Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
374
375
57.Нурмухамедов М. Зарождение письменной литературы
у полуседлых и кочевых тюркоязычных народов Средней
Азии и Казахстана. Ташкент, 1970.
58.Нурмухамедов М. Краткий очерк истории каракал-
пакской советской литературы. Ташкент, 1954
59.Нурмухамедов М., Есемуратов Г. Аяпберген Мусаев.
Труды Ком плексного Института АН Узб.ССР. Нукус, 1959
60.Нурмухамедов М. О зарождении каракалпакской пись-
менной литера туры. Журн. «Амударья», 1968, №6.
61.Нурмухамедов М. О зарождении каракалпакской пись-
менной лите ратуры. Журн. «Общественные науки в Узбе-
кистане». Ташкент, 1968, №7.
62. Нурмухамедов М. Из истории русско-каракалпакских
культурных связей. Ташкент, 1974.
63.Нурмухамедов М. Развитие жанра поэмы в каракал пак-
ской советской литературы. Ташкент, «ФАН», 1976.
64.Нурмухаьедов М. Каракалпакская поезия (Крамкий
очерк). Ташкент, «ФАН», 1977.
65.Нурмухамедов М. Аярберген Муса улы – зачинатель к а ра-
кал пакской советской литературы. Ташкент, «ФАН», 1980.
66.Пахратдинов Д. Традиции классиков Востока в лирике
И.Юсупова. Автореф. канд. дисс., 2001.
67.Пахратдинов Д. Традиции классиков Востока в лирике
И.Юсупова (К проблеме литературного взаимовлияния и
взаимосвязей). Нукус, 2001.
68.Пирназаров А. Мастерство Ажинияза. Нукус, «Каракал-
пакстан», 1983.
69.Тлеумуратов М. Истоки культурных связей каракалпаков
с соседними народами. Нукус, 1986.
XVIII. QARAQALPAQ-AZƏRBAYCAN
ƏDƏBİ ƏLAQƏLƏRİ
Qaraqalpaq ədəbiyyatının lap qədim zamanlardan
günümüzə qədər mövcud olmuş inkişafını izləmək bizi həm
də bu xalqın ədəbiyyatının Azərbaycan ədəbiyyatı ilə olan
qarşılıqlı əlaqələrinin hansı səviyyədə olmasını gündəmə
gətirir. Hər iki xalqın ayrı-ayrı ədəbiyyat nümayəndələri
arasında araya-ərsəyə gələn əlaqə və münasibətlər, həm də
ədəbi-mədəni həyatda müəyyən iz buraxmışdır.
Azərbaycan və qaraqalpaq xalqlarının
mənəvi mədəniy-
yətində, bir sıra şifahi nümunələrində olan oxşarlıq və
yaxınlıqla bağlı məqamlar kitabda yer almışdır. Onların
yaxınlığını Berdağ şair daha dürüst vurğulamaqla «Nəvaiyə
meyl saldım, Füzulidən dürlər aldım» formasında qeyd
etmişdir. Azərbaycan və qaraqalpaq xalqlarının hər ikisi eyni
etnogenetik mənbədən qidalansa da, onlardan hər birinin öz
rəngi, öz naxışı, öz palitrası olduğunu da nəzərdən qaçırmaq
olmaz. Buna görə də milli mədəniyyətlərin, o cümlədən
ədəbiyyatların inkişafı da ayrı-ayrı mədəniyyətlərin qarşılıqlı
əlaqə və ünsiyyətləri fonunda öyrənildikdə daha səmərəli ola
bilir. Onlar arasındakı əlaqələr
nəinki ümumtürk ailəsində
yer almış ədəbiyyatlara, həm də daha geniş kontekstdə
dünya ədəbi prosesində gedən pozitiv dəyişikliklərə gətirib
çıxara bilir.
Milli-xüsusi olan nə varsa, bu, heç də bir xalqı digərin-
dən fərqləndirən şey yox, həm də hər şeydən öncə konkret
millətin, onun psixi düşüncəsinə,
məişətinə, mədəniyyətinə,
adət-ənənələrinə, həyatına müvafiq olanlardır. Milli xüsusi
olan inkişaf edən kateqoriya olmaqla digər xalqlardan
aldıqlarını yaradıcı şəkildə mənimsəmədir. Bu xalqların
mədəniyyətinin qarşılıqlı təsir və qarşılıqlı zən ginləşməsini
Nizami Tağısoy
Qaraqalpaq ədəbiyyatı
376
377
xarakterizə edən obyektiv qanunauyğun luqdur.
1
Eyni
zamanda bu müstəvidə mülahizələr ortaya qoyduqda milli
xarakterli, hər cəhət, xüsusiyyət diqqət mərkəzinə düşür. O
isə öz
növbəsində donmuş bir şey yox, daim hərəkətdə olan
kateqoriya kimi dinamikadadır.
