Odkrywajacy radosc I pokoj prawdziwego Chrzescijanstwa Duncan Heaster

11.4 Małżeństwo

Rozpoczniemy ten rozdział rozważając położenie tych, którzy w czasie, gdy przyjmują chrzest są stanu wolnego. W Rozdziale 5.3 mówiliśmy o konieczności poślubiania tylko ochrzczonych wierzących. Jest kilka fragmentów, do których można dodać przykład Jezusa, Pawła i innych, zachęcających tych, którzy są stanu wolnego, aby przynajmniej rozważyli możliwość pozostania w nim tak, aby całkowicie poświęcić się dziełu Pana (1Kor 7:7-9,32-38 por 2Tm 2:4; Mt 19:11,12,29; Koh 9:9). "Ale jeżeli się ożenisz, nie grzeszysz" (1Kor 7:28). Wielu z Apostołów było żonatych (1Kor 9:5) a małżeństwo tak jak Bóg tego pragnie, ma dać wiele fizycznych i duchowych korzyści. "We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane" (Hbr 13:4). "Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam", jeżeli nie potrafi zapewnić sobie wysokiego poziomu poświęcenia się sprawom duchowym. Dlatego Bóg ustanowił małżeństwo (Rdz 2:18-24). Dlatego "Kto znalazł żonę - dobro znalazł i zyskał łaskę u Jahwe. … lecz żona rozsądna darem od Jahwe" (Prz 18:22; 19:14). Ogólne podsumowanie tego problemu znajduje się w 1Kor 7:1,2 :"To dobrze jest człowiekowi nie łączyć się z kobietą. Ze względu jednak na niebezpieczeństwo rozpusty niech każdy ma swoją żonę, a każda swojego męża" (por werset 9).

Wersety te znaczą, że zaspokajanie potrzeb seksualnych poza małżeństwem oznacza wszeteczeństwo. Ostrzeżenie przed wszeteczeństwem (seks pomiędzy ludźmi stanu wolnego), cudzołóstwem (seks, gdzie jedna lub dwie strony są związane małżeństwem) i jakimikolwiek formułami niemoralności, często przewijają się w Nowym Testamencie; prawie każdy list mówi o nich. Oto kilka przykładów: Dz 15:20; Rz 1:29; 1Kor 6:9-18; 10:8; 2Kor 12:21; Ga 5:19; Ef 5:3; Kol 3:5; 1Tes 4:3; Jud 7; 1P 4:3; Ap 2:21.

W świetle tego, co z takim naciskiem podkreślano powyżej, występowanie przeciwko jasno wyrażonej woli Boga jest czymś poważnym. Grzechy popełnione w chwilach słabości, jeżeli wyrazimy za nie skruchę, Bóg z radością przebacza (np. cudzołóstwo Dawida z Batszebą), ale prowadzenie życia, w którym regularnie będziemy to powtarzać, doprowadzi do potępienia. Paweł często powtarzał: "Nierząd, nieczystość … i tym podobne … co do nich zapowiadam wam, (sąd), jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają (stale), Królestwa Bożego nie odziedziczą" (Ga 5:19,21), dlatego też "uciekaj zaś przed młodzieńczymi pożądaniami" (por 2Tm 2:22). "Wszelki grzech popełniony przez człowieka jest na zewnątrz ciała; kto zaś grzeszy rozpustą, przeciwko własnemu ciału grzeszy" (1Kor 6:18).

Prawie cały świat akceptuje, że młode pary żyją razem i prowadzą życie seksualne przed ślubem. Użycie terminu "konkubinat" jest całkowicie błędne. Małżeństwo dla wierzącego musi być małżeństwem zgodnym z definicją, którą podał Bóg; nie możemy pozwolić, aby małżeństwo zdefiniowane przez świat wokół nas, który szuka jedynie zaspokojenia ciała miało wyższość nad tym, co oświadczył Bóg odnośnie małżeństwa. Poza tym małżeństwo zostało ustanowione przez Boga, a nie przez człowieka. Biblijnie małżeństwo składa się z 3 elementów: -

