi olarak (ama el- bette ki biricik biçimi deðil) sözcüðün geniþ anlamýyla siyasal teþhirleri gösterebiliriz. Ýlerde daha ayrýntýlý olarak ele alacaðým Nereden Baþlamalý baþlýklý makalemde þöyle yazýyordum ( Ýskra , Mayýs 1901, n° 4): Nüfusun azýcýk olsun siyasal bilince eriþmiþ olan her kesiminde siyasal teþhir için bir tutku yaratmalýyýz. Siyasal teþhirin sesinin bugün bu kadar zayýf, ürkek ve seyrek duyulur olmasýndan cesare- timiz kýrýlmamalýdýr. Bu, polis zorbalýðýna toptan boyuneðildiðin- den ötürü deðildir; bu, teþhirlerde bulunabilenlerin ve bulunmaya hazýr olanlarýn konuþabilecekleri bir kürsüden yoksun bulunmala- rýndan, kendilerini dinlemeye istekli ve onlara cesaret veren bir dinleyici yýðýnýndan yoksun bulunmalarýndandýr; onlar, halk arasýn- da her þeye kadir Rus hükümetine karþý yakýnmalarýný yönelt- meye deðecek o gücü hiç bir yerde görememektedirler. ... Þimdi çar hükümetinin ulus çapýnda teþhiri için bir kürsü saðlama duru- mundayýz, ve bunu yapmak görevimizdir. Bu kürsü bir sosyal-de- mokrat gazete olmalýdýr.* Siyasal teþhirler için en ideal dinleyici yýðýný, çok yönlü ve canlý siyasal bilgiyi herkesten çok gereksinen ve bu bilgiyi, bu mü- cadele elle tutulur sonuçlar vaadetmediði zaman bile, etkin mü- cadeleye dönüþtürme yeteneðine herkesten çok sahip bulunan iþçi sýnýfýdýr. Ulus [sayfa 111] çapýnda teþhirler için gerekli kürsü, an- cak bütün Rusyayý kapsayan bir gazete olabilir. Bugünün Avrupasýnda bir siyasal organ olmadan siyasal hareket denmeye lâyýk bir hareket düþünülemez; hiç kuþku yok ki, Rusya, bu ba- kýmdan bugünün Avrupasýnýn bir parçasý sayýlmalýdýr. Basýn, yur- dumuzda, çoktan beri bir güç haline gelmiþtir; öyle olmasaydý, hü- kümet, basýný satýn almak için ve Katkovlarý ve Meþçerskileri des- teklemek için onbinlerce ruble harcamazdý. Ve otokratik Rusyada yeraltý basýnýnýn sansür duvarýný yarmasý ve legal ve tutucu basýný kendisinden açýkça sözetmeye zorlamasý yeni bir þey deðildir. 1870 lerde ve hatta 1850lerde durum buydu. Ýllegal yeraltý basýnýný oku- mak, ve Ýskra ya (n° 7) mektup gönderen bir iþçinin deyimiyle, 59 bu basýndan yaþamasýný ve ölmesini öðrenmek isteyen halk ke- simleri, þimdi, çok daha geniþ ve çok daha derindir, iktisadi teþhirler, * Bkz: Collected Works , Vol. 5, s. 21-22. -Ed. 90 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? nasýl fabrika sahiplerine karþý savaþ ilân etme anlamýný taþýrsa, si- yasal teþhirler de, ayný ölçüde, hükümete karþý savaþ açma anla- mýna gelir. Teþhir kampanyasý ne kadar geniþ ve güçlü olursa, ve savaþý baþlatmak için savaþý ilân eden toplumsal sýnýf ne kadar kalabalýk ve kararlýysa, bu savaþ ilânýnýn manevi önemi de o kadar büyük olacaktýr. Onun için bizatihi siyasal teþhirler, karþý çýktýðýmýz düzeni daðýtmak için , düþmandan iðreti ya da geçici müttefiklerini ayýrmak için, otokrasinin kalýcý ortaklarý arasýnda düþmanlýðý ve güvensizliði yayabilmek için güçlü bir araçtýr. Zamanýmýzda, teþhirleri ancak gerçekten ulus çapýnda ör- gütlendirecek bir partidir ki, devrimci güçlerin öncüsü olabilir. Ulus çapýnda sözcüðünün çok derin bir anlamý vardýr. Ýþçi sýnýfýndan olmayan teþhircilerin büyük bir çoðunluðu (unutmayalým ki, öncü olabilmek için, öteki sýnýflarý da sürüklemeliyiz) duru kafalý siya- setçiler ve pratik duyguya sahip kavrayýþlý kiþilerdir. Her þeye [sayfa 112] kadir Rus hükümetinden yakýnmak þöyle dursun, küçük bir memurdan bile yakýnmanýn ne kadar tehlikeli olduðunu çok iyi bilirler. Ve böyleleri, bize, þikayetlerini, ancak bunun gerçekten bir etkisi olacaðýný, bizim bir siyasal gücü temsil ettiðimizi gördükleri zaman ileteceklerdir. Dýþýmýzda kalanlarýn gözünde böyle bir güç olabilmek için, artçý teori ve pratiðin üzerine bir öncü etiketi yapýþtýrmak yetmez; bilincimizi, inisiyatifimizi ve enerjimizi yük- seltmek için çok çalýþmamýz ve inatla çalýþmamýz gerekir. Eðer biz, hükümetin teþhirini ulus çapýnda örgütlendirme iþini gerçekten üzerimize alacaksak, hareketimizin sýnýfsal niteliði nasýl belirecektir? proleter mücadele ile sýký organik baðlar kur- ma meraklýsý, iþte böyle soracaktýr ve gerçekten de sormaktadýr. Yanýt çok yönlüdür: ulus ölçüsündeki bu teþhirleri örgütlendirecek olan biz sosyal-demokratlarýz; ajitasyonun ortaya çýkardýðý bütün sorunlar tutarlý bir sosyal-demokrat ruhla açýklanacaktýr, ödünler- de bulunmadan, marksizmin kasýtlý ya da kasýtsýz çarpýtýlmasýna hiç bir ödün vermeden; bütün alanlarý kapsayan siyasal ajitasyon, tüm halk adýna hükümete karþý saldýrýyý, proletaryanýn devrimci eðitimini ve siyasal baðýmsýzlýðýnýn korunmasýný, iþçi sýnýfýnýn ik- tisadi mücadelesine kýlavuzluðu ve onun kendisini sömürenlerle olan ve artan sayýda proleteri bilinçlendiren ve bizim saflarýmýza getiren bütün kendiliðinden çatýþmalarýndan yararlanmayý ayrýlmaz bir bütün içinde birleþtiren bir parti tarafýndan yürütülecektir. 91 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? Ama ekonomizmin en karakteristik özelliklerinden biri, pro- letaryanýn en ivedi gereksinmeleriyle (siyasal ajitasyon ve siyasal teþhir yoluyla kapsamlý bir siyasal eðitim) genel demokratik hare- ketin gereksinmeleri arasýndaki bu baðý, hatta bu özdeþliði anlay- amamasýdýr. Bu anlayamama sadece Martinovvari sözlerde deðil, bu [sayfa 113] sözlerle ayný anlamý taþýyan ve sözde sýnýfsal bakýþaçýsýndan sorunu ele alan bazý kaynaklar tarafýndan da ifade edilmektedir. Örneðin Ýskra , n° 12de yayýnlanan ekonomist mek- tup yazarlarý þöyle diyorlar:* Ýskra nýn bu temel kusuru [ideoloji- nin abartýlmasý], sosyal-demokrasinin çeþitli toplumsal sýnýflar ve eðilimler karþýsýnda tutumu sorununda gösterdiði tutarsýzlýðýnýn da nedenidir. Ýskra , mutlakiyete karþý derhal mücadeleye geçme soru- nunu, teorik uslamlama yoluyla [parti ile birlikte büyüyen parti görevlerinin büyümesiyle deðil] çözüme baðlamýþtýr. Belki de, bu gazete, bugünkü durumda, böyle bir görevin iþçiler için zor ola- caðýný sezmektedir [sadece sezmek deðil, Ýskra , bu görevin isçile- re, onlara emzikli bebek muamelesi yapan ekonomist aydýnlardan çok daha kolay geleceðini bilmektedir, çünkü iþçiler, Martinovun unutulmaz dilini kullanacak olursak, hiç bir elle tutulur sonuç vaadetmeyen istemler uðruna bile mücadeleye hazýrdýrlar], ama iþçilerin bu mücadele için yeteri kadar güç toplamasýný beklemeye sabrý olmadýðý için, Ýskra , liberallerin ve aydýnlarýn saflarýndan müt- tefikler aramaya baþlamýþtýr. ... Evet evet, ekonomistlerimizin kendi geriliklerinin hatasýný iþçilerin üzerine atmaktan vazgeçecekleri, kendi enerji yoksun- luklarýný iþçilerin sözde güç yetersizliðiyle haklý göstermekten vaz- geçecekleri yolunda her çeþitten uzlaþmacýnýn uzun zamandan beri vaadettikleri o mutlu günleri beklemekten, býktýk usandýk, ve gerçekten sabrýmýzý tükettik. Ekonomistlerimize soruyoruz: [sayfa 114] Ýþçi sýnýfýnýn mücadele için güç toplamasý ile kastettikleri nedir? Bunun, iðrenç otokrasimizin bütün yönlerini açýkça görebil- sinler diye, iþçilerin siyasal yönden eðitilmesi demek olduðu açýk * Yerimizin darlýðý, ekonomistlerin özelliklerini pek iyi belirten bu mektubu ayrýntýlý olarak Ýskra da yanýtlamamýza engel oldu. Mektubun yayýnlanmasýna sevindik, çünkü Ýskra nýn tutarlý bir sýnýfsal bakýþaçýsýný muhafaza etmediði yolunda iddialar çok daha önce çeþitli kaynaklardan kulaðýmýza gelmiþti, ve yanýtýmýzý verebilmek için uygun bir aný ya da bu moda suçlamanýn açýkça ifade edilmesini bekliyorduk. Üstelik bizim âdetimiz saldýrýlara savunmayla deðil, karþý-saldýrýyla yanýt vermektir. 92 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? deðil midir? Ve asýl bu iþ için , zemstvolara karþý, öðretmenlere, is- tatistikçilere, öðrencilere vb. karþý siyasal saldýrýlara iliþkin teþhirlerde bizimle birlikte olmaya hazýr bulunan liberallerin ve aydýnlarýn saflarýndan müttefiklere muhtaç deðil miyiz? Bu ince mekaniz- mayý anlamak gerçekten o kadar zor mudur? P. Akselrod, 1897den beri, bize Rus sosyal-demokratlarýnýn, proleter olmayan sýnýflar arasýndan yandaþlar ve doðrudan ya da dolaylý müttefikler kazan- malarý görevinin, her þeyden önce ve esas olarak proletaryanýn kendisi içinde yürütülen propagandanýn niteliði ile çözüleceðini söyleyip durmamýþ mýdýr? Ama Martinovlar ve öteki ekonomistler, iþçilerin, ilkin iþverene ve hükümete karþý iktisadi mücadeleyle ( trade - union cu siyaset için) güç toplamalarý gerektiðini, ve ancak bundan sonra (herhalde trade - union cu eylem için eðitimden ha- reketle) sosyal-demokratik eyleme geçmeleri gerektiðini savun- maktadýrlar! ... Bu arayýþ içerisinde, diye devam ediyor ekonomistler, Ýskra sýk sýk sýnýfsal bakýþaçýsýndan ayrýlmakta, uzlaþmaz sýnýf karþýtlýklarýný bulandýrmakta, müttefikler arasýndaki hoþnutsuzluðun nedenlerinin ve derecesinin büyük farklýlýklar gö- stermesine karþýn, hükümete karþý duyulan hoþnutsuzluðun ortak niteliðini ön plana koymaktadýr. Örneðin, Ýskra nýn zemstvolar karþýsýndaki tutumu böyledir. Ýddia ettiklerine göre, Ýskra , hükü- metin verdiði sus paylarýndan hoþnut olmayan soylulara iþçi sýný- fýnýn desteðini vaadetmekte ama bu toplumsal katlar arasýndaki uzlaþmaz sýnýf karþýtlýðý konusunda tek söz bile etmemektedir. Okur, her ne olursa olsun , mektubun yazarlarýnýn deðindikleri O- tokrasi ve [sayfa 115] Zemstvolar ( Ýskra , n 2 ve 4) adlý makaleye 60 dönecek olursa,* bunlarýn, hükümetin toplumsal kastlara dayanan bürokratik zemstvolarýn ýlýmlý ajitasyonuna karþý, ve mülk sahibi sýnýflarýn bile baðýmsýz eylemine karþý tutumunu ele aldýðýný göre- cektir. Bu makalede, hükümet zemstvolara karþý mücadele eder- ken, iþçilerin kayýtsýz kalamayacaklarýný belirtmekte, ve zemstvolar da, devrimci sosyal-demokrasi bütün gücüyle hükümete karþý çýktýðý zaman, ýlýmlý söylevler vermekten vazgeçip, saðlam ve kararlý biçim- * Bu iki makale arasýnda geçen sürede kýrsal alandaki uzlaþmaz sýnýf karþýtlýklarýný özel olarak inceleyen bir makale vardýr. [ Ýskra n° 3], [bkz: Collected Works , Vol. 4, s. 420- 428. -Ed.] 93 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? de davranmaya çaðrýlmaktadýr. Mektubu kaleme alanlarýn burada hangi görüþe karþý geldikleri belli deðildir. Yoksa iþçilerin mülk sahibi sýnýflar ve toplumsal kastlara dayanan bürokratik zemst- volar sözlerini anlayamayacaklarýný mý sanýyorlar? Yoksa zemst- volarý ýlýmlý dili býrakýp sert konuþmaya zorlamanýn ideolojiyi abart- mak olduðunu mu sanýyorlar? Ýþçilerin, otokrasinin zemstvolara karþý davranýþý hakkýnda da hiç bir bilgi sahibi olmadan, otokrasiye karþý mücadele için güç toplayabileceklerini mi sanýyorlar? Bütün bunlar da bir bilinmez olarak kalýyor. Yalnýz bir þey açýk, o da, sos- yal-demokrasinin siyasal görevlerinin ne olduðu konusunda, mek- tup yazarlarýnýn çok belirsiz bir görüþleri olduðudur. Bu, þu sözlerden de belli, Ýskra nýn öðrenci hareketine karþý tutumu da böyledir (yani zulaþmaz sýnýf karþýtlýklarýný da bulandýrýyor). Ýþçileri, sýnýr- sýz zorbalýk, kargaþalýk ve saldýrýnýn kaynaðýnýn üniversite gençliði olmayýp Rus hükümeti olduðunu mitinglerle, gösterilerle ilân et- meye çaðýracaðýmýza ( Ýskra , n° 2)* herhalde biz de Raboçaya Mysýl ýn savlarýna benzer savlar ileri sürmeliydik! Bu türden düþün- celer, 1901in güzünde, Þubat ve Mart olaylarýndan sonra, yeni öð- renci [sayfa 116] ayaklanmalarýnýn arifesinde sosyal-demokratlar tara- fýndan ifade edilmiþti. Bu da, bu alanda bile otokrasiye karþý ken- diliðinden protesto hareketinin, hareketin bilinçli sosyal-demokrat önderliðini geride býraktýðýný gösterir. Polisin ve kazaklarýn saldýrýla- rýna uðrayan öðrencileri savunmak için iþçilerin kendiliðinden hare- ketleri, sosyal-demokrat örgütlerin bilinçli eylemini aþmýþ bulun- maktadýr! Bununla birlikte, diye devam ediyorlar mektubu kaleme alanlar, öteki makalelerde, Ýskra , her türlü uzlaþmayý sert