Nəriman mahmud siRLİ ƏMƏLİyyat (İbrətamiz hekayələr) “Yeni Poliqrafist” mmc bakı 2016
Yüklə 372,12 Kb. Pdf görüntüsü
|
Nisəbəyimin tənhalığı Kazım sanki qaragünlü doğulmuşdu. İki yaşında ikən atası iş dalınca xarici ölkəyə üz tut- muş, cəmi üç ildən sonra qara xəbəri gəlmişdi. Beş yaşından tək anasının himayəsində yaşayan Kazımın sevincli, bəxtəvər günləri az olurdu. Hələ sağ ikən atasının aybaay göndərdiyi və anası Şəlalənin də yaman günlük üçün yığıb saxladığı pul da tükənmək üzrə idi. Hamının na- muslu, qeyrətli qadın kimi tanıdığı gəlin, bir müddətdən sonra üzüqara yoxsulluğun özünü göstərəcəyini düşündükcə az qalırdı ki, başını itirsin. Zavallı qadın münasib iş də tapa bilmirdi ki, gözünün ağı-qarası olan balaca Kazımı halal zəhmətlə böyüdüb boya-başa çatdırsın. Hara əl atırdısa əli boşa çıxırdı Şəlalənin. Kasıblıq da yavaş-yavaş boz sifətini göstərirdi. Hər şeydən xəbərsiz uşaq isə öz aləmində idi. Çox vaxt çölə-bayıra çıxmırdı deyə, əyin-başını qonşu uşaqlarla müqayisə etmir, artıq nim- daşlaşmış pal-paltarının dərdini çəkmirdi. 49 SİRLİ ƏMƏLİYYAT Anasının bir neçə gün əvvəl ucuz qiymətə aldığı oyuncaq tapançasını, bir də “Nuh əyyamından qalma” balaca oyuncaq “Mercedes”ini heç nəyə dəyişməzdi. Amma boz üzünü göstərən təkcə kasıblıq deyildi. Eyni sifəti əvvəllər tez-tez onlara gəlib gedən, fəqət atasının ölümündən sonra ayaqlarını kəsən qohum-əqrəba da göstərirdi. Bir- iki yaxın qohum varıydı ki, onlar ayaqlarını təmiz kəsməsələr də, gediş-gəlişi seyrəltmişdilər. Şəlaləni kasıblıqdan çox elə bu dərd üzürdü. O, balaca Kazımı, adamlığını hələ sona qədər itir- məyən qaynı Ağakişiyə, daha doğrusu, onun ar- vadına tapşırıb, iş tapmaq ümidi ilə səhər tezdən evdən çıxar, günorta, bəzən də axşama yaxın evə dönərdi. Yaşadığı rayon mərkəzində Şəlalənin ayaq döymədiyi dövlət idarəsi qalmamışdı ki, heç ol- masa həftənin bir-iki gününü istirahətdə keçirib vaxtını övladına sərf edə bilsin. Özəl müəs- sisələrdə isə şərtlər çox ağır idi, axşama, bəzən də gecə yarısına qədər işləmək lazım gəlirdi. Elələri də vardıydı ki, uzun iş saatı ilə bərabər əmək haqqı da az olurdu. Amma qadını üzən bu da deyildi. Özü və azyaşlı oğlundan ibarət ailəni dolandırmaq üçün belə müəssisələrin verdikləri məbləğ kifayət 50 NƏRİMAN MAHMUD edirdi. Şəlalənin heysiyyatına toxunan bir şey varsa, o da damarlarında qeyrət əvəzinə ehtiras dolanan bəzi harın, əxlaqdan, mənəviyyatdan kasıb kişi müdirlərin iş axtaran qadınlara əxlaqsız təklifləri idi. Əlacı olsaydı belələrini öz əlləri ilə boğub öldürər, ya da qohum-qardaşına deyər, onlar da bir əncam çəkərdi. Ancaq tərslikdən qadın ata-anasının tək övladı idi. Qohum-əqrəba da ki, yaralı barmağa yaramırdı. Düzdü, qaynı Ağakişi bir az xoşqeyrət olsa da, atılıb-düşməyi, hay-küy salmağı, hədə-qorxu gəlməyi, bir sözlə, yağmasa da guruldamağı vardı. Di gəl ki, adında “kişi” sözünü gəzdirdiyinə bax- mayaraq, arvadağız idi Ağakişi. Eşitdiklərini ağzında ilinməyə