188
“Ermənistan Kommunist (bolşeviklər) Partiyası MK-nın katibi Arutyunov
yoldaşın Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin Ermənistan SSR-nin tərkibinə daxil
edilməsi haqqında təklifi ilə əlaqədar Sizin teleqramınıza cavab olaraq məlumat
verirəm:
Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin ərazisi qədim zamanlardan, mərkəzi 1747-
ci ildə Qarabağı Pənah xan tərəfindən qala kimi tikdirilmiş Pənahabad şəhəri olan
Qarabağ xanlığının tərkibində olmuşdur.
1826-cı ildə Qarabağ çar Rusiyasına birləşdirilmişdir. Sonralar indiki Dağlıq
Qarabağ Muxtar Vilayətinin ərazisi Yelizavetpol quberniyasının Şuşa, Cavanşir,
Qaryagin və Qubadlı qəzalarının tərkibində olmuşdur.
1918-1920-ci
illərdə
müsavatçıların
Azərbaycanda
və
daşnakların
Ermənistanda ağalığı dövründə müsavat hökuməti tərəfindən mərkəzi Şuşa (keçmiş
Pənahabad) şəhəri olan general - qubernatorluq təşkil edilmişdir.
Müsavatçılar və daşnaklar tərəfindən təşkil olunmuş millətlərarası qırğının nəti-
cəsində Azərbaycanın və Ermənistanın bir çox şəhərləri kimi, Şuşa da dağıdılmış
və xarabalığa çevrilmişdir.
1920-ci ildə Azərbaycanda Sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra ilk dövrlərdə
bütün Qarabağın təsərrüfat - siyasi həyatına rəhbərlik vahid Vilayət İnqilab
Komitəsi tərəfindən həyata keçirilirdi.
1923-cü ildə Qarabağın əsasən ermənilərin məskunlaşdığı dağlıq hissəsinin Er-
mənistan SSR-yə birləşdirilməsi məsələsi qaldırıldı. Lakin bu ərazinin Ermənistan
SSR ilə ümumi sərhədlərinin olmaması və Ermənistandan yalnız azərbaycanlıların
yaşadığı Qubadlı, Laçın, Kəlbəcər və Dəstəfur rayonları ilə ayrılması səbəbindən,
partiya orqanlarının göstərişi əsasında Azərbaycan Mərkəzi İcraiyyə Komitəsinin
7 iyul 1923-cü il tarixli dekreti ilə mərkəzi Xankəndi, indi Stepanakert adlanan
Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayəti yaradıldı.
Beləliklə, Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayəti ərazi cəhətdən heç vaxt Ermənistan
SSR-də bitişik olmamışdır və hazırda da bitişik deyildir.
189
Azərbaycanda Sovet hakimiyyəti illərində Dağlıq Qarabağda vilayətin
təsərrüfat- siyasi və mədəni inkişafı sahəsində böyük işlər görülmüşdür. Bu
inkişafın ən parlaq nümunələrdən biri – DQMV-nin hazırki mərkəzi Stepanakert
şəhərinin başlı-başına buraxılmış və dağıdılmış bir kənddən Azərbaycanın ən
gözəl, abad və mədəni şəhərlərindən birinə çevrilməsidir.
Azərbaycan SSR-nin bütün ali təhsil məktəbləri və texnikumları tələbələrinin
20,5%-ni, əksəriyyəti Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətindən olan ermənilər təşkil
edir.
Respublikanın partiya, sovet, təsərrüfat rəhbərləri – Azərbaycan K (b) P MK -
nın katibləri, müavinləri, xalq komissarları müavinləri və s. arasında Dağlıq
Qarabağdan olan yoldaşlar da az deyildir.
Bununla belə biz Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin Ermənistan SSR-nin
tərkibinə qatılmasına etiraz etmirik, lakin Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayətinin
tərkibində olmasına baxmayaraq, hazırda da əsasən azərbaycanlıların yaşadığı
Şuşa rayonunun Ermənistan SSR-yə verilməsinə razı deyilik.
Şuşa şəhəri bina edildiyi gündən Qarabağın inzibati - siyasi və mədəni mərkəzi
olmaqla yanaşı, həm də Azərbaycan xalqının öz müstəqilliyi uğrunda İran
işğalçıları ilə apardığı mübarizədə müstəsna rol oynamışdır.