bir biçim- de suçluyor ve örneðin guesdcilerin uzlaþmaz davranýþýný savu- nuyor. Sosyal-demokratlar arasýnda bugün mevcut olan anlaþmaz- lýklarýn güya temel nitelikte olmadýðýný ve bir bölünmeyi gerektir- mediðini kendini beðenmiþ bir eda ile ve hafiflikle iddia edenlere bu sözcükler üzerinde ciddi olarak düþünmelerini öðütleriz. Kimi- leri otokrasinin çeþitli sýnýflara karþý gösterdiði düþmanlýðý açýk- lamakta ve çeþitli toplumsal katlarýn otokrasiye karþý gösterdikleri muhalefetten iþçileri haberdar etmede çok az þey yazýldýðýný iddia ederken, ve kimileri de, bu aydýnlatma iþinde bir uzlaþma her- * Bkz: Collected Works , Vol. 4, s. 414-419. -Ed. 94 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? halde iþverenlere ve hükümete karþý iktisadi mücadele teorisiyle uzlaþma görürken, bunlarýn ayný örgüt içinde birlikte çalýþmalarý mümkün müdür? Köylülüðün kurtuluþunun kýrkýncý yýldönümü dolayýsýyla, biz sýnýf mücadelesinin kýrsal kesimlere götürülmesi gereðini savun- duk (n° 3)* ve Wittenin gizli muhtýrasý ile ilgili olarak da yerel hükümet organlarýyla otokrasinin uzlaþmasýnýn olanaksýz olduðun- dan sözettik (n° 4). Yeni yasa dolayýsýyla feodal toprak beylerine ve onlara hizmet eden hükümete saldýrdýk (n° 8)** ve illegal zemstvo kongresini selamladýk. Zemtsvonun, utanç [sayfa 117] verici dilekçel- erden vazgeçerek (n° 8),*** mücadeleye geçmesini istedik. Siya- sal mücadelenin gereðini anlamaya ve bu mücadeleye giriþmeye baþlayan öðrencileri bir yandan yüreklendirirken (n° 3), öte yan- dan öðrencileri sokak gösterilerine katýlmaktan vazgeçmeye çaðý- ran katýksýz öðrenci hareketi yandaþlarýnýn gösterdikleri isyan ettirici anlayýþsýzlýðý en sert biçimde eleþtirdik (Moskova Öðrenci- leri Yürütme Komitesi tarafýndan 25 Þubatta yayýnlanan manifes- toyla ilgili olarak, n° 3). Bir yandan zindancýlar hükümetinin ses- siz-sedasýz yazarlara, yaþlý profesörlere, bilim adamlarýna ve tanýn- mýþ liberal zemstvo üyelerine nasýl zorbaca davrandýklarýna iþaret ederken (n° 5, Yazýna Karþý Polis Saldýrýsý), Rossiya 61 gazetesinin düzenbaz liberallerinin anlamsýz düþlerini yalancý ikiyüzlülükler- ini gözler önüne serdik (n° 5). Ýþçilerin gönençlerinin saðlanma- sýnda devlet himayesi programýnýn gerçek anlamýný açýkladýk ve yukardan reformlara izin vererek aþaðýdan reform istemlerini oyala- mak, bu istemlerin ileri sürülmesini beklemekten yeðdir yolunda- ki deðerli itirafý selamladýk (n° 6).**** Protestoda bulunan ista- tistikçileri yüreklendirdik (n° 7) ve grev kýrýcýsý istatistikçileri kýna- dýk (n° 9). Bu taktiklerde, proletaryanýn sýnýf bilincinin bulandýrýl- masýný ve liberalizm ile bir uzlaþma gören kimse, Credo programýnýn gerçek anlamýný kavrayamamaktadýr ve lafta ne kadar reddederse etsin, o programý de facto uygulamaktadýr. Çünkü böyle bir yakla- þýmla, bu kiþi sosyal-demokrasiyi iþverenlere ve hükümete karþý iktisadi mücadeleye doðru sürüklemekte ve liberalizme boyuneð- * Bkz: Collected Works , Vol. 4, s. 420-428. -Ed. ** Ýbid., Vol. 5, s. 95-100. -Ed. *** Ýbid., Vol. 5, s. 101-102. -Ed. **** Ýbid., Vol. 5, s. 87-88. -Ed. 95 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? mekte, her liberal konuya etkin olarak müdahalede bulunma ve o sorunda kendi tutumunu, sosyal-demokratik tutumunu belirle- me görevini býrakmaktadýr. [sayfa 118] F. BÝR KEZ DAHA ÝFTÝRACILAR, BiR KEZ DAHA ALDATMACILAR Okurun anýmsayacaðý gibi, bu çok edepli deyimler, bizim iþçi sýnýfý hareketini burjuva demokrasisinin bir aleti haline getir- mek için dolaylý olarak ortam hazýrlama yolundaki suçlamamýzý bu biçimde yanýtlayan Raboçeye Dyelo ya aittir. Raboçeye Dyelo , saflýðýndan, bu suçlamamýzýn ancak bir polemik yöntemi olduðu kararýna vardý: þu kötü dogmacýlar, bizim hakkýmýzda çeþitli kötü þeyler söyleme yolunu tutmuþlardýr, burjuva demokrasinin bir aleti olmaktan kötü ne olabilir ki? Ve böylece büyük puntolarla bir tek- zip yayýnlýyorlar. Düpedüz iftira, baþka bir þey deðil ( Ýki Kon- ferans , s. 30), aldatmaca (31), maskaralýk (33): Raboçeye Dyelo , týpký Jüpiter gibi, (Jüpitere hiç benzemese de) suçlu olduðu için öfkeleniyor, ve aðzýndan kaçýrdýðý küfürlerle hasmýnýn uslamlama biçimini kavrama yeteneðinden yoksun olduðunu tanýtlýyor. Oysa yýðýn hareketinin kendiliðindenliði önünde her türlü boyuneðiþin, sosyal-demokrat siyaseti her türlü trade - union cu siyaset düzeyine düþürmenin, iþçi hareketini burjuva demokrasisinin bir aleti haline getirmek için ortam hazýrlama sonucuna vardýðýný anlamak için uzun boylu düþünmenin gereði yoktur. Kendiliðinden iþçi sýnýfý hareketi, tek baþýna, ancak trade - union culuðu doðurabilir (ve kaçý- nýlmaz olarak doðurmaktadýr), oysa iþçi sýnýfýnýn trade - union cu si- yaseti, iþçi sýnýfýnýn burjuva siyasetinin ta kendisidir. Ýþçi sýnýfýnýn siyasal mücadeleye ve hatta siyasal devrime katýlmasý, tek baþýna, onun siyasetini sosyal-demokrat siyaset yapamaz. Raboçeye Dyelo bunu yadsýyabilir mi? Bu gazete, herkes önünde, ve kaçamaða sapmadan, açýkça, uluslararasý sosyal-demokrasinin ve Rus sosyal- demokrasisinin en ivedi sorunlarýný nasýl anladýðýný artýk açýklama- yacak mýdýr? [sayfa 119] Hayýr, bunu yapmayacaktýr. Çünkü, burada olmaz yöntemi diye tanýmlayabileceðimiz oyuna baþvurmaktadýr ben deðilim, beygir de benim deðil, sürücü de ben deðilim. Biz ekonomist deðiliz; Raboçaya Mysýl ekonomizmi savunmuyor; za- ten Rusyada ekonomizm diye bir þey yok. Bu pek ustaca siya- 96 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? sal bir oyundur, ama bir tek kusuru var, o da bu oyuna baþvuran yayýncýlarýn, çoðu kez, hizmetinizdeyim efendim olarak adlandý- rýlmasýdýr. Raboçeye Dyelo , burjuva demokrasisinin, Rusyada, genel olarak, sadece bir hayalet olduðunu sanmaktadýr ( Ýki Konferans , s. 32).* Ne mutlu insanlar! Devekuþu gibi baþlarýný kuma gömüyor- lar ve etraflarýndaki her þeyin yok olduðunu sanýyorlar. Her ay dünya- ya marksizmin bozguna uðratýldýðýný, hatta yok edildiðini muzaffer bir edayla ilân eden liberal yazarlar; iþçilere sýnýf mücadelesinin Brentanovari 62 anlayýþýný ve siyasetin trade - union cu anlayýþýný ile- ten liberalleri yüreklendiren ( St. Petersburgskiye Vedomosti , 63 Rus- skiye Vedomosti , 64 ve daha niceleri gibi) liberal gazeteler; gerçek eðilimleri Credo da o kadar güzel açýklanan ve yazýnsal ürünleri Rusyada bir uçtan bir uca tek baþýna, gümrüksüz, vergisiz dolaþan marksizm eleþtiricileri yýðýný; özellikle Þubat ve Mart olaylarýndan sonra sosyal-demokrat olmayan devrimci eðilimlerin yeniden can- lanmasý bütün bunlar, besbelli ki, hayaletten baþka bireþey deðil! Bunlarýn burjuva demokrasisiyle en ufak bir iliþkileri yok herhalde! [sayfa 120] Raboçeye Dyelo ve Ýskra , n° 12de yayýnlanan ekonomist mektubun yazarlarý, ilkyazdaki olaylarýn, sosyal-demokrasinin oto- ritesini ve saygýnlýðýný artýracaðýna, bu gibi sosyal-demokrat olmay- an devrimci eðilimleri canlandýrmasýnýn nedeni üzerinde düþünmelidirler. Bunun nedeni, bizim, görevimizi yapmamýþ olmamýzdý. Ýþçi yýðýnlarý bizden daha etkindiler. Muhalefet katlarý arasýnda hüküm süren hava hakkýnda tam bilgisi bulunan ve harekete önderlik edebilecek, kendiliðinden bir gösteriyi siyasal bir gösteri haline dönüþtürecek, onun siyasal niteliðini geniþletecek vb. yetenekte yeterince eðitilmiþ liderlerden ve örgütçülerden yoksunduk. Bu koþullar altýnda bizim geriliðimizden, kaçýnýlmaz olarak, daha ha- * Bunun ardýndan, iþçi sýnýfý hareketini devrim yoluna kaçýnýlmaz olarak sürükleyen Rusyanýn somut koþullarýndan sözedilmektedir. Ama bu kiþiler iþçi sýnýfý hareketinin izleyeceði devrim yolunun sosyal-demokrat yol olmayabileceðini bir türlü anlamýyorlar. Mutlakiyet egemen iken, bütün Batý Avrupa burjuvazisi, iþçileri, devrim yoluna sürükledi, bile bile sürükledi. Ama biz sosyal-demokratlar bununla yetinemeyiz. Ve eðer herhangi bir biçimde, sosyal-demokrat siyaseti kendiliðinden trade-union cu siyaset düzeyine düþürürsek, burjuva demokrasisinin ekmeðine yað sürmüþ oluruz. 97 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? reketli ve daha enerjik olan sosyal-demokrasi dýþýndaki devrimci- ler yararlanacaklardýr, ve iþçiler, polise ve askeri birliklere karþý ne kadar enerjik ve özverili bir biçimde savaþýrlarsa savaþsýnlar, hare- ketleri ne kadar devrimci olursa olsun, sosyal-demokrat öncüyü deðil, ancak o devrimcileri, burjuva demokrasisinin artçýsýný des- tekleyen bir güç olmakla kalacaklardýr. Örneðin bizim ekonomist- lerimizin sadece zayýf yanlarýný taklit ettikleri Alman sosyal-demok- ratlarýný alalým. Almanyada niçin tek bir siyasal olay olmaz ki, sos- yal-demokrasinin otoritesine ve saygýnlýðýna bir þeyler eklemesin? Çünkü, sosyal-demokrasi, belirli bir olayýn en devrimci deðerlen- dirmesini yapmada ve zulme karþý her protestoyu savunmada her zaman ötekilerin önüne geçmeyi bilmiþtir. Alman sosyal-demokra- sisi, iktisadi mücadelenin, iþçileri, her türlü siyasal haklardan yoksun olduklarýný düþünmeye yönelteceði ve somut koþullarýn iþçi sýnýfý hareketini kaçýnýlmaz olarak devrim yoluna sürükleyeceði savlarýy- la kendisini avutmaz. Toplumsal ve siyasal yaþamýn bütün alanlarý- na ve bütün sorunlarýna müdahale eder; Kayzer Wilhelm, belediye baþkaný seçilen bir ilerici burjuvayý atamayý [sayfa 121] reddettiði za- man, duruma müdahale eder (bizim ekonomistlerimiz bunun ger- çekte liberalizmle bir uzlaþma olduðunu Almanlara öðretmeye henüz fýrsat bulamadýlar!); ve müstehcen yayýnlara ve resimlere karþý yasa hazýrlandýðýnda, hükümet, profesörlerin seçimini etki- lemeye kalkýþtýðýnda, vb. vb., müdahale eder. Bütün sýnýflar arasýn- da siyasal hoþnutsuzluk yaratarak, miskinleri harekete geçirerek, geride kalanlarý þevklendirerek, proletaryanýn siyasal bilincini ve siyasal eylemini geliþtirmek için zengin malzeme saðlayarak, so- syal-demokratlar, her yerde ön saftadýrlar ve bunun sonucu, bu savaþçý öncü Örgüt, sosyalizmin düþmanlarýnýn bile saygýsýný ka- zanmaktadýr, ve sadece burjuva çevrelerden deðil, saraya baðlý bürokratik çevrelerden bile gelen önemli bir belgenin, bilinmez bir mucizeyle Vorwärts gazetesinin bürolarýna ulaþmasý oldukça sýk görülen bir durumdur. Raboçeye Dyelo nun kavrayýþ düzeyini aþan ve ellerini hava- ya kaldýrarak Maskaralýk! diye haykýrmasýna neden olan görünür- deki çeliþkinin sýrrý buradadýr. Hele bir düþünün: Biz, Raboçeye Dyelo , yýðýnsal iþçi sýnýfý hareketini ön plana alýyoruz (ve bunu, büyük puntolarla, ilân ediyoruz!); herkesi, kendiliðinden unsurun önemini küçümsemeye karþý uyarýyoruz; iktisadi mücadelenin ken- 98 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? disine kendisine bir siyasal nitelik kazandýrmak istiyoruz; prole- taryanýn mücadelesiyle sýký ve organik baðlar kurmak istiyoruz. Ve gene de, bizim, iþçi sýnýfý hareketini burjuva demokrasisinin bir aleti haline getirmek için ortam hazýrladýðýmýz söyleniyor! Ve bunu söyleyen de kim? Her liberal soruna müdahale ederek (proleta- ryanýn mücadelesiyle organik baðý anlayamamak bu kadar olur!), öðrenciler ve hatta (ne dehþet verici bir þey!) zemstvolar üzerinde bu kadar durarak liberalizm ile uzlaþan kimseler! Çabalarýnýn (ekonomistlere kýyasla) daha büyük bir kýsmýný nüfusun proleter olmayan sýnýflarý [sayfa 122] arasýndaki eyleme harcamak isteyen kim- seler! Bu maskaralýk deðil de nedir? Zavallý Raboçeye Dyelo ! Acaba bir gün bu zor bilmecenin çözümünü bulabilecek mi? [sayfa 123] 99 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? DÖRT EKONOMÝSTLERÝN ÝLKELLÝÐÝ VE DEVRÝMCÝLER ÖRGÜTÜ Raboçeye Dyelo nun yukarda incelediðimiz, iktisadi müca- delenin, siyasal ajitasyonun en geniþ uygulanabilirliðe araç olduðu, ve bizim görevimizin artýk iktisadi mücadelenin kendisine siyasal bir nitelik kazandýrma vb. olduðu yolundaki iddialarý, sadece siya- sal bakýmdan deðil, örgütsel