249
dəlalət edir. “Səməd Vur-ğun şeirlərində poeziya
tariximizdə indiyədək görünməmiş bir sadəlik
vardır. Şairin bir beytinə nəzər salaq:
Gözümdə canlanır nələr, ay nələr,
İçimdə kimsəsiz bir quzu mələr.
Bu ikicə misra sənət eşqinin fırtınalı, qasırğalı
dəryasından tapılmış qiymətsiz incidir” – deyə
fikrini tamamlayır.
Hüseyn Alışanovun göstərdiyi kimi, Səməd
Vur--ğun ilk şeirlərini həm heca, həm də əruz
vəznində
yazmışdır.
Tədqiqatçı
şairin bu
vəznlərdə
şeir
yazmağının
haradan
qaynaqlanmağı barədə də söz açır. Göstərir ki,
Səməd Vurğunun ilk dövr yaradıcılığında Aşıq
poeziyasının və Vaqifin qoşmaları dərin iz
buraxmışdır.
Lakin
S.Vurğunun
qoşmaları
orijinaldır. Bununla belə şair heca vəzninin
xüsusiyyətlərinə bələd olduqca, hiss edir ki, təkcə
qoşma formasının çərçivəsində qalmaq onu
məhdudlaşdırır.
Araşdırıcı əruz vəznində yazan şairi Füzulinin,
Sabirin, Cavidin xələfi hesab edir. Şairin əruz
vəznində yazılmış şeirlərinin yüksək romantik
250
pafosda yazıldığını qeyd edir və göstərir ki,
klassik şairlərin şeirlərindən fərqli olaraq Səməd
Vurğunun əsərlərində ərəb-fars tərkibləri və
ifadələri olduqca azdır.
Tədqiqatçı
Səməd
Vurğunun
sərbəst
şeirlərindən danışarkən şairin “Hərəkət”, “Şairin
andı”, “Ra--port” və s. şeirlərini təhlilə cəlb edir.
Hüseyn Alışanov şairin ilk yaradıcılıq dövrünü
tədqiq edərək qəti qənaətə gəlmişdir ki, Səməd
Vurğunun sənətkar xoşbəxtliyi əsərlərinin son
də-rə-cə orijinal olmasındadır.
Hüseyn Kürdoğlu Səməd Vurğunun zəif hesab
etdiyi şeirlərindən də söz açır. Şairin “Müəllim”
şeirini tənqid edir. Bizə belə gəlir ki, o, tənqidində
haqsızlığa yol verir. Aşağıdakı gözəl misralar
tərifəlayiqdir, tənqidə yox:
Almanlar bu sözü etmişlər təkrar –
Mənimdir gələcək, müəllimim var...
Lakin Hüseyn Alışanovun şairin ilk şeirlərində
bədii cəhətdən mükəmməl olmayan parçalar,
kələ-kötür, qırıq-sökük beytlər və misralar da az
de-yildir – fikrinə etiraz etmək haqsızlıq olardı.
251
Tədqiqatçı maraqlı bir müqayisə aparır.
Göstərir ki, hər bir uşaq təzə dil açanda aydın və
rəvan danışa bilmir, kəkələyir, sözləri təhrif
olunmuş şəkildə deyir. Lakin uşağın danışığı o
qədər məsum və şirin olur ki, böyüklər onun
körpə dilinin tələffüzündən, hər sözündən zövq
alırlar. Səməd Vurğunun ilhamının ilk şeir dilini
təzə dil açan uşağın dilinə bənzədə bilərik. Bu
şeirlərin
cilalanmamış,
hamarlanmamış
parçalarını oxuyanda da onlar bizə çox şirin və
təbii görünür və biz inanırıq ki, onların müəllifi
gələcəyin böyük sənətkarı olacaq.
Bu, həqiqətən də belə oldu. Səməd Vurğunun
poetik dili ədəbi dilimizin inkişafında yeni və
böyük
bir
mərhələdir.
