Nəcəfli Tofiq Hümbət oğlu



Yüklə 1,05 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə14/53
tarix08.07.2018
ölçüsü1,05 Mb.
#54633
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   53

 

18

Çavundur, Həmzə Hacılu, Yurtçu, Süleyman Hacılu, Dodurğa, Karqın, Bağdilli kimi Oğuz-türkmən tayfalarının 



daxil olduğunu görürük.

188


 

Türk tarixçiləri belə  qənaətə  gəlirlər ki, Ağqoyunlu tayfa birləşməsində  Şeyxlü, Süleyman Hacılu, 

Çavundur, Dodurğa, Döğər, Karqın, Əfşar və Beğdilli tayfaları siyasi cəhətdən ikinci dərəcəli rol oynamışlar. 

Ağqoyunlu tayfaları içərisində siyasi baxımdan  ən güclüləri Mosullu və Pornəkdir. "Kitabi Diyarbəkriyyədə" 

Mosullu tayfasının adı 1436-cı ildən öncə çəkilmir. Lakin o,  1451-ci ildə Uzun Həsənin  

[41-42]


  müdafiə etmiş 

başlıca qüvvə olmuşdur. Uzun Həsənin teymuri hökmdarı Əbu Səid üzərindəki qələbəsində Mosullu Əmir bəy 

qardaşı Sufi Xəlil mühüm rol oynamışlar. Pornək tayfasının adı ilk dəfə Qara Yuluğ Osmanın Qaraqoyunlu 

İskəndərlə 1421-ci ildə döyüşü ilə  əlaqədar olaraq çəkilir, lakin o 1451-ci ildə Uzun Həsəni müdafiə etmiş 

tayfalardan biri olmuşdur

189


. Mosullu və Pornək tayfaları Səfəvilər dövründə "Türkman" adı altında birləşərək 

öz varlıqlarını qoruyub saxlamışlar.

190

 

Belə güman etmək olar ki, Ağqoyunlu tayfa birliyinə daxil olmuş tayfaların  əksəriyyəti  əski 



zamanlardan e'tibarən Azərbaycanda məskunlaşmış, Monqol istilası dövründə onların bir qismi Anadoluya köç 

etmiş  və sonralar Ağqoyunlularla qaynayıb-qarışmışlar. Ağqoyunlu tayfaları Azərbaycanın və  Şərqi 

Anadolunun həm siyasi, həm də etnik tarixində mühüm rol oynamışlar. Bə'zi türk tarixçiləri Ağqoyunluların ilk 

vətəninin Şərqi Anadolu olduğunu qeyd edirlər. Onlar Azərbaycana və İrana məhz oradan (Şərqi Anadoludan) 

köçmüşlər

191


. Türk tarixçilərinin bu müddəaları ilə razılaşmaq çətindir. Çunki Azərbaycan türk tayfalarının 

Kiçik Asiyaya miqrasiya yolu üzərində yerləşir və buranın türkləşməsi də daha əvvəl baş vermişdir. 

Tədqiqatlar göstərir ki, Oğuz tayfaları VII-VIII əsrlərdən e'tibarən Azərbaycanda məskunlaşmışlar

192


O.Şaiq yazır: "... Səlcuqlarla gələn oğuzların babaları bir neçə  əsr  əvvəl Azərbaycana gəlmiş  və  hətta Asiya 

şəhərlərini belə  fəth etmişdir.

193


 Eyni fikrə X.Koroğluda da rast gəlirik. Müəllif yazır: "Oğuzlar Qafqazda və 

Şərqi Anadoluda Səlcuqlardan bir neçə  əsr qabaq meydana çıxmışlar

194

. Türk alimi N.S.Banarlı göstərir ki, 



"Oğuzlar hələ hun dövləti zamanından başlayaraq müəyyən kütlələr halında uzun və  qısa fasilələlərlə  qərbə 

doğru-Azərbaycana və Anadoluya axıb gəlmişlər. Onların bu gəlişini təsadüfi hal saymaq olmaz

195

.

 [42-43]



   

Təbiidir ki, Oğuzların bu gəlişində Bayandur boyu da iştirak etmiş və sonralar Azərbaycandakı və Şərqi 

Analudakı oğuz-türkmən tayfalarının öz ətrafında birləşdirərək güclü tayfa birliyini yaratmışdı. V.Minorski belə 

hesab edir ki, Ağqoyunlu tayfa birliyi Monqol istilasından öncə mövcud olmasa da, bu birliyə daxil olmuş ayrı-

ayrı boylar məskun olduqları bölgələri Səlcuq işğalları zamanı, yə'ni sülalənin rəhbərliyi öz əlinə almasından 

xeyli əvvəl ələ keçirmişlər.