görevlerimiz bakýmýndan da dar bir görüþü ifade etmektedir. Ýþverenlere ve hükümete karþý iktisadi mücadele bütün Rusyayý kucaklayan merkezi bir örgütü hiç de gerektirmez ve bu yüzden de bu mücadeleden, siyasal muhalefe- tin, protestolarýn ve öfkenin bütün belirtilerini tek bir genel saldýrý içersinde birleþtirecek bir örgüt, profesyonel devrimcilerden mey- dana [sayfa 124] gelen ve bütün halkýn gerçek siyasal liderlerinin yö- netiminde bulunan bir örgüt, hiç bir zaman doðamaz. Bu, anlaþýlýr bir þey. Herhangi bir örgütün niteliðini doðal ve kaçýnýlmaz olarak belirleyen þey, o örgütün eyleminin içeriðidir. Onun için Raboçeye 100 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? Dyelo , yukarda tahlil edilen görüþleri ile, sadece siyasal eylemin deðil, ayný zamanda örgütsel çalýþmanýn da darlýðýný savunmakta ve meþrulaþtýrmaktadýr. Burada da Raboçeye Dyelo , her zaman olduðu gibi, kendiliðindenliðe boyuneðen bir bilince sahip organ olduðunu ortaya koymaktadýr. Oysa kendiliðinden geliþen örgüt biçimlerine kölece boyuneðmenin, örgütsel çalýþmamýzýn dar sýn- ýrlýlýðýný ve ilkelliðini anlayamamanýn, bu en önemli alanda ne ka- dar geri olduðumuzu anlayamamanýn, bütün bunlarý kavrayama- manýn, hareketimizin tu-tulmuþ olduðu gerçek bir hastalýk olduðu- nu söylüyorum ben. Bu öyle bir hastalýktýr ki, çöküþle gelmez; bu, besbelli ki bir büyüme hastalýðýdýr. Bu konuda her türlü geriliðin savunusuna karþý, darlýðýn hoþgörülmesine karþý ödünsüz müca- deleye giriþmenin zamaný, kendiliðinden öfke dalgasýnýn bizim ha- reketin liderlerinin ve örgütçülerinin üzerinden de aþtýðý þu sýradýr. Pratik çalýþmaya katýlanlarýn ya da böyle bir çalýþmaya girmek için hazýrlanmakta olanlarýn hepsinde, aramýzda yaygýn bulunan ama- törlüðe karþý hoþnutsuzluk ve bundan kurtulmamýz için sarsýlmaz bir kararlýlýk yaratmak özellikle gereklidir. A. ÝLKELLÝK NEDÝR? Bu soruyu, 1894-1901 döneminin tipik bir sosyal-demokrat çalýþma çevresinin faaliyetini kýsaca anlatarak yanýtlamaya çalýþacaðýz. O dönemde, öðrenci gençliðin tümünün marksizme sarýldýðýný belirttik. Bu öðrenciler, marksizmle, elbette ki, sadece bir teori olarak [sayfa 125] ilgilenmiyorlardý, onunla Ne Yapmalý? sor- usuna bir yanýt olarak, düþmana karþý savaþmak için bir çaðrý ola- rak ilgileniyorlardý. Bu yeni savaþçýlar, þaþýlacak ölçüde ilkel donatým ve eðitimle savaþa girdiler. Çok kez hemen hemen hiç donatýmlarý yoktu ve eðitim diye bir þey görmemiþlerdi. Sabanýný býrakýp savaþa katýlan köylüler gibi ellerinde sopalarla yürüdüler. Bir öðrenci çe- vresi, hareketin eski üyeleriyle hiç bir baðlantýsý olmadan, baþka yörelerdeki, hatta ayný kentin baþka kesimlerindeki (ya da baþka eðitim kurumlarýndaki) inceleme çevreleriyle hiç bir baðlantý kur- madan, devrimci çalýþmanýn çeþitli bölümlerini örgütlendirmeden, belirli bir zaman süresini kapsayan sistemli bir eylem planý olma- dan, iþçilerle iliþki kuruyor ve çalýþmaya koyuluyor. Bu çevre, yavaþ yavaþ propaganda ve ajitasyonunu yaygýnlaþtýrýyor; eylemleriyle ol- 101 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? dukça geniþ bir iþçi kesiminin ve eðitim görmüþ tabakanýn belirli bir kesiminin sempatisini kazanýyor; bu kesimler ona para sað- lýyorlar ve komite gençlerden oluþan yeni gruplarý bunlar arasýn- dan ediniyor. Komitenin (ya da mücadele birliðinin) çekici gücü büyüyor, eylem alaný geniþliyor, eylemini tamamen kendiliðinden bir biçimde yayýyor; bir yýl ya da birkaç ay önce, öðrenci çevreleri- nin toplantýlarýnda konuþan ve Nereye? sorusunu tartýþan, iþçilerle baðlantý kuran ve bu baðlantýlarý sürdüren, bildiri yazýp yayýnlayan bu kimseler, artýk öteki devrimci gruplarla iliþkiler kuruyorlar, yazýn ediniyorlar, yerel bir gazetenin yayýnýna giriþiyorlar, bir gösteri dü- zenlemekten sözetmeye baþlýyorlar, ve nihayet açýk savaþa geçi- yorlar (bu açýk savaþ ilaný, duruma göre ilk ajitasyon bildirisi, bir gazetenin ilk sayýsý ya da ilk gösteri yürüyüþü olabilir). Çoðunlukla bu çýkýþlar, daha ilk anýnda tam bir fiyaskoyla sonuçlanýr. Ýlk anýn- da ve tam bir fiyasko, çünkü, bu açýk savaþ daha önce düþünülmüþ ve uzun uzadýya saptamýþ sistemli bir plan, inatçý ve uzun [sayfa 126] süreli bir mücadele planý sonucu deðildi, sadece inceleme çevre- sinin geleneksel çalýþmasýnýn kendiliðinden büyümesi sonucuydu; çünkü, polis, besbelli ki, hemen her seferinde, yerel hareketin, üniversite sýralarýnda adlarý duyulmuþ olan baþlýca militanlarýný tanýyordu, ve bir baskýn için kendisine en elveriþli aný kollarken, kasýtlý olarak, elle tutulur bir suçüstü saðlayabilmek için, devrimci grubun yayýlmasýna gözyummuþtur ve her seferinde tanýdýklarý bazý kimselerin tohumluk olarak serbest gezmelerine izin vermiþtir (bildiðim kadar tohumluk terimi hem bizimkilerin hem de çar polisinin kullandýðý bir terimdir). Böyle bir savaþý, bir köylü yýðýnýnýn, ellerinde sopalarla, modern askeri birliklere karþý savaþýna benzet- memek insanýn elinden gelmiyor. Ve insan, savaþçýlarýn tam bir eðitim yoksunluðuna karþýn, yayýlan, büyüyen ve baþarýlar saðlay- an hareketin canlýlýðýna þaþýyor. Tarihsel bakýmdan donatýmýn il- kelliðinin baþlangýçta yalnýz kaçýnýlmaz olmakla kalmadýðý, savaþ- çýlarýn geniþ ölçüde seferber edilmesinin koþulu olarak meþru bile olduðu doðrudur; ama ciddi çatýþmalar yer almaya baþlayýnca (ve bunlar fiilen 1896 yazýndaki grevlerle baþlamýþtýr), savaþ örgütümü- zün eksikliklerini gittikçe daha çok duymaya baþladýk. Ýlkten þaþ- kýnlýða düþen ve gaf üstüne gaf yapan hükümet (örneðin sosyalist- lerin yaptýklarýnýn kötülüklerini anlatarak kamuoyuna baþvurmasý, ya da iþçilerin baþkentlerden taþradaki sanayi merkezlerine sürül- 102 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? mesi gibi), kýsa zamanda mücadelenin yeni koþullarýna ayak uy- durabildi ve kusursuz biçimde donatýlmýþ bir ajan provokatör, ca- sus ve polis birliklerini ustaca kullanmaya baþladý. Baskýnlar o kadar sýklaþtý, o kadar çok insaný etkiledi ki, ve bu baskýnlar sonucu yerel inceleme çevreleri öylesine silinip süpürüldü ki, iþçi yýðýnlarý he- men hemen bütün liderlerini kaybettiler, hareket inanýlmaz ölçü- de daðýnýk bir nitelik aldý ve çalýþmalarda [sayfa 127] süreklilik ve uyum tümüyle olanaksýzlaþtý. Yerel liderlerin böyle darmadaðýn ediliþi, inceleme çevreleri üyelerinin rasgele kiþilerden oluþmasý, teorik, siyasal ve örgütsel sorunlarda gerekli eðitimin olmamasý ve bu sorunlarda dargörüþlülük, bütün bunlar, yukarda anlatýlan koþullarýn kaçýnýlmaz sonuçlarý idi. Ýþler öyle bir hale geldi ki, bir- çok yerlerde iþçiler, gereken saðlamlýðý gösteremediðimizden ve gizlilik kurallarýna uyamadýðýmýzdan ötürü, aydýnlara olan inancýný yitirmeye ve onlardan uzak durmaya baþladýlar. Ýþçiler þöyle diyor- du: aydýnlar pek dikkatsiz davranýyorlar ve polis baskýnlarýna yol- açýyorlar! Hareket konusunda azýcýk bilgisi olan bir kimse, aklý baþýnda sosyal-demokratlarýn tümünün, sonunda bu amatörce yöntemlere bir hastalýk olarak bakmaya baþladýklarýnýn farkýndadýr. Hareketi yakýndan bilmeyen okurun, hareketin özel bir aþamasýný ya da özel bir hastalýðýný icat ettiðimizi sanmamasý için, yukarda söz- lerini aktardýðýmýz tanýktan, aþaðýya bir pasaj daha alacaðýz. Pasa- jýn uzunluðundan dolayý okurun bizi baðýþlayacaðýna inanýyorum. B-v, Raboçeye Dyelo , n° 6da þöyle yazýyor: Daha geniþ pra- tik eyleme tedrici geçiþ, Rus iþçi sýnýfý hareketinin þu anda aþmakta olduðu genel geçici döneme doðrudan doðruya baðlý bulunan bu geçiþ, karakteristik bir özellik olmakla birlikte, Rus iþçilerinin devri- minin genel mekanizmasýnda daha az ilginç olmayan bir baþka özellik de vardýr. Eyleme uygun devrimci güçlerin genel olarak bulunmayýþýndan * sözetmekteyiz, bu yokluk sadece St. Peters- burgda deðil tüm Rusyada duyulmaktadýr. Ýþçi sýnýfý hareketinin genel olarak yeniden canlanýþýyla, çatýþan yýðýnlarýn genel olarak geliþmesiyle, grevlerin giderek [sayfa 128] sýklaþmasýyla, iþçilerin artan açýk yýðýn mücadelesiyle, ve hükümet baskýsýnýn, tutuklamalarýn, sýnýrdýþý etmelerin ve sürgünlerin yoðunlaþmasýyla, usta devrimci * Ýtalikler bize ait. 103 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? güçlerin bu yokluðu gittikçe daha çok göze batar bir hale gelmek- tedir , ve hiç kuþku yok ki, bu durum, hareketin derinliðini ve genel niteliðini etkilememezlik edemez . Birçok grev, devrimci örgütlerin güçlü ve doðrudan etkisi olmaksýzýn yapýlmaktadýr. ... Ajitasyon bildirileri ve illegal yazýn eksikliði duyulmaktadýr. ... Ýþçilerin incele- me çevreleri ajitatörlerden yoksun kalmaktadýr. ... Üstelik durma- dan para sýkýntýsý çekilmektedir. Kýsacasý, iþçi sýnýfý hareketinin bü- yümesi devrimci örgütlerin büyüme ve geliþmesini aþmaktadýr. Et- kin devrimcilerin sayýsal gücü, hoþnutsuz iþçi yýðýnlarý üzerindeki etkiyi kendi ellerinde yoðunlaþtýrmalarýný ya da bu hoþnutsuzluða birazcýk olsun uyum ve örgütlülük getirmelerine olanak vermeye- cek kadar azdýr. ... Daðýnýk, birbirine baðlý olamayan ayrý ayrý incele- me çevreleri, ayrý ayrý devrimciler, organlarý orantýlý biçimde geliþmiþ tek bir güçlü ve disiplinli örgütü temsil etmemektedirler. ... Daðý- týlan inceleme çevrelerinin yerine derhal yenilerinin örgütlendiril- mesinin, ancak hareketin canlýlýðýný tanýtladýðýný ... ama gerektiði gibi eðitilmiþ devrimcilerin yeter sayýda bulunduðunu tanýtlamadý- ðýný kabul eden yazar þu sonuca varýyor: St. Petersburg devrimci- leri arasýnda pratik eðitimin bulunmayýþý, çalýþmalarýn sonuçlarýnda görülebilir. Son yargýlamalar ve özellikle Öz Kurtuluþ Grubunun ve Sermayeye Karþý Emek Grubunun 65 yargýlanmalarý açýkça göstermiþtir ki, iþçi sýnýfýnýn koþullarý ve bunun sonucu olarak da belirli bir fabrikada ajitasyon yapma koþullarý konusunda ayrýntýlý bilgiden yoksun, gizlilik ilkelerinden habersiz, ve sosyal-demokrasi- nin ancak genel ilkelerini anlayabilen [eðer anlýyorsa] genç mili- tan, çalýþmasýný ancak dört, beþ ya da altý ay kadar yürütebilmek- tedir. Bunun ardýndan, bütün [sayfa 129] örgütün ya da hiç deðilse örgütün bir kýsmýnýn yýkýlmasýna neden olan tutuklamalar gelmek- tedir. Onun için þu soruyla karþýlaþmaktayýz: eðer ömrü aylarla öl- çülecekse, bu grup, baþarýlý eylem yürütebilir mi? ... Besbelli ki, mevcut örgütlerin kusurlarýnýn sadece bu geçiþ döneminden ileri geldiðini söyleyemeyiz. ... Besbelli ki, çalýþmakta olan örgütlerin sayýsal ve her þeyden öte niteliksel yapýlarý küçümsenecek bir et- men deðildir, ve bizim sosyal-demokratlarýmýzýn birinci görevi ... örgütleri etkin bir biçimde birleþtirmek ve örgüt üyeleri arasýnda sýký bir ayýklama yapmaktýr. 104 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? B. ÝLKELLÝK VE EKONOMIZM Þimdi de, kuþkusuz her okurun aklýna gelmiþ olmasý gere- ken bir sorunu ele alalým. Bütün hareketi etkileyen büyüme hasta- lýðý olan bu ilkellikle, Rus sosyal-demokrasisinin içerisindeki akým- larýndan biri olan ekonomizm arasýnda bir baðlantý kurulabilir mi? Biz kurulabileceði görüþündeyiz. Pratik eðitimden, örgütsel çalýþ- malarýný yürütme yeteneðinden yoksunluk, hiç kuþku yok ki, daha baþýndan beri, her zaman, devrimci marksizmi savunanlar dahil, hepimizin ortak noksanlýðýdýr. Eðer sorun sadece pratik eðitimden yoksunluk olsaydý, kimse pratik içinde çalýþanlarý suçlayamazdý. Ama ilkellik terimi eðitim yoksunluðundan daha fazla bir þeyi kapsar; bu terim, genel olarak, devrimci çalýþmada dar kapsamlý- lýðý, bu kadar dar eylem temeli üzerinde iyi bir devrimciler örgütü- nün kurulamayacaðýný anlayamamayý, ve nihayet (ki bu en önem- lisidir) bu darlýðý haklý gösterme ve onu özel bir teori durumuna yükseltmeyi, yani bu sorunda da kendiliðindenliðe böylece boyu- neðmeyi ifade eder. Bu türden çabalar açýða çýkar çýkmaz, ilkel- liðin ekonomizmle baðlarý bulunduðu ve genel olarak kendimizi ekonomizmden [sayfa 130] (yani marksist teorinin ve sosyal-demok- rasinin rolünün ve siyasal görevlerinin dar anlayýþýndan) kurtarma- dýkça, örgütsel eylemimizin bu darlýðýndan da hiç bir zaman kurtula- mayacaðýmýz açýkça belli oldu. Bu çabalar, kendilerini, iki yönde ortaya koydular. Bazýlarý, iþçi yýðýnlarýnýn, devrimcilerin onlara ka- bul ettirmeye çalýþtýklarý geniþ ve militan siyasal görevleri bizzat kendilerinin ortaya atmadýklarýný; henüz kýsa vadeli siyasal istem- ler uðruna mücadele etmeyi, iþverenlere ve hükümete karþý ik- tisadi mücadeleyi* yürütmeyi sürdürmeleri gerektiðini (ve doðal olarak yýðýn hareketinin eriþebileceði bu mücadeleye denk düþen ve en az hazýrlýklý gençliðin bile eriþebileceði bir örgüt olmasý gerektiðini) söylemeye baþladýlar. Her türlü teoricilik teorisinden uzak olan bazýlarý ise, siyasal bir devrimi gerçekleþtirmenin olana- klý ve zorunlu olduðunu, ama bunun, proletaryayý sýký ve inatçý mücadele içerisinde eðitmek üzere güçlü bir devrimciler örgütü yaratmayý gerektirmediðini söylediler. Yapmamýz gereken tek þey, o eski dostumuza, eriþilebilir sopaya sarýlmaktýr. Üstü örtülü ko- * Raboçaya Mysýl ve Raboçeye Dyelo , özellikle Plehanova Yanýt. 