www.aaa.org.az
“MÜӘLLİM, MӘN RAZI DEYİLӘM!”. ATLANTİK OKEANIN O TAYINDA FӘRQLİ TӘLİM VӘ TӘHSİL
28
“MÜӘLLİM, MӘN RAZI DEYİLӘM!”.
ATLANTİK OKEANIN O TAYINDA
FӘRQLİ TӘLİM VӘ TӘHSİL
PROLOQ: ӘCNӘBİ HӘQİQӘT
Nyu Yorkda olduğum ilk həftələrdə, qaldığım otelin
liftinə minəndə 5‐ə 3 dəqiqə qalırdı. “Muskie”
təqaüdünün bir hissəsi olan magistr dərəcəsi aldığım
Roçester Texnologiya İnstitutunun Biznes Kollecində ilk
rəsmi dərsimə saat 5‐də yola düşəçək avtobusla çat‐
malı idim. Çölə çıxanda avtobus artıq yola düşmüşdü ‐
mən onu ancaq uzaqdan görə bilirdim. Cəmi bir
dəqiqə gecikməyimə baxmayaraq, avtobus artıq yox idi.
İnana bilmirdim, lakin bu cür yeni reallıqlara artıq
uyğunlaşmalı idim ‐ burda hər şey Bakıdakı kimi ləng
deyildi. Qrafik üzrə növbəti avtobusun sabaha səhər
tezdən yola düşdüyü üçün və taksi tutmağa vaxt ol‐
madığına görə mən piyada getməyə və ya daha dəqiq
desək, beş kilometr aralıda yerləşən universitetə qaça‐
qaça getməyə məcbur idim... Bu qədər yolu qaça‐qaça
getmək dəhşət idi.
Mən sinifə daxil olanda otaq insanlarla dolu idi və
qısaboy, dolu və gümrah görkəmli Fil Tayler ‐ marke ‐
tinq üzrə professor, özünü auditoriyaya təqdim edirdi.
“Gecikdiyim üçün üzr istəyirəm. Avtobusa çata
bilmədim ” deyərək üzrxahlıq etməyə başladım. “Cəmi
bir dəqiqə gecikməyimə baxmayaraq, avtobus çıxıb get‐
mişdi. Sizin ictimai avtobus sisteminiz çox pisdir: avto‐
bus yalnız bir saatdan bir yola düşür..” Fil Tayler
eynəyinin altından mənə baxıb gülümsəyərək dedi:
“Ancaq avtobus vaxtında gəlmişdi. Gecikən isə sən
idin.”
Bu kiçik epizod onu göstərirdi ki, ABŞ ilə Azərbay‐
can arasında fərq çoxdur və mən bu fərqliliklərlə
razılaşmaq məcburiyyətində idim. Әksər hallarda,
Azərbaycanda çox işlənən günahı başqasında görmək
kimi köhnə metod burada keçərli deyildi. Burada öz
hərəkətlərinə görə daşıdığın məsuliyyət hissi “bəxtim
gətirmədi” fəlsəfəsinə üstün gəlir. Lakin ən vacibi o idi
ki, bu mənim müəllimlə auditoriyada ilk görüşüm idi
və Fil Tayler məndə mülayim və eyni zamanda
qətiyyətli bir şəxs təəssüratı yaratdı. Daha sonra mənə
məlum oldu ki, Roçester Texnologiya İnstitutunda
müəllimlərin əksəriyyəti belədir.
“PROFESSOR” VӘ “MÜӘLLİM” ANLAYIŞLARI:
ENTUZİAZM BOŞLUĞU
Әgər Roçester Texnologiya İnstitutundakı professor‐
ları (Amerika kolleclərində müəllimlərə çox zaman pro‐
fessor deyə çağırırlar) bir‐iki sözlə təsvir etmiş
olsaydım, deyərdim ki, onlar ədalətli, bilikli, yardım‐
sevər, açıq fikirli, sərbəst və ruh yüksəkliyi ilə işləyən
şəxslərdilər. Ancaq Azərbaycandakı müəllimlərimi
düşündükdə (əslində həm orta məktəbdə, həm də uni‐
versitetdə mənim yaxşı müəllimlərim olub) deməliyəm
ki, hələ də bu iki qrup arasında böyük fərq var. Bəs bu
fərq nədədir? Bu, bir çox məsələlərdə özünü biruzə
verir, onlardan bəzilərinin böyük, bəzilərinin isə kiçik
olmasına baxmayaraq bu məsələlərin hamısı müəllim‐
tələbə münasibətinə təsir göstərir. Әsas fərq, məncə, ruh
yüksəkliyi, və ya entuziazm, məsələsidir.
Sirr deyil ki, qərbdəki müəllimlər Azərbaycandakı
həmkarlarına nisbətən maliyyə baxımından daha təmi‐
natlı olurlar: onların həmçinin, akademik (nəşriyyatlar,
konfranslar, professional assosiasiyalar) və şəxsi
(kompyüterlər, sinif otaqlarındakı texniki avadanlıq)
resurslardan istifadə etmə imkanları var. Təəssüf ki,
odlar diyarında zəif işıqlanmış, zəif qızdırılmış və zəif
təchizatı olan sinif otaqlarında müəllimlər gənclərə elm
işığını mənimsətmək üçün çətinliklərlə qarşılaşırlar.
