Pol ska – r osja: czy fatal izm w rogości?
Yüklə 404,68 Kb. Pdf görüntüsü
|
19 Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej • Rok 11 (2013) • Zeszyt 3 Przezwyciężanie wzajemnych uprzedzeń: o rosyjsko-polskiej współpracy edukacyjnej umowa w zakresie edukacji czyni ten program również atrakcyjnym dla obywateli Białorusi. Już trzy grupy polskich magistrantów odbyły semestralne szkolenie w Moskwie, podobnie po raz trzeci, w październiku 2013 roku, grupa rosyj- skich studentów wyjechała na semestralne studia do Torunia. Początkowo dawało się słyszeć głosy, że toruńscy magistranci jadą do Moskwy nie bez pewnych obaw: każdy w Polsce ma wyrobione zdanie na temat Rosji i jej stolicy. Jednak w trakcie semestru akademickiego niepewność studentów szybko zniknęła. W 2012 roku pierwsi magistranci z sukcesem ukończyli studia. Rosyjscy studenci już otrzymali dyplomy partnerskiego uniwersy- tetu, zdecydowana większość absolwentów w swojej pracy zawodowej wy- korzystuje uzyskaną wiedzę. W 2013 roku ogłoszono nabór na interdyscyplinarne studia magisterskie z zakresu filologii i politologii pt. „Międzynarodowy dyskurs polityczny”, które realizowane są w ramach współpracy Moskiewskiego Miejskiego Uni- wersytetu Pedagogicznego i Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Szkolenie młodych specjalistów ma obecnie ogromne znaczenie, gdyż rozwój stosunków rosyjsko-polskich powinien zwiększyć popyt na eksper- tów w tej dziedzinie, ponadto już od dawna występuje problem uzupełnienia istniejących kadr. Oczywiście nie chodzi tylko o przygotowanie historyków. Żaden specjalista ds. rosyjsko-polskich – politolog, ekonomista, socjolog czy filolog, nie może się obejść bez gruntownej wiedzy historycznej. Dla- tego istotne wydaje się tworzenie centrów badań nad problematyką polską, także tych o charakterze regionalnym, w rosyjskich instytucjach edukacyj- nych i naukowych. W świetle powyższych argumentów oczywiste jest, że praca z nauczy- cielami w ramach rosyjsko-polskiego projektu edukacyjnego, mimo całej swej złożoności, jest wysiłkiem, który może dać w przyszłości wymierne efekty. Tworzy ona swoistą płaszczyznę komunikacji między nauczyciela- mi obu krajów i umożliwia wzajemne kontakty pedagogów, później także ich uczniów, w postaci wyjazdów do krajów partnerskich. Instytut Historii Powszechnej Rosyjskiej Akademii Nauk przywiązuje ogromną wagę do edukacji młodzieży, ściśle współdziałając z powołanym do życia w 2012 roku Ogólnorosyjskim Stowarzyszeniem Nauczycieli Hi- storii i Wiedzy o Społeczeństwie. Instytut posiada doświadczenie w reali- zacji wspólnych projektów edukacyjnych, w tym z takimi partnerami jak Ukraina i Niemcy. Wydane drukiem zostały rosyjsko-ukraińskie pomoce dla nauczycieli, których publikację poprzedzono syntezami dziejów tych dwóch krajów: wydana na Ukrainie historia Rosji została napisana przez specjalistów rosyjskich, natomiast przygotowana przez zespół historyków ukraińskich historia Ukrainy została opublikowana w Rosji. Jak zostało zaznaczone we wstępie wspomnianych pomocy: „to nie jest podręcznik w klasycznym tego słowa znaczeniu; praktyka pokazała, że 20 Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej • Rok 11 (2013) • Zeszyt 3 Leonid Gorizontow w obliczu istnienia istotnych różnic w programach i standardach edukacji szkolnej stworzenie wspólnych podręczników z udziałem autorów z różnych krajów jest zadaniem wyjątkowo trudnym do wykonania. Dlatego zadecy- dowano, aby wspólnie przygotować materiały uzupełniające i traktować je jako książkę dla nauczyciela”. Jest to pierwszy etap projektu i niewątpliwie ma on charakter eksperymentalny 5 . Publikacja zawiera cztery, różnorodne pod względem wielkości i struktury, charakteryzujące się rozproszeniem tematycznym i chronologicznym, moduły. Łączy je priorytet doboru prob- lematyki, która z założenia wywołuje mniejsze kontrowersje. Są to m.in. tematy z zakresu historii społecznej, kultury, historii życia codziennego. Tylko najobszerniejszy z modułów, dotyczący historii kultury Rusi Kijow- skiej, jest efektem wspólnej pracy historyków ukraińskich i rosyjskich, na- tomiast pozostałe składają się z kilku odrębnych tekstów. Z kolei szereg syntez Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej jest już dostępnych w języku rosyjskim. Co prawda nie były one przygotowane spe- cjalnie dla rosyjskiego czytelnika. Przykładowo: syntetyczna wersja histo- rii Polski była jednocześnie przetłumaczona na języki angielski, niemiecki i francuski 6 . Lubelski Instytut ma doświadczenie we współpracy z historyka- mi reprezentującymi kraje postsowieckie – Ukrainę, Białoruś i Litwę. Zre- alizowane przez niego projekty koncentrowały się zarówno na badaniach historii regionalnej, jak i historii poszczególnych krajów. Rosyjsko-polski projekt ma za zadanie pójść o krok dalej, tworząc wspól- ne, ujednolicone pod względem struktury i objętości, teksty. Poszczegól- ne etapy pracy nad projektem mają na celu przedstawienie konkretnego, obszernego okresu historycznego. W pierwszej kolejności postanowiono zająć się wiekiem XIX i początkiem wieku XX, kiedy to rosyjsko-polskie kontakty na różnych płaszczyznach były szczególnie silne. Biorąc pod uwa- gę obciążenie nauczycieli, moduły zostały tak zaplanowane, aby były jak najbardziej kompaktowe i odpowiadały w maksymalnym stopniu obowią- zującym programom nauczania. Aby zagwarantować nauczycielom pełną przydatność zaproponowanych materiałów, do współpracy przy projekcie zaproszono praktykujących nauczycieli i metodyków. Instytut Historii Po- wszechnej Rosyjskiej Akademii Nauk i Instytut Europy Środkowo-Wschod- niej, koordynując pracę nad projektem, nie ograniczają się tylko do swoich pracowników, ale zapraszają do współpracy czołowych specjalistów z obu krajów, reprezentujących różne instytucje o charakterze edukacyjnym i na- ukowo-badawczym. Istotne jest, aby mieć świadomość historycznych uwarunkowań istnieją- cych różnic, nauczyć się rozumieć motywy, logikę działania nie tylko swo- 5 Россия и Украина на перекрестках истории. Пособие для учителей истории, Москва 2012. 6 Польша. История, Люблин 2011. Yüklə 404,68 Kb. Dostları ilə paylaş:
|