Nəsr isa Muğanna
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
37 - Niyə, Bəy? Sevimli arvadıyın yanında oynaş eləmək istədiyin Klaradan xəcalətləndin?! Bünyad bəy pərtləşdi: - Klara! Sərvi! Türknaz... Kimsiniz?! Mən zülm eləmişəm o gözəl, zərif məxluqa! Sərviyə! Daha baxammaram üzünə. Türknaz qızlarla baxışdı. - Deyəsən az-çox ÜnƏs olur. Bir sualıma da cavab ver, Bəy. Sahibimiz səndən "Svyaznoy" istəyəndə niyə məhz məni seçdin? Açığını de, belə lazımdı. Qumral, deyiləm. Diqqətlə bax, Türknazam mən. Soruşuram mən. Soruşuram, niyə məhz məni "svyaznoy" seçdin? Açıq de! Bünyad bəy: - Açığı budur ki, Qarayazıya, o sovxoza göndərilən qızların arasında tək səni tutdu gözüm. İstədim tez-tez görüşək. Türknaz eyni şərtliklə: - Lap açıq de, Bəyim! Açıq! - dedi. Bünyad bəy dedi: - Lap açığı, Sərviyə oxşayırsan sən! Sərvini də boğmuşdum, bilirsən. Elə bil kim isə mənə daimi deyirdi, bunu da arvad elə, soyu bundan, soyu bundan, nəticədə bunu da elə o cür boğ rədd elə başından!.. Türknaz Bəyin gözlərinə baxdı: 38 - Xəstəlikdi bu, ya yox?! Bəy, hirslə: - Bilmirəm nədi bu, - dedi. - "Svyaznoy"ları çox saxlamaq olmaz! İşlədib, sonra öldürəsən gərək! Türknaz dedi: - İndi bir diqqətlə yenə mənə bax! Bünyad bəy gözücü baxıb üzünü kənara tutdu. - Hə! Baxdım! Nə olsun?! Türknaz güldü: - A kişi, Sərvinazam, mənəm axı! Bir bax: İşıq gəmisində Aydan Yerə gedirəm, Yerdən Aya gəlirəm. İşləyirəm. Dərs deyirəm yoldan azan bədbəxtlərimizə. Bax, bax! Gör heç fərqi varmı "Qumral" adlı "Furak"dan, Sərvinazdan?! Həmişə soruşmurdunmu "Sən niyə bu qədər oxşayırsan, mənim o bədbəxtimə? Budu bədbəxtin Ağ planetində SafAğ Elmi öyrənib, SafAğ İnsan olub, çalışır ki, sən bədbəxt də insan olasan! Üzümə bax, nacins! Bünyad bəy bu dəfə lap pis üşürgələnib, hətta titrədi. - Sərvi!.. Bəs bayaq gördüyüm Sərvi hanı?! - Odur bax! Sənə baxıb gülür! Mən Qumralam! 39 - Nə?!.. Doğrudan?! Bu nədi belə?! Siz məni dəli elədiniz! Qızlar şaqqıldaşdılar. - Dəlinin nəyini dəli eləyək, ay dəli! Görürsənmi, Klara da dəyişdi. Sərvi oldu. Bax mənnən birgə yeddi huri dönüb Sərvi oldu! Gör necə həyat yoldaşını boğmusan öz əlinlə, ay bədbəxt! Bünyad bəy tir-tir əsirdi: - Bu nədi belə?! Sifətiniz, boy-buxununuz necə dəyişir?! Mütəkkənin üstündəki Sərvinaz bəyə şərab süzdü. - Hər şey aydın olacaq. Biləcəksən hər şeyi. İç! Bünyad bəyin üzündə yalvarışlı ifadə dondu. - Ay qız!.. Qurbanın olum, bircə bunu da başa sal. Sərvi - Qumral gülə-gülə: - Adam olursan! - dedi. - İşıq əlavə olunur üz - gözümüzə, bədənimizə. Başa düşdün? - Yox!.. 40 Sərvinaz bir qədər deyintili səslə: - Fikirləş, gör Axirətdən Yerə gedənləri niyə tanıya bilmirlər o xarabada, - dedi. - Baxırıq, görürük cinayətkarsınız hamınız, qatil olmayanlar bətnlərin-də daha pis qatildirlər! Bilirik