1. Ślubna ceremonia, prosta. Zapis mówiący o ślubie Booza z Rut w Księdze Rut 3:9-4:13 ukazuje, że małżeństwo nie jest związkiem, w który się wstępuje, ale musi istnieć również specyficzny moment, kiedy w pełni stajemy się poślubieni. Chrystus porównany jest do pana młodego, a wierzący do panny młodej, którzy wezmą ślub w czasie Jego drugiego przyjścia. Będą wówczas "Gody Baranka", aby to celebrować. (Ap 19:7-9). Związek pomiędzy mężem a żoną jest typem związku pomiędzy Chrystusem a wierzącymi (Ef 5:25-30); tak jak będzie określony moment ślubu między nami, tak też i wesele pomiędzy wierzącymi, które rozpoczyna ich małżeństwo jest typem związku pomiędzy nami a Chrystusem w czasie sądu.

2. Poślubienie Izraela przez Boga wymagało zawarcia wspólnego duchowego przymierza wzajemnej wierności (Ez 16:8). Powinno to być również cechą małżeństwa wierzących.

3. Stosunek seksualny konieczny jest, aby skonsumować małżeństwo. (Pwt 21:13; Rdz 24:67; 29:21; 1Kor 11:2). Właśnie z tego powodu w 1Kor 6:15,16 wyjaśniane jest, dlaczego stosunki pozamałżeńskie są czymś złym. Stosunek płciowy oznacza w sensie fizycznym, w jaki sposób Bóg złączył poślubioną parę razem (Rdz 2:24). Dlatego też "związek" jednego ciała w tymczasowym innym związku jest obrazą ciała, które Bóg nam dał. Dał je po to, aby skonsumować w sensie fizycznym to, co złączył przez małżeństwo.

Wynika z tego, że pary, które żyją razem przed małżeństwem, żyją w grzechu. Jeżeli ich związek nie stanie się formalny przez zawarcie odpowiedniego małżeństwa lub separację, nie ma sensu, aby przyjmowali oni chrzest.

Komplikacje pojawiają się w niektórych kulturach rozwijającego się świata, gdzie nie istnieje koncepcja ślubnej ceremonii czy kontraktu dla zwykłych ludzi. Para może żyć ze sobą od lat, uważając się za małżeństwo. Autor doradza, aby w takich przypadkach ci, którzy dokonują chrztu, wyjaśnili sprawę zawarcia ślubu tym, którzy chcą chrzest przyjąć i spowodowali, aby oni i ich partnerzy podpisali kontrakt małżeński. Następnie związek ten powinien być zarejestrowany jak najszybciej przez odpowiednie świeckie władze.

Ci, którzy już przyjęli chrzest, a ich partner nie, w żadnym wypadku nie powinni swego partnera opuszczać (1Kor 7:13-15). Powinni raczej dołożyć wszelkich starań, aby ich kochać, a przykładem swojego życia pokazać, że jedynie zmienili religię. W 1P 3:1-6 Czytamy, że ci, którzy się w takiej sytuacji znaleźli, mogą czyniąc tak, nawrócić niewierzącego partnera.

Zasady rządzące małżeństwem streszczone są w oświadczeniu Boga: "Mężczyzna opuszcza ojca swego i matką swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem" (Rdz 2:24). Dążenie do jedności między mężczyzną a żoną w jakikolwiek możliwy sposób jest analogiczne do naszych stałych usiłowań złączenia się z Chrystusem przez pokonanie grzeszności i egoizmu naszej natury. Walka ta toczona jest przeciwko nam samym, a nie przeciwko Chrystusowi czy naszemu partnerowi. Im większy osiągniemy sukces, tym szczęśliwszy i bardziej zaspokajający będzie nasz związek.

Jednakże żyjemy w realnym świecie grzechu i upadku i niemożliwości pełnego podniesienia się do nadrzędnej świętości, o której mówi Biblia oraz przykład miłości Boga i Chrystusa. Idealny poziom ukazany jest w Księdze Rodzaju 2:24 tzn, aby jeden mężczyzna i jedna kobieta żyli razem w całkowitej jedności przez całe swoje życie.