105 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? nuþmayý bir tarafa býrakýrsak, genel bir grev örgütlemeli* ya da ký- zýþtýrýcý terör yoluyla iþçi sýnýfý hareketinin ruhsuz ilerleyiþini kam- çýlamalýyýz.** Biri oportünist, öteki devrimci olan bu iki eðilim, egemen olan amatörlüðe boyuneðmektedir; bunlar amatörlükten kurtulunabileceðine inanmamakta ve ilk ve zorunlu pratik görevi- mizin, siyasal mücadeleye gerekli enerjiyi, oturmuþluðu ve sürekli- liði saðlayabilecek olan bir devrimciler örgütünün yaratýlmasý olduðunu görememektedirler. B-vnin þu sözlerini aktardýk: Ýþçi sýnýfý hareketinin [sayfa 131] büyümesi, devrimci örgütlerin büyüme ve geliþmesini aþmaktadýr. Yakýndan gözlemde bulunan bir kimsenin bu deðerli görüþü ( Ra- boçeye Dyelo nun B-vnin yazýsý hakkýndaki yorumu böyledir) bi- zim için çifte bir deðer taþýr. Bu beyan, Rus sosyal-demokrasimizin bugünkü bunalýmýnýn baþlýca nedeninin, liderlerin (ideologlarýn, devrimcilerin, sosyal-demokratlarýn) yýðýnlarýn kendiliðinden atýlý- mýnýn gerisinde kalmýþ olmalarý yolundaki görüþümüzü doðrular. Bu beyan, ayný zamanda, ekonomist mektubu ( Ýskra , n° 12) yaz- anlar tarafýndan, Kriçevski ve Martinov tarafýndan ileri sürülen, ken- diliðinden unsuru, günlük tekdüze mücadeleyi küçümsemenin tehlikesini belirten, süreç olarak taktikleri vb. savunan savlarýn tü- münün, ilkelliði övme ve savunmadan baþka bir þey olmadýðýný gösterir. Teorisyen sözcüðünü dudak bükmeden telâffuz ede- meyen, eðitimden yoksunluða ve geriliðe kapýlmýþ olmalarýna yaþamýn gerçeklerini sezme adýný takmýþ olan bu adamlar, ger- çekte en zorunlu pratik görevlerimizi anlayamadýklarýný açýða vur- maktadýrlar. Arkada kalanlara þöyle baðýrýyorlar: Ayak uydur! Ýleriye geçme! Örgütsel çalýþmada enerji ve inisiyatiften yoksun bulun- anlara geniþ ve yürekli eylem için gerekli planlarý bulunmayanla- ra, süreç-olarak-taktikler vazediyorlar! Bizim iþlediðimiz en büyük günah, siyasal ve örgütsel görevlerimizi, her günkü iktisadi müca- delenin kýsa vadeli, elle tutulur somut çýkarlarý düzeyine indir- gememizdir ; ama onlar, iktisadi mücadelenin kendisine siyasal bir nitelik kazandýrýn! diye hep ayný nakaratý yineleyip duruyorlar. Yi- neliyoruz: halk masalýndaki kahraman, geçen cenaze alayýna, * Bkz: Kiev Komitesi tarafýndan yeniden basýlmýþ olan ve Rusyada Proleter - Mücadele adlý derlemede yayýnlanan Siyasal Devrimi Kim Yapacaktýr? adlý broþür. ** Devrimciliðin Yeniden Doðuþu ve Svoboda dergisi. 106 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? gözünüz aydýn! diye baðýrýrken ne kadar yaþamýn gerçeklerini seziyorduysa, böyle bir davranýþta bulunanlar da o kadar seziyor- lar. Bu ukalâlarýn gerçekten Narsise lâyýk eþsiz bir kendini beðenmiþlikle, iþçi çevrelerinin sözcüðün gerçek ve [sayfa 132] pratik anlamýyla, yani siyasal istemler uðruna geçerli ve baþarýlý pratik mücadele anlamýnda siyasal görevlerle genel olarak ( aynen böy- le! ) baþedemeyiþleri konusunda ( Raboçeye Dyelonun Yanýtý , s. 24) Plehanova nasýl ders verdikleri anýmsansýn. Çevre vardýr, çev- re vardýr, baylar! Elbette ki, amatör çevreleri, amatörlüklerinin farkýna varýp da bundan vazgeçemedikleri sürece, siyasal görevler- le baþedemezler. Eðer ayrýca, bu amatörler, kendi ilkel yöntemleri- ne vurgunsalar, ve pratik sözcüðünün altýný çizmekte direniyorlar- sa ve pratik olmanýn, bir kimsenin kendi görevlerini, yýðýnlarýn en geri katýnýn anlayýþ düzeyine indirgemesini gerektirdiðini sanýyor- larsa, o zaman böyleleri deva bulmaz amatörlerdir ve, elbette ki, bunlar genel olarak herhangi bir siyasal görevle baþedemezler . Ama Alekseyev ve Miþkin tipinde, Halturin ve Jelyabov tipinde bir liderler çevresi, en gerçek ve en pratik anlamýyla siyasal görevlerle baþedecek yetenektedir, ve böyleleri, siyasal görevleri, ateþli pro- pagandalarýnýn kendiliðinden uyanan yýðýnlarda yanký bulmasýn- dan ötürü, kaynayan enerjilerinin devrimci sýnýfýn enerjisinde destek bulmasýndan ötürü baþarabilmektedirler. Plehanov, bu devrimci sýnýfýn varlýðýna iþaret etmekle, ve bu sýnýfýn kendiliðinden uyanýþýnýn kaçýnýlmaz olduðunu tanýtlamakla kalmayýp, iþçi çevrelerine bile yüksek, geniþ kapsamlý siyasal görev yüklerken bin kez haklýydý. Ama siz, o zamandan beri fýþkýrmýþ olan yýðýn hareketine, bu göre- vi alçaltmak , iþçi çevrelerinin enerjisini ve eylem alanýný daralt- mak için iþaret ediyorsunuz. Eðer siz, kendi ilkel yöntemlerinize vurgun deðilseniz, nesiniz? Pratik olmakla övünüyorsunuz, ama her pratik Rus iþçisinin, sadece bir çevrenin deðil, bir kiþinin ener- jisinin bile devrim davasý için nasýl mucizeler yaratabileceðini bil- diðini göremiyorsunuz. Yoksa siz, bizim hareketimizin 1870 lerin önderleri gibi önderler çýkaramayacaðýný mý [sayfa 133] sanýyorsunuz? Eðer bunu sanýyorsanýz, niçin? Eðitimden yoksun olduðumuz için mi? Ama biz, kendi kendimizi eðitiyoruz, ve eðitmeye devam ede- ceðiz, ve gün gelecek eðitilmiþ olacaðýz! Ýþverenlere ve hükümete karþý iktisadi mücadele durgun suyunun yüzeyini yosunlar kapla- 107 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? dýðý ne yazýk ki doðrudur; aramýzda öyleleri çýktý ki, kendiliðinden- liðin önünde, (Plehanovun bir deyiþini kullanýrsak) Rus proleta- ryasýnýn kýçýna vecd içinde bakarak, secde ediyorlar. Ama biz, bu yosunlardan kurtulacaðýz. Rus devrimcilerinin, gerçekten de- vrimci bir teorinin kýlavuzluðunda, gerçekten devrimci ve kendi- liðinden uyanan sýnýfa dayanarak, heybetiyle doðrulmasýnýn zamaný nihayet nihayet! gelmiþtir. Bunun olabilmesi için, pratik içinde çalýþanlar yýðýnýnýn, bunlardan daha da kalabalýk olan ve okul sý- ralarýndan beri pratik eylem rüyasý görenler yýðýnýnýn, siyasal gö- revlerimizi aþaðýlama ve örgütsel çalýþmalarýmýzýn alanýný sýnýrlandýrma yolundaki her türlü öneriyi alay ve küçümseme ko- nusu yapmalarý yeterlidir. Ve hiç telaþlanmayýn, baylar, bunu baþaracaðýz! Nereden Baþlamalý adlý makalemde, Raboçeye Dyelo nun görüþüne karþý þunlarý söyledim: Özel bir soruna iliþkin aiitasyon taktiklerini ya da parti örgütüne iliþkin herhangi bir ayrýntýdaki tak- tikleri 24 saat içinde deðiþtirmek mümkündür. Ama 24 saat içinde demeyeceðim, 24 ay içinde bile, insanýn bir mücadele örgütünün ve yýðýnlar içinde siyasal ajitasyonun genel, sürekli ve mutlak zorun- luluðu konusundaki görüþünü deðiþtirebilmesi için her türlü ilke- den yoksun olmasý gerekir.* Raboçeye Dyelo nun karþýlýðý þu oldu: Ýskranýn, olgulara dayandýðýný iddia ettiði bu biricik suçlamasý ta- mamen dayanaksýzdýr. Raboçeye Dyelo okurlarý çok iyi bilirler ki, daha baþlangýçta, [sayfa 134] biz, Ýskra nýn çýkmasýný beklemeden, siyasal ajitasyona çaðrýda bulunmakla kalmadýk ... [bunu sadece iþçi inceleme çevrelerinin deðil, yýðýnsal iþçi sýnýfý hareketinin de, mutlakiyeti devirmeyi birinci siyasal görev sayamayacaðýný, an- cak kýsa vadeli siyasal istemler uðruna mücadele ile yetinmesi ge- rektiðini ve yýðýnlarýn ancak bir ya da birkaç grevden sonra kýsa vadeli siyasal istemleri anlamaya baþladýklarýný söyleyerek yaptý- nýz], ...yurtdýþýndan Rusya içinde çalýþan yoldaþlara ilettiðimiz yayýn- larýmýzda, siyaset ve ajitasyon ile ilgili biricik sosyal-demokrat mal- zemeyi saðladýk ... [ve bu biricik malzemede, sadece en geniþ si- yasal ajitasyonu sýrf iktisadi mücadeleye dayandýrmakla kalmayýp, bu sýnýrlý ajitasyonun en geniþ ölçüde uygulanabilen ajitasyon ol- duðunu iddia etmeye kadar iþi vardýrdýnýz. Baylar, görmüyor mu- * Bkz: Collected Works , Vol. 5, s. 58. -Ed. 108 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? sunuz ki, Ýskra nýn yayýnlanmasýnýn ve Raboçeye Dyelo ya karþý mücadeleye giriþmesinin zorunluluðunu tanýtlayan, bunun, sað- lanan biricik malzeme olduðu yolundaki kendi savýnýzdýr!]. ... Öte yandan, bizim yayýn eylemimiz, partinin taktik birliði için fiilen ze- min hazýrlamýþtýr ... [taktiðin partiyle birlikte büyüyen parti görev- lerinin büyümesi süreci olduðu inancýndaki birliði mi? Gerçekten çok deðerli bir birlik!]. ... Ve böylelikle bir militan örgütün yaratýl- masý olanaðýný saðlamýþtýr; o örgüt ki, onun uðuna Yurtdýþý Birlik, yurtdýþýndaki bir örgütün yapabileceði her þeyi yapmýþtýr. ( Raboçeye Dyelo , n° 10, s. 15.) Asýl konudan kaçmak için boþuna çaba! Eliniz- den geleni yaptýðýnýzý yadsýmak aklýmýn kenarýndan geçmez. Ben sizin için olanaklý olanýn sýnýrlarýnýn kendi görüþünüzün darlýðýy- la çizilmiþ olduðunu iddia ettim ve þimdi de ediyorum. Bir militan örgütün kýsa vadeli siyasal istemler mücadelesinden, ya da iþ- verenler ve hükümete karþý iktisadi mücadeleyi yürütmesinden sözetmek gülünçtür. [sayfa 135] Ama eðer okur, amatörlüðe olan ekonomist sevdanýn inci- lerini görmek istiyorsa, seçmeci ve sallantýlý Raboçeye Dyelo dan yüzünü çevirip tutarlý ve kararlý Raboçaya Mysýl a bakmalýdýr. Özel Ek inde, s. 13te R. M. þöyle yazýyor: Þimdi de gerçek devrimci ay- dýn denen tabaka üzerine bir çift sözümüz var. Bu tabakanýn, çar- lýða karþý kesin mücadeleye giriþmeye hazýr olduðunu birçok kez tanýtladýðý doðrudur. Ama talihsizlik þurda ki, devrimci aydýn taba- kamýz, siyasal polisin en amansýz baskýsýna uðradýðýndan, siyasal polise karþý mücadelenin otokrasiye karþý siyasal mücadele olduðu- nu sandý. Onun için bu tabaka, bugüne kadar, otokrasiye karþý mücadele için kuvvetlerin nereden saðlanabileceðini anlayama- mýþtýr. (Sözcüðün en kötü anlamýyla) kendiliðinden harekete ta- pan bu kimsenin, polise karþý mücadeleye tepeden bakýp onu horgörmesi, gerçekten eþi bulunmaz bir davranýþ! Kendiliðinden yýðýn hareketinde siyasal polise karþý mücadeleye giriþmemizin hiç de önemli olmadýðý savýna dayanarak, gizli eylemi örgütlendirmede- ki beceriksizliðimizi haklý göstermeye hazýrdýr! Devrimci örgütler- deki eksikliklerimiz o denli ciddi bir sorun haline gelmiþtir ki, bu korkunç vargýya çok az kimse katýlýr, ama örneðin Martinov buna katýlmýyorsa, bu, kafasýndaki fikirleri mantýksal sonuçlarýna kadar düþünemediðinden ya da düþünmeye cesareti yetmediðinden ötür- 109 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? üdür. Yýðýnlarýn somut istemleri, elle tutulur sonuçlar vaadeden istemleri ileri sürme görevi, gerçekten de, istikrarlý, merkezi bir militan devrimciler örgütünün yaratýlmasý için özel çabalar sarfe- dilmesini gerektirmekte midir? Böyle bir görev, siyasal polise karþý hiç mücadele etmeyen yýðýnlar tarafýndan yerine getirile- mez mi? Üstelik, eðer birkaç lider dýþýnda. siyasal polise karþý mücadelede hiç bir yeteneði olmayan , iþçiler (büyük çoðunluk) tarafýndan da [sayfa 136] üstlenilmeseydi, bu görev baþarýlabilir miydi? Yýðýnýn ortalama öðesi olan bu iþçiler, grevlerde