35
III
PANTURANĠZM ÇAĞIMIZDA
Zarevand ağanın əsərinin gerçəyə bütünlüklə tərs olan baş-
lığının adı belədir. Aydınlatmaq üçün «çağımızın panturi-
nizm»ini Zarevanda görə, bir də bəlgələrlə, gerçəklərlə gös-
tərməyə çalışacağam.
Zarevanda görə çağımızın «panturanizm»i kamalizmdir.
Kamalizm «yüzdə-yüz büllurlaĢmıĢ türkçülükdür».
Yazarın dediyinə görə Mustafa Kamal «bir ara pantürk-
çülükdən yetkili olaraq əl çəkmiş olsa da, panturançılıq
proqramının böyük bölümünü işdə uyğulamışdır».
Zarevand ağanı görkəmli Mandelştam da doğrulayır.
Baxın, o nə yazır: «Görünür panturançılıq ideyaları ilə qovuş-
muş o tək amac (Mustafa Kamalın amacı) türkləri altdan-altdan
Rusiyanın yerində böyük Turan dövləti yaratmağa yönəldir».
Zarevandın panturanizmdən olan nağılı da elə bu sözlərlə
başlayır: «Ġndiki çağın panturanizmi Türkiyədə ağalıq edən
siyasi doktrindir».
Kitabın sonrakı yerlərində ayrı-ayrı biçimlərdə aşağıdakı
düşüncə yeridilir: «Mustafa Kamal göydən ulduz tutmur. O
ancaq Türkiyə pantürkçülərinin son onillikdə biçimlədiyi
toplumsal düşüncəyə ürəkdən bağlılığına dayanaraq yaratdıq-
ları türkçülük proqramını uyğuladı. Bununla da o, adını
panturanizmlə kəsinliklə bağladı».
«Bütün türk-tatar uluslarının birləşməsi ideyasının indi də
türklərin ulusal idealı olduğuna heç bir quşqu yoxdur. Kamal
paşanın ağalığı bu ideyanı ölkəsində açıq, özgürcə yaymağa
36
qoyduğu kimi, bütünlüklə dəstəkləyib sayğınlığının gücü ilə
yaşayanlara uyğulayır».
Bir sözlə: «Kamalçıların bayrağı pantürkizm, pantura-
nizm idi!».
Zarevand ağanın bizə çəkdiyi görüntü budur. İndi də ger-
çəklərin, bəlgələrin nə dediyinə baxaq.
Biz Zarevanddan «kamalçılığın yüzdə-yüz türkçülük
olduğunu öyrəndik».
Bəs türkçülük nədir?
Türkçülüyün tanınmış quramaçısı Ziya bəy ölümqabağı
yazdığı, 1923-cü ildə Ankarada çap olunmuş «Türkçülüyün
əsasları» kitabında bu sualla bağlı aşağıdakıları deyir:
«Türkçülük siyasi axın deyildir, elmi-fəlsəfi-estetik okul-
dur. Başqa sözlə, bu, kültürdə birləşmə yoludur. Buna görə də
türkçülük bugünədək siyasi partiya biçiminə girmə-mişdir.
Onun bundan sonra da bu yola keçməyəcəyi sözsüzdür.
Buna baxmayaraq türkçülük siyasi amaclara da yad
deyildir, onlardan bütünlüklə qaçamaz, kültür ideallarıtək si-
yasi ilkələri də vardır.
Türkçülük heç çağ, heç bir biçimdə klerikalizmlə, dinçi
ağalıqla, geriçiliklə barışamaz. Türkizm çağdaşlıq axınıdır. O
ancaq çağdaş ideya axınları ilə barışa, uyğunlaşa bilər.
Biz siyasətdə ulusalçı, kültürdə türkçüyük!».
Türkçülüyün belə bəlirlənməsi türkçülük ideologiyasının
başqa bir sayğını Yusif bəy Akçura oğlunun son bildirişilə
doğrulanır.
Zarevand Yusif bəyin 1908-ci ildə yazdığı «Siyasətin üç
sistemi» kitabını incələyərək, onun pantürkçülərə «komunist
manifesti»nin marksistlərə gərəkliyi dəyərində olduğunu deyir.
