Qafar Çaxmaqlı armenizmdən terroriZMƏ erməNİ İdeoloji

 
17 
 
Şəhadət: - Onun həqiqəti başımızın üstündədir! 
Şəhadət: -  Onun ədaləti başımızın üstündədir! 
Şəhadət: -  Onun Müqəddəs Evi göylərdə və yerdədir! 
Şəhadət: - Qanımız Ona halaldır! 
Şəhadət: - Bizim ruhumuz onundur! 
Şəhadət: - İlahinin gücü məndədir! 
 Bütün yalanları rədd edirəm! hoğotsn hangutselots ". ( 
հողոցն հանկուցելոց) 
 Bunu ucadan söyləyən  ġahidlər (
Վկայություն) Varislərə (Ժարանգ) çevrilirlər, 
Onlar  Böyük  Yaradanın  atalarımıza  bəxĢ  etdiyi  irsini  davam  etdirirlər  (Աստծու 
Փարք ժարանգում). 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ermənilik və din  
Erməni  tarixində  və  milli  sivilizasiyasında  Armenizmin  mənĢəyini  araĢdırarkən 
onu  -  "milli",  yəni  erməni  tarixi  və  mədəniyyətindən,  xristian  ideologiyasının 
ruhundan  kənarda  düĢünmək  olmaz.  Bilik  və  inanclar  sistemi  kimi  Ermənilik 
(Armenizm) ideoloji ilə  yüklüdür və özünü qoruma istiqamətindədir. Həmçinin bu 
ideologiyanı  erməni   millətinin   dövlət  anlayıĢı  ruhunda  formalaĢmağa  meyllidir. 
Ümumən 
xristianlıq 
birləĢdirici 
xüsusiyyətə 
malik 
bir 
dindir. 

---

 
18 
 
Amma  yuxarıdakı  inanc sisteminə əsaslansaq Armenizm Məsihin Ġlahiliyini qəbul 
etmir,  inkar  edir.  Armenizm  vaazı  da   inkar  edir.  Armenizm  Köhnə  və  Yeni 
vəsiyyətnamələri  də  inkar  edir.  Armenizm  Xristianlığı  anti-milli  və  anti-dövləti 
ideologiyasını  qəbul  etməyən  bir  din  hesab  edir.  Ona  görə  də  bəzi  hallarda 
Armenizmi  Dindən  önə  keçirir.   Bu  mənada  ermənilərin  xristianlığı  ta  erkən 
əsrlərdən  (301-ci  il  )  qəbul  etməsini  səmimi  bir  yakalĢım  olaraq  qəbul  etmək 
mümkün deyilĢ Ermənilər xristianlıqdan da öz məkrli məqsədlərini yerinə yetirmək 
üçün  sui-istifadə  etmiĢlər.  Onları  baĢqa  xalqlarda  olduğu  kimi  səmimi  xristian 
təəssübkeĢi  saaymaq  yanlıĢlıq  olardı.   YaĢadıqları  bütün  əsrlərdə  və  dövlətlərin 
tərkibində  onlar  yalnız  milli  mənafeleri  qədərincə  xristian  olmuĢlar.  Bu  gün  də 
elədir. Onlar  lazım  gəlsə  istənilən dinin  daĢıyıcısı  olaraq  çıxıĢ etməyə  hazırdırlar. 
Lazım  gəlsə  lap  bir  anın  içındə  din  dəyiĢikliyinə  də  gedə  bilərlər.  Erməni  üçün 
müqəddəs  din  yoxdur.  BaĢqa  mənada  armenizm  vardır.  Bu  mərhələdə  biz  yalnız 
Armenizmi  ideologiya   kimi  yayan   və  təbliğ  edən  bir  nəzəriyyə  saya 
bilərik.   Təkamül  baxımından  isə   əlbəttə,   "...  təcrübədə  həyata  keçirilməsi 
"  mümkün olmayan bir plan olaraq görə bilərik. Armenizmin əsas məqsədlərindən 
biri  -   öncə  Milli  ruhu  aĢılamaq,  sonra  isə  onu  Dini  ruhla  birləĢdirməkdir.   Bu 
Erməniliyin  çox zaman Diasporda bir olmaq istəyindən irəli gəlmiĢ və onu Dinlə, 
Xristianlıqla  bağalamağa  səy  göstərmiĢlər.  Yenə  də  milli  mənfəət  Dindən  önə 
keçmiĢdir. Bəlkə də erməni millətinin aĢırı dərəcədə millətçiliyə yuvarlanmasının 
ən ümdə səbəblərindən biri budur. 
 