196

 Lakin bə'zi türk tarixçiləri qeyd edirlər ki, Ağqoyunlular Qaraqoyunlu tayfaları 



kimi Səlcuqların yürüşlərindən çox əvvəl Azerbaycan və Anadoluya gəlib yerləşmişlər'

97



Tədqiqatçıların verdiyi mə'lumata görə, Ağqoyunlular öncə Azərbaycanda yerləşmiş  və sonralar 

(Monqol istilası zamanı) Anadoluya köç etmişlər

198



Güman etmək olar ki, Ağqoyunlu tayfalarının varlığı XIII əsrdəki Monqol işğallarından sonra, 



"fatehlərin bu yeni təbəqəsi tərəfindən müvəqqəti olaraq maskanlanmış olduğu üçün", Monqolların 

hakimiyyətinin zəifləməsindən sonra Ağqoyunlular Bayandur tayfası  ətrafında birləşərək güclü tayfa birliyi 

yaratmağa müvəffəq olmuşlar. 

Ağqoyunlu tayfaları Azərbaycanın,  Şərqi Anadolunun türkləşməsi və siyasi tarixində mühüm rol 

oynamışlar. Faruq Sümerin qeyd etdiyi kimi, Ağqoyunlular XV əsrdəki siyasi qələbələrilə  hər tərəfdə çox 

mühüm rol oynamışlar

199

. Təsadüfi deyildir ki, Faruq Sumer Şərqi Anadolunun müasir türklərini 



qaraqoyunluların və ağqoyunluların varisləri kimi qiymətləndirir.

200 


 

 

 



Iqtibas gətirilmiş mənbə və ədəbiyyat 

 

 

§1. 

 

1.



 

Bax: Qaşqari M.Divani Luqat-it Türk. V.Atalay tərcüməsi. -İstanbul, 1941, s. 411-415.

 [43-44]

   


2.

 

Bartold V.V. Turkmenı - Soçineniya, t. 5, - M, 1968, s. 572. 



3.

 

Bartold V.V. Dvenadtsat lektsiy po istorii turetskix narodov sredney Azii, - Soç. t.5, s.72; yenə onun: 



Quzz, soç. t.5, yenə orada: s. 525; Tyurki (istoriko-etnoqrafıçeskiy obzor), soç. t. 5, s.585. 

4.

 



Bax: Bartold V.V. Soç. t.5, s.572, 585. 

5.

 



Qaşğari M. Göstərilən əsəri, c. 3, s. 415. 

6.

 



Bartold V.V. Soç. t.5, s.525. 

7.

 



Jirmunskiy V.M. Oquzskiy qeroiçeskiy epos i "Kniqa Korquta - Tyurkskiy qeroiçeskiy epos. - L. 1974, 

s. 524. 


8.

 

Köprülü F. İlk mutasavviflar - İstanbul, 1979, s. 152. 



9.

 

Gokyay O.S. Dedem Korkutun kitabı - İstanbul, 1973, s. XXXVI. 




 

19

10.



 

Sümer F. Oğuzlar, s. 51. 

11.

 

Bax: Kafesoğlu İ. Türkmen adı, manası ve mahiyyeti. – Jean Peny Armağanı - Ankara, 1958, s. 121-



133. 

12.


 

Qaşğari M. Göstərilən əsəri, c. 3, s. 351. 

13.

 

Bartold V.V. Soç. t.5, s.273. 



14.

 

Eremeev D.E. Etnoqenez turok. M., 1971, s. 74. 



15.

 

Toğan Z.V. Umumi Türk tarihine giriş. c. 1, İstanbul, 1970, *. 187. 



16.

 

Bartold V.V. Soç. t.5, s.572-575; Jirmunskiy V.M. Göstərilən əsəri, s.524. 



17.

 

Anar. Dədə Qorqud dünyası - Dünya bir pəncərədir. Bakı, 1986, s. 154. 



18.

 

Şaiq O. Göstərilən əsəri, s. XXXVI; Jirmunskiy V.M. Göstərilən əsəri, s.524. 



19.

 

Fazlullah ibn-Ruzbixan Xunci. Göstərilən əsəri, giriş, s.5. 



20.

 

Sümer F. Qaraqoyunlular - İslam ensiklopediyası, c. VI, 292; yenə onun: Qaraqoyunlular, c. I, s. 13. 



21.

 

Çay Ə. Anadoluda türk damğası, s. 125. 



22.

 

Turan O. Oniki Hayvanlı Türk takvimi - İstanbul, 1940, s. 85.



 [44-45]

   


23.

 

Esin E. Türk kosmolojisi (ilk devir üzerine araştırmalır) -Türk kültürü EL Kitabı, serri II, İstanbul, 



1977, s. 10. 

24.


 

Koşay H.Z. Doğu Anadolu mezarlarındakı koç ve heykelleri - Milletlerarası I Türk sanatları konqresi - 

Ankara, 1962, s. 257. 

25.


 

Əfəndiyev R. Daşlar danışır. Bakı, 1980, s. 21,24. 

26.

 

Seyidov M. Azərbaycan mifık təfəkkürünün qaynaqları, Bakı, 1983, s. 29. 



27.