Wierzący muszą zgodzić się z tym, że czasami taki poziom nie zostanie osiągnięty ani w ich życiu, ani w życiu innych wierzących. Mężowie i żony mogą sprzeczać się, zatracając jedność umysłu, którą powinni posiadać; Skonsumowanie małżeństwa może być fizycznie niemożliwe; mężczyzna może mieć kilka żon, które poślubił przed chrztem, jeżeli żyje w społeczeństwie, w którym poligamia jest akceptowana. W takim wypadku powinien zatrzymać swoje żony, ale już nie poślubiać innych. Apostoł Paweł, który był połączeniem ludzkiego współczucia i gorliwego stosowania się do Boskich zasad mówi, że separacja możliwa jest w skrajnych przypadkach niezgody: "Żona niech nie odchodzi od swego męża. Gdyby zaś odeszła, niech pozostanie samotną." (1Kor. 7:10-11).

Określenie idealnego poziomu, a chęć akceptacji niższego poziomu, jeśli tylko nie jest on sprzeczny z boską zasadą (np. że cudzołóstwo jest czymś złym) jest zupełnie powszechną cechą Pisma świętego. Paweł w 1Kor 7:10-11 i podobnie w 1Kor 7:27,28 mówi: "… tym, którzy już owdowieli, mówią: dobrze będzie, jeśli pozostaną jak i ja (tzn. w stanie bezżennym) ale jeżeli się ożenisz, nie grzeszysz". Jednakże rozmyślny rozwód jest zinstytucjonalizowanym kpieniem sobie z zasady Boga, którą mężczyzna i kobieta powinni przestrzegać, tzn. złączył on ich w jedno ciało, nawet jeśli w praktyce trudno jest im się do tego stosować. Słowa Chrystusa są jasne: "Na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak (podkreśla Jezus), już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela (przez rozwód). … Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego popełnia cudzołóstwo" (Mk 10:6-12).

We wszystkich sferach związków seksualnych ciało jest tym, co daje namacalne usprawiedliwienie dla słabości naturalnych pragnień. Ci, którzy stwierdzą, że znaleźli się w szczególnie kuszących sytuacjach, znajdą moc i duchową siłę życiową, której im potrzeba w ciągłym rozmyślaniu nad wersetami zacytowanymi w tym rozdziale. Niektórzy próbowali usprawiedliwiać homoseksualizm i miłość lesbijską jako naturalne pragnienia. Jednakże nie ma wątpliwości, że takie praktyki widziane są jako występki w oczach Boga.

W Księdze Rodzaju 2:24 czytamy o grzechu, jakim jest homoseksualizm. Życzeniem Boga było, aby mężczyzna i kobieta zawierali związki małżeńskie i pozostawali razem. Bóg stworzył kobietę, żeby pomagała Adamowi, a nie inny mężczyzna. Związki seksualne między mężczyznami są stale potępiane w Biblii. Był to jeden z grzechów, za który została zniszczona Sodoma. (Rdz rozdz.18,19). Apostoł Paweł mówi wyraźnie, że stałe praktykowanie tego występku, ściągnie gniew Boży i wykluczenie z Jego Królestwa (Rz 1:18-32; 1Kor 6:9,10).

Fakt, że kiedyś coś takiego zrobiliśmy, nie powinien wywołać uczucia, że nie ma już dla nas pomocy Bożej. Jest u Boga przebaczenie, tak że powinien otrzymać On pełną miłości cześć, od tych, którzy otrzymują od Niego przebaczenie (Ps 130:4). W zborze w Koryncie było wiele lekkoduchów, którzy wyrazili skruchę "takimi byli niektórzy z was lecz zostaliście obmyci (przez chrzest), uświęceni i usprawiedliwieni (przez chrzest) w imię Pana Jezusa Chrystusa." (1Kor 6:9-11).

Uskarżanie się, że nie jesteśmy atrakcyjni dla drugiej płci jest oskarżaniem Boga, że jest on niesprawiedliwy, zabraniając nam oddawaniu się praktykom homoseksualnym, a stworzył nas posiadających tę ogarniającą nas skłonność. Bóg nie pozwoli, abyśmy byli kuszeni bardziej, niż możemy się oprzeć. Zawsze ukazuje nam możliwe wyjście z pokusy (1Kor 10:13). Przez nadmierne zaspokajanie jakichkolwiek aspektów ciała można dojść do punktu, że naturalne jest wszystko, czego się pragnie. Tak więc alkoholik czy narkoman nie może żyć bez regularnej dawki chemikaliów, lecz wymaga się od niego, aby zmienił nastawienie umysłowe za pomocą terapii i powrócił do zrównoważonego, normalnego życia.