qoymaz, elə dərhal da arvadı Nisəbəyimə çatdırardı. Nisəbəyim də ki, elə bil söz poçtalyonu idi. Aldığını bütün rayon boyu ötürərdi. Şəlalə də bilirdi ki, ağzıgöyçəklər sözü ucuz alıb baha satacaq, eşidib bilən xəbərin başına ip salıb “urus afçarkası” kimi gəzdirəcək, ortada bir şey yox ikən hərənin ağzından bir avaz çıxa- caqdı. Ona görə abırına qısılıb dərdini içində gəzdirdi. Və elə gəzdirə-gəzdirə də günlərin birində yatağa düşdü. Xəzan yarpağı kimi gündən- günə saralıb soldu. 51 SİRLİ ƏMƏLİYYAT Qardaşının yadigarı idi deyə, nə qədər olsa da Ağakişinin Kazıma və onun anasına ürəyi yanırdı. Şəlalə yatağa düşəndən həm xoş qeyrətinə bir az sərtlik qatmış, həm də ürəyi yuxaya dön- müşdü. Qadına söz də vermişdi, uşağı himayəsinə götürəcək, yaxşı baxacaq, öz övladlarından ayır- mayacaqdı. Amma bu, Ağakişinin saydıqları idi... Şəlalə dünyasını dəyişmişdi. Ağakişi də söz verdiyi kimi, balaca Kazımı himayəsinə götür- müşdü. İlk vaxtlar anasının xiffətini çəkən, kür- rüyünü eləyən uşaq isə yavaş-yavaş əmisinə də, əmisinin arvadına da öyrəşir, əmisi uşaqlarına qaynayıb qarışırdı. Kazımın rəhmətlik atasının mülkünü öz adına sənədləşdirən Nisəbəyim də in- safən pis baxmırdı uşağa. Amma məktəb yaşı çatanda elə bil arvadın, necə deyərlər, tutması tutdu. Kazımın dərsə getməsini əngəllədi. Ərinin başını tovlayıb, - çəlimsiz uşaqdır, qoy bir il də keçsin, baxarıq, - dedi. Ağakişi qəlbində razı ol- masa da, gözlərini çırpışdırıb susdu. Bundan sonra uşağın qara günləri başladı. Kazımın dördüncü sinifdə oxuyan əkiz əmisi uşaqları – Əfqan və Nuranə səhər tezdən məktəbə, Ağakişi də işə yollanandan sonra Nisəbəyim gün verib işıq venrmirdi Kazıma. İnsafı getdikcə 52 NƏRİMAN MAHMUD gödələn qadın qarğıdalı sütülü kimi ütürdü onu. Böyük yerinə də işlədirdi, uşaq yerinə də. Əfqanla Nuranə məktəbdən evə dönəndə zor-xoş onların qulluğunda durardı. Düzdü, Ağakişinin yanında o qədər də “ağ” eləmirdi Nisəbəyim. Kişi evə gələndə Kazıma bir az dinclik verirdi. Yazıq uşağın ağzı göydə idi ki, əmisi evə tez gəlsin və o da ayaqlarını qatlayıb bir hovur otursun. Belə gün- lər isə az olurdu. Amma həftələr, aylar ötdükcə Nisəbəyim əvvəl Ağakişinin yüngül beynini çe- virdi, sonra da rəngləri bir-birinə qatdı, “ağ” elədi. Axırda Kazım əmisindən də ümidini üzdü. Toranlı-boranlı bir gündə evi tərk edib getdi. Uşağın evdən qaçması Nisbəyimin vecinə də deyildi. Amma işdən gec qayıdan Ağakişinin soraq eləmədiyi, gəzmədiyi yer qalmadı. Gecədən xeyli keçmiş geri qayıtdı. Nə illah elədisə yata bilmədi, səhərə kimi yerində ilan kimi qıvrıldı. Səhər tezdən oyanıb düşdü rayonun canına. Gördüm deyən olmadı Kazımı. Uşaq elə bil yağlı əppək olub göyə çəkilmişdi. Ağakişi bu dəfə də, əli ətəyindən uzun, evə döndü. Ağlına əlli fikir gəlirdi. Gözləri yer görmürdü, bütün fikri-zikri Kazımın yanındaydı. Qəflətən vahiməli səs eşidib başını qaldırdı. Dərsdən çıxıb evə qayıdan 53 SİRLİ ƏMƏLİYYAT Yüklə 372,12 Kb. Dostları ilə paylaş:
|