Bax, panturançıların bu Marksı 1928-ci ildə yayımlanan türk
37
illiyində (Türk ili) türkçülüyün tarixini açıqlarkən, yeri
gəlmişkən özünün «Siyasətin üç sistemi» kitabına toxunaraq
aşağıdakıları deyir:
«…Ancaq bu gün mən oçağkı incələməmdə gözəçarpan
bir çatışmazlıq görürəm. Mən «türkçülük siyasətini» «pantu-
ranizm»dən, «islam siyasətini» «panislamizm»dən ayıra bil-
səydim, «Türkiyədə türkçülük, ya da islamçılıq siyasəti yü-
rütmənin heç də dıĢda pantürkçü, panislamçı olmaq olma-
dığını» bilərdim.
Mən o çağda bunu ayıra bilsəydim, ola bilər 1908-ci ildən
sonrakı bütün olayları üncədən daha aydın görərdim».
«Türk ocaqları» «türkçülük» anlayışını siyasətdə uyğula-
maqdan ötrü 1927-ci ildəki qurultayında İç düzüyünün birinci
düzüyünü dəyişərək, çalışma alanını ancaq Türkiyə
Respublikasının sınırları ilə bəlirlədi.
Rəhmətlik Ziya bəyin öyrəncisi, İstanbul Universitetinin
professoru, iqtisadçı, sosioloq, tanınmış curnalist, indi Böyük
Millət Məclisinin elçisi Nəcməddin Sadiq bəy rəhmətlik
öyrədəninin bir anma törənində onun öyrətimini elmi-sosioloci
incələyib, gerçəklərə dayanaraq göstərdi: Ziya bəy çox yayğın
«Turan» anlayışı altında ancaq «Türk Türkiyəsini», başqa
sözlə özünü ulus kimi anlamış «Türkiyəni» düşünürdü.
Bu yozumdan «Turan»ın təkcə «Türk Türkiyəsi» yox,
«Türk Azərbaycan»ı, «Türk Türküstan»ı, eləcə də
baĢqaları olduğu aydındır.
Son çağın türkçüləri ilk axınçılardan ayrı olaraq ulusu
ancaq irq göstəricilərilə bəlirləməyib ona ayrı-ayrı tarixi,
sosial, kültür etkenlərinin qarĢılıqlı ürünü kimi baxdılar.
Bu doğal dəyişimin sononcunda türkçü aydınlar içərisin-
dən ulusun ən başlıca birləşdirici gerçəyinin irq olduğunu alqı-
38
lamayan ayrı-ayrı «denətimçilər» ortaya çıxdılar. Bu denə-
timçiliyin ideya atası «Anadolunun geosiyasisi Anadolu ulu-
sunun yaradılması üçün ən yaxĢı özəkdir», – deyən Xəlil bəy
Mükrimin oldu.
Bu ideologiyanın etkisilə bir ara «Andadolu» adlı curnal
da buraxan ayrıca bir «anadoluçular» okulu yarandı. «Anado-
luçular»ın bildirişlərinə görə «türk» sözü ulusu yox, irqi gös-
tərir, ayrıca bir türk ulusu yoxdur, ancaq türk irqinin ulusları
vardır. Onlara görə «türklər»ə türk yox, anadolulular
deyilməlidir. Bu baxımdan onlar çox irəli gedərək respublikanı
Türkiyə yox, Anadolu adlandırmağı irəli sürdülər.
Bu anadolu ulus baxışı təkcə bir sıra aydınların düşüncə-
sini sarmamışdır, onu Türkiyə Respublikasının yüksək gö-
rəvlilərinin siyasi düşüncəsində də görmək olur.
Kamal paşa 1928-ci ildə Cümhuriyyət Xalq Partiyasının
qurultayındakı çıxışında Türkiyənin bağımsızlıq savaşının
tarixinindən geniş danışaraq Türkiyənin çağdaş siyasətinin baş
yollarını göstərdi. Bu çıxışın özü türk dilində basında çap
olundu, alman, fransız dillərinə çevrilmişi də vardır.
1
Bu çıxışdan bizi ilgiləndirən bölümü alırıq. Mustafa Kamal
dış siyasətin başlıca ilkələrini bəlirtərək sözü-sözünə aşa-
ğıdakıları deyir:
«Yaşam başdan-başa savaşdır. Yaşamda ancaq uğurlu
savaşla uğur qazanmaq olur. Buna isə ancaq siz maddi-mənəvi
güclü olanda çatılır. İnsanları çulğayan bütün suallar, onların
düşdüyü bütün qorxular, qazandıqları uğurların bütünü çoşqun
birgəsavaş dənizinin dərinliklərindən gəlir.
Dünya tarixinin baĢ səhifələri Doğu uluslarının Batıya
1
Bu yaxınlarda rus dilinə çevrilmişi də yayımlanıb. Moskva çapı.
Dostları ilə paylaş: |