29
xarici ticarəti bütün ölkələr üçün əlverişli edir və bütün dün-
yada rifah səviyyəsinin yüksəlməsinə səbəb olur.
Beynəlxalq ticarətin bütün tədqiqatçıları iki əsas suala
cavab verməyə çalışırlar: 1. Dünya ticarəti necə qurulmuşdur?
və 2. Dünya ticarəti necə qurulmalıdır?
Məlumdur ki, beynəlxalq ticarət elə qurulmalıdır ki, o
ölkəyə mənfəət gətirsin. İlk baxışdan elə görünür ki, mənfəət
əldə etməkdən ötrü bütün mümkün üsullardan istifadə etmək
olar. Belə olduqda isə, meydana daha bir sual çıxır: bəs bu
halda ticarət edənlərdən kim udur, kim uduzur? Əgər bir ölkə
xarici ticarətdən mənfəət əldə edirsə, bu mənfəət digər ölkənin
ziyanı hesabınamı olur? Sərbəst ticarət sərfəlidir, yoxsa ticarət
bu və ya digər səbəblərə görə məhdudlaşdırılmalıdır? Bu
məhdudiyyətlərin həddi nə qədər olmalıdır?
Bütün bu suallara beynəlxalq ticarət nəzəriyyələrində
bu və ya digər dərəcədə cavab verilmişdir.
2.2. Beynəlxalq tələb və təklif
İqtisadi nəzəriyyədən məlumdur ki, beynəlxalq iqtisa-
diyyatda məcmu tələb və təklifin əsas predmeti hesab olunan
əmtəə istehsal prosesinin son kateqoriyası hesab olunur ki, bu
da əksər hallarda şəxsi istehlak üçün deyil, satış üçün nəzərdə
tutulur. Aydındır ki, əmtəə (commodity good) – ictimai tələba-
tın təmin olunması və mübadilə üçün nəzərdə tutulan elə bir
dəyərə malikdir ki, o da əmtəələrlə mübadilə prosesində müəy-
yənləşir. Hər bir konkret əmtəəyə olan tələb və təklif biri-birini
tarazlayır.
Beynəlxalq iqtisadi nəzəriyyədə əmtəəyə daha çox is-
tehsal məhsulu kimi deyil, tələb və təklif obyekti kimi yana-
şılır. Beynəlxalq münasibətlər tədqiqatın əsas predmeti oldu-
ğundan, məhz onun istehsal prosesinə əks təsiri nəzərə alınma-
lıdır. Məhsul yalnız şəxsi istehlak və mübadilə üçün nəzərdə
31
oluna biləndir, lakin o əmtəəki daxildə istehsal olunur, amma
satış üçün alıcı qazanmır, onda belə əmtəələri dünya bazarına
çıxarmağa ehtiyac yoxdur. Məhz bu nöqteyi-nəzərdən bütün
əmtəələr, beynəlxalq mobillik-hərəkətlilik baxımından, ticarə-
tdə iştirak edən və etməyən olmaqla iki hissəyə bölünür.
Ticarətdə iştirak edən əmtəələr (tradable goods) - o əm-
təələrdir ki, ayrı-ayrı ölkələr arasında mübadilə olunur. Ticarət-
də iştirak etməyən əmtəələr (nontradable goods) isə müəyyən
ölkə daxilində istehsal və istehlak olunur, ölkələrarası
mübadilə
və satış prosesində isə iştirak etmir.
Fərz edək ki, bəzi ölkələr ardıcıl olaraq xarici ölkələrə
məxsus istiqrazlar əldə etmişlər və ödəmə müddəti artıq başa
çatmışdır. Məhz borcları ödəmək üçün hökumət bu zaman ver-
giləri artırır ki, nəticədə də istehlak səviyyəsi aşağı düşür. Bu
halda istehsalçı ticarətdə iştirak edən əmtəəni satışa buraxa,
eləcə də öz istehsal əmtəələrinin bir hissəsini xarici bazarlara
yönəldə bilər. Əks halda, məsələn ticarətdə iştirak etməyən
əmtəə istehsal olunarsa, onda bu cür alternativ hal mövcud
olunur. Bu halda istehsalçı zərərə düşür, müflisləşir və nəticədə
tələbin çox olduğu digər əmtəə istehsalına keçir. Satıla bilmə-
yən məhsulların istehsalı, ölkədə iqtisadi siyasətin də dəyişmə-
sinə səbəb olur ki, nəticədə də aparılan islahatlar ciddi sosial
problemlərə və iqtisadi inkişafın ləngiməsinə gətirib çıxarır.
Ümumiyyətlə isə, ticarətdə iştirak edən və etməyən əmtəələr
arasında fərq aşağıdakılardan ibarətdir:
- Ticarətdə iştirak edən əmtəələr üzrə qiymətlər tələb və
təklif arasındakı əlaqədən formalaşır. Eyni zamanda, belə əm-
təələr ölkə daxilində və xaricində daimi tələb və təklifin təsiri
altında olur;
- Ticarətdə iştirak etməyən əmtəələr üzrə qiymətlər isə
daxili bazarda tələb və təklifin asılılığı əsasında müəyyən olu-
nur. Təbii ki, bu cür əmtəələr üzrə qiymət dəyişmələri digər öl-
kələr üçün heç biri əhəmiyyət daşımır;