Nəsr isa Muğanna
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
47 - Gözəl oyun oynayırdınız... Təzə dirilmişdim - dedi, - Niyə öldürürsən məni, Sərvi, Bronopoyezddəki əhvalatı danışsa, sənin gözündən düşərəm axı! Sərvinaz səsini qaldırdı: - A kişi, demədimmi biz insanın beynini görürük, fikrini oxuyuruq! Lap ayaq açdığın, dil açdığın gündən həyatda gördüyün, eşitdiyin nə varsa, hamısı yazılıb beyninə. Sənin özünün yada sala bilmədiyin şeyləri də oxuyuruq beyniyin o bir cüt sağ, sol kürəçiklərindən. Bünyad bəy çaşqınlaşdı. - Onda daha niyə danışdırmaq istəyirsən Allanı?! Hamınızın oxuduğunuz, bildiyiniz əhvalatı dilə gətirməyin mənası nədi?! Sərvinaz dedi: - Əməlini Allanın dilindən eşitməlisən! Odda yanmalısan, Bəy! - Odda?! Lap çaşdım! Həqiqi odda?! A kişi! Dedim axı, Kainatda yeganə cəhənnəm var, o da bu Ağ planetinin içərisidi. Bu gözəl təbiətli aləmdə Od - həqiqətdi, OdÜn - həqiqət səsidi, alov kimi yandırır, Bəy. Bünyad bəyi tər basmışdı. - Evim yıxıldı! Sərvinaz dedi: 48 - Əksinə, bəy! OdÜn - həqiqət səsi cəhənnəmdə cənnət yaradır. Qəbahətini eşitdikcə, öz hərəkətlərini qarşındaca əyani gördükcə, yavaş-yavaş yüngüllük hiss edəcəksən. Nədən olur o yüngüllük? Sadəcə, qatı qanın yuyulur, canında qan dövriyyəsi normallaşır, hüceyrələri sağlamlaşdırır. Danış, Alla! Bünyad bəy bir xeyli susub, doğrudan da əyani görmək əzabını hiss etmiş kimi, əllərini yuxarı qaldırdı. - İlahi, özün kömək ol mənə! Cənnətdi, cəhənnəmdi, nə möcüzədi bu?! Sərvinaz dedi: Biləcəksən, Bəy. Səbrlə, dəyanətlə dinlə OdÜnü - həqiqət səsini! Biz Odda yana-yana gözəlləşmişik burda. Sən də yanmalısan, Bəy! Yalnız Klaradan seçilən Allanın gözləri par-par yanırdı. - Çalın, ey hurilər - EyƏrlər - uca işıqlar! - dedi: - Yerdə - EyƏrdə - uca işıqda bizim işığımızı söndürən bu cəllad Qarayazı meşəsində o gözəl Niyazi sovxozunda, Niyazi kişinin həyətindəki palıd ağacının altında Aşıq Kamandarın "bayatı" - Bağ Oduna qaranlıqdan qulaq asır, qaranlıqda ağlaya-ağlaya gedir zverləri - qunduz itlərlə qucaqlaşmağa! Zənəndən isinməyən xəstə bədbəxti qancıqları səngidir. BağOd çalın, qunduz qancıqlarını göstərin görək göz yaşı qalıbmı heç! Tfu sənə, Bəy! Saz çalan hurilər Osmanlı sazlarını süfrəyə qoyub, OdEvƏr sazlarını götürdülər. Türkün sümüklərini üybəüy oynadan gurultulu, bəm simlər əvəzində incədən incə, zərifdən zərif ağ simlərin türkü titrədən cingiltiləri Türk içində böyümüş Fars beynini lap ilk cingiltilərdən titrətdi. - Sənə qurban olum, Alla, danışma! Alla üzünü kənara tutdu. 49 - Mən danışdım qurtardım, qancıqla Allanın fərqini bilməyən bədbəxt xəstə! - Nə?! - Bünyad bəy gözlərini silib dikəldi. - Mən... gizlənməkdən ötrü, Muğannaları izləyə - izləyə, it yemləyən fəhlə olmuşam orda. Bu əzab bəs deyilmi, üstəlik sən belə... Alla Bəyin sözünü kəsdi: - Hurilərin bu çaldıqları havanın adı nədi? Bünyad bəy dinləyib dedi: - BağOd! Alla dedi: - Səni ağladan nə oldu indi? Bunu da qanmırsan? Mənim kədərim ağlatdı səni, ya yox? Bünyad bəy başını sinəsinə əydi. - Hə... Alla da ağlayırdı. - Bu qəm içində o bronepoyezdin kupesindəki kimi zorlaya bilməzsən məni, ay cəllad! Gəl! Gəl! Aç kəmərimi! Sərvinaz Bəyə baxdı: 50 - Alla heç olmasa qismən saflaşdırdımı səni, murdar "hökmdar"! Allanın əsil adı "Alla" deyil burda, Əldi. Çaldırdığı hava "Bayat" - BağOd bir az ürək verdi sənə. Qalx! Gedirik! - Hara?! Sərvinaz dedi: - Yerə! Bünyad bəy duruxdu. - Sən də gedirsən?! Sərvinaz kinayə ilə: - Əlbəttə! Bünyad bəy Qumralsız keçinə bilərmi Yerdə?! Bəlkə qunduzlarınçün darıxmısan? Bünyad bəy köksünü ötürdü: - Yenə Qumral olacaqsan?! Sərvinaz güldü: 51 - A kişi! Qumralı istəmirsən?! Bünyad bəy hıqqıldayırdı. - Lap çaşdım!.. Sənin öz yazıq, bədbəxt Sərvim olduğunu bilə-bilə "Sahib"in o xaraba İranında "Bakirə" adı ilə qoyub gedəcəm?! Sərvi dedi: - Mazandaran İran deyil, bəy, Azərbaycanındı. - Nə? Yəni Heydər qaytardı Azərbaycanı?! Nə vaxt oldu bu?! Paho! Biz Şimali Azərbaycanı da İrana qatmağa çalışırdıq axı! Tərsinə oldu?! Necə oldu, bütövləşdi Azərbaycan?! Sərvinaz izah etdi ki: - Sərhəd dəyişməyib, Mazandaran da, bütün qalan vilayətlər də hələ Farsın əlindədi. Əmma biz hurilər hər şeyi öz adı ilə deyirik, bəy. Ərdəbil, Zəncan, Qəzvin, Təbriz, hamısı elə köhnə Azərbaycandı - Bağdaydı bizim nəzərimizdə. Sənin yaddaşın zversovxozda qancığın quyruğunun altındadı!.. Sən yenə o iqamətgahda qalacaqsan? Bəyin səsi boğuq çıxdı: - Tehranın bir-birindən zorakı cəllad siyasilərinin pastellərinə verəcəm səni?! Mən zorakı, cəllad, namussuz köpək oğlu necə götürüm belə namusu?! Hurilər şaqqıldaşdılar - Bıy! Namusu varmış! Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|