ve polisle ve aske- ri birliklerle yapýlan sokak çatýþmalarýnda insanüstü bir enerji ve özveri gösterebilirler ve tüm hareketimizin sonucunu belirleyebilir- ler (ve belirleyecek olanlar yalnýzca onlardýr); ama siyasal polise karþý mücadele özel nitelikler gerektirir, profesyonel devrimciler gerektirir. Ve biz, yýðýnlarýn sadece somut istemler deðil, iþçi yýðýn- larýnýn gittikçe artan sayýda profesyonel devrimciler de öne sür- mesini saðlamalýyýz. Böylece, profesyonel devrimciler örgütü ile salt iþçi hareketi arasýndaki iliþki sorununa varmýþ bulunuyoruz. Bu sorun, yazýna çok az yansýmýþsa da, ekonomizme azçok eðilim gösteren yoldaþlarla yaptýðýmýz konuþma ve polemiklerde, bu, biz siyasetçileri büyük çapta meþgul etmiþtir. Bu, özel ele alýþ biçimi gerektiren bir sorundur. Ama bu sorunu ele almadan önce, ilkellik ile ekonomizm arasýndaki bað konusundaki tezimizi gösteren bir baþka aktarma daha sunalým. Bay N. N., Yanýt inda þöyle yazmaktadýr: Emeðin Kurtuluþu grubu, mücadele için maddi güçlerin nereden saðlanacaðýný düþünmeden ve mücadelenin hangi yolu izleyeceðini belirtme- den, hükümete karþý doðrudan doðruya mücadeleye giriþilmesini istemektedir. Bu tümcedeki sözcüklerin altýný çizen yazar, yol sözcüðüne þu dipnotu eklemektedir: Bunu gizliliðin gereði olarak açýklayamayýz, çünkü program bu komplonun deðil, bir yýðýn ha- reketinin sözünü etmektedir. Ve yýðýnlar gizli yollardan ilerleye- mez. Gizli bir grev düþünebilir miyiz? Gizli gösteriler ve dilekçeler düþünebilir miyiz? ( Vademecum , s. 59.) Böylece, yazar, maddi güçler sorununa (grevlerin ve gösterilerin örgütleyicileri) ve müca- delenin izleyeceði yollar sorununa çok yaklaþmaktadýr. Ama, yýðýn hareketine tapýndýðý için, yani bu harekete devrimci eylemimizi yüreklendiren ve ona hýz veren bir þey deðil de, bizi [sayfa 137] dev- rimci eylemi yürütme zorunluluðundan kurtaran bir þey olarak 110 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? baktýðý için, gene de þaþkýn bir durumdadýr. Ona katýlanlar için ve onunla doðrudan doðruya ilgili bulunanlar için bir grevin sýr olarak kalmasý olanaksýzdýr, ama bir grev, hükümet, grevcileri tecrit et- mek ve grev hakkýnda bütün haberlerin yayýlmasýný önlemek ama- cýyla gereken önlemleri aldýðýndan, Rus iþçi yýðýnlarý için bir sýr olarak kalabilir (ve çoðunlukla kalmaktadýr). Burada siyasal poli- se karþý özel bir mücadele gereklidir, böyle bir mücadeleyi de grevlerde yer alan geniþ yýðýnlar fiilen yürütemez. Böyle bir müca- dele, devrimci eyleme profesyonel olarak girmiþ kimseler tarafýn- dan sanatýn bütün kurallarýna uygun olarak örgütlendirilmelidir. Yýðýnlarýn kendiliðinden harekete katýlmalarý olgusu, bu mücade- lenin örgütlendirilmesini, daha az zorunlu kýlmaz. Tersine daha zorunlu yapar; çünkü biz sosyalistler, eðer polisin her grevi ve her gösteriyi bir sýr haline getirmesini önlemezsek (ve zaman zaman kendimiz de gizlice grevler ve gösteriler hazýrlamazsak), yýðýnlara karþý doðrudan görevimizi baþaramýyoruz demektir. Ve biz bunu baþaracaðýz , çünkü kendiliðinden uyanan yýðýnlar da, kendi safla- rýndan , artan sayýda profesyonel devrimciler yetiþtireceklerdir (ama elbette ki, biz, iþçilere yerlerinde saymayý öðütleme gafletin- de bulunmazsak). C. ÝÞÇÝLER ÖRGÜTÜ VE DEVRÝMCÝLER ÖRGÜTÜ Siyasal mücadeleden iþverenlere ve hükümete karþý iktisa- di mücadeleyi anlayan bir sosyal-demokrat için, devrimciler ör- gütü ile iþçiler örgütünün aþaðýyukarý ayný þey olmasý doðaldýr. Nitekim fiilen olan da budur; öyle ki, örgütten sözettiðimizde, ayrý ayrý diller konuþmaktayýz. Örneðin daha önceden tanýmadýðým 66 oldukça tutarlý bir ekonomistle aramda geçen konuþmayý iyice [sayfa 138] anýmsamaktayým. Siyasal Devrimi Kim Gerçekleþtirecek? adlý broþürü tartýþýyorduk, ve kýsa zamanda bu yapýtýn örgüt soru- nunu görmezlikten geldiði görüþünde birleþtik. Nerede ise aramýz- da tam bir görüþ birliðine varacaktýk ki, konuþmanýn ilerlemesiyle, ayrý ayrý dillerde konuþtuðumuz ortaya çýktý. Muhatabým, yazarý, grev fonlarýný, karþýlýklý yardýmlaþma derneklerini vb. görmezden gelmekle suçluyordu, oysa siyasal devrimi gerçekleþtirecek olan temel etmen olarak benim aklýmda olan bir devrimciler örgütüy- 111 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? dü. Aramýzdaki görüþ ayrýlýðý açýkça ortaya çýkýnca da, anýmsadý- ðým kadarýyla, bu ekonomistle görüþ birliði içinde olduðum tek bir ilke sorunu bile yoktu. Aramýzdaki görüþ ayrýlýðýnýn kaynaðý nerede idi? Ekonomist- lerin hem örgüt, hem de siyaset sorunlarýnda durmadan sosyal- demokrasiden trade - union culuða kaymakta olduklarý gerçeðin- deydi. Sosyal-demokrasinin siyasal mücadelesi, iþçilerin iþverenlere ve hükümete karþý iktisadi mücadelesinden çok daha geniþ ve karmaþýk bir mücadeledir. Ayný biçimde (ve bundan ötürü), de- vrimci sosyal-demokrat partinin örgütlenmesi, kaçýnýlmaz olarak, iþçilerin iktisadi mücadele için örgütlenmesinden, ayrý türde bir örgütlenme olmak zorundadýr. Ýþçilerin örgütü, ilkin sendikal bir örgüt olmalýdýr; ikincisi, olabildiðince geniþ olmalýdýr; üçüncüsü, koþullar elverdiðince gizlilikten uzak, açýk olmalýdýr (söylemenin gereði yok ki, burada olsun, daha ileride olsun, sözkonusu olan, yalnýzca otokratik Rusyadýr), buna karþýlýk, devrimciler örgütü, her þeyden önce ve esas olarak devrimci eylemi meslek edinmiþ kiþilerden oluþmalýdýr (iþte bunun için, devrimciler örgütünden söze- derken, devrimci sosyal-demokratlarý kastetmekteyim). Böyle bir örgütün üyelerinin bu ortak özelliði karþýsýnda, iþçilerle aydýnlar arasýndaki , ve hele ayrý ayrý meslekler arasýndaki her türlü ayrým kesin olarak silinmelidir . Besbelli ki, bu örgüt, pek geniþ tutulma- malý [sayfa 139] ve olabildiðince gizli olmalýdýr. Bu üç ayýrýcý nokta üzerinde duralým Siyasal özgürlüklerin var olduðu ülkelerde, sendika örgütüy- le siyasal örgüt arasýndaki ayrým apaçýktýr, sendikalarla sosyal-de- mokrasi arasýndaki ayrým gibi. Biriyle öteki arasýndaki iliþkilerin, tarihsel, hukuksal vb. koþullara göre ülkeden ülkeye deðiþmesi do- ðaldýr; bu iliþkiler az ya da çok sýký, karmaþýk vb. olabilir (bize göre olabildiðince daha sýký ve daha az karmaþýk olmalýdýr); ama özgür ülkelerde sendika örgütünü sosyal-demokrat parti ile ayný þey say- maya kalkýþmak sözkonusu olamaz. Rusyada, ilk bakýþta, otokrasi- nin boyunduruðu, sosyal-demokrat örgütle iþçi dernekleri arasýndaki her türlü ayrýmý silmektedir, çünkü bütün iþçi dernekleri ve bütün inceleme çevreleri yasaklanmýþtýr ve iþçilerin iktisadi mücadelesi- nin baþlýca belirtisi ve silahý olan grev, adi bir suç sayýlmaktadýr (bazan da bir siyasal suç!). Böylece, bizdeki durum, bir yandan iktisadi mücadeleyi yürüten iþçileri siyasal sorunlarla uðraþmaya 112 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? iterken, öte yandan sosyal-demokratlarý da, sendikacýlýkla so- syal-demokrasiyi birbirine karýþtýrmaya itmektedir (ve bizim Kriçevskilerimiz, Martinovlarýmýzý ve benzerleri, birinci cinsten it- elemeyi usanmadan tartýþýrken, ikinci cinsten itelemenin farký- na varmamaktadýrlar). Gerçekten de, gözümüzün önüne, iþveren- lere ve hükümete karþý iktisadi mücadeleye yüzde doksandokuz gömülmüþ olan kimseleri getiriniz. Bunlardan bazýlarý, eylemleri- nin tamamý süresince (dört ila altý ay) daha çapraþýk bir devrimci- ler örgütünün gereðini düþünmek zorunluluðunu hiç bir zaman duymayacaktýr. Baþkalarý, belki de, oldukça geniþ ölçüde daðýtýlan bernþtayncý yazýna raslayacaklar ve, bunun etkisi altýnda günlük tek düze mücadelenin ileriye hareketinin derin anlam taþýdýðý inancýna varacaklardýr. Baþkalarý da, belki, proletaryanýn müca- delesiyle sýký ve [sayfa 140] organik baðlar kurma, sendika hareketi- yle sosyal-demokrat hareket arasýnda baðlar kurma örneðini bütün dünyaya gösterme gibi çekici bir düþünceye kapýlacaklardýr. Böy- leleri, bir ülkeye kapitalizmin ve bunun sonucu olarak da iþçi sýnýfý hareketinin girmesi ne kadar gecikirse, o ülkedeki sosyalistlerin sendika hareketine o kadar çok katýlabileceklerini ve bu hareketi destekleyebileceklerini, ve bu ülkede sosyal-demokrat olmayan sendikalarýn varlýðý için nedenlerin o ölçüde azalacaðýný iddia ede- bilirler. Bu sav, buraya kadar tamamen doðrudur; ama ne yazýk ki, kimileri daha da ileri giderek bu durumdan sosyal-demokrasi ile sendikacýlýðýn tam bir kaynaþmasý düþünü görüyorlar. Biraz aþaðýda, St. Petersburg Mücadele Birliðinin Tüzüðü örneðinden, bu gibi düþlerin örgüt planlarýmýz üzerinde nasýl olumsuz etkide bulun- duðunu göreceðiz. Ýktisadi mücadeleyi amaçlayan iþçi örgütleri, sendikal ör- gütler olmalýdýr. Her sosyal-demokrat iþçi, elinden geldiði kadar bu örgütleri desteklemeli ve bunlarýn içinde etkin olarak çalýþmalýdýr. Bu böyle olmakla birlikte, sendikalarda üyeliðe yalnýz sosyal-de- mokratlarýn seçilmesini istemek, elbette ki bizim çýkarýmýza olan bir þey deðildir; çünkü, böyle bir þey, olsa olsa, bizim yýðýnlar üze- rindeki etkimizin kapsamýný daraltýr. Ýþverenlere ve hükümete karþý mücadele için birleþmenin gereðini anlayan her iþçi, sendikalara girebilmelidir. Eðer sendikalar, hiç deðilse bilinçlenmenin bu ilkel derecesine ulaþmýþ olan herkesi birleþtirmezse, ve çok geniþ ör- gütler olarak kurulmazsa, sendikalarýn asýl amacýna ulaþmak 113 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? olanaksýzlaþýr. Bu örgütler ne kadar geniþ tutulursa, bunlar üzerin- deki etkimiz de o ölçüde geniþ olur. Bu etki, sadece iktisadi müca- delenin kendiliðinden geliþmesi yüzünden ileri gelmez, sosyalist sendika üyelerinin, yoldaþlarýný etkilemede gösterdikleri doðrudan ve bilinçli çabadan da ileri gelir. Ama geniþ bir örgüt sýký gizlilik yöntemleri [sayfa 141] uygulayamaz (çünkü daha fazlasýný ister). Çok sayýda üye gereði ile gizlilik yöntemlerini uygulama gereði arasýn- daki çeliþki nasýl uzlaþtýrýlacaktýr? Sendikalarý olabildiðince açýk, her þeyi ortada örgütler haline nasýl getireceðiz? Genel olarak söy- lemek gerekirse, bu sonuca yalnýzca iki yoldan varabiliriz: ya sen- dikalar yasallaþtýrýlýr (bazý ülkelerde, bu, sosyalist ve siyasal birliklerin yasallaþtýrýlmalarýndan önce gelmiþtir), ya da örgüt gizli tutulur, ama öylesine serbest ve þekilsiz, Almanlarýn dediði gibi lose dir* ki, üyelerin büyük çoðunluðunu ilgilendirdiði kadarýyla, gizlilik yön- temlerinin gerekliliði hemen hemen sýfýra inmiþ olur. Sosyalist olmayan ve siyasal olmayan iþçi birliklerinin yasal- laþtýrýlmalarý Rusyada baþlamýþ bulunmaktadýr, ve hiç kuþku yok ki, hýzla büyüyen sosyal-demokrat iþçi sýnýfý hareketimizin kaydet- tiði her ilerleme, çoðunlukla kurulu düzenin yandaþlarýndan, ama kýsmen de iþçilerin kendilerinden ve liberal aydýnlardan gelen bu yoldaki yasallaþtýrma giriþimlerini artýracak ve yüreklendirecektir. Sendikalara legalite bayraðý Vasiliyevler ve Zubatovlar tarafýndan daha þimdiden çekilmiþ bulunuyor. Ozerovlar ve Vormslar bunla- ra destek olmayý vaadettiler ve desteklediler, ve iþçiler arasýnda da, daha þimdiden, bu yeni eðilimin yandaþlarýna raslanmaktadýr. Bundan böyle, bu eðilimi hesaba katmamazlýk edemeyiz. Bunu nasýl hesaba katacaðýz, bu konuda sosyal-demokratlar arasýnda iki ayrý görüþ olamaz. Zubatovlarýn ve Vasilyevlerin, çar jandarmasýn- ýn ve papazlarýn bu harekette oynadýklarý rolü durmadan teþhir etmeli ve iþçilere böylelerinin gerçek niyetlerini açýklamalýyýz. Ýþçilerin legal toplantýlarýndaki liberal siyasetçilerin verdikleri söy- levlerde, bütün uzlaþýcý ve uyumluluðu savunan sözleri teþhir et- meliyiz. Bu gibi söylevlerin, barýþçý sýnýf iþbirliðinin özlenen bir þey [sayfa 142] olduðu yolunda içten gelme bir inancýn sonucu söylen- miþ olmasý, ya da iktidardan bazi ödünler koparmak için söylen- mesi, ya da sadece bir dikkatsizlik sonucu olmasý, durumu deðiþ- * Gevþek. -ç. 114 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? tirmez. Ve