ki, pislik elədiyiniz "ölülər"i - üzümüzü görsəniz, "Ruh"unuz - ƏrAğınız məhv olacaq qorxudan, məcbur oluruq sifətimizi dəyişdirək. Çətin deyil bu, SafAğ İşığa bürünüb hər cür sifətdə görünə bilirik. Niyə? Dedim də, sizin "Ruh"unuzu sarsıtmamaq, öldürməmək üçün. Görürsənmi necə müqəddəsik biz, ay murdar cinayətkar?! Bəy yalvarmağa başladı: - Öz sifətinizə düşün. Hərə öz sifətinə düşsün. Qızlardan hansısa dedi: - Bağımızın meyvəsindən şirinini ver bu bədbəxtə. Zəhərlisini bir yana qoy, zəhərsizindən ver. Yesin, içsin, dirilsin bu ölü! - Çalın, oynayın, hurilər, əyləndirin bədbəxt hökmdarı! Saz çalan hurilər iri çanaqlı sazları süfrəyə qoyub, bəm səsli Osmanlı sazlarını köynəkdən çıxarıb çalmağa başladılar. Qalan hurilər balaca-balaca, dövrələri zınqırovlu qavalları başlarının üzərində döyəcləyə-döyəcləyə oynamağa başladılar. Bünyad bəyin gözü böyür tərəfdə - öz arvadında idi. Sərvinazın zərif dodaqları nar rəngində idi - od kimi gözlərində, yanaqlarında, buxağında işıq qaynayırdı. Ərinə baxıb, birdən qumrovtək cingildədi: - Ağın ab-havasındandı mənim gözəlliyim. İşığım sehrləyib səni, könlündən keçir ki, məni öpəsən. Niyə öpmürsən, hökmdarım? Diqqət yetir, Sar demirəm sənə. Sarlar Bağ rütbəsində olurlar. Sən "hökmdarım" anbaan hökmlü olursan. 41 Heyrətlənmə. Dedim ki, biz insanın beynini görürük, fikrini oxuyuruq. İçmək istəyirsən. İç! Dirilirsən. İç! Bünyad bəy büllur qabı doldurub bir də içdi. Gavalı yeyib, bir də içdi. Sərvinaz gülürdü. - Könlündən keçir ki, kəmərimi açasan, - dedi. - Bu bir qədər çətin işdi, hökmdarım. Gəl açıq danışaq. Sən bu hurilərin guya əri olmusan Yerdə. Əmma məhz hansının? Niyə qarışdırırsan?! Bünyad bəy dumanlı gözlərini geniş açıb burda qızlara diqqət yetirdi və elə bil indicə gördü ki, qızların gözlərinin hamısı bir biri kimi idi: yaşıl, iri. Sərvinaz danışırdı: - Bax, bax, ey insanlıqdan məhrum hökmdarım. Altıncı ildə, Bakının Duma binasında əziz aktyor dostun Rahibin sevgilisi Klaranı verbovat eləmisən ki, Zeynalabdin Tağıyevi, Doktor Nərimanı zəhərləsin. İyirminci ildə Serqo Orconikidze On birinci ordu ilə Bakıya gedəndə hamısı bizim Türklərdən ibarət olan o "Dikaya diviziya”da Nərimanovun katibəsi Fatmanı görüb, istəmisən verbovat eləyəsən. Əsgərlər başa düşüblər iş nə yerdədi, döyüblər səni. Sonra Serqo Orconikidze bronepoyezdə keçirdib səni, ordakı Sestralarla tanış eləyib. Orda, bronepoyezdə bir yevreyka verbovat eləmisən ki, Lenini zəhərləsin. Həmid Sultanovu, Baba Əliyevi zəhərləsin. Sonralar Səməd Vurğuna, Mehdi Hüseynə, sonradan Adıpünhan Muğannaya qədər Türklərimizi zəhərləmək üçün verbovat elədiyin qızlara bax! Görürsənmi? İşıq arxasında idilər, görmürdün sən onları. İndi bax, hamısı burdadı. Bax, görürsənmi? Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|