Homoseksualiści muszą poddać się temu samemu procesowi. Bóg potwierdzi wysiłki człowieka; Jeżeli całkowicie oddadzą się zaspokojeniu swoich naturalnych pragnień Bóg potraktuje ich tak jak potraktował w przeszłości Izrael: "Dlatego to wydał ich Bóg na pastwę bezecnych namiętności: Mianowicie kobiety ich przemieniły pożycie zgodne z naturą na przeciwne naturze. Podobnie też i mężczyźni, porzuciwszy normalne współżycie z kobietą zapałali nawzajem żądzą ku sobie, mężczyźni z mężczyznami uprawiając bezwstyd i na samych sobie ponoszą zapłatę należną za zboczenie" (Rz 1:26,27).

Jedynie ktoś, kto celowo zamyka oczy, nie widzi w tym wyraźnego proroctwa AIDS i rekordowych zbiorów innych przekazywanych drogą płciową chorób, które obecnie rozprzestrzeniają się w naszym zdeprawowanym świecie.

11.5 WSPÓLNOTA

Greckie słowo przetłumaczone jako wspólnota i komuna opisuje stan posiadania czegoś wspólnego. "Komuna" pokrewna jest słowu komunikacja. Z powodu poznania i praktykowania dróg Bożych pozostajemy z Nim we wspólnocie oraz ze wszystkimi, którzy czynią tak samo, ponieważ są w Chrystusie. Łatwo jest zaniedbać odpowiedzialności, które wypływają z tego, że pozostajemy z innym we wspólnocie: "Nie zapominajcie o dobroczynności i wzajemnej więzi (wspólnocie)" (Hbr 13:16). List do Filipian 1:5 mówi o: "Za społeczność waszą w Ewangelii"; podstawą naszej wspólnoty są więc nauki, które zawiera Ewangelia. Z tych właśnie powodów wspólnota, którą odczuwają wierzący, jest o wiele wspanialsza niż w innych organizacjach czy Kościołach. Właśnie z powodu takiej wspólnoty pokonują oni ogromne odległości, aby być razem i odwiedzić wierzących, którzy pozostają w odosobnieniu. Powinni wykorzystywać usługi pocztowe i telefoniczne, aby kontaktować się tam, gdzie to możliwe. Paweł mówił o udziale "w duchu" (Flp 2:1) tzn we wspólnocie, która oparta jest na naszym wspólnym kroczeniu śladami Ducha/umysłu Boga tak jak objawił On to w Swoim Duchu/Słowie.

Nasza wspólnota najbardziej wyraża się przez wspólne łamanie chleba i picie wina. Wcześni wierzący "trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, łamaniu chleba i modlitwie … łamiąc chleb … z radością i prostotą serca" (Dz 2:43,46). Symbole reprezentujące oś centralną w naszej nadziei, dzielenie ich razem powinny łączyć nas "z radością i prostotą serca". "Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba" tzn. Chrystusa (1Kor 10:16,17). Dlatego też naszym obowiązkiem jest dzielenie symbolów ofiary Chrystusa z tymi, którzy korzystają z Jego dzieła, którzy biorą "z tego samego chleba". Jedynie ci, którzy zostali prawidłowo ochrzczeni w Chrystusa po poznaniu prawdy są nimi, a wyszydzaniem tych symboli byłoby dzielenie ich z kimkolwiek innym.

Jan mówił o tym jak dzielił się Ewangelią życia wiecznego z innymi "Abyście i wy mieli z nami współuczestnictwo. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: Mieć je z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem" (1J 1:2,3). Ukazuje to, że wspólnota oparta jest na wspólnym zrozumieniu prawdziwej Ewangelii i że znajdujemy się wówczas we wspólnocie, zarówno z innymi wierzącymi jak i Bogiem i Jezusem osobiście. Im większe Ewangelia znajduje zastosowanie w naszym życiu, pokonując nasze grzeszne tendencje i im głębiej rozumiemy Słowo Boga, tym głębsza jest nasza wspólnota z Bogiem i Chrystusem.