Atalar
sözləri,
zərb-məsəllər, idiomlar şairin ilk şeirlərində də
olduqca təbiidir. Səməd Vurğunun yaradıcılığı
hələ ilk dövrdən bütün bədii xüsusiyyətləri ilə
ədəbi dil daşıyıcısına çevrilir.
Hüseyn Alışanovun namizədlik dissertasiyası
səviyyəsində
olan “Səməd Vurğunun ilk
yaradıcılıq dövrü” diplom işi onun böyük elmi
potensialından xəbər verirdi. Odur ki, o,
252
Azərbaycan Dövlət Universitetinin filologiya
fakültəsini bitirəndə təyinatla Dövlət Radio və
Televiziya Komitəsinə göndərilsə də, yaxşı maaşı
olsa da, oçerk və şeirlərinə görə böyük qonorar
alsa da, elm sahəsini üstün tutdu.
253
Elmi axtarış yollarında
Elmə həvəs onu 1960-cı ildə Azərbaycan
EA-nın Yaxın və Orta Şərq Xalqları İnstitutuna
gətirir. Əvvəlcə elmi işçi vəzifəsini tutdu.
Sonralar “İran ədəbiyyatı” şöbəsində böyük elmi
işçi kimi çalışdı və uzun müddət (1960-1993) bu
şöbənin əməkdaşı olmuşdur. Şöbədə əslən İraqdan
olan Əli Gəlavej və Rəhim Qazi də çalışırdı.
Onlar 1945-ci ildə Milli Kürdüstan hökuməti
tərəfindən
Bakıya
hərbi
təhsil
almağa
göndərilmiş, milli hökumətin məğlubiyyətindən
sonra vətənə qayıda bilməmiş, burada ailə qurub
yaşamağa başlamışdılar. Hər ikisi elmlər namizədi
idi. Həmin şöbədə çalışan Zümrüd Şəfiyevanın
yazdığına görə Əli Gəlavej ona və Hüseyn
Kürdoğluna təmənnasız kürd dili öyrətməyi təklif
edir. Məmnuniyyətlə razılıq verirlər. Əli Gəlavej
onlara özünün tərtib etdiyi “Kürd dilinin
qrammatikası”ndan dərs deyir. Tezliklə Hüseyn
254
Kürdoğlu kürdcə danışmağa başlayır. Onun kürd
dilini tez mənimsəməsinin səbəbi vardı. O,
ADU-da oxuyarkən onlara xarici dil kimi fars
dilini keçirlərmiş. Maraqlıdır ki, hər iki dil
Hind-Avropa dilləri ailəsinin İran qrupuna
daxildir. (Buraya fars, əfqan, tacik, talış, osetin və
kürd dilləri daxildir). Tələbəlik illərindən fars
dilini mənimsəyən Hüseyn Alışanova qohum kürd
dilini öyrənmək o qədər də çətin olmadı. O, nəinki
təkcə kürd dilini öyrənməklə ki-
-
fayətləndi, eləcə
də kürd şairi Abdulla Qoranın bir sıra şeirlərini
tərcümə
edərək
“Ədəbiyyat və incəsənət”
qəzetində çap etdirdi.
Kürd dilini öyrənməsi Hüseyn Kürdoğlunun
gələcək ədəbi-elmi fəaliyyətində müstəsna rol
oynadı. Onun həm də tərcüməçi kimi yetişməsinə
tə-kan verdi. O, kürd ədib və şairlərindən Ə.Həjar,
A.Qo-ran, R.Qazı, Ə.Aqri və başqalarının bir sıra
əsər-lərini Azərbaycan dilinə çevirmişdir.
Ə.Həjarın “Kürd nəğmələri” kitabındakı
Azərbaycan
dilinə
tərcümələrin
əksəriyyəti
Hüseyn Kürd--oğluya məxsusdur. O, eləcə də
Rəhim Qazinin “Peş--mərqə” (“Fədai”) povestini
Dostları ilə paylaş: |