Nəsr isa Muğanna
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
131 Səmədin rəngi ağarmışdı. - Necə sadistləşməyim, ay nəslimin kökünü kəsən qaniçən1 - O iy çəkəni at ora, lapatkanı götür, başla torpalamağa! Bircə həftə katorqa cəzasından sonra danışarsan! Musanın gülüşü səsləndi: - Səməd, qoy itlərə ünsüyyətinə baxsın! Səməd dedi: - İyrəncliyinə sonra da baxar. Get, lapatkanı görür, a Bəy! Bünyad bəy ayaqlarını sürüyə-sürüyə, üzülə-üzülə gedib, körpünün üst tərəfində təzə göyərməyə başlayan xırda, qoşayarpaq qamışların aralarına yapıxmış köhnə, boz qamışların altından lapatkanı tapıb qayıtdı. Səməd dedi: - İndi küllüyün quyuya lap yaxın yerini qaz, görək nə çıxacaq ordan. Bünyad bəy lapatkanı yerə çırpdı. Səməd güldü: 132 - Nə oldu, Bəy? Bünyad bəy xırıldayırdı: - Sən... Sən bunu da bilirsən?! Səməd istehzalı idi: - Nəyi, Bəy? O küllükdəki iki küpə qızılı deyirsən? Bəy lapatkanı götürüb küllüyün quyuya lap yaxın yerini eşdi, hər biri bir səhəng irilikdə iki küpə çıxarıb, quyudan bir neçə addım kənara qoydu. Yəni ehtiyatlandı ki, küpələr enişə dığırlanıb quyuya düşər. Səməd yenə qəhqəhə çəkdi. - Varisin - zadın da yoxdu ki, deyəsən vərəsədi. Bir ayağın burda, bir ayağın gorda, o qədər qızılı neynirsən, ey "ins"? - Bu işgəncənin arasını kəs, küpənin birini apar ver Muğannalara. - Rüşvət verirsən? Bilmirsən ki, Muğlar torpağı qızıldan qiymətli sayırlar, ey "ins"? Bəy dedi: - Başa düşmürəm, niyə çıxartdırdın bu küpələri? Səməd dedi: 133 - Sovxozdan bura həm də qızılı aparmağa gəlmirdin? Apararsan də! Bəy dedi: - "Qoca" yoxdu daha. Maşınını da bilmirəm harda gizlədib. Tək aparammaram. Bir də ki... sən yəni doğrudan imkan verəcəksən qızıl aparım, yaşayım mən? Səməd dedi: - Mən qatil deyiləm. Musa da əl qaldırmaz Sənə. Küllüyün tarixinə keç! Sarıyoxuşa! Atlılar gəldilər dayandılar otryadın qabağında. Sonra nə oldu? Bəy dedi: - Sonrasını, şübhəsiz, bilirsən. Ha fikirləşirəm, tapammıram, niyə axı danışdırırsan məni?! Cəhənnəm əzabını başqa cür də çəkdirirsiniz siz, bayaq lap aydın oldu. Bu danışmağımın nə mənası var, ay Səməd?! - Bayaq dedim, sonra biləcəksən. Dərsdi bu. Dərs! Başa düşmürsən? - Yəni mən doğrudan yaşayacam?! Səməd dedi: - Qızılın əlində, Rusiya, İran arasında, niyə yaşamıyasan?! 134 Danış! Ayolla mauzerini qoburdan çıxaranda nə oldu? Bünyad dedi: - Ayolla mauzeri o işıqsaçan Hüseyninizin sinəsinə qaldıranda, Pirvəli dedi: "Qardaşım toy üstədi, muradını gözündə qoyma. Yanındakı da sağdışıdı. Cavanlara qıyma. Sən də məntəki yaşlısan. Yəqin oğul-uşağın var, toy-şan gözləyirsən. Qıyma cavanlara. Vurursan, məni vur. O pal-paltardan da nə istəyirsən götür". Yalvardı PirVəliniz. Bandit Ayollanın qolu boşaldı. Banditlərin otryadında pıçıldaşma düşdü. Gördüm hamısının heyfi gəlir Hyseynə. Naqanımı çıxartdım, əvvəlcə PirVəlinin sağ qoluna atdım. Dedim: "Get Hüseynin toyunda tək qollu oyna". PirVəliniz baxdı, tanıdı məni. Dedi: "Sən hara, bunlar hara, Bünyad bəy?!" Dedim: "Sən hara, mazutun içində fəhləlik hara, ay Sərkər çoban?!" Dedi: - Bu müxənnətliyi heç Müaviyə də eləməyib. Yezidi göndərib ki, get Kufədə qır Hüseyngili, gözüm görməsin. "Yezid"in də əsli ƏSOd olub, ay "Muğ". Ta qədimdən dəyişmişik, dönük olmuşuq. Bir-birimizin qanını tökməsək işimiz yerimir! 135 PirVəliniz ayıldı, tanıdı düşmənini. Üzünü döndərdi ki, Ayollaya nəsə desin. Üzünü döndərəndə ikinci güllə ilə ağzında dilini vurdum. Dedim: "İndi get atana xəbər ver ki, Bünyad bəy Rusun adamıymış. Şəkər bəyin qalasında Türk qoşununa çuma saldıran da Bünyad imiş, kiçik qardaş Musanı böyük qardaş Hacı Əlinin qucağında çumaya yoluxdurub öldürən də Bünyad imiş. PirVəlinizin ağzının qanı qolunun qanına qarışdı. İşıq saçanınızla "sağdiş" Musanın rəngləri saraldı. Dedim: "İndi "murad üstə" olan Hüseyninlə sağdışına bax!" Döndü baxdı. İşıqsaçanınız dedi: - İndi - indi başa düşürəm ki, yuxuda yaşamışam, insanı tanımamışam. Aman ver bir az yaşayım! Üçüncü gülləm sağdışın kəlləsini deşdi. Dördüncü gülləm Hüseyninizin alnını deşdi. Bu itdən öyrənmişəm alnın düz ortasına atmağı. Bu meyit belə atardı həmişə alnın ortasına. Beşinci gülləni PirVəlinizin ardınca atdun. Çünki cavanların meyitlərini görəndən sonra Sarıyoxuşun yarğanından özünü atıb. Türmən yatağına qaçdı. Demə, Mustafa Kamala məktubun yerini düz deməmişəm mən, PirVəli özü ilə aparıb. Ağlıma bir fikir gəldi: O vaxt Mustafa Kamal Trabzona təzəcə getmişdi. Ordusu Gürcüstanın bəri tərəfində Qreklər olan səmtindən meşəliklərə, kiçik - kiçik hissələrlə topxana, ərzaq daşıyırdı. Fikirləşdim ki, məktubu paltarın arasından çıxardım, gedim orduya qoşulum. Məktubu təqdim eləyim, Mustafa Kamalın əzizi olum. Əmma, demə məktub PirVəlinizin özündə imiş. Paltarın, hətta yəhərin içini atım-atım elədik, məktub tapılmadı. Ayollaya dedim: "mən Omar ağanın evinə gedəsi oldum. PirVəlinin paltarı soyundurulanda birtəhər eləyib məktubu ələ keçirməliyəm!" Özüm getdim çobanları eşiyə çağırdım, dedim, Gürcülər vurdular, öz gözümlə gördüm. Atlanın xəbər çatdırın. Omar ağa dava- dərman gördərsin, rahat araba göndərsin. Bir-ikiniz də gedin Hüseynnən, Musanın meyitlərini gətirin. Səməd soruşdu: - "PirVəliniz", "PirVəliniz", Niyə belə deyirsən? Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|