Nasza wspólnota z Bogiem i Chrystusem i innymi wierzącymi nie zależy od wspólnego zaakceptowania prawd, które zawierają "jedną" wiarę. Nasz sposób życia musi być zgodny z zasadami, które one wyrażają "Bóg jest światłością, a nie ma w nim żadnej ciemności". Jeżeli mówimy, że mamy z nim współuczestnictwo a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą. Jeżeli zaś chodzimy w światłości tak jak On sam trwa w światłości wtedy mamy jedni z drugimi współuczestnictwo a krew Jezusa, Syna Jego oczyszcza nas z wszelkiego grzechu" (1J 1:5-7).

Chodzenie w ciemności musi odnosić się do sposobu życia, który jest stale i publicznie niezgodny z światłem Słowa Bożego (Ps 119:105; Prz 4:18); nie odnosi się to do naszych sporadycznych grzechów słabości, gdyż w następnym wersecie czytamy: "Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy (tzn. Słowa Bożego - J 17-17; 3:21; Ef 5:13)" (1J 1:8).

Wynika z tego, że przebywanie we wspólnocie ustaje, gdy wierzący zaczyna głosić nauki czy prowadzić życie sprzeczne z jasnym nauczaniem Biblii. "Nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując nawracajcie [tamtych]" (Ef 5:11). Należy dołożyć wszelkich starań, aby pozyskać ich z powrotem, czyli czynić tak jak pasterz, który szuka zagubionej owcy (Łk 15:1-7). Jeżeli brat czy siostra nadal obstają przy fałszywym nauczaniu czy złym zachowaniu, konieczne jest formalne zerwanie wspólnoty z nimi (Mt 18:15-17). W praktyce dokonuje się tego przez przeprowadzenie wywiadu z odpowiedzialnymi członkami zboru i powiadomieniu o tym fakcie w gazecie Christadelphian. Jednakże należy podkreślić, że powinno się to czynić tylko w przypadkach głoszenia fałszywych nauk czy obstawaniu przy prowadzeniu nieduchowego sposobu życia. Należy być pewnym, że niewiele nas łączy w związku z odejściem od podstawowych nauk Biblii, że konieczne jest zerwanie wspólnoty.

Jeden z najjaśniejszych fragmentów mówiących o wspólnocie znajduje się w 2Kor 6:14-18: "Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem ma wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością? … Przeto wyjdźcie spośród nich i odłączcie się od nich, mówi Pan … A ja was przyjmę i będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami - mówi Pan wszechmogący".

Pokazaliśmy w jaki sposób słowo Boga jest światłem. Wersety te wyjaśniają, dlaczego nie powinniśmy pozostawać we wspólnocie z innymi kościołami, które głoszą fałszywe doktryny; dlaczego nie powinniśmy poślubić tych, którzy nie znają prawdy i dlaczego powinniśmy unikać dróg tego świata. W związku z naszym oddzieleniem się od świata mamy zapierający dech honor, aby stać się synami i córkami Boga. Częścią światowej rodziny tych innych, którzy mają ten sam związek - naszych braci i sióstr. Jest tylko "jedno ciało" tzn. jeden prawdziwy Kościół (Ef 1:23), który jest oparty na tych, którzy mają jedną nadzieję, jednego Boga, jeden chrzest i jedną "wiarę" tzn. jeden prawdziwy zbiór nauk, który zawiera jedną wiarę (Ef 4:4-6). Niemożliwe jest, aby być częścią tego "jednego ciała" i pozostawać we wspólnocie z innymi organizacjami religijnymi, które nie mają prawdziwej wiary. Ponieważ światło nie pozostaje we wspólnocie z ciemnością, oświadczamy, że znajdziemy się w ciemności - jeżeli naszym wyborem jest pozostawienie we wspólnocie z ciemnością.

Jeżeli naprawdę docenimy cały system prawdy objawionej w Piśmie Świętym stwierdzamy, że ci którzy wierzą w fałszywe doktryny w imię chrześcijaństwa nie pozostają w większej wspólnocie z Bogiem niż ateiści.