nihayet, bu gibi açýk toplantýlarda ve izinli derneklerde, ateþli olanlarý saptayan ve kendi ajan provokatörleri ni illegal ör- gütlere sokmak için legal örgütlerden yararlanmaya çalýþan polisin sýk sýk kurduðu tuzaklar konusunda iþçileri uyarmalýyýz. Bunu yaparken, iþçi sýnýfý hareketinin yasallaþmasýnýn, uzun vadede Zubatovlarýn deðil, bizim iþimize yarayacaðýný unutmamak gerekir. Tersine, yaban otlarýný buðdaydan ayýrmamýza yardýmcý olacak olan þey, teþhir kampanyamýzdýr. Yaban otunun ne olduðu- nu belirtmiþ bulunuyorum. Buðdaydan kastýmýz en geri kesimler de dahil olmak üzere, gittikçe artan sayýda iþçileri toplumsal ve siyasal sorunlara çekmek, ve geliþmesiyle bize ajitasyonumuz için bol bol malzeme saðlayacak olan ve esas olarak legal olan iþlevlerden (legal kitaplarýn daðýtýmý, yardýmlaþma sandýklarý vb.) kendimizi, devrimcileri, kurtarmaktýr. Ýþte bu anlamda, Zubatovlara ve Ozerovlara þöyle diyebiliriz, ve demeliyiz: Hadi bakalým baylar, elinizden geleni yapýn! Ýþçilerin yolu üzerine (ya doðrudan provo- kasyonla, ya da struveciliðin 67 yardýmýyla iþçilerin morallerinin dürüstçe kýrýlmasýyla) her tuzak kuruþunuzda sizi teþhir etmek boynumuzun borcudur. Ama ileriye doðru gerçek bir adým attýðý- nýz zaman, bu adým ürkek bir zikzak olsa bile, size, lütfen de- vam ediniz! diyeceðiz. Ve ileri adým sayýlabilecek tek adým, iþçilerin eylem alanýnýn, az da olsa, gerçekten geniþlemesidir. Bu tür her geniþleme bizim yararýmýza olacak ve, ajan provakatörlerin sosya- listleri avlamasý yerine, sosyalistlerin taraftar kazanacaklarý türden legal derneklerin kurulmasýný hýzlandýracaktýr. Kýsacasý, bizim gö- revimiz yaban otuna karþý mücadeledir. Saksýlarda buðday yetiþ- tirmek bizim iþimiz [sayfa 143] deðildir. Yaban otlarýný yolarak tarlayý buðdaya hazýrlarýz. Ve Afanisi Ývanoviçler ve Pulherya Ývanovnalar 68 saksýdaki ekinlerine bakadursun, biz sadece bugünün yaban otla- rýný biçmek için deðil, yarýnýn buðdayýný biçmek için de harman- cýlarýmýzý hazýrlamalýyýz.* * Ýskra nýn yaban otlarýna karþý kampanyasý Raboçeye Dyelo nun en öfkeli karþýlýðýna neden oldu: Ýskra için zamanýmýzýn belirtileri, [ilkyazdaki] büyük olaylardan çok, Zubatov ajanlarýnýn iþçi sýnýfý hareketini yasallaþtýrma yolundaki zavallý çabalardýr. Ýskra bu gerçeklerin kendi tezini çürüttüðünü göremiyor: çünkü bunlar, iþçi sýnýfý hareketinin, hükümetin gözünde korkunç boyutlara ulaþtýðýnýn kanýtlarýdýr. [ Ýki Konferans , s. 27.] Bütün kabahat, yaþamýn ivedi istemlerine kulaklarýný týkayan ortodokslarýn dogmatiz- midir. Bir metre boyundaki buðdayý görmeyip de, iki santim boyundaki yaban otlarýyla mücadele edenler onlardýr! Bu Rus iþçi sýnýfý hareketi bakýmýndan çarpýk bir bakýþaçýsýný 115 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? Böylece, biz, olabildiðince az gizli ve olabildiðince geniþ bir sendikal örgüt yaratma sorununu yasallaþtýrma yoluyla çözemeyiz (ama Zubatovlarýn, Ozerovlarýn, böyle bir çözümü, kýsmen de olsa, bize vermelerinden büyük hoþnutluk duyacaðýz; onun için olanca gücümüzle onlara karþý savaþmamýz gerekiyor). Geriye giz- li sendikal örgütler kalýyor, ve biz, bütün olanaklarýmýzla, (kesin olarak bildiðimiz gibi) bu yolu tutmuþ olan iþçilere yardým etmeli- yiz. Sendikal örgütler sadece iktisadi mücadelenin geliþmesi ve pekiþmesi için son derece yararlý olmakla kalmazlar, ayný zaman- da siyasal ajitasyonun ve devrimci örgütlenmenin çok önemli bir yardýmcýsý olabilirler. Bu sonuca varabilmek için, doðmakta olan sendikal hareketi sosyal-demokratlarýn istedikleri doðrultuya yö- neltebilmek için, her þeyden önce, St. Petersburg ekonomistleri- nin hemen hemen beþ yýldan beri sahip çýktýklarý örgütlenme planýnýn saçmalýðýný iyice anlamak gerekir. Bu plan, Temmuz 1897 tarihli Ýþçilerin Karþýlýksýz Yardýmlaþma Sandýðý Tüzüðünde ( Li- stok Rabotnika , n° 9-,10, s. 46, Raboçaya Mysýl , n° lden alýnmýþtýr), ve Ekim 1900 tarihli Sendikal Ýþçi Örgütü Tüzüðünde (St. Petersburgda [sayfa 144] basýlan ve Ýskra, n° lde sözü edilen özel bildiri) sunulmuþtur. Her iki tüzüðün de temel nitelikte bir eksikliði var: bunlar, geniþ iþçi örgütünü sýnýrlarý katýca çizilmiþ bir yapý içine oturtuyorlar ve onu devrimciler örgütüyle karýþtýrýyorlar. Daha ayrýntýlý olarak hazýrlandýðý için, sözü edilen tüzüklerden ikincisini ele alalým. Tüzük elliiki maddeden oluþuyor. Yirmiüç madde, her fabrikada kurulacak olan (üye sayýsý 10u geçmeyecektir) ve mer- kez (fabrika) gruplarýný seçecek olan iþçi çevrelerinin yapýsýný, iþleyiþ yöntemlerini ve bunlarýn hak ve yetkilerini açýklýyor. 2. mad- de þunu belirtiyor: Merkez grup, fabrikada ya da atölyede olup biten her þeyi gözler, ve olaylarýn kaydýný tutar. Merkez grup, ödenti ödeyenlere her ay bir mali rapor sunar (md. 17), vb.. Böl- ge örgütlerine on madde ayrýlmýþ, ve ondokuz madde de Ýþçi Örgütleri Komitesiyle St. Petersburg Mücadele Birliði Komitesi ara- sýndaki (her bölgenin seçilmiþ temsilcileriyle yürütme gruplarý propaganda gruplarý, eyaletlerle ve Yurtdýþý Örgütlerle baðlantý kurma gruplarý, maðazalarý, yayýnlarý ve fonlarý yöneten gruplar arasýndaki) çok çapraþýk karþýlýklý iliþkilere ayrýlmýþtýr. göstermiyor mu? [Ýbid., s. 27.] 116 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? Ýþçilerin iktisadi mücadelesinde yürütme gruplarýna ayak uyduran bir sosyal-demokrasi! Ekonomistlerin düþüncelerinin nasýl sosyal-demokrasiden trade-union culuða doðru saptýðýný, ve sosyal- demokratlarýn her þeyden önce proletaryanýn kurtuluþ mücadele- sinin tümünü yönetebilecek bir devrimciler örgütü ile ilgilenmesi gerektiði düþüncesinin bunlara ne kadar yabancý olduðunu, bund- an daha çarpýcý bir biçimde göstermek zordur. Ýþçi sýnýfýnýn siya- sal kurtuluþundan, çarlýk zorbalýðýna karþý mücadeleden sözet- mek ve ayný zamanda böyle tüzükler kaleme almak, sosyal-de- mokrasinin gerçek siyasal görevlerinin ne olduðunu hiç, ama hiç anlamamaktýr. Elli küsur maddenin hiç birinde, yýðýnlar arasýnda olanaklý [sayfa 145] en geniþ siyasal ajitasyonu, Rus mutlakiyetinin bütün yönlerini ve Rusyadaki çeþitli toplumsal sýnýflarýn özgül öze- lliklerini aydýnlatan bir ajitasyonu yürütmenin gereðinin anlaþýldýðýný gösteren en ufak bir belirti yok. Zaten böyle tüzüklerle, hareketin siyasal amaçlarý bir yana, sendikal amaçlara bile ulaþýlamaz, çün- kü sendikalar mesleklere göre örgütlenirler ki, bunun tüzükte lafý bile edilmemektedir. Ama belki en karakteristik olan þey, ayrý ayrý her fabrikayý ve bu fabrikanýn komitesini sürekli, tek biçimde ve gülünç dere- cede ayrýntýlý kurallarla ve üç dereceli bir seçim sistemiyle birbiri- ne baðlamaya çaba gösteren bütün sistemin aþýrý yüklülüðüdür. Ekonomizmin dar ufuklarý arasýna sýkýþan fikir, aðýr bir kýrtasiyeci- lik ve bürokrasi kokusu yayan ayrýntýlar içinde kendini kaybedip gitmektedir. Gerçekte, hiç söylemeye gerek yok ki, bu maddelerin dörtte-üçü hiç bir zaman uygulanamaz; ama buna karþýlýk, her fabrikada bir merkezi gruba sahip böyle bir gizli örgüt, jandarma- nýn geniþ çapta baskýnlar yapmasýný kolaylaþtýrýr. Polonyalý yoldaþlar, hareketlerinde buna benzer bir evreden geçmiþlerdir; her yerde iþçi yardýmlaþma sandýklarý kurma tutkusuna kapýldýklarý bir za- man oldu; ama jandarmanýn iþini kolaylaþtýrmaktan baþka bir þey yapmadýklarýný anlayýnca, bu fikirden çok çabuk vazgeçtiler. Eðer geniþ iþçi örgütleri istiyorsak, ve yaygýn tutuklamalar istemiyorsak, polisin iþini kolaylaþtýrmak istemiyorsak, bu örgütlerin herhangi bir katý biçimsel yapý içerisinde kalmamalarýný saðlamalýyýz. Ama o zaman da, örgüt iþleyebilecek midir? Örgütün iþlevlerinin ne olduðunu görelim: ... Fabrikada olup biten her þeyi gözlemek ve olaylarýn kaydýný tutmak. (Tüzüðün 117 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? ikinci maddesi.) Bunu yapabilmek için resmen kurulu bir gruba gerçekten gerek var mý? Özel bir grup oluþturulmaksýzýn illegal gazetelerle yürütülecek bir haberleþme yoluyla ayný amaç daha iyi saðlanamaz [sayfa 146] mý? ... Ýþçilerin çalýþma koþullarýnýn iyileþ- tirilmesi mücadelesine önderlik etmek (madde 3). Bunun için de saptanmýþ örgütsel bir biçime gerek yok. Her aklý baþýnda ajitatör, sýradan konuþmalarda iþçilerin istemlerinin ne olduðunu saptaya- bilir ve bu istemlerin bildirilerle ifade edilmesini saðlamak üzere, bunlarý dar geniþ deðil devrimciler örgütüne iletebilir. ... Her ruble ücretten iki kopek ödentiyle ... bir fonun meydana getirilme- si (madde 9), ve ödenti ödeyenlere aylýk bir mali rapor sunulmasý (madde 17), ödentilerini ödemeyen üyelerin örgütten çýkarýlmasý (madde 10), ve buna benzer þeyler. Ýþte polis için gerçek bir cen- net; çünkü polis için böyle merkezi bir fabrika fonunun gizliliði- ne sýzmaktan, paraya elkoymaktan ve en iyi adamlarý tutuklamaktan daha kolay bir þey olamaz. Ýyi tanýnan (son derece dar ve gizli) bir örgütün resmi mührünü taþýyan bir kopeklik ya da iki kopeklik makbuzlarla bu iþi halletmek, ya da karþýlýðýnda makbuz verme- den para toplamak ve üzerinde anlaþmaya varýlan kod ile mali raporu bir illegal gazetede yayýnlamak daha basit deðil mi? Böyle- likle amaca ulaþýlmýþ olur, ama jandarmanýn ipuçlarýný ele geçir- mesi, yüz kez daha zorlaþýr. Tüzüðün tahliline devam edebiliriz, ama sanýrým ki bu söy- lenenler yeter. En güvenilir, en deneyimli ve çelikleþmiþ iþçilerden oluþan küçük, kaynaþmýþ bir çekirdek, bellibaþlý semtlerde sorum- lu temsilcileri olan ve kesin gizlilik kurallarý gereðince devrimciler örgütüne baðlý bulunan bir çekirdek, yýðýnlarýn en geniþ desteðiyle ve herhangi bir biçimsel örgüt olmaksýzýn sendikal örgütün bütün iþlevlerini yerine getirebilir, ve üstelik bunlarý sosyal-demokrasinin gerektirdiði biçimde baþarabilir. Sosyal - demokrat bir sendikal ha- reketin, jandarmaya karþýn, pekiþtirilmesini ve güçlendirilmesini, ancak bu yoldan saðlayabiliriz. [sayfa 147] Hiç tüzüðü olmayacak kadar ve kayýtlý üyeleri bile bulun- mayacak kadar lose bir örgütün, örgüt sayýlamayacaðý itirazýnda bulunulabilir. Belki öyledir. Ama önemli olan ad deðildir. Önemli olan, üyesi bulunmayan bir örgütün gereken þeyi yapabilmesi, ve daha baþýndan gelecekteki sendikalarýmýzla sosyalizm arasýnda sýký bir baðýn kurulmasýný saðlamasýdýr. Otokrasi altýnda, seçimleri- 118 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? yle, raporlarýyla, üyelerinin oy hakkýyla vb. geniþ bir örgütü ancak iflah olmaz bir ütopyacý savunabilir. Bundan alýnmasý gereken ders basittir. Eðer güçlü bir dev- rimciler örgütünün saðlam temellerinden iþe baþlarsak, hareketin bir bütün olarak istikrarlýlýðýný saðlayabiliriz ve hem sosyal-demok- rasinin, hem de gerçek sendikalarýn hedeflerini gerçekleþtirmiþ oluruz. Ama eðer yýðýnlarýn sözümona kolayca eriþebileceði (ama gerçekte çar jandarmasýnýn daha da büyük kolaylýkla eriþtiði ve devrimcileri polis için kolayca eriþilebilir hale getiren) geniþ bir iþçi örgütüyle iþe baþlarsak, ne birinci hedefe varabiliriz, ne de ikinci hedefe; elyordamý yöntemlerinden kurtulamayýz ve, daðýnýk kala- caðýmýzdan ve güçlerimiz polis tarafýndan durmadan kýrýlacaðýn- dan, yýðýnlar için daha kolayca eriþilir hale getireceðimiz sendikalar, Zubatov ya da Ozerov tipi sendikalar olur. Devrimciler örgütünün asýl iþlevleri neler olmalýdýr? Bu soruyu ayrýntýlý olarak ele alacaðýz. Ama daha önce, bu konuda da ekono- mist kapý komþusu olan (ne talihsizlik!) teröristimiz tarafýndan ileri sürülen çok tipik bir savý inceleyelim. Ýþçiler için yayýnlanan Svobo- da gazetesi birinci sayýsýnda, Örgüt baþlýðýný taþýyan bir makale yayýnladý. Yazar, dostlarýný, Ývanovo-Voznesenskli ekonomist iþçileri, savunmaya çalýþýyor. Söyle yazýyor: Yýðýnlarýn dilsiz ve bilinçsiz oluþu, hareketin tabandan gelmeyiþi kötü bir þey. Örneðin, bir üniversite kentinin öðrencileri yaz tatilinde