Erməni  tarixində  və  milli  sivilizasiyasında  Armenizmin  mənĢəyini  araĢdırarkən 
onu  -  "milli",  yəni  erməni  tarixi  və  mədəniyyətindən,  xristian  ideologiyasının 
ruhundan  kənarda  düĢünmək  olmaz.  Bilik  və  inanclar  sistemi  kimi  Ermənilik 
(Armenizm) də ideoloji ilə  yüklüdür və özünü qoruma istiqamətindədir. Həmçinin 
bu  ideologiyanı  erməni   millətinin   dövlət  anlayıĢı  ruhunda  formalaĢmağa  meylli 
qüvvələr  vardır.  Ermənilərin  tarixdə  heç  zaman  müstəqil  dövlətləri  olmadığından 
hər zaman ideolojini bu anlayıĢ üzərində qurmuĢlar. 

---

 
19 
 
Ümumən 
xristianlıq 
birləĢdirici 
xüsusiyyətə 
malik 
bir 
dindir. 
Amma  yuxarıdakı  inanc sisteminə əsaslansaq Armenizm Məsihin Ġlahiliyini qəbul 
etmir,  inkar  edir.  Armenizm  vaazı  da   inkar  edir.  Armenizm  Köhnə  və  Yeni 
vəsiyyətnamələri  də  inkar  edir.  Armenizm  Xristianlığı  anti-milli  və  anti-dövləti 
ideologiyasını qəbul etməyən bir din hesab edir. Ona görə də  bu xüsusiyyəti bəzi 
hallarda  Armenizmi  Dindən  önə  keçirir.  Əslində  burada  da  ideologiya  önə 
keçmiĢdir. 
Tanrıçı  fikirlərin  mənəvi  və  dini  mədəniyyətində  özünə  mühüm  yer  tutmuĢ 
xaç,   əslində  Georginin  köməyi  ilə  Armeniyaya,  Yunanıstana,  Romaya,  nəhayət, 
bütün  Avropaya  yayılmıĢdır.  Bu,  məhz  IV  əsrdə  baĢ  vermiĢdir.  Bundan  sonra 
bərabərtərəfli  xaç  Qafqaz  Albaniyası  və  Ġveriya  üzərində  də  özünü  əks  etdirməyə 
baĢladı. Müasir  Azərbaycan  alimlərindən olan   Nizami  Tağısoy  isə  hesab  edir ki, 
ermənilər din məsələsində də saxta yola baĢ vurmuĢlar. Onların  Qroqorini erməni 
olaraq  qələmə  vermələri  yanlıĢdır.MənĢəcə  fars  olan  Qriqori  257-ci  ildə  anadan 
olmuĢdur. O, Parfiya çarı nəslindən olan Anakın oğludur. Anak saray münaqiĢələri 
zəminində Armeniya çarı Xozroyu qətlə yetirmiĢdir. Ənənəyə görə çarı öldürənin 
nəsli məhv edilməli idi. Belə gərgin məqamda ana öz körpəsini cəlladlardan xilas 
edib,  təqibdən  gizlənə  bilir.  Təsadüfən  rəhmdil,  həm  də  zəngin,  varlı-hallı,  əsil 
xristian Sofiya adlı bir qadınla rastlaĢır. O, böyük məmnuniyyətlə uĢağın böyüməsi 
və  tərbiyəsi  ilə  məĢğul  olur.Taleyi  bu  uĢağın  üzünə  lap  əvvəllərdən  gülür.  Onun 
nəcibliyi və alicənablığı insanları özünə daha çox cəlb edir. Qriqori az bir zamanda 
məĢhurlaĢır, Ģöhrəti tezliklə hər yanı bürüyür. Ona çoxları həsəd aparır, qısqanclıq 
edirlər. Hakim dairələr daha çox narahat olduğundan, sanki birdən (30 mart 287-ci 
ildə)  atasının  əməllərini  Qriqoriyə  xatırladıb,  bu  məĢhur  vaizi  ölkədən  sürgün 
etmək  qərarına  gəlirlər.  Qriqori  böyük  Ģöhrətə  malik  olduğundan  o  dövrkü 
Armeniya  (indiki  Ermenistan  deyilən  qavrama  aidiyyatı  qətiyyən  yoxdur)  çarı 
Tiridat  onu  öldürtdürə  bilməzdi.  Bu,  ölkədə  narazılıq  dalğası  yarada,  ölkədaxili 
münaqiĢələrə  səbəb  ola  bilərdi.  Armeniyada   onun  zindana  salınması  da  dövlət 
baĢçısına nüfuz gətirə  bilməzdi   (məhz  bu  dövrdə  Qriqorinin ziyası,  iĢığı  az qala 
bütün dünyaya  yayılmıĢdı). Qriqorini Romaya göndərmək də səmərəsiz olacaqdı, 

---