Jeżeli uważanie przeczytaliście wszystkie rozdziały tej książki zrozumiecie, że nie możemy zatrzymać się w pół drogi w naszym związku z Bogiem. Albo jesteśmy w Chrystusie przez chrzest w Niego albo poza Nim. Albo jesteśmy w świetle, ponieważ zrozumieliśmy prawdziwe nauki, albo w ciemności. Nie można postawić jednej nogi w dwóch różnych miejscach.

Nasza znajomość tych rzeczy czyni, że w pewnym stopniu jesteśmy odpowiedzialni przed Bogiem. Już nie idziemy ulicą, czy nie wykonujemy różnych czynności naszego życia codziennego tak jak przeciętny człowiek tego świata. Bóg intensywnie oczekuje naszej odpowiedzi. Zarówno On, Pan Jezus i wszyscy prawdziwie wierzący pragną, abyście podjęli prawidłową decyzję. Tak jak Bóg, Chrystus i my sami, zrobimy wszystko co w naszej mocy, aby wam pomóc- Bóg nawet dał Swego Jedynego Syna, aby umarł za nas - w końcu wasze zbawienie zależy od decyzji podjętej w oparciu o waszą wolną wolę, aby pochwycić wielką Nadzieję, która została wam teraz dana.
1. Jakie zmiany powinny nastąpić w życiu człowieka w czasie przyjęcia chrztu?

2. Co oznacza "świętość"?:

a) Nie utrzymywanie kontaktu z niewierzącymi

b) Odzielenie od grzechu i odzielenie - przybliżenie się do spraw Boga.

c) Chodzenie do kościoła

d) Czynienie dobra innym ludziom

3. Jakie zajęcia są nieodpowiednie dla prawdziwego chrześcijanina

4. Co oznaczają słowa "święty" i "kościół" ("zbór")

5. Które z poniższych zdań są prawdziwe o łamaniu chleba:

a) Powinniśmy czynić to co tydzień

b) Powinniśmy czynić to raz w roku w czasie Paschy

c) Chleb i wino zamieniają się dosłownie w ciało i krew Jezusa

d) Chleb i wino symbolizują ciało i krew Jezusa

6. Które z następujących zdań są prawdziwe w odniesieniu do małżeństwa:

a) Powinniśmy poślubiać tylko prawdziwie wierzących

b) Wierzącym pozwala się na rozwód

c) Wierzący, który pozostaje w związku małżeńskim, a którego partner jest niewierzący, powinien pozostać w związku małżeńskim z nim

d) W związku małżeńskim mężczyzna reprezentuje Chrystusa a kobieta wierzących

7. Czy kobieta powinna nauczać w zborze?

8. Jeżeli przyjmiesz chrzest po poznaniu prawdy czy będziesz nadal pozostawał we wspólnocie z kościołami, które nie głoszą pełnej prawdy?

DODATEK 1: PODSUMOWANIE PODSTAWOWYCH NAUK BIBLIJNYCH

1. BÓG

1.1 Istnieje istota osobowa nazywana Bogiem,

1.2 która ma określone miejsce przebywania w niebie,

1.3 istnieje rzeczywiście i cieleśnie,

1.4 a której obraz nosimy.

1.5 Aniołowie są Jego posłańcami,

1.6 którzy nie mogą grzeszyć,

1.7 dzielą naturę Boga.

1.8 Biblia mówi o jednej tylko formie istnienia - istnieniu w formie cielesnej. Bóg i aniołowie istnieją w formie cielesnej.

1.9 Nadzieją chrześcijan jest otrzymanie natury Boga w formie cielesnej w czasie powrotu Chrystusa.

2. DUCH BOGA

2.1 Duch Boga odnosi się do Jego mocy, tchnienia i umysłu,

2.2 za pomocą którego osiąga on wszystko

2.3 i jest wszędzie obecny.