ve öteki bayramlarda evlerine [sayfa 148] ne gitmek üze- re ayrýlýyorlar, ve iþçi hareketi hemen duruveriyor. Dýþardan itilme- si gereken bir iþçi hareketi, gerçek bir güç olabilir mi? Elbette ki olamaz. ... Hareket kendi baþýna yürümeyi henüz öðrenmemiþtir, tutunmak zorundadýr. Her þeyde, bu, böyle. Öðrenciler gidiyor, ve her þey duruveriyor. En yetenekli olanlar yakalanýyor; kaymak alýnýyor ve süt ekþiyor. Komite tutuklanýrsa, bir yenisi kurulana dek her þey duruveriyor ve bir sonraki komitenin nasýl bir þey ola- caðýný kimse bilmiyor bir öncekine hiç benzemeyebilir. Birincisi bir þey söylediyse, ikincisi tam tersini söyleyebilir. Dün ve yarýn arasýndaki süreklilik kopmuþtur, geçmiþin deneyimi gelecek için bir kýlavuz olmuyor. Ve bütün bunlar, hareketin yýðýnlar arasýnda derin kökler salmamýþ olmasýndandýr; iþ, yüz tane ahmak tarafýn- dan deðil, bir düzine akýllý tarafýndan yürütülüyor. Bir düzine akýllý bir çýrpýda yokedilebilir; ama, örgüt yýðýný kucakladýðý zaman, her 119 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? þey yýðýndan geldiði zaman, hiç kimse, ne yaparsa yapsýn davayý batýramaz. (s. 63.) Olgular doðru bir biçimde anlatýlýyor. Amatörlüðümüzün tab- losu, baþarýyla çizilmiþtir. Ama varýlan sonuçlar, hem aptallýklarý bakýmýndan, hem de siyasal kývraklýktan yoksun bulunmalarý baký- mýndan Raboçaya Mysýl a lâyýktýrlar. Bu sonuçlar, ahmaklýðýn doruðunu temsil eder, çünkü yazar, hareketin derinliði, kökleri sorunu gibi felsefi ve toplumsal-tarihsel olan sorunu, jandarmalara karþý en iyi mücadele yöntemi gibi teknik ve örgütsel bir sorunla karýþtýrmaktadýr. Varýlan sonuçlar siyasal kývraklýk yoksunluðunun doruðunu temsil eder, çünkü yazar, iyi liderlere kötü liderlerden yakýnacaðýna, yýðýnlara genel olarak liderlerden yakýnýyor. Siya- sal ajitasyon yerine kýzýþtýrýcý terörizmi koyma düþüncesi siyasal bakýmdan bizi nasýl geriletiyorsa, bu da, örgütsel olarak bizi gerilet- me yolunda bir giriþim sayýlmalýdýr. Burada kendimi gerçekten [sayfa 149] de, hakiki bir embarras de richesses * içinde bulmaktayým, ve Svobodanýn bize sunduðu karmakarýþýklýðý çözmek için iþe ne- reden baþlayacaðýmý bilemiyorum. Konuya açýklýk getirmek için bir örnekle söze baþlayayým. Almanlarý ele alýnýz. Umarým ki, onla- rýn örgütünün bir yýðýn örgütü olduðu, Almanyada herþeyin yýðýn- lardan geldiði, iþçi sýnýfý hareketinin yürümesini öðrendiði yadsýnamayacaktýr. Ama gene de, bu milyonlarýn bir düzine denenmiþ liderlerine nasýl deðer verdiklerine ve nasýl onlara sarýl- dýklarýna bakýnýz; ve parlamentoda, düþman partilerin sözcüleri sýk sýk sosyalistlere bu yüzden saldýrmamýþlar mýdýr: Siz yaman de- mokratlarsýnýz doðrusu! Sizin hareketinizin sadece adý iþçi hareke- ti; ortada görülen hep ayný liderler kliði, ayný Bebel ve ayný Liebk- necht, yýllar boyu hep onlar. Sizin sözümona seçilmiþ iþçi milletve- killeriniz Ýmparatorluðun atadýðý memurlardan daha kalýcý! dememiþler midir? Ama Almanlar, yýðýnlarý liderlere karþý çe- virmek, yýðýnlarda kötü ve iddialý içgüdüler uyandýrmak çabalarýna ve bir düzine akýllýya karþý yýðýnlarýn güvenini sarsarak hareketin saðlamlýðýný ve istikrarlýlýðýný baltalamak isteyen bu gibi demagojik çabalara sadece küçümseyerek gülüp geçmiþlerdir. Siyasal düþünce Almanlar arasýnda yeteri kadar geliþmiþtir, ve profesyonel olarak eðitilmiþ, uzun deneylerden geçmiþ ve tam bir uyum içinde çalýþan * Zenginlikten gelme kararsýzlýk. -ç. 120 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? bir düzine denenmiþ ve yetenekli lider olmadan (ve yetenekli ki- þiler yüzlerce doðmaz) modern toplumda hiç bir sýnýfýn kararlý bir mücadeleye giriþemeyeceðini anlayacak kadar siyasal deneyim edinmiþlerdir. Almanlarýn da, kendi saflarý arasýnda yüzlerce ahmaðý pohpohlayan ve onlarý bir düzeni akýllýnýn üstünde tutan, yýðýnlarýn nasýrlý ellerini yücelten ve (Most ve Hasselman gibi) bu yýðýnlarý [sayfa 150] düþüncesizce devrimci harekete sürükleyen ve saðlam ve güvenilir liderlere karþý güvensizlik tohumlarý eken dem- agoglarý oldu. Alman sosyalizmi, ancak sosyalist hareket içinde bütün demagojik öðelere karþý inatçý ve yorulmak bilmez bir mü- cadeleyi yürüterek büyüyebilmiþ ve bugünkü gücüne ulaþmýþtýr. Bizim ukalâlarýmýz ise, Rus sosyal-demokrasisinin kendiliðinden uyanan yýðýnlarý yönetecek yeterince eðitilmiþ ve deneyim sahibi liderlerin bulunmayýþý yüzünden bir bunalýmdan geçmekte olduðu þu sýra, aptallara yaraþýr bir derinlikle þöyle haykýrýyorlar! Hareke- tin tabandan gelmeyiþi kötü bir þeydir. Bir öðrenci komitesi iþe yaramaz; istikrarlý deðildir. Çok doðru. Ama bundan çýkartýlmasý gereken, bir profesyonel devrim- ciler komitesi kurmamýz gerektiði sonucudur, ve bir öðrencinin mi, yoksa bir iþçinin mi profesyonel devrimci olabileceði sorunu önemli deðildir. Ama sizin çýkarsadýðýnýz sonuç, iþçi sýnýfý hareketi- nin dýþardan iteklenmemesi sonucudur! Siyasal saflýðýnýzdan ötürü ekonomistlerimizin oyununa geldiðinizi ve bizim amatörlüðümüzü teþvik ettiðinizi farketmiyorsunuz. Size sorabilir miyim: öðrencileri- miz, iþçilerimizi neyin içine iteklemiþlerdir? Olsa olsa , kendisinin sahip bulunduðu bölük-pörçük siyasal bilgiyi, edinebilmiþ olduðu sosyalist fikir kýrýntýlarýný iþçiye götürmüþtür (çünkü bugünün öð- rencisinin baþlýca entelektüel besini olan legal marksizm, ona an- cak ilkel, bölük-pörçük bilgiler saðlayabilir). Böylesine dýþardan itekleme hiç bir zaman aþýrý bir ölçüye varmamýþtýr; tersine, þimdiye dek hareketimizde bu, çok az olmuþtur, çünkü biz gereðinden uzun bir süredir kendi yaðýmýzla kavruluyoruz; iþçilerin iþverene ve hükümete karþý iktisadi mücadelesi denen ilk mücadele önün- de fazla kölece boyuneðdik. Biz profesyonel devrimciler, bu tür- den iteklemeyi þimdiye kadar olduðundan yüz kez fazla iþ edin- meliyiz ve edineceðiz. Ama dýþardan [sayfa 151] itekleme gibi iðrenç bir deyim seçmeniz olgusu öyle bir deyim ki, iþçilerde (hiç deðil- se sizin kadar bilinçsiz iþçilerde) dýþardan siyasal bilgi ve devrimci 121 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? deneyim getiren herkese karþý güvensizlik duygusu yaratmamazlýk edemez, ve bunlarýn hepsine karþý iþçilerde içgüdüsel bir direnme isteði doðurmamazlýk edemez, demagog olduðunuzu kanýtlar, ve demagoglar iþçi sýnýfýnýn en kötü düþmanlarýdýr. Ve lütfen yoldaþça olmayan yöntemlerle tartýþtýðýmý ileri sürerek, baðýrýp çaðýrmayýn. Ýyi niyetiniz saflýðýndan þüphe etmeyi düþünmüyorum; dediðim gibi, insan siyasal saflýktan ötürü de dem- agog olabilir. Ama sizin demagoglar durumuna düþtüðünüzü gö- sterdim, ve demagoglarýn iþçi sýnýfýnýn en kötü düþmaný olduklarýný usanmadan yineleyeceðim. En kötü düþmanýdýrlar, çünkü, yýðýn- larda en bayaðý içgüdüleri uyandýrýrlar, çünkü, bilinçsiz iþçi, kendi- sini bir dost olarak sunan ve bazan da bunu içtenlikle yapan kimselerin kendi düþmaný olduklarýný anlayamaz. En kötü düþmanýdýrlar, çünkü, birliðin bulunmadýðý sallantýlý bir dönemde, hareketimizin henüz þekillenmeye baþladýðý bir sýrada, hatalarýný sonradan acý deneyimle anlayacak olan yýðýnlarý yanlýþ yola yönelt- mek için demagojik yöntemleri kullanmaktan daha kolay bir þey yoktur. Bu nedenle, Rus sosyal-demokratý için günün sloganý, her ikisi de demagoji düzeyine düþmüþ olan Svoboda ya ve Raboçeye Dyelo ya karþý kararlý mücadele olmalýdýr. Ýlerde bu konuyu, daha ayrýntýlý olarak ele alacaðýz.* Bir düzine akýllý yüz ahmaktan daha kolay yokedilebilir. Bu þaheser hakikat (ki bunun için yüz ahmak sizi her zaman alkýþla- yacaktýr), tartýþmanýn tam ortasýnda bu [sayfa 152] sorundan ötekine atladýðýmýz için apaçýk gibi görünmektedir. Konuþmayý komitenin, örgütün açýða çýkarýlmasýyla baþlattýnýz ve sürdürdünüz, ve þimdi de bir baþka soruna, hareketin derin köklerinin açýða çýkartýl- masý sorununa atlýyorsunuz. Hiç þüphe yok ki, hareketimiz açýða çýkartýlamaz, çünkü yýðýnlarýn derinliklerinde sayýsýz binlerce kökleri vardýr; ama burada sorunumuz bu deðil. Derin kökler sözkonusu olduðu kadarýyla, bütün amatörlüðümüze karþýn, þimdi bile açýða çýkartýlamayýz, ama gene de örgütlerimizin açýða çýkarýlmasýn- dan ve bunun sonucu olarak da hareketin sürekliliðini saðlamanýn * Þimdilik þu kadarýný söyleyelim ki, dýþardan itekleme konusunda ve Svoboda nýn örgütlenme ile ilgili görüþleri konusunda söylediklerimizin tamamý, Raboçeye Dyelo yandaþlarý dahil, bütün ekonomistlere uygulanabilir; çünkü bazýlarý örgütlenme konu- sundaki böyle görüþleri etkin bir biçimde benimseyip savunurken, bazýlarý da bu görüþlere kapýlmýþlardýr. 122 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? olanaksýzlýðýndan yakýnýyoruz ve yakýnmamazlýk edemeyiz. Ama örgütlerin açýða çýkarýlmasý sorununu ortaya attýðýnýza ve görü- þünüzde direndiðinize göre, ben, bir düzine akýllýyý açýða çýkarma- nýn yüz ahmaðý açýða çýkarmaktan çok daha zor olduðunu iddia ediyorum. Ve bu görüþümü, anti-demokratik vb. diye yýðýnlarý bana karþý ne kadar kýþkýrtýrsanýz da savunacaðým. Tekrar tekrar belirttiðim gibi, örgütle ilgili olarak akýllýlar sözüyle kastettiðim, profesyonel devrimcilerdir , kökenleri öðrenci olmuþ ya da iþçi olmuþ önemli deðil. Ýddia ediyorum ki: 1° sürekliliði saðlayan istikrarlý bir önderler örgütü olmadan hiç bir devrimci hareket varlýðýný sürdü- remez; 2° hareketin temelini oluþturan ve ona katýlan halk yýðýnlarý mücadeleye kendiliklerinden ne kadar büyük sayýda sürüklenirler- se, böyle bir örgüte olan gereksinme o ölçüde ivedileþir, ve bu ör- güt de o ölçüde saðlam olmalýdýr (yoksa demagoglarýn yýðýnlarýn daha geri kesimlerini peþlerinden sürüklemeleri daha da kolay- laþmýþ olur); 3° böyle bir örgüt esas olarak devrimci eylemi meslek edinmiþ kimselerden oluþmalýdýr; 4° otokratik bir devlette, böyle bir örgütün üyelerini devrimci eylemi meslek edinmiþ kimselerle ve siyasal polisle mücadele sanatýnda profesyonel olarak eðitilmiþ kimselerle ne denli sýnýrlarsak örgütü [sayfa 153] açýða çýkartmak, o ölçüde zorlaþacaktýr; 5° harekete katýlabilen ve orada etkin olarak çalýþabilen iþçilerin ve öteki toplumsal sýnýflardan gelme öðelerin sayýsý o ölçüde büyük olacaktýr. Ekonomistlerimizi, teröristlerimizi, ve ekonomist-teröristle- rimizi* bu tezleri çürütmeye çaðýrýyorum. Þu anda son iki noktayý ele almakla yetineceðim. Bir düzine akýllýyý mý, yoksa yüz ah- maðý mý yok etmenin daha kolay olduðu sorusu, kendini, yukar- da ele alýnan soruya indirger: kesin gizliliði korumanýn zorunlu olmasý halinde, bir yýðýn örgütüne sahip olmak olanaklý mýdýr? Bir * Bu terim, belki de, ekonomistlerden çok Svoboda için geçerlidir, çünkü bu organ Devrimciliðin Yeniden Doðuþu adlý makalede terörizmi savunurken, þimdi eleþtirmekte olduðumuz yazýsýnda ekonomizmden yana çýkýyor. Svoboda için elinden gelseydi yapardý, ama ne çare ki gelmiyor denebilir. Svoboda nýn istekleri ve niyetleri çok iyi ama sonuç tam bir fikir kargaþalýðý, bu, Svoboda nýn bir yandan örgütlenmede sürekliliði savunurken, devrimci düþüncenin ve sosyal-demokratik teorinin sürekliliðini tanýmayý reddetmesinden ileri gelmektedir. O, profesyonel devrimciyi yeniden canlandýrmak istiyor [Devrimciliðin Yeniden Doðuþu], ve bu amaçla ilkin, kýzýþtýrýcý terörizmi, ve ikinci olarak da bir ortalama iþçiler örgütü öneriyor [ Svoboda , n° 1, s. 66 vd.], ve bu örgütün dýþardan iteklenme olasýlýðýnýn daha zayýf olduðunu düþünüyor. Baþka bir deyiþle, evi ýsýtmak için, evi yýkýp kerestesinin yakýlmasýný öneriyor. 