[73]
olan Zühri İmam Zeynülabidinin (ə) dövründə yaşamışdır. Bəzi mənbələrin görə O,
İmamdan (ə) hədis nəql etmişdi.
345
İbn Şihab əz-Zühri dövrünün yeddi fəqihinin dərslərində iştirak etmiş və
təxminən on səhabənin xidmətində olub, onlarla həmsöhbət olmuşdur.
346
Dövrünün nəhəng alimlərindən biri olan Zühri yaşadığı zamanında böyük şöhrət
qazanmış, məşhur alimlərin tərfili ifadələri ilə yadda qalmışdır. Onun haqqında Amr
bin Dinari deyir: “Hədisləri tam mətnləri ilə Zühri kimi rəvayət edən birini daha
görmədim.”
347
İbn Səd yazır: “Zühri, elmi çox, rəvayət və hədisi bol, siqə, alim və
geniş mədəniyyətli bir kimsə idi.”
348
Şübhəsiz ki, Zührinin böyük alim kimi yetişməsində İmam Zeynülabidinin (ə)
də böyük rolu olmuşdur. O, həmişə İmamın(ə) məclislərində iştirak etmiş və o
həzrətin elmindən istifadə etmişdir. Zühri İmamın(ə) haqqında deyir: “Qüreyşdə Əli
bin Hüseyndən (ə) təqvalı və üstün bir şəxs görmədim”, “Haşimilər arasında
gördüyüm ən bilikli şəxs Əli bin Hüseyndir(ə).”
349
Tarixi qaynaqlar onun Əməvilər xilafətində yüksək mənsəb tutması haqqında
məlmatlar verir. Belə ki, bir gün vilayətlərin birində hakim olan Zühri bir nəfəri
cəzalandırmış və bunun da nəticəsində həmin şəxs vəfat etmişdir. Zühri bu hadisədən
möhkəm narahat olmuş və vəzifəsini buraxaraq səhraya üz tutmuşdur.
Bir gün İmam Əli bin Hüseyn(ə) onunla rastlaşıb buyurdu: “Sənin Allahın
rəhmətindən ümidini kəsməyin etdiyin gunahdan daha pisdir. Allahdan qorx və
tövbə et! Ölən şəxsin qan bahasını onun varislərinə göndər, özün də ailənə dön.”
İmamın(ə) buyruğuna əməl edən Zühri sonradan demişdir: “Əli bin Hüseynə(ə)
hamıdan çox mən borcluyam.”
350
Məhşur mühəddis Buxarı: “Zührinin təqribən 2000
hədisi vardır” demişdi.
Əbu Davud isə onun hədislərinin 2.200 oldugunu qeyd edir.
351
Şiə məzhəbli
alimlər Zührinin həm etiqadı, həm də hədisləri barədə bir-birləri ilə ixtilaf ediblər.
Belə ki, bəzilərinin fikrincə o Əməvi xilafətinə qulluq etməklə Əhli-beytin (ə)
düşmənlərindən olmuş, xəlifələrin göstərişinə uygun olaraq hətta hədis belə
saxtalaşdırmaqdan çəkinməmişdir.
352
IV.Səid bin Cubeyr
Səid bin Cubeyr bin Hişam əl-Əsədi məşhur tabeunlardan olub İmam
Zeynülabidinin(ə) məclislərində iştirak etmiş şəxslərdəndir. Onun künyəsi Əbu
Abdullah əl-Kufidir. O, dövrünün böyük alimlərindən olmuş və hədis rəvayətində
özünəməxsus yer qazanmışdı.
