FARUQ SÜMƏR
40
də qırğız xaqanının ordusu ilə qarşılaşdılar. Vuruşmada qırğız ordusu məğ-
lub edilmiş, qırğız xaqanı da döyüş meydanında həlak olmuşdu. Kitabələrdə
xeyli, uzun müddət oğuzların üsyan hərəkatından bəhs edilməmişdir. Əgər
belə bir şey baş versəydi, göytürklərin bütün istiqamətlərdə zəfərlər qazan-
maları heç də mümkün olmazdı. Çünki Bilgə kağanın hakimiyyətinin ilk il-
lərində oğuzların üsyanı göytürk dövlətinin zəifləməsində çox mühüm bir
amil olmuşdur.
Kapağan kağan zamanında təşkil edilən səfərlər sayəsində göytürk im-
periyasının hakimiyyəti təkrar uzaq yerlərə qədər yayıldı. Beləliklə, çox mü-
hüm ehtimala görə, on-oxların itaət altına alınmasında (698), zəngin qəni-
mətlər ələ keçirilən Mavəraünnəhr səfərində (700-701), Çin sərkərdəsi Çaça
ilə aparılan və türklərin parlaq zəfəri ilə başa çatan vuruşmada (706) və di-
gər səfərlərdə türk budunu ilə birlikdə oğuzlar da iştirak etmişlər. Lakin bu
parlaq dövr, iki budun arasındakı bu qardaşlıq Kapağan kağanın 716-cı ildə
bayırkular tərəfindən pusquya salınaraq öldürülməsilə sona çatdı. İl-tərişin
oğulları Kapağan kağanın oğlu Bögünün hökmranlığını tanımadılar. Türk-
lərdə səltənət varisliyinin sabit bir qayda ilə nizamlanmamasının nəticəsi
özünü burada da göstərdi. Bu ixtilaf üzündən türklər iki hissəyə ayrılaraq
bir-birilə mübarizəyə girişdilər. Mübarizədə şəxsən Kül-Təginin cəsarəti və
vuruşqanlığı sayəsində İl-tərişin oğulları qalib gəldilər. Bökü xan və tərəf-
darları zərərsizləşdirildilər. İl-tərişin bəyük oğlu xaqan oldu (716). O, kita-
bələrdəki Türk Bilgə kağandır. Onun qardaşı Kül-Təgin isə göytürk ordusu-
nun komandanlığını öz üzərinə götürdü. Belə anlaşılır ki, İl-tərişin oğulları
ilə Bögü xan arasında xaqanlıq uğrunda mübarizə imperiyaya zəif şəkildə
bağlanmiş budunların tabelik bağlarını qoparmasına səbəb oldu və hər tərəf-
də qarışıqlıqlar (bolğak) baş verdi. Türgişlərdən sulu adlı bir başbuğ on-ox-
ların rəhbəri olaraq kağan ünvanı aldı və qərb türklərini müstəqil surətdə
idarə etməyə başladı. İzgillərin üsyan etməsilə eyni vaxtda oğuzların da üs-
yan bayrağını qaldırdıqları görünür. Kitabələrdə hər yanda baş verən qarı-
şıqlıqlar və qısqanclıq oğuzların üsyanına səbəb olaraq göstərilir. Bu məlu-
matlar olduqca şübhəlidir.
Ancaq həqiqət budur ki, oğuzlar xaqanlara ürək qızdırmırdılar. Onların
heç bir zaman tölis və tarduşların vəziyyətinə düşmək istəmədikləri mə-
lumdur. Burada hər halda qövmi bir səbəb olduğu kimi, oğuzların ayrı bir
siyasi keçmişə malik olmaları da bəhs mövzusudur. Yəni onların bu üs-
yanlarının siyasi səbəbi, şübhəsiz, müstəqilliyə qovuşmaq idi.