123 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? yýðýn örgütüne, hükümete karþý inatçý ve sürekli bir mücadeleyi yürütebilecek bir örgütte bulunmasý gereken gizlilik derecesini hiç bir zaman veremeyiz. Bütün gizli iþlevlerin olabildiðince az sayýda profesyonel devrimcilerin elinde toplanmasý, bunlarýn herkes hes- abýna düþüneceði, ve tabanýn hareket içinde etkin bir rol oyna- mayacaðý anlamýný taþýmaz. Tersine, üyeler, kendi saflarý arasýndan artan sayýda profesyonel devrimciler çýkaracaktýr: çünkü bilecektir ki, birkaç öðrencinin ve iktisadi mücadeleyi yürütmekte olan bir- kaç iþçinin bir komite kurmak üzere biraraya gelmeleri yetme- mektedir, ve bir kimsenin kendisini profesyonel devrimci olarak eðitebilmesi için uzun yýllar gerekmektedir; ve taban sadece ama- törce [sayfa 154] yöntemleri deðil, böyle bir eðitimi de düþünecektir. Örgütün gizli iþlevlerinin merkezileþtirilmesi, hareketin bütün iþlevlerinin merkezileþtirilmesi anlamýný taþýmaz. Bir düzine pro- fesyonel devrimci bu iþle ilgili gizli iþlevleri merkezileþtiriyor diye en geniþ yýðýnlarýn illegal basýna etkin olarak katýlmasý azalacak deðildir; tersine, on kat artacaktýr. Ýllegal basýný okumanýn, ona yazý yazmanýn, ve bir ölçüde de onu daðýtmanýn gizli çalýþma olm- aktan hemen hemen çýkmasýný , bu yolla ve ancak bu yolla saðlay- acaðýz; çünkü polis, binlerle daðýtýlan bir gazetenin herbiri için kovuþturma açmanýn olanaksýz olduðunu kýsa zamanda anlaya- caktýr. Bu, sadece basýn için deðil, hareketin bütün iþlevleri için de geçerlidir; sokak gösterileri için bile. Yýðýnlarýn eyleme etkin olarak ve geniþ ölçüde katýlmasý, bundan bir zarar görmeyecektir; tersi- ne, profesyonel olarak eðitilme konusunda polisten geri kalmayan bir düzine deneyimli devrimcinin, çalýþmanýn bütün gizli yönler- ini bildirilerin hazýrlanmasý, planlarýn düzenlenmesi ve her kent bölgesi için, her fabrika bölgesi için ve her eðitim kurumu için vb. lider gruplarýnýn atanmasýný merkezileþtiriyor olmasýndan yarar görecektir. (Bu demokratik olmayan görüþlerimden ötürü itiraz- lara uðrayacaðýmý biliyorum, ama hiç de zekice olmayan bu gibi itirazlarý aþaðýda yanýtlayacaðým.) En gizli iþlevlerin bir devrimciler örgütünde merkezileþmesi, geniþ yýðýnlara yönelik ve bu yüzden de olabildiðince gevþek ve gizlilikten uzak bulunan iþçi sendikalarý gibi, iþçilerin kendi kendilerini eðitme çevreleri ve illegal yazýný okuma çevreleri gibi, sosyalist ve demokratik çevreler, nüfusun bütün öteki kesimleri arasýnda sosyalist ve demokratik çevreler vb., vb. gibi büyük sayýda öteki örgütlerin eylem alanýný geniþletecek 124 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? ve niteliðini zenginleþtirecektir. Böyle çevreleri her yerde kurmak gerekir; bunlar olabildiðince çok sayýda olmalý ve yerine getirdikle- ri iþlevler [sayfa 155] olabildiðince çeþitli olmalýdýr; ama bunlarý de- vrimciler örgütüyle birbirine karýþtýrmak , aralarýndaki sýnýr çizgisini silmek, yýðýn hareketine hizmet edebilmek için kendilerini özel olarak ve tamamen sosyal-demokrat eyleme adayan ve sabýrla, inatla profesyonel devrimci eðitimlerini yapan adamlar gerektiði konusunda zaten zayýf olan bilinci daha da zayýflatmak saçma ve zararlý olacaktýr. Evet bu bilinç inanýlmaz ölçüde zayýflatýlmýþtýr. Ýlkelliðimiz- le, Rusyada devrimcilerin saygýnlýðýný düþürmüþ olmamýz örgüte iliþkin en büyük günahýmýzdýr. Teorik sorunlarda duraksama gö- steren, ufuklarý dar, kendi hareketsizliðini yýðýnlarýn kendiliðinden hareketiyle haklý gösteren; bir halk sözcüsünden çok sendika se- kreterine benzeyen, düþmanlarýnýn bile saygýsýný kazanacak geniþ ve yürekli bir plan düþünmekten âciz, ve kendi profesyonel sana- týnda siyasal polisle mücadele sanatýnda deneyimsiz ve becerik- siz bir kimse böyle bir kimse, devrimci deðil, zavallý bir amatördür! Bu içten sözlerden ötürü hiç bir militan alýnmasýn, çünkü yetersiz eðitim sözkonusu olduðu kadarýyla, ben, bu sözleri herke- sten önce kendime yakýþtýrmaktayým. Bir zamanlar çok geniþ ve çok kapsamlý görevleri kendi üzerine alan bir inceleme çevresin- de 69 çalýþmaktaydým; ve o çevrenin üyeleri olan hepimiz, çok ta- nýnmýþ bir sözü deðiþtirerek, Bana bir devrimciler örgütü verin, Rusyayý altüst ederim! diyebileceðimiz bir tarihsel anda, amatör- ler gibi hareket ettiðimizin bilincinde olduðumuz için, çok acý çeki- yorduk. O zaman duyduðum utancý anýmsadýkça, vaýzlarýyla dev- rimci adýný lekeleyen, ve görevimizin devrimcileri amatörler dü- zeyine düþürmek olmadýðýný, tersine amatörleri devrimciler dü- zeyine yükseltmek olduðunu bir türlü anlamayan o sözde sos- yal-demokratlara karþý öfkem artýyor. [sayfa 156] D. ÖRGÜTSEL ÇALIÞMANIN KAPSAMI B-vnin, eyleme uygun devrimci güçlerin genel olarak bulunmayýþýndan, bu yokluðun sadece St. Petersburgda deðil, tüm Rusyada duyulduðundan sözettiðini duyduk. Kimse bunun tersi- 125 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? ni iddia etmez. Ama sorun bu durumun nasýl açýklanacaðýdýr; B-v þöyle yazýyor: Bu olgunun tarihsel nedenlerinin açýklamasýna giriþmeye- ceðiz; biz sadece, uzun süren bir siyasal gericilik tarafýndan yýldýrýl- mýþ ve geçmiþteki ve bugünkü iktisadi deðiþmelerle parçalanmýþ bir toplumun saflarýndan devrimci eyleme uygun çok az sayýda insan çýktýðýný; iþçi sýnýfýnýn, illegal örgütlerin saflarýný bir ölçüde güçlendiren devrimci iþçiler ürettiðini, ama böyle devrimcilerin sayý- sýnýn, zamanýn gereklerini karþýlamakta yetersiz kaldýðýný belirtmekle yetineceðiz. Üstelik, iþçi, durumu gereði, fabrikada günde onbir- buçuk saat çalýþtýktan sonra öyle bir hale gelmektedir ki, esas olarak, ancak bir ajitatörün iþlevlerini yerine getirebilir. Oysa pro- paganda ve örgütlenme, illegal yazýnýn hazýrlanmasý ve daðýtýlmasý, bildirilerin yayýnlanmasý vb., zorunlu olarak, büyük ölçüde, o çok az sayýdaki aydýnlarýn omuzlarýna yüklenmektedir. (Raboçeye Dy- elo, n° 6, 38-39.) Birçok noktada, özellikle (pratik içinde bulunan ve düþünen herkes gibi) amatörlüðümüzden yakýnsa bile, ekonomizm altýnda ezildiðinden, bu dayanýlmaz durumdan çýkýþýn yolunu bulamadýðý ve bizim de altýný çizdiðimiz noktalarda biz B-vnin görüþüne katýl- mýyoruz. Gerçek þudur ki, toplum, davaya uygun birçok insan yetiþtirmektedir, ama biz, bunlarýn hepsini kullanamýyoruz. Hare- ketimizin bu bakýmdan içinde bulunduðu kritik geçiþ aþamasý þöylece formüle edilebilir: hiç adam yok ama gene de yýðýnla adam var. Yýðýnla adam var, çünkü iþçi sýnýfý ve gittikçe çeþitlenen toplumsal katlar, her yýl, kendi [sayfa 157] saflarý arasýndan, protestoda bulunmayý isteyen, dayanýlmazlýðý herkes tarafýndan anlaþýlmamýþ olsa bile, her gün büyüyen bir yýðýnýn gittikçe daha derinden duy- duðu mutlakiyete karþý mücadeleye güçleri yettiði kadar katkýda bulunmaya hazýr, gittikçe artan sayýda hoþnutsuz kimse üretmek- tedir. Ayný zamanda, adam yok, çünkü önderlerimiz yok, hem geniþ ölçüde hem de birbirleriyle eþit ve uyumlu bir biçimde, en önemsizler dahil, bütün güçlerin kullanýlmasý olanaðýný saðlayan bir çalýþmayý gerçekleþtirecek yetenekte siyasal önderler, yetenek- li örgütçüler yok, devrimci örgütlerin büyümesi ve geliþmesi sade- ce iþçi sýnýfý hareketinin büyümesinin gerisinde kalmýyor B-v bile bunu kabul ediyor, ama halkýn bütün katlarý arasýndaki genel demokratik hareketin de gerisinde kalýyor. (Geçerken belirtelim 126 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? ki, B-v herhalde, þimdi, bunu, kendi vargýlarýný tamamlayan bir þey olarak görecektir.) Hareketin kendiliðinden temelinin geniþliðine kýyasla devrimci çalýþmanýn kapsamý çok dardýr. Ýþverene ve hü- kümete karþý iktisadi mücadele teorisi gibi zayýf bir teori tarafýn- dan çok fazla kuþatýlmýþtýr. Oysa bugün nüfusun bütün sýnýflarý arasýna gitmesi gereken sadece sosyal-demokrat siyasal ajitatör- ler deðil, ama ayný zamanda sosyal-demokrat örgütçülerdir.* So- syal-demokratlarýn, örgütsel çalýþmanýn binbir küçük iþlerini, en çeþitli sýnýflarýn tek tek temsilcileri arasýnda daðýtabileceklerinden kuþku duyacak, pratikte çalýþan tek bir kiþi bile yoktur. Uzmanlaþ- manýn bulunmayýþý, tekniðimizin en ciddi eksikliklerinden biridir, nitekim B-v de, haklý olarak ve acý acý bundan yakýnýyor. Ortak davamýzdaki ayrý ayrý [sayfa 158] her iþlem ne kadar küçük olursa, bunlarý yapabilecek o kadar çok insan bulabiliriz (böyleleri çoðun- lukla profesyonel devrimciler olma yeteneðinden yoksundurlar); ve polis için de, bütün bu uzman militanlarý tuzaða düþürmek o ölçüde zorlaþacak ve, bir kiþinin kovuþturmaya uðramasý gibi önemsiz bir olayý, devletin güvenlik için harcadýðý fonlarý haklý gösteren önemli bir dava haline getirmek o ölçüde zorlaþacaktýr. Bize yardýmda bulunmaya hazýr olan kimselerin sayýsýna gelince, bundan önceki bölümde, bu bakýmdan son beþ yýl içinde meyda- na gelmiþ bulunan çok büyük deðiþikliðe iþaret etmiþ bulunuyor- um. Ama, öte yandan, bütün bu küçük kesimleri bir bütün içinde toplayabilmek için ve görevleri daðýtayým derken hareketi par- çalamamak için, küçük iþlevleri yerine getiren kiþiye, yaptýðý iþin zorunlu ve önemli olduðu inencini verebilmek için (ki bu inanç olmaksýzýn onlar iþlerini hiç bir zaman yapmayacaklardýr),** bütün * Böylece, kýsmen iþçiler ve öðrenciler gibi düþmanlarla sokak savaþlarýnýn daha sýk- laþmasý sonucunda, asker arasýnda, son zamanlarda, demokratik ruhu yadsýnamaz yeniden bir canlanýþý görülmüþtür. Elimizdeki güçler olanak verir vermez, hiç duraksamadan, bü- tün dikkatimizi, askerler ve subaylar arasýndaki propaganda ve ajitasyona ve partimize baðlý askeri örgütlerin yaratýlmasýna vermeliyiz. ** Bir yoldaþýn sosyal-demokratlara yardim etmek isteyen ve fiilen de eden bir fabrika müfettiþinden sözettiðini anýmsýyorum. Bu müfettiþ, verdiði bilgilerin gereken devrimci merkeze ulaþýp ulaþmadýðýný, yardýmýnýn ne ölçüde istenip istenmediðini, ve küçük hiz- metlerinden yararlanma olanaklarýnýn ne olduðunu bilmediði için acý acý yakýnmýþ pratikte çalýþan her militan, elbette ki, ilkelliðimizin bizi müttefiklerden yoksun býraktýðý buna benzer birçok örnekler verebilir. Kendi baþýna küçük olan, ama yýðýn olarak ele alýndý- ðýnda paha biçilmez bir deðere ulaþan bu hizmetler, bize, sadece fabrikalardaki deðil, posta hizmetindeki, demiryollarýndaki, gümrüklerdeki memur ve yetkililer tarafýndan bazý 127 V. Ý. Lenin Ne Yapmalý? bunlar için güçlü bir denenmiþ devrimciler örgütü zorunludur. Böyle bir örgüt ne kadar gizli olursa, partiye olan güven [sayfa 159] de o kadar güçlü ve yaygýn,olur. Bilindiði gibi, savaþta her þeyden önemli olan þey, sadece kiþinin kendi ordusuna, kendi öz gücüne güven kazandýrmasý deðildir, düþmaný ve bütün tarafsýz unsurlarý bu güce inandýrmasý da önemlidir; dostça tarafsýzlýk, bazý durumlarda baþarýnýn koþulu olabilir. Saðlam bir teorik temele dayanan ve elinde sosyal-demokrat bir organ bulunan böyle bir örgüt varoldu mu, hareketin, kendi yanýna çektiði çok sayýda yabancý unsurlar ta- rafýndan yolundan saptýrýlmasýndan korku duymamýza gerek yok- tur (tam tersine, asýl þimdi, amatörlük egemenken, birçok sos- yal-demokratýn Credo ya kaydýklarýný ve hâlâ da kendilerini sos- yal-demokrat sunduklarýný görmekteyiz). Kýsacasý, uzmanlaþma, zorunlu olarak, merkezileþmeyi öngörür ve onu gerekli kýlar. Ama uzmanlaþmanýn gereðini o kadar güzel göstermiþ olan B-v, bizce, yukarýya aktardýðýmýz savýnýn ikinci kýsmýnda, bunun önemini küçümsüyor. Bu iþçi sýnýfý devrimcilerinin sayýsý yetersiz- dir diyor. Bu tamamen doðrudur, ve yakýn bir gözlemcinin deðerli tanýklýðýnýn, sosyal-demokraside bugünkü bunalýmýn nedenleri ve bunun nasýl altedileceði konusundaki görüþlerimizi tamamen doðru- ladýðýný bir kez daha belirtiyoruz. Yýðýnlarýn kendiliðinden uyanýþýnýn gerisinde kalan sadece genel olarak devrimciler deðildir; iþçi-dev- rimciler bile iþçi sýnýfý yýðýnlarýnýn kendiliðinden uyanýþýnýn gerisin- de kalmaktadýrlar. Ve bu olgu , pratik bakýmdan da, iþçilere karþý görevlerimiz konusundaki tartýþmalarda sýk sýk lâyýk görüldüðü- müz pedagojinin sadece saçmalýðýný deðil, ama ayný zamanda gerici siyasal niteliðini de doðrular. Bu olgu, birinci ve en önemli görevimizin, Yüklə 0,7 Mb. Dostları ilə paylaş:
|