Bəziləri mübahisə edərlər ki, hazırda Azərbaycanda
bir çox universitetlər ən yeni informasiya
texnologiyaları, təzə yazı masası və stullarla təchiz olun‐
muş müasir sinif otaqlarına malikdir. (Şükürlər olsun,
neft gəlirlərinin sayəsində!) Halbuki, tələbələrin ək‐
səriyyəti fənnləri köhnə təlim metodları ilə tədris edən,
Bakının Fəvvarələr meydanında dilənən dilənçilərdən
daha az pul qazanan və tələbələrə yaxşı qiymət yazmaq
üçün rüşvət istəyən müəllimlərlə üzləşirlər.
Bu isə biliyi digərləri ilə bölüşdürmək, dəyişikliklər
etmək üçün tələbələri ruhlandırmaq kimi nəticələr ver‐
mir. Әslində, Azərbaycanda tanıdığım ruh yüksəkliyi ilə
çalışan müəllimlərin əksəriyyəti maddi cəhətdən təmi‐
natlı, yəni maddi rifahi yüksək olan ailələrin üzvləri və
ya repetitor kimi çalışan müəllimlərdir.
MӘN BUNUN HAMISINI OXUMALIYAM?!
Birinci dəfə, dərsdən əvvəl oxunması vacib olan ma‐
terialları ‐ ən azı 100 səhifəlik əsas dərslik, əlavə oxu
üçün 2 kitab və 35 səhifəlik araşdırmanı görəndə şoka
düşdüm. Bu qədər dərslik Azərbaycanda bir fənn üzrə
birillik oxunan materiallara bərabərdir.
Bu, Amerikada tələbə‐müəllim münasibətlərinin
əsasını təşkil edir. İdeya çox sadədir: müəllim audi‐
toriyada tələbəyə bütün nəzəri detalları başa salmaq
üçün vaxt sərf etmir ‐ o, tələbədən və digər dinləyi‐
cilərdən bunları bilməyi tələb edir. Әvəzində isə o, audi‐
toriyada tələbələr arasında müvafiq mövzular ətrafında
müzakirələr aparır. “Kütləvi media tarixi” dərsimdə
bizim müəllim Rudi Puqliz vaxtın çox hissəsini sual ver‐
məyə sərf edirdi və bu suallar radionun kəşf olunma
tarixi və ya işləmə prinsipləri kimi spesifik suallar yox,
daha çox səbəbləri araşdıran “nə üçün” sualı idi. “Bu nə
cür tarix dərsidir?” deyə təəccüblə düşündüm. “Mən
nəyin, və nə üçün baş verdiyini haradan biləcəyəm və
bilsəm belə, bu kim üçün maraqlıdır?” Daha sonra mən
başa düşdüm ki, hər şeydən öncə bu bizim mübahisə
etmə bacarıqlarımızı inkişaf etdirmək və möhkəm‐
ləndirmək məqsədi daşıyır. Məntiqi izahatı çox sadə və
aydın idi: biz lazımsız statistik məlumatlar toplamaq və
kitab oxumaqla deyil, problemləri təhlil etmək və on‐
ların həlli yollarını göstərməyi bacaran məzunlar kimi
universiteti bitiririk.
Azərbaycanda da oxumaq vacibdir. Lakin bu
konkret təlim və ya mühazirə vasitəsi ilə həyata keçiri ‐
lir. Beləliklə, müəllimin auditoriyada arxaya‐qabağa
gedərkən oxuduğu mühazirəni kağız üzərinə cızma‐
qara etdiyin zaman nəinki debat, heç muzakirə də baş
vermir. Tələbələr əksər hallarda yalnız imtahana və
bəzən seminarlara hazırlaşarkən dərs oxuyurlar.
Rüblük Jurnal
29
Rəşad Bayramov Edmund S. Muskie Fel‐
lowship programının 2002‐2003‐cü il
məzunudu və Roçester Texnologiya İnstitutu‐
nun Kommunikasiya və Marketinq üzrə təbii
elmlər üzrə magistr dərəcəsinə və Azərbaycan
Dillər Universitetinin ingilis dili üzrə human‐
itar elmlər üzrə magistr dərəcəsinə malikdir.
ABŞ‐dan qayıdandan sonra brend haqqında
məlumatlansdırılma və BP brendinin şirkətin
daxilində va xaricində gücləndirilməsi
məqsədilə 2004‐cü ilin iyulunda Rəşad BP‐yə
Kommunikasiya və xarici əlaqələr şöbəsinə
brend üzrə mürəxəssis vəzifəsinə işə
düzəlmişdir. Raşad həmçinin 2004 və 2005‐ci
illərdə BP Helios mükafatı proqramının Qafqaz
regionunda və Rusiyada koordinatoru olmuş‐
dur. 2006‐cı ildə Raşad Azərbaycanda ölkə üzrə
BP brendnini təhqiqat rəhbəri olmuşdur: bu iş
BP‐yə Azərbaycanda öz imigini anlamaq kömək
etmiş və cəmiyyətlə qarşılıqlı faydalı əlaqələrinin
qurulması üçün sahələr müəyyən etmişdir.
2007‐ci ilin sonunda Rəşad BP işçilərinin Kom‐
pas jurnalına və şirkətin işcilərin cəlb edilməsi
proqramına məsul olan şöbə müdiri vəzifəsinə
təyin edilmişdir. BP‐dən əvvəl Rəşad Avropa
Təhlükəsizlıyı və Әməkdaşlığı Təşkilatının
(ATӘT) Bakı ofisində Siyasi və Mediya
köməkçisi və “Internews Azerbaijan”da (media
inkişafı üzrə QHT) Kommunikasiya üzrə məs‐
ləhətçi vəzifələrində çalışıb.