Bilgə kağan ilə Kül-Təgin izgillərə divan tutduqdan sonra oğuzların üzə-
rinə yürüş etdilər. Ancaq onları izgillər kimi asanlıqla yola gətirmək müm-
kün olmadı və bir ildə beş dəfə vuruşmaq lazım gəldi. Oğuzlar ilə ilk vuruş-
ma Toğu Balıkda oldu. Adına görə, ehtimal ki, bura şəhər imiş. Ancaq bu
barədə heç bir məlumat yoxdur. Kül-Təkinin Azman adlı atına minərək dal-
OĞUZLAR (TÜRKMƏNLƏR)
41
badal yeddi nəfəri nizə ilə öldürməsinə, böyük bir igidlik gəstərməsinə bax-
mayaraq göytürklər qəti bir nəticə edə bilmədilər. Bunun əvəzində, Kuşlı-
ğakda ədizlərlə çarpışmalarda onları ağır məğlubiyyətə uğratdılar. Oğuzlar
ilə ikinci vuruşma Urquda (müasir Urqa?) oldu, ancaq o da qəti nəticə ver-
mədi. Bunun ardınca gələn Çuşbaşı müharibəsi isə həddən artıq çətin olmuş,
göytürklər ciddi təhlükəyə məruz qalmışdılar. Bu müharibədə göytürk ordu-
su oğuzların qarşısında qorxunc bir vəziyyətə düşmüşdü. Xoşbəxtlikdən,
Kül-Təgin hücuma keçən oğuzları geri oturtmağa, hətta tonqralardan Yılpa-
qut (Alpağut) ilə on nəfəri əsir almağa müvəffəq olmuşdu. Onlar həmin
günlərdə döyüşdə həlak olan və ya öz əcəli ilə ölən göytürk Tonqa-Təginin
yuğunda (cənazə mərasimində) o biri dünyada ona xidmət etmələri üçün öl-
dürüldülər. Ancaq müharibə yenə də bir nəticə verməmişdi. Buna görə iki
qardaş budun Əzgənti Qadazda yenidən qarşılaşdılar, lakin bu dəfə də qalib-
məğlub bilinmədi. Artıq qiş girmişdi! Göytürklər Əmğa qalasında qişladılar.
Bu qış göytürklər üçün xoş keçmədi, çünki «yut» olmuş, yəni heyvanlar ta-
mamilə qırılmışdı. Bahar gəlincə (717-ci ilin baharı?) Bilgə kağan oğuzlara
qarşı əsgər çıxartdı, ancaq oğuzların üç-oğuz qoluna mənsub bir ordusu
onun ordugahına basqın etdi. Bu basqın o qədər bacarıqla həyata keçiril-
mişdi ki, oğuzlar görünməmiş bir zəfər çalmaq üzrə idilər. Hətta onlardan
bir bölüyü ordugahı yağmalamağa başlamışdı. Lakin yenə Kül-Təginin igid-
liyi və Bilgə kağanın soyuqqanlılığı sayəsində bu təhlükənin qarşısı alındı
1
.
Bununla bərabər, oğuzlarla müharibələrin sonu görünmürdü. Bilgə kağan
yuxarıda göstərilən müharibədən sonra oğuzlar üzərinə təkrar yürüş edərək
müvəffəqiyyət qazansa da, oğuzlar qoşunları doqquz-tatarlarla birləşərək
Ağuda göytürklərin qabağına çıxdılar.
Məğlubiyyətə uğrayan oğuzlar Çinə getdilər, lakin sonra təkrarən vətən-
lərinə qayıtdılar. Onlar hələ boyun əyməmişdilər. Bu səbəblə Bilgə kağanın
oğuzlar üzərinə daha bir yürüş təşkil etdiyi anlaşılır
2
. Həmən səfər zamanı
uyğurlara da hücum olunmuş, onlar darmadağın edilmiş, uyğur il-təbiri yüzə
yaxın adamla şərqə tərəf qaçmışdı
3
. Göytürk kitabələrində ilk və son dəfə
olmaq üzrə uyğurlar barədə ancaq bu qədər bəhs edilmişdir. Buradan uyğur-
ların bir çox digər türk qövmlərinin əksinə olaraq Selenqa boyunda hər hal-
da göytürklərə vergi verərək sakit bir həyat sürdüklərinə hökm vermək
mümkündür. Ertəsi il, Bilgə kağan 34 yaşında olanda (718-ci il), göytürklərə
müqavimət göstərə bilməyən, onlara tabe olmaq da istəməyən oğuzlar Çinə
köçərək çinlilərin idarəsi altına girdilər
4
. Artıq onlardan bir daha bəhs edil-
1
Bu xüsusda Bilgə kağan kitabəsində geniş təfsilat var (Abidələr, s. 124-126, Kül-Təgin
kitabəsi, s. 112-113; ƏTY, I, s. 62-66, Kül-Təgin kitabəsi, s. 48-50).
2
Abidələr, s. 127; ƏTY, I, s. 66.
3
Yenə orada.
4
Yenə orada, s. 67.