2.4 Duch Święty odnosi się do takiej siły, która użyta jest, aby otrzymać określony cel.

2.5 W różnych czasach w przeszłości ludzie posiedli cudowne dary Ducha.

2.6 Obecnie zostały one cofnięte.

2.7 Moc Boga objawiana jest nam teraz przez Jego Słowo.

2.8 Duch święty nie zmusza ludzi, aby byli duchowi, jeżeli jest to sprzeczne z ich wolą.

2.9 Biblia została całkowicie natchniona Duchem Boga.

2.10 Biblia to nasz jedyny autorytet w naszym związku z Bogiem.

3. OBIETNICE BOGA

3.1 Ewangelia głoszona była w formie obietnic danych żydowskim ojcom.

3.2 Nasienie kobiety w Ks. Rodzaju 3:15 odnosi się do Chrystusa i sprawiedliwych, którzy zostali czasowo "zmiażdżeni" przez grzech, nasienie węża.

3.3 Wypełnią się obietnice Boga i planeta Ziemia nigdy nie będzie zniszczona.

3.4 Chrystus był nasieniem Abrahama i Dawida.

3.5 Możemy być w Chrystusie przez wiarę i chrzest,

3.6 tak, że obietnice te odnoszą się również do prawdziwie wierzących.

4. BÓG I ŚMIERĆ

4.1 Człowiek z natury jest śmiertelny, skłonny do grzechu i

4.2 przeklęty, w wyniku grzechu Adama.

4.3 Chrystus miał naturę człowieka.

4.4 Dusza odnosi się do "nas", naszego ciała, myślenia czy osoby.

4.5 Duch odnosi się do siły życia / tchnienia.

4.6 Nikt nie może istnieć jako duch bez ciała.

4.7 Śmierć jest stanem nieświadomości.

4.8 W czasie powrotu Chrystusa nastąpi cielesne zmartwychwstanie tylko tych, którzy poznali prawdziwą Ewangelię.

4.9 Znajomość i docenienie słowa Bożego będzie podstawą sądu.

4.10 Całkowity dar nieśmiertelności przekazany zostanie w dzień sądu.

4.11 Karą dla odpowiedzialnych niegodziwców będzie wieczna śmierć.

4.12 "Piekło" oznacza grób.

4.13 "Gehenna" była terenem poza Jerozolimą, gdzie palono śmieci i przestępców.

5. KRÓLESTWO BOŻE

5.1 Lud Izraela był Królestwem Bożym w przeszłości.

5.2 Obecnie nie istnieje ono, ale zostanie ponownie ustanowione w czasie przyjścia Chrystusa,

5.3 w formie Królestwa na Ziemi, które obejmie cały świat. Królować będzie Chrystus w imieniu Boga.

5.4 W ciągu pierwszego tysiąca lat (Milenium) tego Królestwa, prawdziwie wierzący wszystkich wieków sprawować będą władzę nad zwykłymi śmiertelnymi ludźmi, którzy będą żyć w czasie powrotu Chrystusa.

5.5 Wobec tego Królestwo jeszcze nie jest ustanowione politycznie.

5.6 Zbawieni jesteśmy łaską bardziej przez naszą wiarę niż uczynki.

6. BÓG I ZŁO

6.1 "Diabeł" jako słowo oznacza "fałszywy oskarżyciel" lub "oszczerca".

6.2 "Szatan" jako słowo oznacza "przeciwnik".

6.3 Może odnosić się zarówno do dobrych jak i złych ludzi.

6.4 Diabeł i szatan w przenośni mogą odnosić się do grzechu i ciała.

6.5 Wąż w Edenie był dosłownie zwierzęciem;

6.6 Zapisy w Księdze Rodzaju mówiące o stworzeniu człowieka i jego upadku należy rozumieć dosłownie, a nie jako czysty symbol.

6.7 "Demony" jako grzeszne duchy lub siły grzechu nie istnieją.

6.8 Wyrzucanie "demonów" dokonywane przez Chrystusa może być rozumiane jako zwrot językowy, który oznacza leczenie chorób.

6.9 Lucyfer nie oznacza grzesznego anioła.

6.10 Bóg jest wszechmocny; nie dzieli swojej mocy z inną grzeszną istotą, która jest przeciwstawna drogom Boga.

6.11 Próby w życiu wierzącego w końcu pochodzą od Boga, a nie są "pechem" i nie pochodzą od grzesznej istoty, która nazywa się diabłem.