Nəsrin SÜleymanli
Yüklə 2,28 Mb. Pdf görüntüsü
|
103 – erməni subyektlərinin (Ermənistan Respublikasının və qondarma Dağlıq Qarabağ Respublikasının) hərtərəfli şəkildə gözdən salınması; – öz ölkəsinin və xalqının daha yaxşı imicinin yaradılması, mübahi- səli məsələlər üzrə Azərbaycanın baxışlarının yayılması və s. (36). Sözsüz ki, erməni informasiya ideoloqları bununla kifayətlənmirlər və müxtəlif materialları nəzərdən keçirməklə Azərbaycanın informasiya siyasətinin məqsədləri haqqında rəngarəng erməni baxışları ilə rastlaş- maq mümkündür. Yuxarıda sadalanan tezislərin özündə də maraqlı mə- qamlarla rastlaşmaq olar. Xüsusilə, sonuncu tezis bu baxımdan xarakte- rikdir. Belə çıxır ki, Azərbaycan informasiya siyasətinin Azərbaycan xal- qının imicinin formalaşdırmasını və Azərbaycan dövlətinin və xalqının baxışlarının ifadə etməsini erməni informasiya ideoloqları təəccüblə qar- şılayırlar. Bu da şərhə ehtiyacı olmayan bir erməni paradoksudur. Ermə- ni informasiya ideoloqlarının fikrincə, problemli məsələlərə Azərbayca- nın baxışları əsasında Azərbaycanın yaxşı imicinin formalaşdırılması cəhdləri ilə erməni subyektlərinin gözdən salınması cəhdləri bir-biri ilə sıx qarşılıqlı əlaqəyə girərək azərbaycanlıların özünüdərk elementinə çevrilmişdir (37). Erməni informasiya-təhlil mərkəzlərinin materiallarında Azərbayca- nın antierməni informasiya siyasətinin xüsusiyyətləri haqqında da ma- raqlı fikirlər vardır. Bəzi erməni informasiya ideoloqlarına görə, Azər- baycanın informasiya siyasətindəki çatışmazlıqlar üzündən Azərbayca- nın bəzi informasiyaları bu ölkənin elə özünə qarşı çevrilir. Bu məsələ aşağıdakı kimi izah olunur. Bildirilir ki, informasiya-təbliğat siyasətinin və fəaliyyətinin məqsədi müəyyən auditoriyaya məqsədyönlü şəkildə psixoloji təsir göstərilməsidir. İddia olunur ki, Azərbaycanın apardığı in- formasiya-təbliğat siyasəti bu fəaliyyət sahəsinin klassik qanunlarına uy- ğun deyildir. Yəni: 1) yayılan informasiya və təbliğatın məzmunu infor- masiya-təbliğat aparan tərəf (yəni Azərbaycan) haqqında, onun həssas tə- rəfləri haqqında müəyyən məlumatları faş etmiş olur. Başqa sözlə, guya, Azərbaycan tərəfi qeyri-peşəkarcasına yaydığı informasiya ilə ilk növ- bədə özünü ifşa edir; 2) Azərbaycanın apardığı informasiya-təbliğat fəa- liyyəti qarşı tərəfə deyil, Azərbaycanın öz auditoriyasına mənfi təsir gös- tərir, düşmən üçün nəzərdə tutulan psixoloji təsirlər Azərbaycan cəmiy- yətində əks-təsir yaradır (38). Bu mülahizələri irəli sürən erməni müəllifləri heç də geniş və tərəfsiz araşdırma aparandan sonra bu nəticəyə gəlmirlər. Yalnız ayrı-ayrı ötəri məlumatları, kontekstdən çıxarılmış faktları, Azərbaycanın informasiya 104 məkanında əhəmiyyət kəsb etməyən xəbərləri şəxsi araşdırmaya cəlb edərək əvvəldən proqramlaşdırdıqları qənaətə gəlirlər. Qeyd edilir ki, Azərbay- canın informasiya materiallarında ifrat emosional və impulsivlik mövcud- dur, düşmən tərəfin həssas məqamları informator-təbliğatçının şəxsi tə- səvvürləri əsasında formalaşır. İnformasiya və təbliğat materiallarındakı yüksək emosionallıq isə onu istehsal edənin emosional pozğunluğunun və gərgin vəziyyətinin göstəricisidir. Guya, belə insanlar hazırladıqları informasiyalarda yüksək emosionallığa yol verməklə özlərinin psixi tarazlığını təmin etməyə çalışırlar. Sonra da əlavə edirlir ki, emosional informasiya materiallarının təsir gücü də az olur və bu, Azərbaycanın in- formasiya siyasətinin çatışmayan cəhəti kimi xarakterizə edilir. İddia edilir ki, belə hallarda Azərbaycan jurnalistlərinin professionallığı arxa plana keçir, haqqında informasiya verilən hadisə ilə onun ifadəsi arasın- da məntiqi əlaqə itir, Azərbaycanın informasiya-təbliğat maşını erməni obrazını yaratmaq istəyəndə ona azərbaycanlıların mənfi cəhətlərini və xüsusiyyətlərini şamil edir. Sübut kimi Xocalı hadisələri zamanı erməni- lərin azərbaycanlılara qarşı vəhşilik etməsinin Azərbaycan informasiya- təbliğat maşını tərəfindən uydurulduğu nümunə gətirilir. İddia olunur ki, Xocalı hadisələri zamanı ermənilərə aid edilən qəddarlıq, əslində, azər- baycanlıların öz keyfiyyətləridir, lakin bu keyfiyyəti onlar informasiya axınları vasitəsi ilə ermənilərin üstünə atmağa çalışırlar (39). Erməni mərkəzlərinin təhlil materiallarında Azərbaycanın informasi- ya fəaliyyəti sosialist sisteminin planlı iqtisadiyyat modeli ilə müqayisə olunur. Guya ki, bu fəaliyyət vaxtaşırı yuxarıdan göstərişlər alır və vaxta- şırı da yuxarılar qarşısında hesabat verməli olur. Iddia edilir ki, yuxarıla- rın sərt nəzarəti altında olması Azərbaycanın informasiya siyasətinin tə- sir gücünü də sürətlə aşağı salır. Yuxarıların tələbi ilə ayaqlaşa bilmədiyi üçün Azərbaycan informasiya maşınında problemlər yaranır və tələb olu- nan informasiya materialları vaxtında istehsal olunmur. Bu fikirlərinin sübutu üçün də yenə Azərbaycan informasiya məkanına və xarakterinə aid olmayan misallar gətirilir və bununla da Azərbaycan mediasının qey- ri-professionallığı haqqında təsəvvür yaradılmasına cəhd göstərilir (40). Erməni informasiya ideoloqları arasında belə bir fikir və baxış da var ki, Azərbaycan tərəfinin informasiya müharibəsi yalnız təbliğat xatirinə aparılır. İnformasiya müharibəsi təbliğat məqsədlərinə tabe etdirildikdə isə informasiya təcavüzünün qurbanı daxili auditoriya olur. Erməni ideo- loqları Azərbaycanın informasiya siyasəti haqqında da belə bir nəticəyə gəlirlər ki, bu ölkənin antierməni informasiya müharibəsinin qurbanı er- Yüklə 2,28 Mb. Dostları ilə paylaş:
|