345
Əllamə Məclisi, Biharül-ənvar, 46-cı cild
346
Səfinətül-bihar, c. I, səh. 573
347
Sübhi əs-Saleh, Hədis elmləri və Hədis istilahları, səh. 318
348
Ali Özək, Hədis Ricalı, səh. 70
349
Mənaqibu Ali Əbi-Talib, c. IV, səh. 159
350
geniş məlumat üçün bax: əl-Bidayə vən-Nihayə, c. IX, Mənaqibu Ali-Əbi-Talıb, c. IV və s. mənbələrə
351
Ali Özək, Hədis Ricalı, səh. 70
352
bax: Mehdi Pişvayi, Məsum imamların həyatı, səh. 189-201
[74]
Səid bin Cubeyrin haqqında alimlər müxtəlif dəyərli sözlər işlətmişlər. Onun
haqqında Süfyan əs-Səvri deyir: “Təfsiri bu dörd kişidən öyrənin: Səid bin Cubeyr,
Mücahid, İkrimə və əd-Dəhhakdan.”
353
Əvvəldə qeyd etdyimiz kimi tabeunlar
təbəqəsinin sayı bəlli olmasa da, onların ən məşhurlarının bəziləri bölgələrə görə
aşağıdakı kimi sıralanır:
Məkkədə: İkrimə (v.105/723), Əta bin Əbi Rabah (v.115, 733), Əbu Zübeyr
Məhəmməd bin Müslim (v.128/745).
Mədinədə: Səid bin Müsəyyib (v.93/711), Urvə bin Zübeyr (v.94/712), Salim
bin Abdullah bin Ömər (v.106/724), Süleyman bin Yasər (v.93/711), Əbülqasım bin
Məhəmməd bin Əbu Bəkr (v.112/730), Nafi (v.117/735), Məhəmməd bin Şihab əz-
Zühri (v.124/741, Əbu Zinad (v. 130/747).
Kufədə: Əlqəmə bin Qeys (v.62/681), İbrahim əl-Nəhai (v.96/714), Amir bin
Şurahil əş-Şabi (v.104/722).
Bəsrədə: Həsən əl-Bəsri (v.110/728), Məhəmməd bin Şirin (v.110/728), Qətadə
bin Diamə (v.117/735).
Şamda: Ömər bin Əbdüləziz (v.101/719), Qəbisə (v. 86/704), Məkhul
(v.118/736).
Yəməndə: Tavus bin Keysan (v.106/724), Vəhəb bin Münəbbih (v.110/728)
354
.
Ç)Ətbaüt-tabeunlar təbəqəsi
Ətbaüt-tabeunlartabeunlardan sonra gələn təbəqəyə deyilir. Bu təbəqənin də ən
dürüst tərifi tabeunlardan birini və ya bir neçəsini görən, onların məclislərində iştirak
edən şəxslərdir. Bu təbəqə ravilər təbəqəsinin üçüncü pilləsini təşkil edirlər. Bu
təbəqə içərisində də bir çox məşhur alimlər və böyük şəxsiyyətlər yetişmişdir.
Ətbaüt-tabeun dövründə yetişən ən məşhur alimlərdən Malik bin Ənəs (93-179),
Məhəmməd bin İdris əş-Şafei (150-204), Süfyan əs-Səvri (öl.161/777), Süfyan bin
Üyeynə (öl.198/813), Zeyd bin Səd (öl. 175/792) və digərlərini qeyd etmək olar.
Qeyd etdiyimiz bütün təbəqələr hədislərin gələcək nəsillərə ötürülməsində çox
böyük zəhmətlər göstərmiş və Peyğəmbərin (s)sünnəsinin yayılmasında böyük işlər
görmüşlər.
Əlbəttə ki, ravilər təbəqəsini üsul elmi öyrənir. Lakin biz bəzi məsələri aydınlıq
gətirmək üçün hədis raviləri təbəqəsinin birinci və ikinci təbəqəsinə nisbətən geniş
yer verdik. Bu təbəqələr haqqında daha geniş məlumat almaq üçün “Təbəqat”,
“Mənaqib”, “Vəfayat”, “Təzkirə”, “Rical” və s. əsərlərə müraciət etmək lazımdır.
IV FƏSİL
HƏDİS ÖYRƏNMƏK ÜÇÜN SƏYAHƏT ETMƏK
353
Sübhi əs-Saleh, Hədis elmləri və Hədis istilahları, səh. 319
354
İbrahim Canan, Hədis üsulu və Hədis tarixi, səh. 456-457