Ən qaniçən fatehlərdən biri, Zaqafqaziya xalqlarının cəlladı Ağa Məhəmməd
şah Qacar məhz Şuşada öldürülmüşdür.
Azərbaycan xalqının zəngin musiqi mədəniyyəti bu şəhərdə formalaşmışdır.
İbrahim xan, Vaqif, Natəvan və digər bu kimi görkəmli siyasət və mədəniyyət
xadimlərinin adları onunla bağlıdır.
Eyni zamanda, ÜİK (b)P MK-nin nəzərinə çatdırmağı zəruri hesab edirik ki,
DQMV-nin Ermənistan SSR-in tərkibinə daxil edilməsi məsələsinə baxılarkən, Er-
mənistan SSR-in Azərbaycan respublikasına bitişik olan və əsasən
azərbaycanlıların yaşadığı Əzizbəyov, Vedi və Qarabağlar rayonlarının
Azərbaycan SSR-nin tərkibinə daxil edilməsi məsələsinə də baxılmalıdır.
190
Bu rayonların mədəni və iqtisadi cəhətdən son dərəcədə geridə qalmasını nəzərə
almaqla, bunların Azərbaycana verilməsi əhalinin maddi-məişət şəraitini və ona
mədəni –siyasi xidmət işini yaxşılaşdırmağa imkan yaradardı.
ÜİK (b)P MK-dən yuxarıda göstərilənlərdən əlavə aşağıdakı məsələlərə baxıl-
masını xahiş edirik:
Gürcüstanlı yoldaşlar Azərbaycan SSR-nin Balakən, Zaqatala və Qax
rayonlarının Gürcüstan SSR-nin tərkibinə daxil edilməsi məsələsini qoyurlar.
Göstərilən rayonlarda əhalinin ümumi sayı 79.000 nəfər olduğu halda, 9.000
gürcü- ingiloyun yaşamasına baxmayaraq, biz bu məsələyə baxılmasına etiraz
etmirik, lakin bu məsələ ilə bir zamanda, Gürcüstan SSR-nin, demək olar, yalnız
azərbaycanlıların yaşadığı və bilavasitə Azərbaycan SSR-yə bitişik olan Borçalı
rayonunun Azərbaycan SSR-nin tərkibinə daxil edilməsi məsələsinə də
baxılmalıdır.
Və nəhayət biz, Dağıstan SSR-nin keçmişdə Azərbaycanın bir hissəsi kimi Bakı
quberniyasının tərkibinə daxil olan və hazırda Azərbaycan SSR-yə bitişik olan
Dərbənd və Qasımkənd rayonları ərazilərinin Azərbaycan SSR- nin tərkibinə
qatılması məsələsini nəzərdən keçirmənizi xahiş edirik. Bu rayonların əhlisi əsasən
azərbaycanlılardan ibarətdir, özü də maldarlıqla məşğul olan bu əhalinin yarıdan
çoxu ilin doqquz ayını Azərbaycan ərazisində keçirir.
Qaldırılmış bütün məsələlər üzrə təkliflərin hazırlanması üçün tərkibinə marağı
olan hər bir respublikadan nümayəndələr daxil edilməklə ÜİK (B)P MK
komissiyasının yaradılmasını məqsədəuyğun hesab edirik.
10
dekabr
1945-ci
il
No.
1330.
Bakı
şəhəri.
(22)
Dağlıq Qarabağ o zaman Ermənistana verilmədi, fəqət ermənilər digər
Azərbaycan yurdundan buranın yerli sakinlərini köçürmək qərarının verilməsinə
nail oldular. Ġkinci Dünya müharibəsindən sonra Sovetlər Birliyinin Türkiyəyə
qarĢı torpaq iddiaları və bu müddətdə ermənilərin fəal iĢtirakı nəticədə
azərbaycanlıların taleyində faciəli hadisələrə səbəb oldu.1945-ci ilin noyabrında
ÜĠK (b) P MK siyasi bürosu xaricdə yaĢayan ermənilərin Sovet Ermenistanına
dönməsi (repatriasiyasına) icazə verdi və 2 dekabrda SSRĠ Xalq Komissarları
Dostları ilə paylaş: |