 

Seyidov M. Opıt analiza etnonimov i toponimov Aqqoyunlu ı Qaraqoyunlu, ADU-nun Elmi əsərləri,Dil 



və ədəbiyyat seriyası, 1977, N 6, s. 23. 

28.


 

Banq V. - Arat R. Oğuz Kağan Destanı - İstanbul, 1970, s.14; Şerbak A.M. Oquzname, M., 1959, s. 64; 

M.Seyidov.Azərbaycan xalqının soykökünü düşünərkən. Bakı, 1989, s.137, 138. 

29.


 

Seyidov M. Azərbaycan xalqının soykökünü düşünərkən. s.139. 

30.

 

Degignes J. Böyük Türk tarihi, c.6- İstanbul, 1977, s. 1766. 



31.

 

Rza Nur. Türk tarixi. C.4, s. 237. Zeynaloğlu Cahangir. Muhtasar Azerbaysan tarihi-İstanbul, 1924, s. 



73; Baharlı M.H. Azərbaycan - Bakı, 1921, s. 78; İbrahimov C. Qaraqoyunlu dövləti, s. 75; Sumbatzade 

A.S. Azerbaydjantsı - etnoqenez i formirovanie naroda, - Bakı, 1990, s. 179; İsmayılov M. Azərbaycan 

tarixi - Bakı, 1992, s. 133; Zaxoder B.N. İstoriya Vostoçnoqo srednevekoviya, - M., 1944, s. 143. 

32.


 

Kırzıoğlu F. Dədə Qorqud. Oğuznamələri, I, s. 23. 

33.

 

Seferoğlu S.K., Müderrisoğlu A. Türk devletleri tarihi. - Ankara, 1986, s. 138. 



34.

 

Sümer F. Qaraqoyunlular, c. I, s. 13. 



35.

 

Şükrullah. Göstərilən əsəri, s. 51. 



36.

 

Sümer F. Qaraqoyunlular, c. I, s. 14.  



37.

 

Çay Ə. Göstərilən əsəri, s. 126.  



38.

 

Sümer F. Yıvə oğuz boyuna dair, s. 155-156.



 [45-46]

   


39.

 

Sümer F. Qaraqoyunlular, c. I, s. 14. Çay Ə. Göstərilən əsəri, s. 129. 



40.

 

Minorsky V. The clan of the Qara-Qoyunlu rules. Fuad Köprülü Armağanı - İstanbul, 1953, s. 292. 



41.

 

Minorski V. Karakoyunlu Cihan - Şah ve şiirleri. Çeviren. Mine Erol - Selcuk Araştırmaları dergisi, c. 



II, - Ankara, 1971, s. 155; yenə onun: Qaraqoyunlu hökmdarların sülaləsi, s. 294-295. 

42.


 

Sümer F. Qaraqoyunlular. İslam ensiklopedisi, c. VI, s. 293; yenə onun: Qaraqoyunlular, c. I, s. 15. 

43.

 

Çay Ə. Göstərilən əsəri, s. 127. 



44.

 

Sümer F. Oğuzlar, s. 147. 



45.

 

Boyle J.A. The Evolution of Iran as a National state. Çeviren B.U. Yurdadağ - Türk tarih Kurumu - 



Belleten, c. XXXIX, sayı 156, - Ankara, 1975, s. 652. 

46.


 

Çay Ə. Göstərilən əsəri, s. 129. 

47.

 

Turan O. Səlcuqlar tarixi və Türk-islam mədəniyyəti, s. 43. 



48.

 

Sümer F. Qaraqoyunlular. İslam ensiklopedisi, c. VI, s. 293. 



49.

 

Yınanç M.X. Ağqoyunlular.İslam ensiklopedisi, c.I, s. 252. 



50.

 

Kırzıoğlu F. Kars tarihi, c. I, s. 171,466. Yenə onun: Dədə Qorqud Oğuznamələri, s. 38, 42-44. 



51.

 

Yınanç M.X. Ağqoyunlular.İslam ensiklopedisi, c.I, s. 251. 



52.

 

Sümer F. Qaraqoyunlular. İslam ensiklopedisi, c. VI, s. 294. 



53.

 

Kürün K. Göstərilən əsəri, s. 484. 



54.

 

Devletşah Tezkiresi. Hazırlayan N.Lugal, c. III, - İstanbul, 1977, s. 256-257. 



55.

 

Yınanç M.X. Ağqoyunlular.İslam ensiklopedisi, c.I, s. 252. Sümer F. Qaraqoyunlular. İslam 



ensiklopedisi, c. I, s. 35; Kırzıoğlu F. Dədə Qorqud Oğuznamələri, s. 38. 

56.


 

Sümer F. Qaraqoyunlular. İslam ensiklopedisi, c. I, s. 35-36. 

57.

 

Kırzıoğlu F. Dədə Qorqud Oğuznaməsi, s. 38. 




Yüklə 1,05 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   10   11   12   13   14   15   16   17   ...   53




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə