ərəfə günü oruc tutmuram. Sizə ərəfə günü oruc tutmanızı əmr etmirəm, bunu sizə
qadağan da etmirəm‛
1903
.
Əbu Talib Əhməd ibn Muhəmməd Zəncani
Hədis ravisi idi. Əbdülvəhhab ibn Hüseyn ibn Ömər əl-Qəzzaldan hədis dinləmişdi.
Abdullah ibn Əhməd ibnü’s-Səmərqəndi də ondan hədis dinləmişdi
1904
. Ölüm tarixi
məlum deyil.
Əbu Bəkr Ətiq ibn Bədəl Zəncani
Mühəddis idi. Bağdadda Əbü’l-Fəth ibnü’t-Tayidən, Zəncanda Əbu Hənifə əl-Xətibidən
hədis dərsləri almışdı. Əbu Bəkr Muhəmməd Bağdadi onunla Məkkədə görüşdüyünü
və alimin h. 618-ci ildə (1221) Məkkədə vəfat etdiyini qeyd etmişdir
1905
.
Əbu Abdullah Məkki ibn Bəndar ibn Məkki ibn Asim Zəncani
Mühəddis idi. Üsamə ibn Əli ibn Səid ər-Razi, Muhəmməd ibn Zəncveyh əl-Qəzvini,
U’rs ibn Fəhd əl-Məvsili, Muhəmməd ibn Hüseyn əz-Zəfəranidən hədis dinləmiş və
nəql etmişdi. Hədis dinləmək üçün səyahət etmiş, Misir, İraq və Şam diyarını gəzmişdi.
H. 339-cu ildə İsfahana gedərək buradakı mühəddislərdən hədis dinləmişdi. Əbü’l-
Həsən Əli ibn Ömər Darəqutni, Əbü’l-Həsən Muhəmməd ibn Əhməd əl-Bəzzaz, hafiz
Əbu Bəkr Əhməd ibn Musa ibn Mərduyə ondan hədis dinləmişdilər
1906
. Nəql
silsiləsində Əbu Abdullah Məkki Zəncaninin olduğu hədislərdən biri aşağıdakıdır:
Ənəs ibn Malik (ا) dedi: Allah Rəsulu (ا) buyurdular ki: ‚Qadınların hüznü şiddətli olur,
onları (dəfn mərasimi vaxtı) cənazədən uzaq tutun‛
1907
.
1903
İBN ƏSAKİR, yenə orada. Daha ətraflı məlumat üçün bax: Müvəffəqəddin Abdullah ibn Əhməd İBN QUDAMƏ
əl-Muğni, Kitabu’s-Siəm, hədis Nr. 2137,
http://www.islamweb.net/newlibrary/Bookslist.php
)
صلى الله عليه وسلم ٢ثُ٘ا غٓ دععؼ
ٚٔص٣ ِْك ،
-
ّٞ٣ ٢٘ؼ٣
حكهػ
-
غٓٝ
هٌت ٢تأ
غٓٝ ، ٚٔص٣ ِْك
هٔػ
غٓٝ ، ٚٔص٣ ِْك
ٕأصػ
٠ٜٗأ لاٝ ، ٚت هٓآ لاٝ ، ٚٓٞصأ لا اٗأٝ ، ٚٔص٣ ِْك
ٚ٘ػ
(
1904
BAĞDADİ, Təkmilətü'l-İkmal, C. II, s. 754.
1905
BAĞDADİ, Təkmilətü'l-İkmal, C. IV, s. 122.
1906
SƏM’ANİ, Kitabü’l-Ənsab, C. II, s. 328-329; XƏTİB BAĞDADİ, Tarixu-Bağdad, C. XIII, s. 120.
1907
XƏTİB BAĞDADİ, Tarixu-Bağdad, C. XIII, s. 120. Bu hədis üçün bax: İBNü’l-CƏVZİ, İ’lili’l-Mütənahiyə, Kitabu’s-
Sədəqə, C. II, s. 817. Qadınların dəfn mərasimlərində iştirak etməmələrinə dair bax: ƏBU DAVUD , Sünən, Cənaiz
25/3127.
İmam Əbu Abdullah Əhməd ibn Muhəmməd ibn Sakin Zəncani
Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih və mühəddis idi. İraq, Hicaz və Misirə səyahət edərək
dövrün məşhur alimlərindən hədis və fiqh dirsləri almışdı. Bağdadda Əhməd ibnü’l-
Müqəddəm əl-İcli və Yaqub əd-Dəvraqidən, Bəsrədə Nəsr ibn Əli və Əbu Musa
Bəsridən, Kufədə İsmayıl əs-Səviyy və Əbu Kərəb Kufidən, Misirdə Yusus ibn
Əbdüləla, ər-Rəbiy və əl-Muzənidən fiqh və hədis dərsləri almışdı. Hədis elmində onun
ən əsas ustadı Əbu Zur’ə Əbdürrəhman ibn Əmr Dəməşqi (öl. 893) olmuşdu. İmam
Əbu Abdullah Əhməd Zəncani yaşadığı dövrün böyük mühəddisi və fəqihlərindən biri
kimi şöhrət tapmışdı. Ölüm tarixi h. 300-cü (913) ildən əvvələ təsadüf edir
1908
.
Əllamə Şihabəddin Əbü’l-Mənaqib Mahmud ibn Əhməd ibn Mahmud ibn Bəxtiyar
Zəncani
Yaşadığı dövrdə tanınmış şafi’i fəqihlərindən biri idi. Bağdadda təhsil almış, buradakı
mühəddislərdən hədis dinləmişdi. İcazətnaməsini (diplomunu) ona şəxsən xəlifə ən-
Nasir Lidinillah (1180-1225) təqdim etmişdi. Daha sonra xəlifə onu Bağdad şəhərinin və
İraqın baş qaziliyinə (qaziü’l-quzat) təyin etmişdi. Lakin o, bu vəzifəni icra etdiyi altı ay
müddətində çox haqsızlıqlara və ədalətsizliklərə yol vermişdi. Əbu Bəkr Bağdadi onun
haqqında ‚xətası çox, insafı az idi, nəhayət h. 619-cu ilin rəbiələvvəl ayında (1222)
vəzifəsindən azad edildi və beləcə Allah müsəlmanları onun şərrindən qorudu‛
1909
.
Lakin xəlifə sadəcə onu vəzifəsindən azad etməklə kifayətlənməmiş, həmçinin əmlakı
müsadirə edilmişdi. Vəzifəsindən sui-istifadə etməsinə baxmayaraq öz dövrünün
qabaqcıl hüquqşünaslarından olan Əbü’l-Mənaqib Mahmud Zəncani h. 625-ci ildə
(1228) Bağdaddakı Nizamiyyə mədrəsəsinə müdərris təyin edilmişdi. H. 626-cı ildə
(1229) o, yenidən irəli çəkilmiş və Abbasi sarayında məmur olmuşdu. Lakin bu vəzifədə
də uzun müddət qalmamış və azad edilmişdi
1910
. Şəmsəddin Zəhəbi onun həris və
dünya malına düşkün bir insan olduğunu qeyd etmişdi. 633-cü ildə (1236) əllamə
Əbü’l-Mənaqib Mahmud Zəncani Bağdaddakı Müstənsiriyyə mədrəsəsinə müdərris
1908
MƏQRİZİ, Kitabü’l-Müqəffa, C. I, s. 720.
1909
BAĞDADİ, Təkmilətü'l-İkmal, C. IV, s. 144.
1910
İBNü’l-FUVATİ, Həvadisü’l-Camiə’, s. 2.
təyin olunmuşdu. O, ‚Tənqihü’s-Sihah‛ kimi fiqh və fiqh üsuluna dair bir sıra əsərlərin
müəllifi idi. Alim h. 656-cı ildə (1258) Hülagü xanın Bağdadı işğalı vaxtı moğollar
tərəfindən öz oğulları və bir sıra yüksək rütbəli dövlət məmuru ilə birlikdə
Müstənsiriyyə mədrəsəsində qətlə yetirilmişdi
1911
.
İmam Əbu Bəkr Əhməd ibn Muhəmməd ibn Əhməd ibn Zəncuveyh Zəncani
Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih və mühəddis idi. H. 403-cü ildə (1012) Zəncanda
dünyaya gəlmişdi. Qazi Əbu Təyyib ət-Təbərinin tələbəsi olmuş, ondan fiqh dərsi
almışdı. Yaşadığı dövrdə Zəncanın mötəbər və qabaqcıl alimlərindən olan Əbu Bəkr
Əhməd Zəncani fəzilət, vəra’ sahibi, zahid insan idi. O, h. 500-cü ildə (1107) vəfat
etmişdi
1912
. Onun hədis dinlədiyi mühəddislərin arasında qazi Əbu Abdullah Hüseyn
ibn Muhəmməd ibn Hüseyn əl-Fəlaki də var idi. Əbu Tahir Əhməd əs-Süləfi İsfəhani
Zəncanda onunla görümüş və ondan hədis dinləmişdi
1913
. Onun Əbu Bəkr Əhməd
Zəncanidən dinləyib nəql etdiyi hədislərdən biri aşağıdakıdır:
Əbu Hureyrə (ا) dedi: Rəsulullah (م) buyurdular ki; ‚Ölülərinizi saleh insanların
arasında dəfn ediniz. Çünki yaşayan (hər hansı bir şəxs) özünün pis qonşusundan
əziyyət gördüyü kimi ölü də pis qonşusundan əziyyət görür‛
1914
.
Əbü’l-Qasım Yusif ibn Əli ibn Muhəmməd ibn Hüseyn Zəncani
Şafi’i məzhəbinə mənsub fəqih idi. H. 439-cu ildə (1047) anadan olmuşdu. Bağdadda
şeyxülislam Əbu İshaq İbrahim Şirazinin tələbəsi olmuşdu. Təhsilini başa vurduqdan
sonra Bağdadda qalmış və tezliklə bu şəhərin tanınmış fəqihlərindən birinə çevrilmişdi.
O, Bağdada şafi’i məzhəbinə mənsub fətva mərcilərindən biri idi. Alim h. 500-cü ilin
səfər ayında (oktyabr 1106) vəfat etmişdi
1915
.
1911
ZƏHƏBİ, Siyəru Ə’lamü’n-Nübəla, s. XXIII, s. 133.
1912
ƏSNƏVİ, Təbəqatu’ş-Şafi’iyyə, C. I, s. 301-302.
1913
ƏBU TAHİR İSFƏHANİ, Ərbəinü’l-Büldaniyyə, 63.
1914
ƏBU TAHİR İSFƏHANİ, Mu’cəmü’s-Səfər, s. 31. Mühəddis Əbü’l-Həsən Müzəffər ibn Həsən ibn Mihnəd Səlmasi
də bu hədisi (Abdullah ibn Məs’uddan (ا) nəql etmişdi. Bax: s. ???.
1915
ƏSNƏVİ, Təbəqatu’ş-Şafi’iyyə, C. I, s. 306.
Dostları ilə paylaş: |