Qaraqalpaq-Azərbaycan
ədəbiyyatlarının qarşılıqlı
əlaqələ rinin, onların qarşılıqlı zənginləşməsi qanunauy-
ğunluqlarının ortaya qoyulması, daxili proses
lərin elmi
müstəvidə araşdırılması və bu xalqların müxtəlif tarixi
dönəmlərdə bir-birinin ədəbiyyatından zənginləşməsini
şərtləndirən başlıca yolların müəyyən ləş dirilməsi, onların
qarşılıqlı yaxınlaşmasındakı mühüm faktorların
elmi-nəzəri
əhəmiyyətinin göstərilməsi müstəqillik dövründə daha
böyük aktuallığa malikdir.
Ədəbiyyatlararası əlaqələrin müxtəlif problemlərinin
tədqiqində Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığı xeyli uğurlar əldə
etmişdir. Onun rus, ukrayna, belarus, Pribaltika, Moldova,
tatar, özbək, qaqauz, qazax, qırğız, türkmən, krım-tatar,
ingilis, fransız, alman, bolqar, çex, polyak, Balkan, ərəb, fars
və digər ədəbiyyatlarla qarşılıqlı əlaqələri nəzərdən keçirilsə
də, indiyə qədər ədəbiyyatımızın qaraqalpaq ədəbiyyatı
ilə olmuş əlaqə və ünsiyyətləri təhlil predmeti kimi çıxış
etməmişdir. Öz növbəsində qaraqalpaq ədəbiyyatı rus,
özbək, qazax, türkmən, ukrayna, belarus, moldova və d.
ədəbiyyatlarla müxtəlif əlaqələrin qurulmasına
yer versə
də, Azərbaycan ədəbiyyatı ilə olan əlaqə və münasibətləri ilə
bağlı mülahizələri indiyə qədər pərdə arxasında saxlamışdır.
Azərbaycan və qaraqalpaq xalqları arasında lap uzaq
keçmişdən mövcud olan etnogenetik əlaqələrdən yuxa-
rıdakı bölmələrdə bəhs etmişik. Bu xalqlar arasındakı lirik
poeziyadakı epik nümunələr «Dədə Qorqud», «Koroğlu»
atalar sözü, zərbi məsəllər, tapmacalar və s. kimi örnəklərdəki
yaxınlıqları da vurğulamışıq. Eyni zamanda bu gün qaraqalpaq
və Azərbaycan folkloru arasındakı qarşılıqlı münasibət
və əlaqələr də diqqət mərkəzinə çəkilməlidir. Çünki son
dövrlərdə müqayisəli ədəbiyyatşünaslığın (kompara-tivis-
tikanın) intensiv inkişafı bu problemin
hələ də Azərbay can
kontekstində kifayət qədər işlənib hazırlanma dığını sübut
edir. Buna görə də müqayisəli ədəbiyyat şü naslığın nəzəri
və metodoloji prinsiplərindən istifadə etməklə onun bir sıra
müddəaları işlənib hazırlana və dəqiqləşdirilə bilər.
Ədəbiyyatşünaslıqda ən mühüm metodlardan biri ədəbiy-
yatın müqayisəli aspektdə tədqiqi məsələsidir. Bu metodun
köməyi ilə ədəbi hadisələrin tarixi təhlilini və qaraqalpaq -
Azərbaycan xalqları arasında olan qarşılıqlı əlaqə və təsirləri
ortaya qoymaq olar. Adı çəkilən hər iki xalqın ədəbiyyatının
ayrı-ayrı nümayəndələrinin əsərlərinin, onlar arasında
ortaya çıxarılan oxşarlıqların izlənilməsi, bu əsərlərdə olan
əlaqələrin, tipoloji ümumiləşdirmələrin ideyasını,
problem və
mövzusunu, janr və üslubunun xarakterindəki xüsusiyyətləri
dərindən öyrənməyə imkan verər.
Folklor qarşılıqlı əlaqə və qarşılıqlı münasibətləri ədəbi
əlaqələrin tərkib hissəsi olmaqla filoloji elmin müstəqil sahəsi
kimi öz səciyyəvi xüsusiyyətləri ilə seçilir. Qaraqalpaq və
Azərbaycan türklərinin epik və lirik nümunələri arasındakı
uyğunluqlar siyasi, sosial-iqtisadi şəraitdən daha çox
etnogenetik xüsusiyyət və yaxınlıqlarla izah edilməli və gün-
dəmə gətirilməlidir. Qaraqalpaq və Azərbaycan xalqlarının
epik ənənələrinin yaxınlığı ümumi və uyğun həyat şəraiti,
psixologiyası və dünyagörüşü nəticəsində baş vermişdir.
Qaraqalpaq və Azərbaycan xalqları arasında
tarixən
yaranmış yaxınlıq, onların genetik birliyi, həm də bu
ədəbiyyatların varislik nümunəsində inkişafını stimullaşdırır,
onlar arasında səmərəli münasibətlərin yaranması üçün
münbit şərait yaratmaqla, həm də bədii sahə və elmi fikirdə
qarşılıqlı əlaqələri şərtləndirir. Məhz elə bu problemin